ตอนที่ 261 ขอบคุณนะลูก
ดังนั้น ครั้งนี้ที่เจอนารา กษาปณ์ไม่ได้กลั่นแกล้งนารา
เพราะกลัวคณพศจะเกลียดเขา แล้วไล่ตัวเองกลับไป
ได้ยินกษาปณ์ที่กำลังชี้แจง คณพศก็ไม่ได้ใส่ใจ
“มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น แค่ปู่ไม่สงสัยนารา
ปู่ก็มาเยี่ยมมิราได้ตลอดเวลา”
นาราได้ไปสะกิดคณพศ เธอรู้สึกว่าคณพศพูดแบบนี้กับปู่
ไม่ค่อยสุภาพเลย
ถึงกษาปณ์จะเคยเอาลูกของเธอไปซ่อน แต่กษาปณ์ก็เป็นปู่ของคณพศ
เธอเลยไม่อยากจะคิดเล็กคิดน้อยกับเขา
ขณะนี้คณพศที่พูดไม่สุภาพกับปู่ นาราก็เลยแก่ปัญหาด้วยการที่
ไปทักทายกษาปณ์ว่า:คุณปู่ “สวัสดีค่ะ คณพศเขาไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น”
กษาปณ์ที่ยืนอยู่ข้างๆ ได้มองไปที่นาราแล้วรู้สึกละอายใจ
เป็นเพราะการตัดสินใจของเขาที่ผิดพลาด ถึงเกิดเรื่องราวภายหลังตามมาแบบนี้
การกระทำผิดครั้งนั้นทำให้เขารู้สึกผิดมาก เกือบจะถูกผลักดันออกนอกประเทศ
เขาในตอนนี้ อายุก็เยอะขึ้นทุกวัน แต่ไม่มีลูกหลานอยู่กับเขาเลย แม้แต่โอกาสที่จะได้เจอลูกหลานก็ยังไม่มี
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ กษาปณ์จะไม่เอามิราไปซ่อนแน่นอน
ถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว ก็ไม่มีสามสระแก้ไข้อะไรได้แล้ว เขาจึงต้องรับผลที่ตามที่หลัง
ถึงแม้ว่ากษาปณ์จะรู้สึกผิดต่อนารา แต่จะให้คนอย่างเขาไปขอโทษนารา กษาปณ์คงพูดไม่ออก
กษาปณ์ได้ยอมรับการทักทายของนาราและพยักหน้าเบาๆ
ได้เอ่ยปากพูดว่า “หลายปีที่ผ่านมา ลำบากหน่อยนะ”
นารารู้ว่าการที่กษาปณ์จะพูดแบบนี้ออกมาถือเป็นขี่จำกัดของเขาแล้ว
เพราะเขาเคยเป็นคนที่อาวุโสที่สุดในตระกูลปัญญาพนต์ คิดว่าเขายังไม่เคยก้มหัวให้ใครมาก่อน
นาราก็เลยส่ายหัว “ไม่ค่ะ ไม่เหนื่อยเลย”
คณพศที่เห็นสถานการณ์แบบนี้ รู้สึกชื้นใจ หลายปีผ่านไป
ปู่ของคณพศได้เปลี่ยนแปลงความคิดไม่ดีที่มีต่อนารา
ถ้าฉันรู้ว่าเหตุการณ์ต่อมาจะเป็นแบบนี้ ฉันจะอยู่ต่างประเทศอีกสัก2ปี
เพื่อปู่จะมาหาฉันแล้วเร่งให้ฉันแต่งงานเร็วๆ
“คุณปู่ ท่านดู มิราอยู่นี้”คณพศได้ก้าวไปข้างหน้าและมิราก็ได้ออกมาจากข้างหลัง
กษาปณ์ที่ได้ยินคำพูดของคณพศแล้วรู้สึกดีใจมาก
เขารู้ว่า คณพศแค่ประนีประนอม
แต่กษาปณ์ก็รู้ว่าคณพศไม่ได้เชื่อฟังเขาเพียงเพราะเขาเป็นผู้อาวุโส
เจ้านี้ เขากลัวว่าฉันจะไม่ไว้ใจนารา ถึงได้มาพูดดีกับฉันแบบนี้
เฮ้อๆ เจ้านี้กล้าขู่ฉันหรอ?
ไม่ไว้ใจนารา?
