บทที่198 พ่อของเธอคือโลเวลล์ เฮนรี่
แต่ต่อมา กลับถูกข่มขืนโดยเอิร์ลที่เมาเหล้า
หลังจากตื่นขึ้นมา เพื่อรักษาศักดิ์ศรีและชื่อเสียงของตัวเอง ท่านเอิร์ลจึงให้เงินจำนวนมากแก่ลีนา เพื่อปิดปากไม่ให้เธอแพร่งพรายเรื่องนี้ออกไป
ในตอนนั้นด้วยสถานการณ์ทางบ้านที่การเงินจำนวนมาก เธอจึงยอมรับเงินมา แต่ไม่คาดคิดเลยว่า ตัวเองจะตั้งครรภ์ขึ้นมา
แต่เดิมลีนาคิดจะฆ่าเด็กที่เกิดมาจากอุบัติเหตุนี้ทิ้งไปซะ แต่หมอบอกกับเธอว่า มดลูกของเธอบางมากไม่สามารถทำแท้งได้ ไม่เช่นนั้นชีวิตเธอจะเป็นแม่คนไม่ได้อีก สุดท้ายเธอจึงอดทนกัดฟันคลอดเด็กออกมา
หลังจากนั้น เพื่อปกปิดการมีอยู่ของเด็กจากเอิร์ลและดัสเชส เธอจึงได้แต่วางลูกไว้ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง
แม้จะเป็นอย่างนั้น แต่เธอก็ยังแอบมองดูเด็กที่ถูกตัวเองทอดทิ้งไป
มองดูลูกเติบโตขึ้นทุกวัน หัวใจของเธอทั้งมีความสุขและเจ็บปวดไปพร้อมกัน
มีความสุขที่ลูกสาวของเธอนั้นยิ่งโตของยิ่งสวยขึ้นเรื่อยๆ และเจ็บปวดที่ไม่อาจสบสายตาที่ว้าเหว่และโหยหาความรักของมารดานั้นได้
ในขณะนั้นดัสเชสก็ได้มีลูกชายหนึ่งหญิงหนึ่งอยู่แล้ว สงครามของตระกูลกำลังลุกลาม ถ้าหากเธอเปิดเผยตัวตนของนาราออกไป อาจจะเป็นการนำพาหายนะมาหาก็ได้
ด้วยเหตุนี้ ลีนาที่กำลังแบกรับความรู้สึกผิดได้พบกับบุรินทร์ซึ่งเคยเป็นรักแรกของตัวเองโดยบังเอิญ
ลีนาบอกกับบุรินทร์อย่างตรงไปตรงมาเรื่องที่ตัวเองถูกข่มขืนและให้กำเนิดลูกสาวออกมา ขอร้องเขาให้พาลูกสาวของตัวเองกลับไปด้วย ให้เขาช่วยเลี้ยงดูลูกสาวของตัวเองให้สัญญาว่าจะต้องเลี้ยงเธอให้เติบใหญ่ให้ได้และมอบชื่อให้กับลูกสาวตัวน้อยของเธอ
และบุรินทร์ที่หลงรักลีลาในช่วงวัยรุ่น ด้วยอุปสรรคของพ่อแม่ทั้งสองถึงต้องแยกจากกัน เพื่อชดเชยความเสียใจ บุรินทร์จึงตกลงที่จะพานาราไปด้วย และต้องการให้ครอบครัวยอมรับว่าเธอคือลูกสาวแท้ๆ ของเขา
นารานั่งบนโซฟา ฟังเรื่องราวในอดีตของลีนาอย่างเงียบๆ ยากจะทำใจให้สงบได้อยู่นาน
เธอคิดมาตลอดว่าพ่อแม่ของตัวเองไม่ต้องการลูก แต่ว่า เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะเป็นเด็กที่เกิดจากถูกข่มขืน! ชั่วขณะนั้นหัวใจของเธอเจ็บปวดเกินจะอธิบาย จนเธอเริ่มรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย
มิน่าล่ะ มิน่าตัวเองถึงได้อยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทั้งหมด ที่แท้ก็เพียงเพราะตัวเองเป็นเด็กที่ไม่สมควรจะเกิดมา!
