บทที่165 ตั้งครรภ์ได้สองเดือน
ชั่วขณะนั้นเขาราวกับถูกน้ำเย็นสาดเขาอย่างจัง จนเปียกปอนตั้งแต่หัวจรดเท้าเชียว! เขาหันไปนั่งดูรูปภาพที่ข้างเตียง
หัวใจของเขาค่อยๆ ถูกแผดเผาด้วยไฟโทสะ!
” คุณไม่อยากทำกับผม ก็เป็นเพราะเขา! ” น้ำเสียงเย็นยะเยือกราวน้ำค้างแข็ง
นาราหันหลังกลับไปหาเขา แล้วก็ถูกเขาบังคับให้ดูรูปในมือถือ
นาราเห็นรูปในมือถือนั้น สมองก็เหมือนจะระเบิดตู้ม
ไม่นึกว่าจะให้คนติดตามเธอแล้วยังแอบถ่ายไว้อีก ถึงเธอกับเคลลี่ลั่วจะไม่ได้มีอะไรกัน แต่รูปถ่ายใบนี้มันดูคลุมเครือมาก
” ฉันกับเขาไม่ได้มีอะไรกัน….. แค่เจอกันระหว่างทางตอนขากลับเท่านั้น ” เธอพูดเบาๆ
” ไม่มีอะไรกัน? ผมเห็นแววตาที่คุณมองเขามันดูเซอร์ไพรส์มากนะ แต่ทีกับผมคุณเอาแต่เย็นชา นารา ผมคงตามใจคุณมากไปแล้วใช่ไหม! ถึงได้ให้คุณมาล้อเล่นกับความอดทนของผมซ้ำแล้วซ้ำอีก! ”
ทันใดนั้นคณพศยืนขึ้นด้วยความโมโห มองต่ำลงมาที่เด็กสาวบนเตียง
เขาเรียกชื่อเธอแบบนั้นเป็นครั้งแรก แววตาเย็นชาอย่างน่าหวาดหวั่น
” ฉันเปล่าสักหน่อย…..เขาบอกว่าเขาหาแม่ของฉันเจอแล้ว คณพศ ถ้าคุณไม่เชื่อฉันอธิบายไปก็เท่านั้น แต่ฉันกับคุณเคลลี่ไม่ได้มีอะไรกัน ” เธอมองเขาอย่างเศร้าสร้อย
บางที รอยร้าวระหว่างเรามันอาจไม่มีวันเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว
” เชื่อคุณ? ที่รัก คุณเคยเชื่อผมไหมล่ะ? คืนนั้นที่ผมเต้นรำกับณัจยา เธองี่เง่าเอาลิปสติกทาบนตัวผม คุณไม่แยแสผมตั้งหลายเดือน ผมอธิบายแล้ว แต่ว่าคุณเคยเชื่อผมไหม? แล้วตอนนี้จะให้ผมเชื่อคุณงั้นเหรอ! ”
” ผมบอกคุณแล้วว่าอย่าคิดจะหนีไป ผมจะทำให้ชายอังกฤษนั่นได้ชดใช้ที่มาล่อลวงภรรยาคนอื่นอย่างสาสม! ”
” พรุ่งนี้ย้ายไปเกาะฟ้า หนังสือไม่ต้องอ่านมันแล้ว! ”
คณพศลุกเดินออกจากห้องนอน กระแทกประตูปิดดังลั่น
นารานั่งบนเตียง หยาดน้ำตาไหลรินอาบใบหน้าซีดขาว
คณพศที่ออกมาจากห้องเดินลงชั้นล่าง เตรียมจะขึ้นรถ แต่หัวใจของเขาราวกับกำลังมอดไหม้
เขาอยากจะทำลายโลกนี้ทิ้งซะ เจ้าฝรั่งบัดซบนั่น กล้าดียังไง!
