ตอนที่ 300 มีการเปลี่ยนแปลกในบริษัทอย่างรวดเร็ว
ศุกลและหมอหลายคน ประคองคณพษขึ้นมา ถึงพบว่า คณพศได้หลับตา เขาก็ได้สลบไปแล้ว
นาราได้ลุกขึ้นมาจากพื้นอย่างไม่เป็นท่า จิตใจของนาราในตอนนี้อยู่ที่คณพศหมด เห็นคณพศที่ไม่รู้สึกตัว เสียงพูดของนาราก็ยังสั่นเคือง “ศุกลคณพศเขา เขาสลบไปอีกแล้วหรอ?”
ศุกลและหมออีกหลายคนประคองคณพศไปที่เตียง ได้ตรวจคร่าวๆให้เขา ส่ายหัวว่า “คุณนารา คุณชายคณพศเมื่อกี้ที่เขาบ้าคลั่งนั้นเป็นเพราะว่าพิษได้กำเริบ รอให้พิษหมดฤทธิ์ก่อน เขาก็จะไม่มีแรง คุณรู้อยู่แล้ว ผ่านอะไรมามากมาย ร่างกายของคณพศอ่อนแอมากใกล้จะถึงจุดที่พังทลาย”
นาราไปจับที่ผมที่ยุ่งเหยิงของคณพศ ใจได้เจ็บปวดเป็นเท่าตัว คณพศที่เคยดูดีมีสง่าทำไมตอนนี้ได้ดูเหมือนไม่มีราศีแบบนี้ ทั้งหมอนี้เป็นเพราะพิษที่ผสมลงไปน้ำชานั้น
“คุณนารา ผมว่าพวกเรามัดคุณชายคณพศไว้ดีกว่า แบบนี้ถ้าพิษกำเริบอีก เขาก็จะไม่สามารถไปทำร้ายคนอื่นและตัวเองได้” ศุกลได้พูดออกมา
ใจของนาราไม่อยากให้เป็นแบบนี้ แต่เธอก็รู้ว่าที่ศุกลพูดนั้นเป็นความจริง เธอก็ได้พยักหน้าอย่างหมดหนทาง “ได้ พวกนายระวังหน่อย อย่าทำให้เขาบาดเจ็บ”
ศุกลได้โบกมือ หมอในห้องก็ยกโซ่ที่เตรียมไว้ก่อนแล้วขึ้นมา
เห็นโซ่ที่มีแสงอันเยือกเย็น นารามองต่อไปไม่ได้ เธอได้หันไป มองพระอาทิตย์ตกดิน นี่มันอะไรกัน ใจของนาราจะพังทลายแล้ว
ไม่กี่วันที่ผ่านมาบริษัทตระกูลปัญญาพนต์ได้ยุ่งเหยิงไปหมด เพราะคณพศไม่ได้เข้าไปที่บริษัท ผู้ถือหุ้นหลายคนก็เริ่มใจไม่ดีแล้ว
พวกเขาโทรหาคณพศ แต่ที่รับโทรศัพท์กลับเป็นนารา นี้ทำให้พวกเขารู้สึกสงสัยมาก คิดถึงผลประโยชน์ของตัวเอง ผู้ถือหุ้นใหญ่ทั้งหลายพวกเขาได้ปรึกษากัน และได้ไปหาวิษณุส์
ช่วงนี้ วิษณุส์เขาได้ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังตัว เขากลัวว่าคณพศจะจับได้ ผู้ถือหุ้นหลายคนบอกเหตุผลที่มา เขารู้ว่า วันของตัวเองได้มาถึงแล้ว
วิษณุส์พูดอย่างนุ่มนวลเขาได้บอกว่าเขาจะตรวจสอบเรื่องนี้เอง วิษณุส์ทีได้จัดการกับผู้ถือหุ้นใหญ่พวกนี้แล้ว เขาก็เริ่มการสืบสวนของเขา
ไม่นาน ลูกน้องของเขาก็ได้รายงานผลการสืบสวนให้เขาฟัง คณพศที่ไม่ออกมา เป็นเพราะเขาได้ไม่สบายหนัก แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นโรคอะไร เพราะปิดข่าว ทำให้ลูกน้องของวิษณุส์ถึงไม่แน่ใจ
เพื่อรู้ว่าคณพศเป็นอะไรกันแน่ วิษณุคิดว่า ตัวเองควรจะไปด้วยตัวเอง แต่ถ้าไปด้วยตัวเอง ต้องเจอคณพศยากแน่นอน เขาได้คิดทบทวนอยู่สักพัก เขาก็ได้ไปที่บ้านพักตากอากาศของกษาปณ์
ตอนที่วิษณุส์เดินเข้าไปที่บ้านของกษาปณ์ กษาปณ์ก็ได้พูดว่า “นายมาทำอะไร? เราไม่อยากเห็นหน้านาย”
กษาปณ์ได้รู้ว่าเรื่องที่ผิดที่วิษณุได้ทำไว้ กษาปณ์ผิดหวังในตัวของเขามาก ถึงขั้นจะไล่เขาออกไป
วิษณุส์ได้ร้อนรนแล้ว เขาก็ได้บีบน้ำตาจระเข้ออกมา “คุณปู่ ผมผิดไปแล้ว ที่ผมมาเจอคนปู่ เพราะมีเรื่องที่สำคัญจะมาบอก คณพศไม่สบาย”
กษาปณ์ที่กำลังดื่มขาอยู่ที่ส่วนก็ได้ตกใจจนทำถ้วยช้าตกลงพื้น เขาได้ตกใจและลุกขึ้นมา “อะไรน่ะ ไอ้สามเป็นไข้หรอ? เป็นไข้อะไร?
