ตอนที่ 396 เคลลี่ลั่วรู้ความจริงที่โหดเหี้ยม
ตาของเคลลี่ลั่วแดงไปหมด หน้าตาดูเหนื่อยล้ามาก ดูหม่อง
เขาขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจสิ่งที่ไลลาพูด “ ไลลาเธอพูดอะไร อะไรคือฝั่งเธอทั้งเป็น?”
ความไม่พอใจที่ไลลามีต่อเคลลี่ลั่วได้ระเบิดออกมา เธอจ้องไปที่เคลลี่ลั่วแล้วพูดอย่างโมโหว่า“เคลลี่ลั่ว เธอไม่ต้องมาแกล้งเป็นคนดีแถวนี้นะ! ฉันรู้ว่าเธอจะมาเอาลูกคืน เก็บความดีของเธอกลับคืนไปสะ! ฉันบอกเธอเลยนะ ถึงแม้ว่าเธอจะฆ่าฉันตาย ฉันก็ไม่เอาลูกให้เธอแน่นอน!”
เคลลี่ลั่วอ้าปากค้าง นานมากกว่าจะได้สติ“ไลลา ระหว่างเราสองคนมีอะไรเข้าใจผิดกันหรือป่าว?ทำไมฉันไม่รู้เลยว่าเธอพูดอะไรอยู่?”
“ฟังไม่รู้เรื่อง? เห้อ เคลลี่ลั่ว เธอเก็บคำพูดที่จะมาหลอกฉันเถอะ!ฉันบอกเธอนะ ระหว่างเรามันจบแล้ว!เธอไม่ใช่จะแต่งงานกับเจ้าหญิงคนนั้นหรอ?เธอไปอยู่กับเขาสองคนสิ ! แล้วเธอจะมายุ่งกับฉันอีกทำไม?ให้ฉันอยู่กับลูกสองคน ดีออกไม่ใช่หรอ?ถ้าเธอยังมีจิตในเมตตานะ ก็ขอให้เธอปล่อยพวกเราไปเถอะนะ!”
เคลลี่ลั่วยิ่งฟังยิ่งไม่รู้ว่าเกิดไรขึ้น“ไลลาสิ่งที่เธอพูดมาฉันไม่เข้าใจเลย?ทุกวันนี้เธอหาไปเลย ไม่มีวี่แววของเธอเลย ฉันหาเธอมาตลอด ทำไมเธอถึงคิดว่าฉันจะมาแย่งลูกจากเธอไป? ฉันกำลังหาพวกเธอทั้งสองอยู่รู้ไหม? เป็นไปไม่ได้ ไลลาเธอพูดช้าหน่อย เล่าเรื่องทั้งหมดที่เธอรู้ ค่อยๆบอกฉันมาทีละเรื่องได้ไหม??”
ไลลาคิดไม่ถึงเลยว่าเคลลี่ลั่วจะมีท่าทีแบบนี้ ตอนแรกเธอก็คิดว่าระหว่างเธอกับเขามีการเข้าใจผิดกัน แต่เรื่องพวกนั้นเธอก็ได้ผ่านมันมาจริงๆ ทำไมถึงพลาดได้?
แต่ถ้าอยากจะรู้ความจริงของเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ไลลาเลยเล่าเรื่องที่น่ากลัวทั้งหมดช่วงที่เธอถูกขังอยู่ห้องใต้ดินให้เคลลี่ลั่วฟังหมดเลย
เธอโดนโลลิต้าลากลงไปห้องใต้ดินยังไง แล้วต้องทนอยู่ที่ห้องมืดๆมากี่วัน แล้วการกระทำที่โลลิต้าทำกับตัวเอง เล่าให้เคลลี่ลั่วฟังหมดเลย
สุดท้ายโลลิต้าก็มาบอกเธอเรื่องที่เกี่ยวกับเคลลี่ลั่วกับงานแต่งงานของเจ้าหญิงคนนั้น แล้วอยู่ดีๆก็ใจดีแล้วปล่อยเธอออกมา
แล้วก็ท้ายสุด แล้วก็เรื่องที่เธอไม่เต็มใจยังไง แล้วกลับไปอังกฤษเพราะคิดถึงเคลลี่ลั่วกับวีแอน แล้วไปตีผู้หญิงคนนั้นสลบแล้วเอาวีแอนออกมา
เรื่องทุกเรื่องพูดได้ชัดเจน แล้วพูดออกมาทุกเรื่อง
เรื่องที่เกิดขึ้นชั่งทำให้คนตกใจเหลือเกิน ไลลาทั้งพูดออกมาแล้วพร้อมกับร้องไห้ออกมา
แต่เคลลี่ลั่วที่นั่งอยู่ข้างนั้นถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว เหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างไป
นานมาก เคลลี่ลั่วเหมือนได้สติคืนกลับมา ใบหน้าเริ่มมีสีหน้าขึ้นมา แต่ก็ดูเศร้าๆหน่อย
ไหลของเคลลี่ลั่วกระตุกเหมือนเขาพยายามห้ามความโกรธเอาไว้
เขากำมัดไว้แน่นเลย อยากจะต่อยไปที่เตียง แต่กลับหันไปเห็นวีแอนที่หลับอยู่เลยเก็บอารมณ์นั้นไว้ ค่อยๆต่อยลงไปที่เตียงนุ่มๆ
แต่ทำอย่างนี้แล้วก็ตาม เตียงก็โดนการสั่นสะเทือนไม่น้อย ทำให้มือของวีแอนก็กระตุกเล็กน้อย
ไลลารีบกล้มไปปลอบลูก แบบเบาๆว่า“นอนเถอะลูก ลูก ไม่เป็นไรแม่อยู่นี่”
เหมือนว่าได้ยินเสียงที่คุ้นเคย วีแอนก็เลยยิ้มแล้วหลับต่อ
“เธอทำอะไร? เดี๋ยวก็ทำวีแอนตื่นหรอก!”ไลลาด่าเคลลี่ลั่ว
พูดเสร็จก็รู้สึกถึงทำตัวไม่ถูก
ใช่สิ เธอลืมได้ยังไง เคลลี่ลั่วที่อยู่หน้าเธอไม่ใช่เคลลี่ลั่วคนเดิมแล้ว
เขาในตอนนี้ไม่รู้เธอนานแล้ว
ไม่มีความรักต่อกันแล้ว เธอยังมีสิทธิ์อะไรที่ไปคุยกับเขาแบบนี้
แต่วินาทีต่อมา เคลลี่ลั่วทำเรื่องที่ไลลาคาดไม่ถึงออกมา
เขาจับมือของไลลาไว้แน่นเลย แล้วฟาดไปที่หน้าของตัวเองเต็มๆ“ไลลา เธอตีฉันเถอะ!เรื่องทั้งหมดนี้ผิดที่ฉันเอง ฉันตาบอดเอง ที่ไปเชื่อคำพูดของโลลิต้า!ฉันทำให้เธอต้องมาโดนอะไรแบบนี้!ตีฉันเถอะ!”
