บทที่225 เขามันปีศาจ
นาราถูกคณพศเขย่าตัวจนเวียนหัว เธอใช้พลังงานอย่างมากเพื่อที่จะยืนให้ตรง แล้วจ้องกลับไปยังแววตาดุดันของคณพศอย่างแข็งกร้าว
” อึก…. ”
คณพศไม่สามารถทนกับคำพูดไร้หัวใจของนาราได้อีกจึงใช้ปากปิดริมฝีปากแดงที่พูดเจื้อยแจ้วนั่นซะ
เจ้าอสูรน้อยตัวนี้รู้อยู่เต็มอกว่าใจทั้งดวงของเขารักเธอ แต่กลับบดขยี้หัวใจของเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก ก้าวเข้ามาในบึงโคลนทีละน้อย คงต้องให้บทเรียนจริงๆ แล้ว!
ครั้งนี้ คณพศตั้งใจจะลงโทษนานาสักหน่อย เขาอุ้มนาราขึ้นมา เดินสองสามก้าวไปถึงโต๊ะทำงาน ร่างสูงโถมตัวเข้าใส่นารา กลืนกินกลีบปากแดงของเธอ
” อื้อ…ปล่อย….อึก… ” นาราพยายามขัดขืน แต่แรงเล็กกระจิดริดของเธอจะไปต่อกรกับคณพศได้ยังไง?
ต่อให้ทุ่มแรงไปเท่าไหร่ก็ไม่มีผลกับคณพศเลยแม้แต่น้อย
คณพศในตอนนี้ใกล้จะคลั่งเต็มที เขาขบกัดริมฝีปากแดงของนาราอย่างตะกละตะกลาม ดูดกลืนทุกความหอมหวานของเธอ
เขาแทบอยากจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆ ！
ผ่านไปพักใหญ่ คณพศไม่อาจสะกดกลั้นแก่นกายที่ให้ใกล้จะระเบิดเต็มทนของตัวเองได้อีกต่อไป เขายืดตัวขึ้นก่อนปลดเข็มขัดของตัวเอง
” คณพศ ไอ้บ้านี่ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ”
นาราฉวยโอกาสจากช่องว่างนี้ไม่วายต่อว่าออกไป
เธอผลักเขาสุดชีวิตแต่กลับกลายเป็นว่าเขายิ่งจับเธอแน่นขึ้นไปอีก!
ในสายตาของเธอตอนนี้ คณพศใกล้เคียงกับคำว่าบ้าคลั่งเต็มที
เขาถอดเสื้อผ้าของนาราออกทันที
ไฟปรารถนาที่คุกรุ่นเมื่อคืนนี้ลุกโชนขึ้น ในหัวของเขามีแต่คำที่เธอบอกว่าพรุ่งนี้จะแต่งงานกับคนอื่น เขาหยุดไม่อยู่แล้ว
เขาต้องเปลี่ยนให้เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขาซะก่อน ดูซิว่าจะไปแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง!
ด้วยความสุขที่ไม่ได้เกิดขึ้นมานานคณพศตัวสั่นเล็กน้อย เขาเลิกกางเกงลง โถมลงบนตัวของนาราก่อนเอื้อมมือฉีกเสื้อผ้าของเธอออก ” ที่รัก ผมต้องการคุณ! คุณเป็นของผม! ”
พูดพลางโถมร่างเข้าใส่นารา ดวงตาแดงก่ำ ส่วนล่างแข็งเกร็งขึ้นเรื่อยๆ ” ที่รัก คุณรู้สึกได้ไหม? ผมเองยังเคยคิดว่ามันใช้การไม่ได้แล้ว ห้าปีนี้มันไม่เคยตื่นขึ้นมาเลย แต่เมื่อเห็นคุณมันก็ลุกขึ้นมาแล้ว! ที่รัก…. ”
นาราอับอายจนแทบจะมุดหน้าลงดินไปซะ เธอกัดฟันแน่น ” ประสาท ไอ้บ้า! ”
เธอรู้ว่าตอนนี้ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรก็ไม่มีทางหยุดชายคนนี้ได้ นี่เขาเห็นเธอเป็นอะไร!
การกระทำของเขามันทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับตัวเองในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับโสเภณีราคาถูกเลย ！
แต่ร่างผอมบางของเธอจะขัดขืนการบังคับของคณพศได้ยังไง? ขณะนั้นน้ำตาของนาราค่อยๆ ไหลออกมา ตำหนิตัวเองอย่างลับๆ ว่าไม่น่าหุนหันพลันแล่นเลย สุดท้ายก็ไปกระตุ้นคณพศเข้าจนได้
คณพศเห็นท่าทีเย็นชาราวน้ำแข็งของเธอที่มีต่อเขาจึงอุ้มเธอขึ้นมาเดินไปยังเตียงกว้างในห้องพักผ่อน
นาราเห็นสายตาบ้าคลั่งของเขาก็นึกถึงครั้งแรกของเธอ ในคืนฝนพรำ เขาช่วงชิงตัวเธอไปครั้งแรก จากนั้นยังขโมยหัวใจของเธอไปอีก
แล้วก็ทำให้เจ็บปวดจนตกลงไปตายในทะเล เขามันปีศาจ!
หยดน้ำตาไหลลงบนดวงหน้าเล็ก
” ที่รัก อย่าร้อง ที่รัก ผมรักคุณ ผมทำร้ายคุณสินะ ” คณพศเห็นน้ำตาที่หางตาของนารา จูบซับน้ำตานั้นอย่างปวดร้าว พูดพร่ำไปมา ” ที่รัก ผมขอโทษ ผมวู่วามไปอีกแล้ว คุณไม่ชอบผมก็จะไม่ทำ อย่ากลัวไปเลยนะ ไม่ต้องร้องนะ ”
” คุณอยากจะให้มันเป็นเหมือนคืนฝนตกที่คุณทำร้ายฉันครั้งแรกนั่นอีกใช่ไหม? ” ดวงตาสีน้ำเงินของนาราสาดประกายวาบ!
คณพศได้ยินคำพูดนั้นของเธอก็ชะงักอึ้ง เขาคลานออกมาจากตัวเธออย่างเก้ๆ กังๆ ก่อนสวมกางเกงอย่างตะขิดตะขวง พยุงนาราลุกขึ้นมาจากเตียงกว้าง ” ที่รัก อย่าเศร้าเลยนะ เป็นความผิดของผม ผมแค่รักคุณมากเกินไป ทุกครั้งที่เห็นคุณ ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ แล้วคุณก็ยังพูดเรื่องหมั้นอีก! ”
นาราส่ายหน้าทั้งน้ำตา กับคณพศ เธอกลัวแล้วจริงๆ
เธอหวาดกลัวชายคลุ้มคลั่งคนนี้มาก เพราะเธอไม่อาจรู้ได้เลยว่าเพียงชั่วขณะเขาจะเปลี่ยนไปเป็นยังไงบ้าง
วันนี้ เธอไม่ควรขึ้นมา ใช่แล้ว ถึงเธอจะรู้ว่าคณพศคือประธานบริษัทHonDaแล้วมันยังไงกันล่ะ? โต้เถียงไปแล้วจะได้อะไรขึ้นมา? ไม่ว่าบุคคลทางกฎหมายจะเป็นใคร เธอก็ไม่สน! เว้นระยะห่างซึ่งกันและกันจะดีกว่า
นาราสูดจมูก พูดด้วยเสียงขึ้นจมูก ” คณพศ ฉันจะลาออก ”
คณพศหน้าบึ้งตึงอีกครั้ง ถามด้วยเสียงตะคอก ” เพราะอะไร? ทำไมคุณต้องลาออก? ที่รัก คุณรังเกียจผมมากเลยรึไง? นอกจากนี้บริษัทนี้ก็เป็นของคุณนะ! ”