เขาไม่ค่อยมีเวลา ไม่ว่างจะไปยุ่งกับพวกเขา
กษาปณ์ได้มองไปที่มิราที่อยู่หลังนารา และโบกมือให้กับมิรา
“มานี้ หนูชื่อมีราได้มั้ย？ มา มาเล่นกับคุณปู่“
มิราได้มองไปที่นารา เห็นนาราที่ไม่ปฏิเสธ มิราได้รีบวิ่งไปหากษาปณ์
“สวัสดีครับ คุณปู่ หนูมิราเอง”
ดีๆๆ！กษาปณ์เห็นมิราที่น่ารักและเชื่อฟัง กษาปณ์ก็ได้ยิ้มจนปากไม่หุบเลย
เขายื่นแขนไปอุ้มมิรา ให้มานั่งที่ต้นขาของตัวเอง จูบไปที่มิราไม่หยุด
มิราโดนหยอกจนหัวเราะไม่หยุด“ คุณปู่หนวดของคุณปู่มาโดนหนูจั๊กจี้มากเลย”
“ใช่หรอ？ เดียวปู่จะโกนหนวดให้หมดเลยจะให้เหลือแต่ผิวที่เนียน”
กษาปณ์ใช้กำลังทั้งหมดไปเล่นกับมิราและหัวเราะจนรอยตีนกาที่อยู่บนหน้าเยอะขึ้นกว่าเดิม
เด็กคนนี้ เหมือนกับคณพศในวัยเด็กมาก ไม่เพียงปากหวาน แต่ยังมีไหวพริบที่ดีอีกด้วย
ถ้าเลี้ยงดูเขาดีๆ อนาคตจะเก่งกว่าคณพศอย่างแน่นอน
นาราที่เห็นความสัมพันธ์ระหว่างปู่และหลานที่หน้าน่ารักแบบนี้
เธอก็ได้ยิ้มออกมา อย่างที่โบราณเคยว่าไว้ เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ
มิราที่ถูกเอาไปซ่อนเอาไว้อย่างโดดเดี่ยวสาเหตุก็มาจากนารา แต่ดีซะอีก ตอนนี้ที่มิรามีคนที่รักเขาเพิ่มอีกคน
คณพศเห็นภาพที่คุณปู่กำลังเล่นกับนาราอยู่นั้น ทำให้เขานึกถึงตัวเองในวัยเด็กที่เติบโตมากับคุณปู่
คุณปู่พูดถูก ตอนนี้คุณปู่อายุมากแล้ว จะอยู่ถึงเมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้ ถ้าคุณปู่อยากเจอมิราก็ให้ท่านเจอ
เพียงท่านอย่ามากลั่นแกล้งนาราก็พอ ทุกอย่างคุยกันได้
ระหว่างที่กษาปณ์กำลังเล่นกับมิรา คณพศได้พานาราขึ้นไปที่ขั้นสอง
ในห้องทุกย่างยังเหมือนเดิม แม้แต่สิ่งของที่อยู่ในห้องก็ไม่ได้ยายที่
คณพศก็ได้ปิดประตู “ นารา เธอดูนี้เป็นห้องนอนที่เธอเคยนอน
ตั้งแต่ที่เธอหายไป ฉันได้สั่งให้แม่บ้านมาทำความสะอาดอย่างละเอียด
รอวันที่เธอจะกลับมาอยู่”
คณพศก็ได้มองออกไปทางหน้าต่าง “ในยามดึกดื่นที่เงียบเหงา ฉันก็ได้มองไปที่วิวที่เธอเคยมองเป็นประจำ
รับรู้ถึงความรู้สึกของเธอและอธิษฐานเพื่อจะได้เจอเธออีกครั้ง”
คณพศได้เดินลงมาจากระเบียง แล้วมองไปที่นารา “นาราขอบคุณที่กลับมาอยู่กับฉัน
ไม่งั้นชีวิตที่เหลือของฉัน ฉันคงต้องใช้ชีวิตแบบทุกข์ทรมาน ขอบคุณนะ ที่รัก”
เห็นแววตาที่ลึกซึ้งของคณพศ นาราก็รู้สึกประทับใจ นี้ก็คือคณพศ
อะไรที่เขาตัดสินใจแล้ว เขาจะยืนหยัดจนวินาทีสุดท้าย
นาราที่กำลังคิดเรื่องเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น ได้ขึ้นไปที่ระเบียง
และจับที่ขอบหน้าต่าง สมองของเธอก็ได้ปรากฏภาพภาพหนึ่งขึ้นมา
ในยามค่ำคืนที่มีดวงดาวอยู่เต็มฟ้า คณพศได้นั่งอยู่ที่ระเบียงอยู่คนเดียว
กำลังคิดถึงนาราที่เขาคิดว่าเธอได้ตายไปแล้ว
ภาพที่ซึ้งใจขนาดนี้ จะไม่ให้ปลื้มปริ่มได้อย่างไง？
นาราที่ปลื้มใจอยู่นั้น กำลังจะหันไปหาคณพศ แต่ทันได้นั้น คณพศก็เข้ามาจูบเธอ
“อึ๋ม”…..
เจ้านี้มีอารมณ์อีกแล้วหรอ….
นี้มันกลางวันนะ ที่สำคัญมิราก็อยู่ข้างล่างด้วย
จมูกได้ไปกระทบกับหน้าคณพศจนเกิดเสียง และเธอได้รู้สึกถึงช่วงล่างที่ร้อนแรงของคณพศ
เธอได้ตกตะลึงไปชั่วครู่
นาราที่น่ารักแบบนี้ รักเท่าไหร่ก็ไม่เพียงพอ เพียงแค่ได้ถูกตัวเธอก็ทำให้ การทำให้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้
คณพศได้ค้นหาทุกมุมของริมฝีปากนารา
ทุกมุม เป็นความรู้สึกที่หอม ความรู้สึกที่หวาน ความรู้สึกที่สดชื่น
ทำให้ฉันไม่ลืมความรู้สึกนี้เลย และไม่สามารถถอนตัวได้
ต่อมา คณพศได้หยุดจูบปากของนาราเปลี่ยนไปจูบที่หูของเธอ
นาราถูกคณพศจูบจนทั้งตัวอ่อนแรงไปหมด เธอรู้สึกขาที่ร้อนระอุ จนเกือบจะยืนไม่ได้
นาราได้เอาปากออกมา “นายอย่าทำเรื่องแบบนี้กลางวันแซดๆได้มั้ย?
คนอื่นอาจจะมาเห็นได้ตลอดเวลา ถ้าคนอื่นมาเห็น มันน่าอายมากนะ”
นาราได้ชี้ไปที่ประตู อาจจะมีแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดได้ตลอดเวลา
