ตอนที่465 จุดจบของวิษณุส์
นารามองไปที่คณพศด้วยความตกใจ หัวใจของเธอเริ่มสับสนจากคำอธิบายของคณพศและความเจ็บปวดของเธอก็เกิดขึ้นมาอีกครั้ง
คณพศมองไปที่ นาราที่ดวงตาของเธอเศร้าหมองในทันทีและสาบานว่า “ที่รัก ผมสาบานว่าผมจะหาลูกสาวของเรากลับคืนมาให้ได้ และผมจะไม่ปล่อยให้เธอได้รับอันตรายแม้แต่น้อย!”
น้ำตาใสไหลออกมาจากเบ้าตาของนารา ไหล่ของเธอสั่นเครือเล็กน้อย เพราะเธอกำลังพยายามกลั้นความเศร้าโศกของเธอ
แต่สุดท้ายเธอก็ไม่สามารถควบคุมมันได้ในที่สุดก็เปลี่ยนจากการร้องไห้เงียบ ๆ เป็นการร้องไห้ออกมาอย่างหนักจนไม่สามารถควบคุมได้และมุดตัวเข้าไปในอ้อมกอดของคณพศ
คณพศกอดนาราไว้และจูบซับหยาดน้ำตาที่ไหลลงมาจากขอบตาของเธออย่างอ่อนโยน “ไม่ต้องเสียใจครับ ผมสาบานว่าเราจะพบลูกสาวของเราแน่นอน”
นาราพยักหน้า แต่เธอไม่สามารถควบคุมอารมณ์เศร้าและไม่สามารถหยุดน้ำตาได้
คณพศและ นารานอนไม่หลับอีกต่อไป ทั้งสองจ้องมองกันและกันจนกระทั่งรุ่งสาง
ทันทีที่ท้องฟ้าสว่าง คณพศก็ลุกขึ้นจากเตียงและพูดว่า “ที่รัก คุณยังไม่ได้นอนทั้งคืน คุณนอนต่ออีกหน่อยเถอะ ผมจะหาข้อมูลเกี่ยวกับลูกสาวของเรา ไม่ต้องกังวล ผมเชื่อว่าจะมีข่าวเร็ว ๆ นี้แน่นอน”
นาราพยักหน้าและโบกมือลาคณพศ หลังจากได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาจากไป เธอก็ดูพระอาทิตย์ขึ้นบนท้องฟ้าจนเผลอหลับไป
ครั้งนี้ คณพศใช้กองกำลังจำนวนนับไม่ถ้วนเพื่อตามหาลูกสาวที่หายไป แต่อีกหนึ่งเดือนผ่านไป แต่ก็ไม่มีข่าวคราวใด ๆ เจ้าหญิงตัวน้อยของเขาดูเหมือนจะหายไปโดยไม่เหลือร่องรอยอะไรเลย
คณพศรู้สึกกระสับกระส่ายมาก ตราบใดที่เขายังจำความฝันในคืนนั้นได้ หัวใจของเขาเจ็บปวดมากจนหายใจไม่ออกและไม่สามารถหักห้ามใจได้
คณพศออกจากบริษัทและขับรถช้าๆโดยคิดถึงเบาะแสของลูกสาวของเขา ถ้าเธอจะประสบอุบัติเหตุจริงๆ ก็น่าจะมีเบาะแสอยู่บ้างนี่นา?
ไม่นะ!
คณพศตัวสั่น พอเขาคิดถึงความเป็นไปได้นี้ เขาไม่เชื่อว่าพระเจ้าจะโหดร้ายกับเขาขนาดนี้! ลูกสาวของเขาต้องยังมีชีวิตอยู่แน่ๆแต่อาจจะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ที่ไหนสักแห่งในเวลานี้
ลูกรัก พ่อขอโทษ ที่พ่อไม่สามารถหาเบาะแสของคุณได้โดยเร็วที่สุด!
คณพศตบพวงมาลัยรถด้วยความไม่พอใจ ระบายความกังวลออกมา จากนั้นก็ขับรถกลับบ้านต่อไป
ดวงอาทิตย์ตกที่ขอบฟ้าเป็นเหมือนสีแดงแสดเช่นเดียวกับอารมณ์ที่อ้างว้างของคณพศในเวลานี้ที่ทั้งเศร้าและกังวลใจ
คณพศขับรถและกลับไปที่บ้านพักอย่างเงียบเหงา เขาเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นและเห็น นารากำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสายตาที่ว่างเปล่าราวกับว่าวิญญาณของเธอถูกดึงออกไปแล้ว
คณพศสะดุ้งเพราะกลัวว่านาราอาจไม่คิดสั้นเรื่องนี้ เขารีบเดินไปหานารา แล้วโอบกอดเอวบางของเธอด้วยมือของเขาและถามเบา ๆ ว่า “ที่รัก คิดมีเรื่องอะไรอยู่ครับ”
นาราค่อยๆหันศีรษะและมองไปที่ คณพศ”วิษณุส์ยังไม่ตายค่ะ เขาเปลี่ยนชื่อเป็น ตะวัน ตอนนี้เขาได้ฆ่าคนในดูไบตาย และกำลังได้รับการพิจารณาคดีอยู่”
ดวงตาของคณพศเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง เขาไม่คิดว่า วิษณุส์ที่ตกลงไปในทะเลจะยังมีชีวิตอยู่
ต่อมาเขาคิดถึงเรื่องเคนโด้ที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ดี แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ จึงไม่ต้องพูดถึง วิษณุส์ผู้ซึ่งมีร่างกายที่แข็งแกร่งมาโดยตลอด
“ที่รักครับ คุณได้ข่าวนี้มาจากไหน” คณพศถามอย่างจริงจัง
นาราชี้ไปที่โต๊ะข้างโซฟาซึ่งมีหนังสือพิมพ์ที่คนรับใช้เพิ่งซื้อมาวางอยู่ เธอยื่นหนังสือพิมพ์ให้ คณพศ”ดูเองสิว่า คนที่อยู่บนนี้ใช่ วิษณุส์แม้ว่าจะกลายเป็นขี้เถ้าฉันก็จำเขาได้!”