นาราสูดลมหายใจลึก พูดอย่างไม่แยแส ” ท่านประธาน ฉันเป็นแค่พนักงานธรรมดาคนหนึ่ง ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นเจ้าของบริษัทนี้! ตอนนี้ฉันไม่ปัญญาจะจัดการงานนี้หรอก หรือแม้แต่ลาออกฉันก็ทำไม่ได้งั้นเหรอ? ”
” ไม่ได้! คุณลาออกไม่ได้! ” คณพศค้านอย่างไม่ลังเล เพื่อเก็บเธอไว้เขาจะไม่วางมาตรการสำรองไว้ก่อนคงไม่ได้ ” บริษัทนี้เป็นของคุณต่อให้คุณจะไม่ยอมรับ ในตอนแรกคุณได้ลงนามในสัญญากับบริษัทไปแล้ว ถ้าหากขอลาออกจะต้องเสียค่าปรับจำนวน200ล้าน อีกอย่าง ผมไม่อนุญาติให้คุณไป! ”
” ……. ” นาราพยายามแย้งด้วยเหตุผล ” ฉันไปเซ็นสัญญาแบบนั้นกับคุณตั้งแต่เมื่อไหร่? เป็นไปไม่ได้หรอก! ”
คณพศเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขากดโทรศัพท์ในสำนักงานสั่งให้เลขาค้นหาสัญญาที่เขาได้รับมาแล้ว
ไม่นาน เลขาก็นำสัยยาว่าจ้างของนารามาให้ หลังจากวางของลงบนโต๊ะก็เดินออกไปอย่างชาญฉลาด เพราะบรรยากาศภายในห้องนั้นมันคลุมเครือซะจนพาให้คิดไปไหนต่อไหนจริงๆ
หลังจากเลขาเดินออกไปแล้ว คณพศก็หยิบสัญญาขึ้นมาเปิด เมื่อเจอหน้าที่นาราลงนามไว้แล้วก็ชี้ไปที่ลายเซ็นสวยนั้น ” ที่รัก ดูให้ดี นี่คือลายมือคุณใช่ไหม? ”
นาราจำลายเซ็นตัวเองได้โดยธรรมชาติ ทันใดนั้นเธอก็คิดถึงสัญญาที่ไม่สมเหตุสมผลนั้น นั่นคือฝ่ายใดที่ละเมิดสัญญาจะต้องชดเชยให้อีกฝ่าย200ล้าน!
ตอนนั้นเธอนึกว่าเพราะกลัวบริษัทอื่นต้มตุ๋น พวกเขาเลยเขียนสัญญาที่ไม่เป็นธรรมนั้น นึกขึ้นมาตอนนี้ นี่คงจงใจจะล่อเธอ
” นี่ นี่มันผิดกฎหมายชัดๆ ไม่ยุติธรรมเลย! ”
” ยุติธรรม? ฮ่าฮ่า ที่รักของผม กระดาษขาวดำนี่ก็เขียนเอาไว้ชัดเจนและบนนี้ก็ยังมีลายเซ็นของคุณด้วย จะเรียกว่าไม่ยุติธรรมได้ยังไงกัน? ” คณพศยิ้มโค้งอย่างเจ้าเล่ห์
นาราโกรธจัดที่รู้ว่าตัวเองตกหลุมพรางของคณพศมาตั้งแต่แรก
ถ้าหากเธอจากไปตอนนี้ ก็ต้องเผชิญกับปัญหาที่ต้องจ่าย200ล้านให้เขา เขารู้ว่าเธอไม่มีทางมีเงินมากขนาดนั้นได้แน่ ร้ายกาจจริงๆ!
นารากระทืบเท้าด้วยความโมโห ” คณพศ นายมันน่ารังเกียจ วางกับดักนี้ไว้ตั้งแต่ต้นแล้วสินะ ฝากไว้ก่อนเถอะ ”
” ขอบคุณที่รักที่ชม ” คณพศไม่กระดากเลยแม้แต่น้อย ยิ่งหัวเราะอย่างสนุกขึ้นไปอีก ” ขอแค่เป็นเรื่องเกี่ยวกับคุณ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ทั้งหมดใช้ความคิดไปแค่สิบเปอร์เซ็นเท่านั้นเอง “
