ตอนที่210 เขาจะใช้เวลาตลอดชีวิตมารักเธอปกป้องเธอ
เธอก็จะไม่คิดถึง ลูกที่ตัวเองแทงไป
แล้วจะคิดแบบนี้ มือของนาราได้ลูบหน้าท้องของตัวเอง
แผลนั้นเหมือนจะเจ็บขึ้น…
ตรงนั้นก็เคยมีสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ แต่สุดท้าย เพราะความไม่ระวังของตัวเอง ได้ไปจากหนูยังไม่ได้เปิดตามามองโลกที่สวยงามนี้
นาราถอนหายใจ…
น้ำตาของนาราได้ค่อยๆไหลลง เพื่อตัวเอง เพื่อลูกที่ไม่มีบุญ
” หวาน อยากร้องก็ร้องออกมาเถอะ คุณแบบนี้ ผมเมาแล้วก็เสียใจตาม ” เครี่โล่เอากระดาษเช็ดชู่ค่อยๆเช็ดน้ำตาให้
ตั้งแต่ขึ้นเครื่อง ใจของเครี่โล่ก็อยู่แต่ที่ตัวของนารา
เห็นเธออยากร้องแต่ก็ไม่กล้าร้อง เครี่โล่เจ็บใจมาก เสียดายที่ไม่ได้ชกคณพศไปอีกกี่ครั้ง
ก็เพราะตาบ้าคนนั้น !
นาราหยิบผ้าปิดตา มองแผลบนหน้าของเครี่โล่อย่างเสียใจ :” พี่เครี่โล่ ขอโทษนะ เจ็บไหม ?”
เครี่โล่หัวเราะดังๆ :” ไม่เจ็บเลย คุณเห็นไหมที่ผมชกคางเขา จนเขาลุกไม่ขึ้น ! ผู้ชายแบบนั้นน่ะ ถ้าครั้งหน้าจะเจอกับผม ผมจะชกเขาจนพ่อแม่เขาก็ดูเขาไม่ออก !”
เห็นสภาพที่เครี่โล่ไม่สนใจอะไร ใจของนาราขอโทษกว่าเดิม ถ้ารู้ว่าเขาไม่อยากให้เธอกังวล
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็พูดขั้นที่เล็กที่สุด คณพศ พวกเขาจะไม่มีความสำคัญอะไรอีก ระหว่างเธอสองคน ยังไงก็ไม่มีครั้งหน้าแล้วมั้ง ?
” หวาน ในใจอยากไปมีอะไรไม่ดีใจนะ แค่คิดว่าวันนี้เจอสุนัขบ้า ถูกกัดไปคำนึง พ่อกลับถึงสหราชอาณาจักร ก็ลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่ดีใจให้ทิ้งหมดนะ ” เครี่โล่มองนารายังรักมากๆ :” ก่อนมาพวกเราได้คุยกันเสร็จแล้วใช่ไหม หลังจากที่เรากลับไปก็ทำพิธีงานแต่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ตอนนั้น คุณจะเป็นเจ้าสาวที่สวยงามที่สุดของผมนะ ”
มองสายตาที่มีแต่ความรักของเครี่โล่ นารามีระยะหนึ่งที่ไม่กล้าสบตากับเขา
” พี่เครี่โล่ ฉัน…”
เครี่โล่เห็นสีหน้าที่ลังเลของนาราอย่างชัดเจน เขารู้สึกเจ็บใจ เขารู้ ถ้าไม่มีคณพศปรากฏตัว หวานจะไม่มีสีหน้าแบบนี้แน่นอน
แต่เครี่โล่ไม่ได้แสดงอาการออกมา หวานตอนนี้อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว ไม่เป็นไร เขารอได้
พอกลับสหราชอาณาจักร เขาจะรอ รอว่าหวานของเขาจะพูดกับเขาว่าจะแต่งงานกับเขา
1 ปีไม่พอก็ 2 ปี 2 ปีไม่พอก็ 3 ปี แม้กระทั่ง5 ปีเขาก็รอได้
เขามีเวลามากมาย ขอแค่… ขอแค่หวานของเขาอยากแต่งงาน ไม่ว่าเวลาไหน เขาจะเป็นคนรักคนเดียวของเธอ
สำหรับคณพศคนนั้น ถ้าเขามาที่สหราชอาณาจักร เขาจะไม่ให้คณพศอยู่ดีแน่นอน ต้องคิดบัญชีทั้งเก่าทั้งใหม่
” หวาน อีกแป๊บเดียวก็แล้วก็จะถึงแล้ว หลับไปก่อนไหม ?” เครี่โล่พูดไป สวมผ้าปิดตาให้นาราใหม่
เมื่อกี้เขาเห็นกำลังเล่นของหวาน ดังนั้นเขาจะไม่ให้โอกาสที่เธอจะปฏิเสธตัวเอง
นี่เป็นหวานของเขา เขาจะไม่ให้ใครมาแย่งเด็ดขาด
เขาจะใช้เวลาตลอดชีวิต มาปกป้องเธอ มารักเธอ!