คณพศยื่นมือออกไปหยิบหนังสือพิมพ์มาดู จากนั้นก็เห็นว่าในหน้าแรกของหนังสือพิมพ์มีพาดหัวข่าวตัวหนาพร้อมกับพาดหัวข่าวที่น่ากลัว: ผู้ประกอบการเก่าข่มขืนและ ฆ่าผู้หญิงคู่ขา สถานที่เกิดเหตุน่าอนาถมาก
ที่ด้านล่างซ้ายของชื่อเรื่องเหล่านี้มีใบหน้าที่มีความคมชัดสูงซึ่งก็คือ วิษณุส์ที่ไม่ได้เห็นมานาน ดวงตาของเขายังคงเย็นชาราวกับว่าเขาเฉยเมยต่อทุกสิ่ง
ตัวอักษรขนาดเล็กที่อยู่ถัดจากภาพถ่ายอธิบายโดยละเอียดเกี่ยวกับกระบวนการจับกุมของวิษณุส์และคำอธิบายของฉากโดยนักข่าว
ที่ด้านล่างยังมีการโพสต์ภาพสุดสยองของเหยื่อ แม้ว่าจะมีการทำภาพเบลอ แต่ก็ยังคงน่ากลัวจากสภาพเลือดที่พื้น คุณสามารถสัมผัสได้ถึงความโหดเหี้ยมของฆาตกรผ่านทางหนังสือพิมพ์ได้เลย
คณพศอ่านสิ่งเหล่านี้อย่างละเอียดจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรและครุ่นคิดเงียบๆ …
ปรากฏว่าคืนนั้นในดูไบ กาก้าได้ทำการฆ่าผู้หญิงที่วิษณุส์พากลับมาด้วยความหึงหวง และถูกพวกโจรพาตัวไปอย่างเงียบ ๆ
และวิษณุส์ไม่เคยลงไปข้างล่างตั้งแต่ต้นจนจบ เขากำลังรอให้ผู้หญิงที่ตายทำอาหารให้เขากินอยู่บนห้อง
แต่เขารอจนง่วงก็ไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา
วิษณุส์เริ่มก็หมดความอดทน เขาจึงใส่ชุดนอนแล้วเดินลงไปชั้นล่างดู
แต่ทันทีที่ลงบันไดเขาก็ได้กลิ่นคาวเลือดวิษณุส์ขมวดคิ้วสงสัย กลิ่นเลือดมาจากไหนในตอนกลางคืน
หลังจากที่เขาเดินลงบันไดมา เขาถึงได้รู้ว่าสิ่งที่เขาได้กลิ่นคือกลิ่นเลือดของผู้หญิงคนนั้น
เห็นแค่ว่าผู้หญิงคนนั้นนอนตายอยู่ข้างล่าง คอของเธอถูกฟันจนเลือดหยดลงพื้น ใบหน้าของเธอถูกกรีดจนเละเทะ
วิษณุส์ตัวสั่นและไม่เข้าใจว่าคนที่ยังดีๆก่อนหน้านี้ กลายเป็นสภาพน่ากลัวแบบนี้ได้อย่างไร
เขามองไปรอบ ๆ ห้องนั่งเล่นด้วยความหวาดกลัว ว่าจะมีคนกระโดดออกมาทำร้ายเขาอีกครั้ง
วิษณุส์รออยู่นาน ก่อนที่จะลงมาเมื่อมั่นใจว่าฆาตกรที่ได้จากไปแล้ว
หลังจากยืนยันความปลอดภัยแล้ว วิษณุส์ก็เดินลงมาชั้นล่าง
เขามองไปที่หญิงสาวที่กลายเป็นศพตัวแข็งที่นอนอยู่บนพื้นและสงสัยอย่างยิ่งว่าเธอถูกฆ่าโดยอดีตภรรยาของเขา
นั่นเป็นเหตุผลที่อีกฝ่ายทำลายใบหน้าของเธอเพื่อระบายความโกรธ
วิษณุส์ไม่เคยคิดเลยว่า กาก้าคนที่เขาคิดมาตลอดว่าเป็นคนขี้อายเหมือนหนู แต่รักเขาอย่างสุดซึ้งจะทำทั้งหมดนี้
ในสายตาของเขากาก้าเป็นคนที่ไม่มีทางคาดคิดเลยว่าจะเป็นคนทำเรื่องแบบนี้ แม้ว่าจะมีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นในขณะนี้เธอยังอยู่เขาคงไม่สงสัยว่าเป็นฝีมือของกาก้าแน่นอน
เมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นกลายเป็นศพในครัวของตัวเองวิษณุส์ก็รู้สึกเสียดาย ของดีๆแบบนี้เขายังเล่นด้วยไม่พอเลย แต่กลับใช้งานไม่ได้แล้ว
แต่ตอนนี้คนนั้นตายไปแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะโมโห วิษณุส์ไม่มีทางเลือกนอกจากโทรหาตำรวจ
เมื่อตำรวจรู้เรื่องคดีฆาตกรรมพวกเขารีบกดกริ่งเตือนและมาที่บ้านของวิษณุส์และล้อมไว้ทันที
หลังจากการสอบสวนของเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างรอบคอบ พบว่าผู้ตายหมดสติหลังจากถูกเชือดคอ เสียเลือดมาก บาดแผลถูกกรีดแทงบนใบหน้าของเธอเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เธอเสียชีวิต
