ห้าตระกูลที่เดิมทียังมีความหวังริบหรี่ หลังจากที่ได้เห็นความเคารพของซุนซวี่ที่มีหยางเฉิน พวกเขาจะกล้าไปเลือกที่จะถูกทำลายได้ไง?
“คุณหยาง ตระกูลเฝิงยินดีมอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่งและยอมจำนน!”
“ตระกูลหยวนยินดีมอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่งและยอมจำนน!”
“ตระกูลจึง ยินดีมอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่งและยอมจำนน!”
“ตระกูลจางก็ยอมจำนน และเต็มใจที่จะมอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่ง!”
ในบรรดาห้าตระกูล นอกจากหลีจื๋อ ผู้นำของอีกสี่ตระกูลต่างแสดงความคิดเห็นของพวกเขาทีละคน
ก่อนหน้านี้ พวกเขาก็ได้เตรียมพร้อมที่จะมอบทรัพย์สินแล้ว แต่เมื่อซุนซวี่พาคนมาเท่านั้น ทำให้พวกเขาลังเล
ถึงตอนนี้ แปดตระกูลแห่งเยี่ยนตูก็ไม่กล้าผิดใจต่อหยางเฉิน ตระกูลเหล่านี้ที่ร่วมมือกันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของตระกูลซุน แม้ว่าพวกเขาจะรวมพลังกัน จะมีประโยชน์อะไร?
หงซิงที่ด้านข้างตกตะลึง
ห้าตระกูลที่ไม่ด้อยไปกว่าตระกูลหงเลย สี่ในนั้นต้องการมอบทรัพย์สินของตระกูลครึ่งหนึ่ง และพวกเขายังยอมจำนนต่อหยางเฉิน
เขารู้สึกเหมือนกำลังฝัน แม้แต่สิ่งที่แปดตระกูลแห่งเยี่ยนตูก็ทำไม่ได้ แต่หยางเฉินทำได้แล้ว!
“โอเค ตอนนี้พวกคุณไปได้แล้ว จากนั้นนำทรัพย์สินของตระกูลไปชำระข้อตกลงที่เยี่ยนเฉินกรุ๊ปด้วยตนเอง หาผู้จัดการลั่วปิง และทำตามขั้นตอนการโอนทรัพย์สิน”
หยางเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้นำทั้งสี่ตระกูลเหมือนกับได้รับการอภัยโทษ หลังจากขอบคุณเสร็จ ก็รีบจากไป
“ตระกูลหลียินดีมอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่งและยอมจำนนต่อคุณ!”
หลีจื๋อรู้ว่าทุกอย่างจบลงแล้ว ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกัดฟันและเห็นด้วย
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เสียงของเขาลดลง เสียงคำรามก็ดังขึ้น และรถปราโดสิบกว่าคันก็พุ่งเข้าไปในบ้านของตระกูลเฉิน
ชายร่างกำยำ 50 คนซึ่งมีอุปกรณ์ครบครันรีบออกจากรถ
“ท่านผู้นำ เราพร้อมที่จะโจมตีตระกูลเฉินได้ทุกเมื่อ!”
ชายร่างใหญ่ที่เป็นผู้นำตรงมาหาหลีจื๋อและกล่าวด้วยความเคารพ
เขาไม่ได้สังเกตว่าสีหน้าของหลีจื๋อดูน่าเกลียดเพียงใดในเวลานี้
“ผัวะ!”
จู่ๆหลีจื๋อก็ตบหน้าของชายร่างใหญ่ที่เป็นผู้นำ พูดอย่างโกรธเคือง “ใครบอกคุณว่าจะลงมือกับตระกูลเฉิน ออกไป! นำคนออกจากตระกูลเฉินเดี๋ยวนี้!”
แม้แต่ผู้แข็งแกร่ง 300 คนที่ซุนซวี่นำมา ก็ยังถูกหยางเฉินควบคุมตัวไว้ 200 คน นับประสาอะไรกับผู้แข็งแกงร่ง 50 ของเขา
ชายร่างใหญ่ที่เป็นผู้นำที่ถูกตบหน้างงไปหมด แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของหลีจื๋อและรีบพาคนของเขาออกไป
“หยุดก่อน!”
หยางเฉินก็พูดขึ้นมา
ทันทีที่เขาเอ่ยปากของเขา หลีจื๋อรู้สึกว่าน่องของเขาสั่นเทา
“ในเมื่อนายท่านตระกูลหลีได้พาบรรดาผู้แข็งแกร่งของตระกูลมาแล้ว จะให้พวกเขาไปได้อย่างไร?”
