ตอนที่416 เพราะเธอเป็นคนที่ฉันรักมากที่สุด
นารารู้ว่าถ้าคณพศหึงจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาโมโห จะไม่มีใครอยู่อย่างเป็นสุข
“จะย้ายออกไปหรือ? ย้ายก็ย้ายสิ เขามากอดเธอเพื่ออะไร?” คณพศดึงนารากลับมา และจ้องเคนโด้ด้วยความโกรธ
“ฉันจะบอกอะไรให้น่ะ เธอเป็นภรรยาของฉัน นายน่าจะรู้ดีน่ะ!”
เคนโด้มองไปที่คณพศด้วยแววตาที่ว่างเปล่า ถ้าไม่ใช่เพราะนารา ถึงมีคณพศสิบคนเขาก็จัดการไหว
“ฉันจะย้ายออกไป แต่ฉันจะปกป้องเธออยู่ข้างๆ ถ้านายทำให้เธอร้องไห้ หรือไม่มีความสุข ฉันจะกลับมาและพาเธอไป!” เคนโด้ก็ได้มองไปที่คณพศ
คณพศก็ได้หัวเราะ “นายไม่มีโอกาสนี้หรอก! เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป เธอจะดีใจหรือเสียใจมันก็ไม่ใช่เรื่องของนาย!”
“งั้นนายลองดูก็ได้!” เคนโด้ชี้ไปที่จมูกของคณพศ และหัวเราะ
เขาก็หันหลังเดินจากไป เหลือเพียงเงาที่โศกเศร้า
นาราที่เสียใจ เธอเกือบจะร้องไห้แล้ว
คณพศก็ได้รีบไปกอดนารา เห็นนาราที่เสียใจ เขาก็รู้สึกเหมือนมีเข็มมาทิ่มที่หัวใจ
คณพศได้หลับตา และกอดนาราไว้ “นารา เธอ ไม่ต้องเป็นห่วงน่ะ ฉันจะทำให้เธอมีความสุข”
เขาอิจฉาเคนโด้มาก ที่นาราใส่ใจเคนโด้มากขนาดนี้
นาราที่เสียใจเพราะไม่อยากให้เคนโด้จากไป
คณพศก็อุ้มนาราขึ้นมา เดินเข้าไปในบ้าน ขึ้นบันไดไป เปิดประตูห้องนอน
และวางเธอไปบนเตียง จูบไปที่หน้าของเธอ
“นารา ทุกอย่างจะดีขึ้นเองน่ะ” เขาจูบไปที่ริมฝีปากของนารา และดูดความหวานของริมฝีปาก
นาราที่ตะลึงอยู่ เขาก็ได้ถอดเสื้อที่ตัวเองใส่อยู่ไปแล้ว ตัวของนาราก็เต็มไปด้วยรอยจูบ
คณพศอยากที่จะทำเครื่องหมายไว้บนตัวของนารา เพื่อเธอจะได้ลืมเคนโด้ได้
จูบที่เร่าร้อนของคณพศ กำลังแพกดผ้าผิวของนารา คณพศที่ควบคุมตัวเองไม่อยู่ที่จะอยากได้นารา
นาราก็ทำได้แค่ตั้งรับการป้นแต่ละรอบของเขา!
