ตอนที่ 316 บทลงโทษของเมษา
พูดจบ คณพศก็มองไปรอบๆ ด้วยท่าทีภูมิใจ ไม่ว่าในช่วงเวลาใด เขาก็เป็นราชาที่สง่างามและน่าเกรงขาม เขาสามารถจัดการได้ทุกอย่าง
เดิมผู้ถือหุ้นแค่โดนกระตุ้นจากวิษณุส์ทำให้พวกเขาจะถอนหุ้น แต่ตอนนี้คณพศกลับมาด้วยร่างกายที่แข็งแรง ไม่มีท่าทีอ่อนล้าเลยสักนิด ข่าวที่วิษณุส์ปล่อยออกมาว่าคณพศติดยาคงเป็นการใส่ร้ายเป็นแน่ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว พวกเขาจะถอนหุ้นจากบริษัทตระกูลปัญญาพนต์ที่เป็นต้นเงินต้นทองของพวกเขาทำไมกันล่ะ
“ประธาน แค่คุณกลับมานั่งตำแหน่งนี้พวกเราจะกลัวอะไรอีกล่ะ แน่นอนพวกเราต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับบริษัทอยู่แล้ว”
“ใช่แล้ว เราเชื่อในการนำของประธาน เราเชื่อว่าบริษัทจะต้องดีขึ้นได้แน่นอน”
ผู้ถือหุ้นต่างแสดงอาการออกมา คนโง่เท่านั้นล่ะที่จะยอมถอนหุ้นตอนคณพศกลับมาดูแลบริษัท แค่มีคณพศถึงบริษัทจะเกิดความวุ่นวายหรือบริษัทจะขาดทุน ขอแค่ถึงมือคณพศบริษัทจะต้องกลับมาดีได้อย่างแน่นอน
คณพศมองดูภาพข้างหน้าของตนเอง ราวกับสนามรบ มิตรภาพอะไรกัน เชื่อถือไม่ได้จริงๆ
เมื่อคุณมีความสามารถคุณก็เปรียบเหมือนมังกร แต่เมื่อคุณไร้ความสามารถคุณก็แค่หนอนตัวหนึ่ง เหมือนวิษณุส์ที่แย่งตำแหน่งประธานมาเป็นของตน แล้วก็โดนคนไล่ออกจากตำแหน่ง
คณพศพูดปลอบผู้ถือหุ้นทั้งหลายสองสามคำ ไม่นานก็วางแผนรับมือวิกฤตของบริษัทครั้งนี้ได้ เริ่มประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการตลาด
การกลับมาของราชา!
หรือจะเกิดการนองเลือดที่เมืองธิตกล ทุกคนมองคณพศ
ภายใต้การแก้ปัญหาของคณพศ ภายในสองวันมูลค่าหุ้นของบริษัทตระกูลปัญญาพนต์ก็พุ่งขึ้นราวกับจรวดแถมยังสูงกว่าเมื่อก่อนอีกด้วย
ทั้งหมดนี่เป็นแผนที่คณพศได้เตรียมการเอาไว้แล้ว เขามีความสามารถและความเด็ดขาดที่แตกต่างจากคนทั่วไป ไม่ว่าวิกฤตอะไรก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับเขา
แต่เรื่องที่ทำให้เขาปวดหัวมากที่สุดในตอนนี้คือการที่นาราหายตัวไปอีกครั้ง
นี่ก็ผ่านมา 5 วันแล้ว ยชญ์และหมอศุกลแทบพลิกเมืองธิตกลหานารา ทั้งยังตรวจสอบเส้นทางการบิน แต่สุดท้ายก็ยังหานาราไม่เจอ
นาราหายตัวไปราวกับอากาศ นับวันยิ่งห่างออกจากโลกของคณพศ
ใจของคณพศเจ็บปวดขึ้นมาอีกครั้ง เขานั่งหงอยเหงาอยู่ในห้องทำงานอันใหญ่โตของตัวเอง เอนกายลงกับเก้าอี้อย่างหมดแรง หรี่ตาลงคิดชั่วครู่ จากนั้นจึงเรียกยชญ์เข้ามา “ถึงแม้จะหานาราไม่เจอ แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่เราต้องคิดบัญชีแล้ว สองวันนี้ จับตาดูบริษัทSX”
“ใช่ เราจะประมาทผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างนั้นไม่ได้ ถ้าไม่ได้สายตาอันหลักแหลมของนายที่คอยสังเกตการณ์เฝ้าดูพฤติกรรมของเธอว่าเหมือนกับผู้หญิงเลวอย่างณัจยา พวกเราก็คิดไม่ออกเลยว่าแท้จริงแล้วเมษาคือณัจยาที่ไปทำศัลยกรรมมาแล้ว” ยชญ์พูดด้วยน้ำเสียงปลงๆ
หลังจากที่มูลค่าหุ้นของบริษัทคงที่แล้ว สองสามวันมานี่คณพศดูวิดีโอที่อัดไว้ในห้องพักของตนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาไม่รู้ว่าเขาล่วงเกินเมษาไปตอนไหนหรือว่าเพราะรักเลยทำให้เกลียด แต่ก็ไม่ควรจะทำกันรุนแรงขนาดนี้