ดวงตาของนาราไม่มีน้ำตาอีกต่อไป เธอแค่อยากจะรู้ว่า ไอ้สารเลวที่ข่มขืนนั่นคือใคร
” หนูอยากรู้ เขาคือใครคะ? ”
ได้ยินเสียงแหบแห้งของนารา แม้ว่าเธอจะไม่ได้ระบุมา แต่ลีนาก็รู้อยู่แล้วว่าเธอต้องการจะรู้ว่าพ่อแท้ๆ ของตัวเองคือใคร
ลีนาหลุบตาลง ไม่นานก็ตัดสินใจได้ก่อนพูดออกมาอย่างอาจหาญ ” เขาคือพ่อของเจสซี เฮนรี่ ลอร์ดโลเวลล์ เฮนรี่ ”
นาราตกใจกับข้อมูลนั้นจนพูดไม่ออก คาดไม่ถึง ว่าเจสซี เฮนรี่ที่ดูดีคนนั้นจะเป็นพี่ชายต่างแม่ของเธอ
ทั้งหมดนี้ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ ดูเหมือนว่าที่พี่ลั่วปกปิดกับเธอไว้ เพราะกังวลว่าหลังจากที่เธอรู้เรื่องนี้หัวใจจะทนไม่ได้รึเปล่านะ?
ในเมื่อรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว นาราไม่รู้เลยว่าควรจะมาพบลีนาแบบนี้รึเปล่า เธอลุกขึ้นอย่างรีบเร่ง ” ขอโทษนะคะ เลขาลีนา ฉันขอตัวก่อน ” พูดจบก็เดินออกไปด้วยใบหน้าซีดเผือด
ลีนารีบเดินตามไป ” ลูกแม่ ลูกจะยกโทษให้แม่ได้ไหม? ตอนนั้นแม่ส่งลูกไปก็เพราะกลัวลูกจะเป็นอันตราย ถ้าหากเอิร์ลกับดัสเชสรู้ว่ามีลูกอยู่ พวกเขาต้องไม่ปล่อยลูกให้ลูกรอดแน่ๆ แม่เองก็ถูกบีบบังคับนะ…..หวาน ”
นาราส่ายหน้า โบกมือให้เธออย่างไร้เรี่ยวแรง ” เรื่องพวกนั้นมันผ่านไปแล้ว ฉันแค่อยากอยู่เงียบๆ คุณเลขา รบกวนคุณแล้วนะคะ ”
พูดจบ นาราก็ผลักประตูเดินออกไป
ในตอนที่ได้ยินนาราเรียกตัวเองว่าเลขา ลีนาตัวสั่นระริก พิงกับกำแพงอย่างโศกเศร้าแล้วค่อยๆ ทรุดลงกับพื้น น้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบงัน
ลูกสาวไม่ยอมรับเธอ หล่อนเรียกเธอว่าคุณเลขา ชั่วขณะนั้นราวหัวใจเธอถูกไฟเผา เธอถึงกับหวังให้ตัวเองหายไปจากโลกนี้ซะ
นั่นคือเด็กที่เธอคลอดออกมาเมื่อตุลาคมนั้น คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอ เธอจะไม่รักไม่เจ็บปวดได้ยังไง?