บ้างพักต่างอากาศอีกหลังที่ประเทศอังกฤษ หลังจากที่ยชญ์ได้ถูกอันฉีราขังอยู่ในบ้าน อันฉีราให้บอดี้การ์ดหลายคนมาเฝ้าเขาไว้ ถึงยชญ์จะมีความสามารถมากแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถหนีออกไปจากกำแพงเหล็กของอันฉีราได้
ตอนที่ยชญ์ที่ตื่นมา เขานอนอยู่บนเตียงของอันฉีรา
เขาได้ลุกขึ้นทันที มองห้องที่ไม่คุ้นเคย ถึงได้นึกถึงตัวเองเหมือนถูกเจ้าหญิงตีจนสลบ
ไอบ้าเอ่ย ตัวเองถูกผู้หญิงตีจนสลบได้ไง ถ้าเรื่องนี้รั่วไหลออกไปจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
เขาเตรียมที่จะใส่รองเท้า ประตูก็ได้เปิดออก
อันฉีราที่ใส่ชุดกระโปรงสีแดง ก็ได้เดินเข้ามา
เห็นยชญ์ที่นั่งอยู่ เธอก็ได้ยิ้มและเดินเข้าไปหายชญ์
“ที่รักตื่นแล้วหรอ? หิวมั้ย?” อันฉีราจับมือของยชญ์
ยชญ์ได้ดึงทฝมือกลับมาทันที “คือ…เธอชื่ออันฉีราใช่มั้ย นายตีฉันจนสลบแล้วมาฉันมาที่นี่ทำไม?” ใจของเขารู้สึกไม่ดี เป็นครั้งแรกในชีวิตที่โดดแบบนี้
“ที่รัก ฉันไม่ได้มัดเธอน่ะ ต่อจากนี้ที่นี่เป็นบ้านของเรา ฉันได้บอกคุณพ่อไปแล้วว่านายเป็นพ่อของธิดา ฉันได้ขอให้ราชินีจัดงานแต่งงานให้กับเราแล้ว” อันฉีรายิ้มอย่างหวาน
“เธอพูดอะไรน่ะ?” ยชญ์ตกตะลึงกับคำพูดของผู้หญิงคนนี้ เธอที่จะแต่งงานกับตัวเอง นี่มันเป็นไปไม่ได้! ชาตินี้ยชญ์ไม่อยากที่จะแต่งงาน แบบนี้เป็นการฆ่าเขาทางอ้อม
“เราจะแต่งงานกันในไม่ช้า นายไม่ดีใจหรอ?” อันฉีรามองไปที่ยชญ์
ดีใจอะไรละ! ฉันไม่อยากที่จะแต่งงาน ถ้ามีอะไรกันแล้วต้องให้ยชญ์แต่งงานด้วย ตอนนี้ยชญ์คงแต่งงานไปหลายรอบแล้ว
“ไม่ อันฉีรา ฉันจะไม่แต่งงานกับเธอ นี่มันยุคไหนแล้ว เธออย่าเอาความสัมพันธ์ในวันนั้นมาบังคับให้ฉันแต่งงานกับเธอ” นชญ์ใส่เสื้อและรีบเดินออกไป
“ฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ดีน่ะ ฉันเติบโตมากับผู้หญิง เธอไปหาคนอื่นมาแต่งงานกับเธอเถอะ” ยชญ์ที่เดินออกไป ไม่ได้ยินอันฉีราพูดอะไร
เขาก็ได้หันกลับไปมอง เห็นใบหน้าของอันฉีรามีน้ำตา เฮร้องไห้หรอ
ยชญ์ได้ขมวดคิ้ว ถึงจะร้องไห้ก็ไม่ได้ผล เขาจะไม่มีทางที่จะแต่งงาน ขอโทษน่ะ
เขาหันหลังและเดินออกจากห้อง และลงบันไดไปแล้วออกไปจากบ้าน
เขาได้เปิดประตู ข้างนอกมีบอดี้การ์ดคนที่ใส่ชุดสีดำอยู่
ยชญ์ก็ไม่ได้สนใจและเดินออกไป แต่เขาได้ถูกสี่คนนี้ขวางไว้ “คุณชายหยุดก่อน ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากคุณหนู คุณไม่สามารถออกไปไหนได้”
ยชญ์ตกใจ คุณชาย?
เขากลายเป็นคุณชายบ้านนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เป็นไปไม่ได้ เหมือนกันตัวเองได้แต่งงานกับอันฉีราไปแล้ว
ถึงยชญ์จะเป็นคนที่ไม่ดีเท่าไหร่ แต่ก็จะไม่ยอมแต่งงานกับเธอแน่
“หลีกไป!” ความโกรธในใจเขาได้ออกมา
บอดี้การ์ดไม่สามารถหยุดยชญ์ได้
ยชญ์ได้ฝ่าบอดี้การ์ดออกไป แต่กลับออกไปไม่ได้ เขาถึงได้ต่อยไปที่บอดี้การ์ด
บอดี้การ์ดเกือบที่จะล้ม ปากก็ได้มีเลือกไหลออกมา
นี้คือสิ่งที่นายควรจะได้รับ ไม่มีใครกล้ามาขวางฉันหรอก!