ไลลาอยากเอามือตัวเองของแต่สู้กับแรงของเคลลี่ลั่วไม่ไหว
เธอมองเขาแบบอึ้ง“เธอพูดอะไร?อะไรคือโลลิต้าพูดโกหก เคลลี่ลั่วเธอไม่รักฉันแล้ว แต่ วันนี้ยังไงก็ต้องพูดให้ร็เรื่อง!ทำไมเธอต้องทำแบบนั้นกับฉัน?”
เคลลี่ลั่วใช่มือของไลลาตีหน้าตัวเองเหมือนเดิม ตีจนหน้าแดงไปเลย ถึงหยุดลงแล้วมองไปที่ไลลาแบบอ่อนหวาน“ไลลา มือคุณเจ็บไหม?”
“เคลลี่ลั่ว เธออย่ามาใช้แผนนี้กับฉัน ผ่านเหตุการณ์ครั้งนี้มา ฉันดูออกแล้วว่าคุณเป็นคนยังไง ตอนนี้คุณพูดให้รู้เรื่อง เรื่องอื่นค่อยพูดวันหลังก็ได้ แต่ฉันพูดไว้ก่อนเลยนะ ถ้าเธอจะมาแย่งวีแอนไป ฉันบอกเธอเลยว่า ฉันไม่ให้ !”ไลลาเริ่มกลับมาแข็งแกร่ง
ใช่สิ ไม่รักก็ไม่รักแล้วไง แย่สุดก็แค่ให้เธอร้องไห้คนเดียว แต่ถ้าจะแย่งลูกเธอไปไม่มีทาง นอกจากข้ามศพเธอไป!
เคลลี่ลั่วถึงกับยิ้มแห้งแล้วมองไลลาด้วยความรับใคร่“ไลลา ทำไมเธอคิดแบบนี้?ทำไมคิดว่าผมไม่รักคุณแล้ว?ความรักที่ผมมีให้คุณ สูงกว่าฟ้า ลึกกว่าน้ำ กว้างกว่าท้องฟ้านะ”
“หยุด!” ไลลาขัดจังหวะพูดของเคลลี่ลั่ว“เคลลี่ลั่ว ฉันให้โอกาสเธออธิบาย แต่ ฉันจะไม่ฟังคำพูดที่เธอมาพูดคำบอกรักบ้าบอนะ เพราะฉันไม่ใช่ไลลาคนเดิมแล้ว ไม่ได้หลอกง่ายเหมือนเมื่อก่อนแล้ว!”
“ใช่ ไลลาพูดอะไรก็ถูก”เคลลี่ลั่วพูดด้วยยิ้มด้วยให้ไลลา แล้วพูดต่อว่า”วันนั้นฉันถูกคุณหญิงเรียกไป แล้วก็เลยพาวีแอนไปด้วย อันนี้เธอก็รู้เรื่องอยู่”
“อืม”เสียงอืมที่ไลลาพูดเหมือนโอเคกับความคิดของเคลลี่ลั่ว
“แต่ตอนที่ฉันกลับมา ฉันไม่เห็นเธอ โลลิต้าเลยบอกฉันว่า เธออยู่ๆก็หายไปจากห้องเลย”
เคลลี่ลั่วพูดเสร็จ ไลลาก็พูดด้วยความโมโหอีกครั้ง“เธอโกหก!ฉันโดนเธอจับผัวแล้วลากลงไปขังที่ห้องใต้ดิน! ไม่ เธอก็โกหก ฉันเห็นเธอพาโลลิต้ากับวีแอนออกไปพร้อมกัน แล้วได้ยินว่าเธอจะพาไปตรวจดีเอ็นเอ!เธอยังเป็นคนอยู่ไหม!เธอเป็นคนทำเอง ในใจเธอไม่มีจิตใต้สำนึกบางหรอ?”