แต่ว่า ชนชั้นสูงของอังกฤษนั้นให้ความสำคัญกับสายเลือดมากที่สุด พวกเขาจะแต่งงานกับขุนนางด้วยกันเท่านั้น คนสามัญไม่สามารถกำเนิดสายเลือดของพวกเขาเด็ดขาด
เพื่อปกป้องชีวิตของนารา เธอจึงแอบเอาหล่อนไปฝากไว้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
แต่ว่า เมื่อเผชิญหน้ากับนาราที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เมื่ออยู่ต่อหน้าแววตาที่ตั้งคำถามนั้น เธอก็พูดอะไรไม่ออกเลยจริงๆ
ทางด้านนอกประตู นาราเดินโซซัดโซเซออกไป จังหวะที่เห็นเคลลี่ลั่วก็ไม่เหลือเรี่ยวแรงอีกต่อไป
ซบลงในอ้อมแขนของลั่วอย่างช้าๆ เอ่ยด้วยสีหน้าเศร้าโศก ” ไปกันเถอะ ”
” คุณนารา คุณคือลูกสาวของเลขาลีนาจริงๆ ใช่ไหม? ” เจสซี เฮนรี่รีบเดินเข้าไปถาม
เคลลี่ลั่วตวัดสายตามองเจสซี ” เงียบซะ นายไม่เห็นสีหน้าเธอว่าซีดขนาดไหนรึไง? ยังจะถามอีก! ”
เคลลี่ลั่วกอดร่างสั่นเทาของนาราเอาไว้ ถามด้วยความเป็นห่วง ” หวาน คุณไม่เป็นไรนะ? ”
เคลลี่ลั่วพยุงนาราขึ้นรถ เธอนั่งอยู่อย่างอ่อนแรง พูดอย่างหงุดหงิด ” ไม่เป็นไร เรากลับกันก่อนเถอะ ลั่ว ”
” ได้สิ ”
เคลลี่ลั่วไม่ได้ถามอะไรให้มากความ เขาเหยียบคันเร่งออกจากบ้านของลีนาทันที
ออกไปรถไปได้ไม่นาน ก็หยุดอยู่ที่ปราสาทงดงามหลังหนึ่ง
เคลลี่ลั่วหันไปพูดกับเจสซี ” นายลงไปได้แล้ว ”
เจสซีค่อนข้างไม่พอใจ ” ขอโทษทีนะ ฉันยังไม่เข้าใจอะไรเลยสักอย่าง ก็โดนไล่ลงไปอย่างนี้เลยรึไง? ไม่แฟร์เลย ”
” แฟร์? โลกนี้มีอะไรยุติธรรมจริงๆ ที่ไหนกันล่ะ? ” เคลลี่ลั่วพูดจบก็ถีบเจสซีลงจากรถก่อนขับรถออกไป
เจสซีออกมาจากรถอย่างอายๆ จัดสูทของตัวเองเล็กน้อยก่อนสั่นหัวอย่างเหลือทน ” เจ้าบ้า หยาบคายมาก! ไอ้คนเห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อน! ”
พูดจบ เจสซีก็เดินไปยังปราสาทของตัวเอง ยังไม่ทันเข้าประตูไป เขาก็บังเอิญพบกับคนคนหนึ่งที่ประตูนั้น
” ท่านพ่อ ดึกขนาดนี้มายืนทำอะไรอยู่ที่นี่กันครับ? ”
คนผู้ที่ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือพ่อของเจสซี โลเวลล์ เฮนรี่
เขาสวมสูทดำทั้งตัว ผมขาวดั่งหิมะ ดวงตาลึกดูสง่าผ่าเผย ดวงตาสีน้ำเงินส่องประกายจางๆ
เมื่อได้ยินเจสซีเรียกตัวเอง โลเวลล์หมุนตัวหันมาก่อนถามอย่างจริงจัง ” ลูกเองก็รู้นี่ว่าดึกมากแล้ว? แล้วกลับมาจากไหนล่ะ? ”
เจสซีเกาหัว ” เอ่อ ผมไปพบเลขาลีนามาน่ะครับ ”
แววตาของโลเวลล์เผยประกายมืดหม่น ” ดึกๆ ดื่นๆ ลูกไปทำอะไรที่นั่น? ”
” ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่มีเด็กสาวคนหนึ่งที่เป็นไปได้ว่าจะเป็นลูกสาวขอเธอน่ะครับ ” เจสซีพูดจบก็แลบลิ้นออกมาเล็กน้อย รู้สึกเหมือนตัวเองจะพูดมากไปหน่อยจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง ” พวกเธอแค่คล้ายกันเท่านั้นแหละครับ ไม่รู้ว่าใช่หรือไม่ใช่ ดึกแล้วผมกลับเข้าบ้านแล้วนะ ”
ลอร์ดโลเวลล์ขานรับคำหนึ่ง เมื่อเจสซีเดินไปจนไร้วี่แวว เขาขมวดคิ้วมองไปทางบ้านของลีนาก่อนกลับเข้าไปในปราสาท
เด็กสาวที่คล้ายกับลีนา?