ยชญ์พยายามที่จะออกไป แต่บอดี้การ์ดสี่คนนี้ก็มาขวางเขาต่อ
ยชญ์เริ่มที่จะโมโห ดูแล้ววันนี้ต้องมีการต่อยกันแน่นอน
เขาได้ถีบไปที่บอดี้การ์ด บอดี้การ์ดทั้งสี่คนก็ได้ร่วมกันจู่โจมยชญ์ ยชญ์ที่ทำงานให้องค์กรมาหลายปี
ถ้าเขาไม่เก่งพอ คงตายไปนานแล้ว
เขาคนเดียวได้สู้กับบอดี้การ์ดสี่คน
อันฉีราที่มองเขาอยู่ที่ดาดฟ้า เห็นผู้ชายคนนี้ เธอรู้สึกอยากที่จะหัวเราะแต่ก็โกรธ
ตัวเองเป็นคนไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ? เขาถึงไม่ชอบฉัน ฉันเป็นองค์หญิงน่ะ เรามัลูกกันแล้ว เขากลับจะทิ้งฉันไป
เธอก็ได้ค่อยๆ ลงบันไดไป เห็นยชญ์กับบอดี้การ์ดกำลังสู้กับอยู่ เธอก็รู้สึกไม่สบายใจ
บอดี้การ์ดที่สู้ยชญ์ไม่ได้ ยชญ์กำลังที่จะออกไป แต่อันฉีราได้ห้ามเขาไว้ “ยชญ์!”
แววตาของเธอมีรอยน้ำตา “นายจะไปไหนไม่ได้ ฉันจะไม่ยอมให้นายไป เพราะนายเป็นพ่อของธิดา!”
เธอก็ได้จู่โจมไปที่ยชญ์
ยชญ์ที่ไม่ทัน/ด้ตั้งรับ แต่เขายังหลบทัน ทั้งสองคนก็ได้สู้กันทันที
อันฉีราถูกพ่อฝึกฝนมาตั้งแต่เด็กทำให้เขามีวิชาการต่อสู้ที่เก่งมา ถึงเธอจะมีแขนที่เรียว เอวที่เล็กก็ตาม
ไม่ว่าจะเป็นการขี่ม้าหรือยิ่งธนู เธอก็ชนะผู้ชายหลายๆ คน ผู้ชายที่เหมือนยชญ์ ไม่ใช้คู่ต่อสู้ของเขา
เธอก็ร้องไห้ ยชญ์ได้รู้สึกว่าเธอมีแรงมาก และการออกหมัดก็เร็วมาก
วันนี้ตัวเองจะสู้ผู้หญิงคนหนึ่งไม่ได้จริงๆ หรอ ถ้าเป็นะแบบนี้ฉันไม่นอนน่ะ
แต่เขาที่สู้กับอันฉีราจนจมมุม เขาได้หมดหนทาง ทำได้แค่เพียงรับหมัดของเธอ
แต่ไม่สามารถสู้กับเธอได้
อันฉีราได้ค่อยๆ เข้าใกล้เธอ สุดท้ายเขาก็ได้จมมุมอยู่ที่กำแพง และขยับไปไหนไม่ กำลังที่จะด่าออกมา อันฉีราก็ได้พูดออกมา
“ยชญ์ ฉันไม่อยากทำร้ายนาย เพราะนายเป็นคนที่ฉันรักมากที่สุด และเป็นพ่อของธิดา “แล้วจูบไปที่ริมฝีปากที่แดงของยชญ์
ความโกรธของยชญ์ก็ได้หายไป แต่กลับถูกอันฉีราผลักไปที่กำแพง
