ตอนที่365 เธอต้องซ้อนฉันอยู่แน่เลย
เขาก็ไม่ได้ไปที่บริษัทอีกเลย เรื่องทุกอย่างก็ปล่อยให้รองผู้บริหารและ林俊จัดการ ถ้าไม่มีอะไรทำเขาก็จะไปอยู่บาร์ของยชญ์
คนที่หล่ออย่างคณพศได้ดึงดูสายตาของผู้หญิง พวกเขามีขาที่ขาวและยาว หน้าอกที่ใหญ่และไหล่ที่เปิด และพยายามที่จะยั่วคณพศที่เมาอยู่ อยากที่จะมีอะไรกับเขา
แต่ตอนที่ผู้หญิงพวกนั้นเข้าใกล้คณพษ นังไม่ทันได้นั่ง ก็ถูกคณพศไล่ “ออกไป! ”
ยชญ์ก็ได้เห็นภาพแบบนี้ทุกๆ วัน นอกจากจะรับฟังแล้วเขาก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อ
พวกเขาได้กลับมาจากโรมันสองสามเดือนแล้ว แต่คณพศก็ยังดื่มเหล้าไม่หยุด และยังตะโกนใส่ลูกค้าอย่างไม่สนใจ
มันก็ไม่แปลก เปิดบาร์ก็อยากให้คนที่รวยมาใช้บริการ คณพศที่รวย ที่เยือกเย็น ได้ไล่ผู้หญิงที่เข้ามาหาเขาหมด
ยชญ์ที่คิดว่าผลประกอบการจะเสียเพราะคณพศ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้ ที่เปิดบาร์เหล้าเป็นเพราะแค่อยากหาอะไรในเวลาว่าง แต่สิ่งที่ยชญ์ไม่คาดคิดก็คือ ยาที่ตัวเองเปิดมีผลประกอบการที่ดีมากในชั่วข้ามคืน คนเยอะจนไม่มีที่ยืน
เห็นผู้หญิงที่แต่งตัวดี และนั่งอยู่ข้างๆ คณพศ และทำท่าทางที่ยั่ว ผู้หญิงพวกนี้มีเป้าหมายที่จะได้คณพศ ยชญ์ก็ได้ด่าในใจว่า อย่าพึ่งใครเลยพึ่งตัวเองดีกว่า!
เห็นคณพศที่เมาและนอนอยู่บนโต๊ะ ยชญ์ได้ถอนหายใจและเดินไปที่คณพศ “คุณชายคณพศ ได้เวลากลับบ้านละ”
“กลับบ้าน? ” คณพศก็ได้เงยหน้าขึ้น ในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือด
เขาก็มองไปที่ยขญ์ และยิ้มอย่างลำบากใจว่า “เฮ้อๆ บ้านอยู่ที่ไหนหรือ? ฉันไม่มีบ้าน”
ใช่ บ้านที่ไม่มีนารา จะเรียกว่านาราได้อย่างไร?
“คุณชายคณพศ นายจะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ ร่างกายของนานจะไม่ไหวน่ะ ฉันรู้ว่านายอยากที่จะหานาราจนเจอ แต่เธอเหมือนหายไปจากโลกนี้แล้ว แต่ก็…..”
ยชญ์ที่ยังพูดไม่จบ คณพศก็ได้ลุกขึ้นมากะทันหัน และต่อยไปที่หน้าของยชญ์อย่างแรง
“อย่ามาพูดว่านาราหายไปจากโลกนี้ต่อหน้าฉัน เธอแค่ซ่อนตัวเองเฉยๆ เธอไม่อยากที่จะเจอฉัน ถ้าฉันตายไปเธอก็จะกลับมา งั้นให้ฉันดื่มจนตายดีกว่า! ”
หมัดที่ต่อยไปนั้นถึงจะใช้แรงมาก แต่เขาที่เมาแล้วแรงก็มีไม่เยอะหมัดที่ต่อยไปมีพลังไม่มาก
แต่ถึงจะเป็นอย่างนี้ ยชญ์ก็ถูกต่อยจนถึงยืนไม่ได้ ทำให้เขาโมโหจนหันหลังและเดินจากไป “บาร์ไปแล้วจริงๆ ฉันขี้เกียจพูดกับนายแล้ว นายอยากจะทำอะไรก็ทำไป ตายไปเลยยิ่งดี! ”
คณพศไม่สนใจคำพูดของยชญ์ และนอนไปโต๊ะต่อ เหล้าที่ขมที่ทุกแก้ว ตอนที่สมองของเขาข้า ใจของเขาก็ไม่รู้เจ็บ
“หรือว่า? คณพศ นายอยู่ที่นี่จริงๆ ด้วย” เสียงผู้หญิงที่เหมือนนกได้ดังขึ้น
คณพศที่ยังไม่เงยหน้าก็ได้ไล่ผู้หญิงนั้นออกไป “ออกไป! ”
ที่จริงแล้วเขาแค่เพียงพูดคำที่เยือกเย็น ผู้ที่หญิงที่เข้ามาหาเขาก็จะออกไป
แต่ครั้งนี้ ผู้หญิงคนนี้ได้เข้าใกล้เขามากกว่าเดิม “ตัวนายเหม็นมาก คณพศ ฉันถามนาย นายหานาราเจอมั้ย? ตั้งนานแล้วยังไม่มีข่าวของพวกนายเลย ฉันไม่วางใจมาก”
ได้ยินคำว่านารา สติของคณพศถึงได้ค่อยๆ กลับมา เธอเงยหน้าไปมองผู้หญิงคนนั้น “ไลลา? ”
คนที่พูดกับคณพศก็คือนารา เธอได้มองคณพศด้วยความร้อนใจ และเร่งให้เขาพูด “รีบบอกมาสิ มันนานแล้วน่ะ นายหานาราเจอมั้ย? ทำไมนายไม่ได้เรื่องแบบนี้ เมียตัวเองก็ยังหาไม่เจอ ยังมาดื่มเหล้าอยู่ที่นี่! ”
ได้ยินที่ไลลาพูด และได้ส่ายหัว และไม่ได้สนใจไลลา แล้วดื่มเหล้าต่อ
ไลลาเริ่มร้อนใจแล้ว “โธ่ ทำไมนายเป็นคนแบบนี้? ฉันถามนายอยู่น่ะ ให้คำตอบฉันหน่อยสิ ส่ายหัวหมายความว่าอะไร? ”
ไม่นานต่อมา คณพศจ้องมองไปที่แก้วเหล้า “ไม่ ฉันหาเธอไม่เจอ ฉันมันไม่ได้เรื่อง! ”
ใจจองเขาเจ็บปวดมาก เขาหานาราไม่เจอก็ทรมานมากแล้ว ยังถูกคนอื่นว่าไม่ได้เรื่อง เฮ้อๆ!