เขาหยิบมือถือขึ้นมา ” พรุ่งนี้ตรวจสอบความเคลื่อนไหวของเคลลี่ลั่วที่มาที่เมืองธิตกลทั้งหมดทันที ”
เขานั่งลงบนโซฟาจุดบุหรี่สูบ ก่อนหยิบมือถือขึ้นมาดูรูปรูปนั้น ไม่คิดว่าณัจยาจะเป็นคนส่งมา
ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้ามาท้าทายเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จากนั้นเขาก็ปิดจอมือถือ
ดึกมากแล้ว คณพศเอาแต่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น สูบบุหรี่หมดไปทั้งซอง
นาราที่หลับอยู่รู้สึกกระหายน้ำขึ้นมาจึงเดินลงมาหาน้ำดื่ม เธอค่อยๆ เดินลงบันไดมาโดยไม่ได้เปิดไฟ ทันใดนั้นก็เห็นแสงสว่างจากทางโซฟาและกลิ่นควันบุหรี่ตลบอบอวล
เธอรู้ในทันทีว่าคงจะเป็นคณพศ ไม่นึกว่าเขาจะไม่ได้ออกไป
เธอเดินลงมา มองชายหนุ่มบนโซฟาผ่านแสงจันทร์ เขาถูกห่อหุ้มอยู่ในควันบุหรี่คละคลุ้ง เอนกายอย่างอ่อนล้าบนโซฟา
ใจของนาราราวถูกเข็มทิ่มแทง ชั่วขณะนั้นน้ำตาก็ร่วงหล่นลงมา เธอเดินเข้าไปย่อตัวลงข้างกายเขา ” คณพศ ทำไมไม่ไปนอนล่ะ? สูบบุหรี่มากแบบนั้นเดี๋ยวจะป่วยเอานะ ”
” คุณกำลังเป็นห่วงผมเหรอ? คุณยังสนใจผมอยู่อีกเหรอ? ไม่ใช่อยากจะเลิกกับผมเหรอ? อยากจะไปกับชายอังกฤษคนนั้นไม่ใช่เหรอ? ”
นาราเช็ดน้ำตา แล้วยิ้มเยาะ
” ฉันกับเคลลี่ลั่วแค่เจอกันนิดหน่อยเท่านั้น เขาบอกว่าหาแม่ของฉันเจอแล้ว ฉันไม่ไปกับเขาหรอก คุณวางใจเถอะ แค่คุณบอกว่าไม่ให้ไป ฉันก็จะไม่ไป ยังไงฉันก็ติดหนี้คุณมากมายนัก ” เธอค่อยๆ ยืนขึ้นเตรียมจะไปดื่มน้ำ
ชายหนุ่มจับข้อมือเธอเอาไว้แล้วดึงมาเบาๆ
เธอล้มลงบนตักของเขา ขณะที่นารากำลังคิดจะต่อต้าน ชายหนุ่มก็โอบท้ายทอยของเธอ ริมฝีปากอุ่นคลุ้งกลิ่นควันยาสูบปรับลงบนริมฝีปากของเธอ
เขาดูดดึงอย่างรุนแรงโดยไม่เปิดโอกาสให้เธอขัดขืน และไม่อธิบายอะไร
เขาแทรกลิ้นผ่านริมฝีปากกวัดเกี่ยวลิ้นเล็ก ดูดกลืนความหวานในโพรงปากของเธอ มือใหญ่ไล้ผ่านชุดนอนเข้าไปสัมผัสจุดอ่อนไหว
ลมหายใจหนักหน่วงของเขาเฉียดผ่านใบหู กระตุ้นร่างกายของเธอให้สั่นระริก
นาราหลับตาลง ลงเอยก็ไม่ได้ผลักเขาออกไปอีก จูบที่เร่าร้อนและดุดันของชายหนุ่มกลืนกินทุกลมหายใจของเธอ
เขากดเธอลงบนโซฟา พรมจูบลงบนร่างกายของเธอ แล้วจากนั้นจึงค่อยๆ รุกล้ำส่วนนั้นเข้าไปครอบครองเธอ……
ในคืนอันเงียบสงัด บนโซฟากลางห้องนั่งเล่นนั้นถูกชายหนุ่มโหมกระแทกอย่างหนักหน่วง คณพศเสร็จไปครั้งหนึ่งอย่างรวดเร็ว
เขาอุ้มเด็กสาวที่ไร้เรี่ยวแรงขึ้นไปชั้นบน แล้วเข้าไปทำความสะอาดร่างกายในห้องน้ำ ทว่าความต้องการก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง
หลังจากที่เขาเช็ดตัวให้เธอ เด็กสาวก็เหนื่อยอ่อนและง่วงงุน
เขาอุ้มเธอขึ้นมาบนเตียงและเริ่มมันอีกรอบ เขาต้องการเธออย่างไม่จบสิ้น อยากจะทำเครื่องหมายของเขาเอาไว้บนตัวเธอทั้งภายในและภายนอกทุกตารางนิ้ว
เมื่อขอบฟ้าปรากฏเส้นแสงสีขาว คณพศถึงหยุดลงอย่างอิ่มเอิบ เขามองเด็กสาวที่เหนื่อยล้าใต้ร่างที่ถูกเขารังแกจนแทบไม่ไหว จึงยอมปล่อยเธออย่างไม่เต็มใจนัก
โอบกอดร่างกายอ่อนนุ่มของเธอไว้ สูดดมกลิ่นหอมของเธอก่อนเข้าสู่ห้วงนิทรา
วันต่อมา นาราตื่นขึ้นพร้อมความปวดเมื่อยและชาไปทั้งตัว ทั้งยังเจ็บระบมลึกในท้องน้อย
ในห้องไร้วี่แววของชายหนุ่ม
เธอค่อยๆ ลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวไปเรียน แต่มือของเธอนั้นกลับยกไม่ขึ้น
เธอค่อยๆ พยุงตัวเองไปอาบน้ำในห้องน้ำ
ทันใดนั้นก็ได้กลิ่นน่าคลื่นไส้ ทำให้เธออ้วกออกมา
เธอใช้น้ำเย็นล้างปาก แล้วพยายามบังคับตัวเองให้ลงไปกินข้าว
คนรับใช้นำอาหารมาเสิร์ฟบนโต้ะ ” คุณผู้หญิง คุณชายสั่งให้ทำซุปให้คุณทานบำรุงร่างกายค่ะ ทานสักหน่อยนะคะ ”
นาราพยักหน้า กินเข้าไปคำหนึ่ง กลิ่นเหม็นคาวก็คลุ้งไปทั่วปากเธอทันที
เธอวิ่งตรงไปยังห้องน้ำ นั่นมันซุปอะไรกัน ทำไมรสชาติแย่ขนาดนี้!