“ใช่แล้ว คุณปู่ ตอนนี้คณพศได้อยู่ที่โรงพยาบาลส่วนตัว ไม่เชื่อคุณปู่ไปดูได้น่ะ” ในใจของกษาปณ์รู้สึกดีใจ แต่ใบหน้าของเค้ารู้สึกเสียใจ
กษาปณ์ได้เดินออกไปข้างนอกด้วยความกระหาย “ไป! รีบพาฉันไป!”
วิษณุได้เดินตามหลังของกษาปณ์ไป ใบหน้าของเขาได้ยิ้มที่เป็นไปตามแผนของตัวเอง คณพศ ไม่ว่านายจะเป็นโรคอะไร จะให้ดีไม่ต้องหายเลย! และตายไปทันที! ได้ข่าวว่าเป็นโรคที่ร้ายแรง
รถของพวกเขาไม่นานก็ได้มาถึงที่โรงพยาบาลส่วนตัวของตระกูลปัญญาพนต์ ตอนที่กษาปณ์ได้ลงจากรถด้วยความโกรธ นาราไม่รู้เลยวาพวกเขาได้มาถึงที่นี่แล้ว
กษาปณ์ที่เดินด้วยไม้เท้า ได้เดินเข้าไปที่โรงพยาบาลอย่างร้อนใจ เดินไปและตะโกนไป “คนอยู่ไหน? รีบออกมา!”
ศุกลที่พึ่งมัดคณพศเส็รจ ได้ยินเสียงที่คุ้ย้คย แย่แล้ว กษาปณ์ได้มาทีนี้แล้ว!
เขาได้รีบวิ่งออกมาจากห้องคนไข้ กำลังที่จะไปโน้นน้าวให้พวกเขากลับไป เขาและกษาปณ์จะเดินไปถึงที่ห้องของคณพศแล้ว
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกษาปณ์จะรู้เรื่องนี้ไม่ได้ ศุกลรู้ความสำคัญของเรื่องนี้ เขาได้กระซิบบอกหมอที่อยู่ข้างหลัง “ไปเชิญคุนารามา จะให้เรื่องที่คณพศถูกวางยารั่วไหลออกไปไม่ได้เด็ดขาด”
หมอคนนั้นก็ได้พยักหน้าและไปหานารา ศุกลถึงได้รีบไปรับหน้าของกษาปณ์ “กษาปณ์ คุณมาได้อย่างไร?”
“ฮึ่ม!”กษาปณ์ได้ทุบไปที่พื้นอย่างแรง “ถ้าฉันไม่มา พวกนายจะปิดบังคนที่จะตายย่างฉันอีกนานมั้ย?! รีบบอกมา เจ้าสามอยู่ที่ไหน?”
“คือ เออ คือ…..” ศุกลก็ไม่กล้าพูดออกมา เขาตั้งใจที่จะท่วงเวลาไว้ ในใจของเขาหวังว่านาราจะรีบมา
กษาปณ์ที่เห็นท่าทางของศุกล เขารู้ว่าต้องมีเรื่องที่หนักหน่วงเกิดขึ้นแน่นอน เขาก็ได้ยิ่งร้อนใจ อย่ามาล้อเล่นกับฉัน รีบบอกฉันมา ไอ้สามเขาเป็นอะไรกันแน่
“คุณปู่? คุณมาที่นี่ได้อย่างไง?” เสียงของนาราได้รอยมาจากข้างหลังของศุกล นาราที่แอบไปร้องไห้ในห้องน้ำ ได้ยินว่ากษาปณ์มาที่นี่ เธอจึงได้รีบตามมา
กษาปณ์ที่ไม่ชอบนาราอยู่แล้ว และรู้สึกว่านาราได้ตั้งใจจะปิดบังเรื่องของคณพศทำให้เขายิ่งโกรธ
ไม้เท้าที่กษาปณ์ถืออยู่ได้ทุบไปที่พื้นจนเกิดเสียงปั้งๆ มองไปที่นาราอย่างโหดเหี้ยม “เป็นอะไร? ฉันมาที่นี่ไม่ได้? หรือรอให้เธอฆ่าไอ้สามก่อนฉันถึงจะมาได้ใช่มั้ย? เธอเอาไอ้สามไปซ่อนไว้ที่ไหน? เขาที่เป็นไข้ทำไมเธอไม่กล้าบอกกับฉัน?”
นาราที่โดนด่าต่อหน้าคนหลายคน ในใจของเธอรู้ว่า นี้ต้องเป็นฝีมือของวิษณุส์ที่อยู่ข้างหลังกษาปณ์แน่เลย
คนเลวอย่างวิษณุส์ ถ้าเขารู้สภาพตอนนี้ของคณพศ เขาต้องฉวยโอกาสแน่! ไม่ว่าอย่างไง ฉันต้องไม่ให้พวกเขาเจอคณพศ
“คุณปู่ คณพศไม่ได้อยู่ที่นี่ ฉันเอง ฉันเองที่ป่วย และศุกลมารักษาฉัน”
นาราได้โกหกอน่างไม่เนียน กษาปณ์ไม่ถูกหลอกง่ายๆ เขาได้เห็นดวงตาที่แดงของนารา เขารู้ว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดาแน่
ตอนที่นาราพูดแบบนี้ เขาได้รู้สึกผิดหวังในตัวนารามาก เขาได้ผลักนาราออกไป
“เธอหลีกไป ถ้าเธอไม่ยอมให้ฉันเจอไอ้สามฉันก็จะไปตามหาเอง! ฉันไม่เชื่อว่า โรงพยาบาลที่ไม่ใหญ่นี้ ฉันจะหาคณพศไม่เจอ!”