คณพศเป็นคนไม่กลัวอะไรเลย เพราะเขากลัวโลกของเขาไม่มีนารา!
“พระเจ้า ที่ผ่านมานานแล้ว นายยังหานาราไม่เจอเลย อะไรกัน นาราไปอยู่ที่ไหนกันแน่? เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย? ” ไลลาได้พูดด้วยความไม่สบายใจ
เสียงของผู้ชายได้รอยมาจากด้านหลังของไลลา “ฉันว่าเธอควรที่จะเป็นห่วงตัวเองมากกว่า”
ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ไลลาได้รีบหันหลังไปมอง และยิ้ม “เฮ้อๆ ฉันสบายดี”
เคลลี่ลั่วหลี่ตามอง และพูดว่า “ที่รักของฉัน ถ้าครั้งต่อไปเธอไปเยี่ยมที่บ้านจะพาฉันไปด้วย ฉันจะรู้สึกขอบคุณมาก”
“ฮาฮา ฮาฮา” ไลลาได้จับไปที่หัวของตัวเองด้วยความเขินอาย “นายรีบไปร่วมงานงานดินเนอร์ของราชินีไม่ใช่หรือ? ฉันไม่มีอะไรทำ ก็กลับไปเยี่ยมที่บ้าน”
เคลลี่ลั่วได้หลี่ตา “อืม แต่บ้านของเธอคงไม่ใช่อยู่ที่บาร์น่ะ? ”
ตอนแรกที่ทั้งสองได้อยู่ที่ประเทศอังกฤษ แต่เพราะได้รับคำเชิญไปร่วมงานพิธีการเลือดสะใภ้ของราชินี เพราะกลัวว่าไลลาจะเข้าใจผิด เคลลี่ลั้วเลยไม่ได้บอกไลลา บอกแค่เพียงว่าจะไปร่วมงานวานหนึ่ง สองวันจะกลับมา
ใครจะรู้ที่เขาพึ่งจะก้าวขาออก เขาเป็นคนที่ถูกเรียกไปเป็นสะใภ้แทน และเขาดลยแอบหนีออกมา เพราะเขากลัว พิธีนั้นก็ไม่ได้ไป
แต่ใครจะรู้ว่าเขาจะตามไปถึงที่บ้านของไลลา แต่รู้ว่าไลลาพึ่งกินข้าวค่ำไป และได้ไปที่บาร์
เคลลี่ลั้วรู้สึกโกรธ และรีบวิ่งไป และไปตามที่ที่อยู่ที่พ่อแม้ได้ให้ และเห็นไลลาได้นั่งอยู่กับคณพศอย่างเป็นกันเอง ทำให้เขาโกรธมาก
เห็นเคลลี่ลั้วที่กล่าวหาตัวเอง ไลลาได้พูดว่า “เฮ้อๆ ฉันมาที่นี่เพื่อมาหานารา มันนานแล้วยังไม่มีข่าวคาวของนารา ฉันแต่มาตามหาเธอที่นี่”
“อืม แล้วไง? ” เคลลี่ลั่วได้ถามต่อ แต่ในใจมีคำถามอยู่แล้ว คณพศที่เมา หนวดที่ยาว รูปลักษณ์ที่ดีก็ได้หายไปแล้ว นาราจะอยู่ที่นี่ได้อย่างไง!
“แต่คณพศยังหานาราไม่เจอ” ไลลาถึงได้สติกลับมา “ฮะ เคลลี่ลั้ว นายกำลังสงสัยฉันหรือ? ”
ไลลาได้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และชี้นิ้วไปที่หน้าอกของเคลลี่ลั้ว “นายทำไมทำหน้านายถึงดุจัง? ฮึ่ม! นายมีภรรยาและลูกแล้ว ยังไปร่วมงานที่ราชินีหาสะใภ้ให้กับลูกสาวตัวเอง หน้าไม่อายมาก”