” ฉันรู้แล้ว !” นารารู้ว่าเครี่โล่กำลังปลอบใจเธอ
แต่ตอนที่เจอคณพศในสนามบิน จำทุกอย่างได้แล้วเธอก็ไม่สามารถให้จิตใจของตัวเองสงบลง
เธอได้เสียลูกที่เธอรักที่สุดไป ความเจ็บปวดนั้น คณพศเขาไม่เข้าใจแน่นอน
ถ้าเธอจำพวกนี้ไม่ได้ ไม่กลับมาที่เมืองธิตกล ไม่ได้เจอกับคณพศ มันจะดีขนาดไหน ?
ถึงนาราปากพูดว่าไม่เป็นไร แต่เธอขมวดคิ้วไว้ สายตาพี่มีแต่ความเศร้า ทำให้เครี่โล่ดูออกอย่างชัดเจนว่า อารมณ์เธอไม่ดี
รู้ว่าเธอถูกคณพศทำลายอีกแล้ว เครี่โล่ก็เจ็บใจมาก
กอดเธอไว้ แอบคิดในใจยังโกรธว่า : คณพศเขาจะไม่ปล่อยเขาให้อยู่ดีกินดีแน่นอน
รอเขากลับสหราชอาณาจักร ได้ทำให้อารมณ์ของคณพศสงบลง เขาจะหันไปคิดบัญชีกับอีชั่วนั้น
ทีแรกนารากลับประเทศกลับเครี่โล่ ได้จัดการเรื่องทั้งหมดของแม่เธอเสร็จแล้ว ใจของเธอก็จะสงบลง
แล้วก็รอวันที่เธอกลับเครี่โล่จัดงานแต่งงาน แล้วเป็นเจ้าสาวของเขาอย่างดีใจ
แต่พอได้เจอกับคณพศ นาราได้รีบกลับซะราชอาณาจักร
เธอเหมือนเมาไปทุกวัน สิ่งที่คิดก็เป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว เรื่องที่ทำให้เธอเสียใจ
เธอแค้นคณพศ แค้นความเด็ดเดี่ยวของเขา แค่ความไม่จริงใจต่อเธอ เห็นเขาได้ค่าเธอและลูกของเธอทางอ้อม
แต่เธอยิ่งแค้นคณพศ พอนึกถึงความทรงจำระหว่างเธอสองคน แล้วก็ยิ่งเจ็บ บางครั้งได้ร้องไห้โดยไม่รู้สึกตัว
” หวาน คุณเป็นอะไรไป ? ทำไมถึงร้องไห้ ?” ตอนที่นารากินอยู่ข้างหน้าต่าง กำลังนึกถึงเรื่องสุขเศร้าของอดีต
เครี่โล่ไม่เข้ามาเมื่อไหร่ไม่รู้ และยังยืนอยู่ด้านหลังของเธอด้วย
” ไม่มีอะไร แค่คิดถึงแม่ฉันเฉยๆ รู้สึกเสียใจ ” ไม่ได้คิดว่าสภาพที่เธอเสียใจได้มีถูกเครี่โล่เห็นไป
นารารู้สึกกลัวว่าเขาจะรู้ รีบใช้มือเช็ดน้ำตา แล้วยังพูดอย่างสงบเพื่อปกปิดความในใจของตัวเอง
ไม่นานนักเธอก็จะเป็นเจ้าสาวของเครี่โล่แล้ว ถึงในใจของเธอยังมีความกังวลบ้าง แต่นี่จะกลายเป็นความจริงแล้ว ไม่สามารถแก้ไขได้แล้ว
ดังนั้นไม่ว่าเมื่อก่อนเธอและคณพศเคยมีอะไรกัน ตอนนี้เธอไม่อยากให้พี่เครี่โล่ต้องรู้ว่าเธอยังคิดถึงคณพศอีก
ได้ยินนาราพูดแบบนี้ เครี่โล่เพิ่งรู้ว่าเธอร้องไห้เพราะอะไรก็ไม่อยากพูดความจริง
เลยพูดตามเรื่องที่เธอพูดออกมาว่า :” ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณ แต่มันผ่านไปแล้วคุณอย่าทำให้ตัวเองเสียใจเกินไปนะ ”
พูดไปเครี่โล่ก็ยื่นมือจับไหล่ของนารา
พูดทั้งเข้มแข็งและมีความรักว่า :” คุณสบายใจได้ ผมจะดูแลคุณอย่างดีแน่นอน ให้แม่คุณปกป้องพวกเรา ให้คุณจะมีความสุข ”
” แล้วว่าเมื่อก่อนจะเคยเกิดอะไรขึ้น สัญญากับผมนะว่าให้ลืมพวกนั้นไปได้ไหม ?เมื่อคุณจะไม่ไปให้ความสำคัญกับเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ถึงจะได้ไปเผชิญกับอนาคตที่สวยงาม ใช่ไหม ?”
ถึงสีหน้าของเครี่โล่จะสงบแค่ไหนเหมือนมั่นใจมากๆ แต่ในใจเขากังวลมาก
ตั้งแต่พวกเขากลับจากเมืองธิตกล อารมณ์ของนาราก็ไม่ค่อยดี ก็เป็นเพราะคณพศคนนั้น
ถึงเขาเรียบร้อยในใจ แต่สำหรับนาราเขาไม่มีวิธีแก้ไขอะไรสักอย่าง
สิ่งที่เขากลัวที่สุดก็คือ ถึงนาราจะแค้นคณพศแค่ไหน แต่ก็ลืมเขาไม่ได้ ถ้าคณพศไม่ถอย ทำให้หวานรักเขาเข้ามาใหม่ทำยังไงดี