ระหว่างที่ดูวิดีโอกว่าสิบรอบ คณพศพลันเห็นว่าเงาของเมษาเมื่อเข้าใกล้เขาเหมือนกับณัจยาเมื่อปีนั้น เมื่อก่อนเขาคิดว่าเมษาคือพนักงานของบริษัท เลยไม่ได้สนใจอะไร ตอนนี้กลับมาคิดๆ ดูแล้ว ก็รู้ถึงต้นสายปลายเหตุ
บวกกับปีนั้นที่ณัจยาหายไปอย่างไร้ร่องรอย คณพศจึงสั่งให้ยชญ์ไปตรวจสอบเรื่องนี้ ไม่นานก็รู้ว่าแท้จริงแล้วเมษาคือณัจยา
ณัจยาในปีนั้นเปลี่ยนไปเป็นคนโหดร้าย คณพศแทบจะไม่เชื่อ ณัจยาเคยเป็นเด็กผู้หญิงที่เขาแคร์มากที่สุดในวัยเด็ก แต่ตอนนี้เธอกลับกลายเป็นคนโหดร้ายแบบนี้
สำหรับคนที่กล้าท้าทายคนอย่างคณพศ จะต้องได้รับบทเรียนกลับไปอีกเท่าหนึ่ง
ณัจยาเธอคิดว่าเธอศัลยกรรมเปลี่ยนตัวเองแล้วจะสมปรารถนาทุกอย่างหรือไง ถึงเวลาที่เธอต้องชดใช้แล้ว
ศุกลมาทำตามคำสั่งของคณพศ เขาไม่เพียงทำลายกิจการของบริษัทSX อีกทั้งยังตัดห่วงโซ่เงินทุนของบริษัทSX อย่างชาญฉลาด ภายในคืนเดียว บริษัทSX ที่เป็นผู้นำด้านธุรกิจแห่งเมืองธิตกลกลับกลายเป็นธุรกิจที่ใกล้จะล้มละลายเต็มที่
ธีย์เทพประธานบริษัทSX คาดไม่ถึงว่าสิ่งแรกหลังจากที่คณพศกลับมาคือเล่นงานบริษัทของเขา คิดยังไงก็ไม่เข้าใจ ในที่สุดเขาก็เจอคณพศ
“ประธานคณพศ เราไม่เคยล่วงเกินอะไรคุณนะ แล้วช่วงที่คุณหายไป ผมก็ไม่ได้ทำอะไรให้บริษัทตระกูลปัญญาพนต์เสียหาย แล้วทำไมคุณมาทำกับเราอย่างไม่ใยดีแบบนี้ ได้โปรดปล่อยบริษัทSXของเราไปเถอะ”
เห็นสีหน้าทุกข์ระทมของธีย์เทพ คณพศไม่ได้แสดงท่าทีอะไร เขาโยนรูปถ่ายจำนวนหนึ่งให้ธีย์เทพ “ดูเอาเองเถอะ นี่คือสาเหตุ”
ธีย์เทพหยิบรูปถ่ายมาดู ก็ยังไม่รู้เหตุผลว่าทำไม บนรูปถ่ายเป็นเด็กวัยรุ่นผู้หญิง แต่เขาไม่รู้จักเธอ
“ประธาน นี่คือ…”
“ดูรูปใบต่อไปสิ” คณพศยกเปลือกตาขึ้นเพื่อให้ธีย์เทพดูรูปถ่ายใบต่อไป
ธีย์เทพดูรูปไปเรื่อยๆ จนถึงรูปใบสุดท้ายตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นณัจยาลูกสาวของเขาที่ไปทำศัลยกรรม “ประธาน นี่……”
“ลูกสาวที่คุณเลี้ยงดูมาดูเหมือนจะมีแผนการที่ยากจะหยั่งถึง ที่เธอหายไปห้าปีก็เพื่อไปทำศัลยกรรมแล้วมาวางยาผม ทำให้ครอบครัวผมแตกแยก คุณคิดว่าผมจะปล่อยเธอกับบริษัทXS ไปได้อีกหรือ” คณพศลงโทษบริษัทXS อย่างโหดเหี้ยมและเยือกเย็น
“ผมรู้ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ แต่ตอนนี้ลูกสาวของคุณไม่ยอมออกมา ผมเลยอยากหาที่ระบายสักหน่อย ทำไงได้ ใครใช้ให้คุณเป็นพ่อของเธอกันล่ะ ต้องทำให้บริษัทXS ล้มละลายเธอจึงจะยอมออกมา!”
ธีย์เทพหน้าซีด คุกเข่าลงกับพื้น “ประธาน ได้โปรดให้โอกาสเราเถอะ อย่าทำกับเราอย่างนี้เลย ลูกอกตัญญูอย่างนั้น ผมจะตัดพ่อตัดลูกกับมัน สิ่งที่มันทำผมไม่รู้เลยจริงๆ”
คณพศไม่มองธีย์เทพ เดินไปกดโทรศัพท์ “เรียก รปภ. เข้ามา พาเขาออกไป”
ธีย์เทพไม่ยอม รีบเข้าไปหาคณพศ พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน “ประธาน ได้โปรดปล่อยบริษัท XS ของเราไปเถอะ ความผิดที่เกิดขึ้นล้วนมาจากลูกอกตัญญูคนนั้น ถ้าผมเจอมัน ผมจะลากมันมาให้คุณชดใช้สิ่งที่มันทำกับคุณ”
คณพศมองธีย์เทพด้วยสายตาเย็นชา “ประธานธีย์เทพ นั่นมันเป็นเรื่องของคุณ เพื่อไม่ให้ความสัมพันธ์ของเราร้าวฉานไปมากกว่านี้ อย่ามาโหวกเหวกโวยวายในที่ทำงานของผมอีก”
“ประธานคณพศ ผมขอร้องล่ะ ปล่อยเราไปเถอะ” ธีย์เทพน้ำตาไหลอาบแก้ม หยาดเหงื่อแรงกายของเขาทั้งชีวิต จะต้องมาพังลงเพียงวูบเดียว เขาเจ็บปวดใจเหลือเกิน