ป้าอ้ายเห็นนาราอาเจียนอย่างรุนแรง ” คุณผู้หญิง ปกติป้าก็ซุปนี้ทำให้ทานนี่คะ ทำไมถึงอาเจียนได้ล่ะคะ? ”
” ไม่รู้ค่ะ ฉันรู้สึกเหม็นมากเลย ขอเป็นข้าวต้มเถอะค่ะ ซุปไว้ทานตอนค่ำก็แล้วกันนะคะ ” นารากุมท้องนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วท้องของเธอก็เริ่มปวดจี๊ดขึ้นมา
ไม่นานอาการปวดนั้นก็รุนแรงขึ้นอย่างมาก
หน้าผากของเธอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ป้าอ้ายที่นำข้าวต้มมาเสิร์ฟก็เห็นใบหน้าซีดเผือดของเธอก็ร้องอย่างตกใจ
” คุณผู้หญิง คุณไม่สบายตรงไหนรึเปล่าคะ? ”
” ฉันปวดท้อง….. ” ยังไม่ทันได้พูดจบการมองเห็นดวงตาทั้งคู่ก็ค่อยๆ มืดลง
” คุณผู้หญิง คุณผู้หญิง! รีบโทรหาคุณชายเร็วเข้า ”
คณพศหลังจากรับสายก็รีบกลับมาด้วยใจร้อนรน ลุงบีมได้อุ้มเธอขึ้นมาบนรถเรียบร้อยแล้ว คณพศจึงมารับช่วงต่อ
” ทำไมคุณนาราถึงหมดสติไปได้ พวกคุณดูแลเธอยังไง?! ” คณพศตวาดเสียงดัง
” …..คุณผู้หญิงกินอะไรก็อาเจียนออกหมด สักพักก็หมดสติไปค่ะ! ” คนรับใช้ตกใจจนร้องไห้ออกมา
ณ โรงพยาบาล
นาราถูกเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน คณพศกังวลจนนั่งไม่ติดเอาแต่เดินวนไปมา
หลังครึ่งชั่วโมงหมอก็เดินยิ้มออกมา ” ท่านประธาน คุณผู้หญิงตั้งครรภ์มาได้สองเดือนแล้วครับ ยินดีด้วยที่ได้เป็นคุณพ่อแล้วนะครับ ”
เมื่อได้ยินคำพูดของหมอ สมองของคณพศเกิดเสียงบึ้ม ราวกับถูกสายฟ้าฟาดทำเอาสติของเขากระเจิงหายไปหมด
เธอท้องแล้ว! เธอท้องแล้วจริงๆ เธอมีลูกแล้ว!
เมื่อเห็นท่าทางเหม่อลอยของคณพศ ก็เข้าใจได้ว่าชายคนนี้ก็เหมือนกับผู้ชายคนอื่นๆ ที่ตกตะลึงกับการได้เป็นพ่อคนครั้งแรก
คุณหมอหัวเราะเบาๆ ” ท่านประธาน คุณผู้หญิงร่างกายอ่อนแอ จะให้ใช้ร่างกายหนักมากไม่ได้ ในระหว่างอายุครรภ์ก่อนถึงสามเดือนนี้ ให้ดีที่สุดอย่าเพิ่งนอนด้วยกันเลยนะครับ “