หยางเฉินกล่าวด้วยท่าทางขี้เล่น
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหลีจื๋อก็เปลี่ยนไปอย่างมากในทันใด จริงตามที่คาดไว้เลย เขาต้องการให้ผู้แข็งแกร่งที่เขาฝึกฝนมาเป็นอย่างดีอยู่ต่อ?
สีหน้าของหลีจื๋อเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ชายที่แข็งแกร่งทั้ง 50 คนนี้ ได้รับการฝึกฝนจากตระกูลหลีด้วยเงินจำนวนมาก
ถ้าหยางเฉินให้อยู่ต่อจริงๆ มันจะเป็นหายนะครั้งใหญ่สำหรับตระกูลหลี
อาจกล่าวได้ว่า หากไม่มีผู้แข็งแกร่ง 50 คนนี้ ตระกูลหลีคงไม่สามารถมาถึงทุกวันนี้
“คุณหยาง ผมสัญญากับคุณแล้วว่าผมจะมอบทรัพย์สินของตระกูลหลีครึ่งหนึ่ง และผมยินดีจำนนต่อคุณ คุณให้ผมพาคนเหล่านี้ไปได้ไหม?”
หลีจื๋อผู้ซึ่งเคยหยิ่งยโสก่อนหน้านี้ ในเวลานี้ไม่เหลือความหยิ่งผยองแม้แต่น้อย ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความขมขื่น และเขาเกือบจะร้องไห้ “ผมจะไปที่เยี่ยนเฉินกรุ๊ปเดี๋ยวนี้ และมอบทรัพย์สินของตระกูลหลีครึ่งหนึ่ง”
หยางเฉินถามด้วยท่าทางขี้เล่น“ที่แท้ ผู้แข็งแกร่ง 50 คนนี้ ไม่ใช่คุณนำมามอบให้ผมใช่ไหม?”
หลีจื๋อส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ไม่ใช่!”
“ในเมื่อไม่ได้มอบให้ผม นั่นหมายความว่า คุณจะใช้คนเหล่านี้จัดการกับผมใช่ไหม?” หยางเฉินถามอีกครั้ง
ดวงตาของหลีจื๋อเบิกกว้าง ทันใดนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของหยางเฉินอย่างไร
บอกไม่ใช่ก็ไม่ได้ บอกว่าใช่ก็ไม่ได้ ไม่ว่าจะตอบยังไง เขาก็เป็นคนผิด!
“คุณหยาง ผมรู้ว่าผมผิดไปแล้วจริงๆ ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ ผมจะไม่กล้าอีกแล้ว” ใบหน้าของ หลีจื๋อเต็มไปด้วยการอ้อนวอน
เฉินซิงไห่เยาะเย้ยในเวลานี้ “ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหยาง ในวันนี้ที่ขอร้องคนอื่นคงเป็นผมเฉินซิงไห่ ถ้าผมขอร้อง คุณจะปล่อยผมไปไหม?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหลีจื๋อก็แข็งทื่อทันที เขาจะไม่ยอมปล่อยเฉินซิงไห่ไปอย่างแน่นอน แต่เขาไม่กล้าพูดออกมา!
“แน่นอน ผมจะปล่อยคุณไป!” หลีจื๋อพูดด้วยความรู้สึกผิด
เฉินซิงไห่หัวเราะออกมา “เกรงว่า แม้แต่ตัวคุณก็ไม่เชื่อประโยคนี้ใช่ไหม?”
หยางเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย “คนจำนวน 50 คนนี้ ถือว่าเป็นค่าชดเชยที่คุณต้องจ่าย ตอนนี้คุณไสหัวไปได้แล้ว!”
แม้ว่าหลีจื๋ออยากจะพาคนเหล่านี้ออกไปจริงๆ แต่ท่าทีของหยางเฉินแข็งมาก ไม่ยอมอ่อนข้อเลย เขาจะพาพวกเขากลับไปได้อย่างไร?
ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงหนีไปอย่างเร่งรีบเท่านั้น
ในท้ายที่สุด เหลือเพียงหงซิงเพียงคนเดียว
สายตาของทุกคนหันไปหาหงซิงในทันใด
หงซิงได้เห็นสิ่งเลวร้ายมากมายด้วยตาของเขาเอง และเขาก็ตกตะลึงมาตั้งนานแล้ว
เมื่อเห็นหยางเฉินมองมาที่เขา ขาของเขาก็อ่อนลงอย่างกะทันหัน “กระตุบ” เขาก็คุกเข่าลงกับพื้นโดยตรง
“คุณหยาง ผมผิดไปแล้ว ผมรู้ว่าผมผิดไปแล้วจริงๆ โปรดให้โอกาสผมอีกครั้ง ผมยินดีที่จะมอบทรัพย์สินของตระกูลหงครึ่งหนึ่งและจำนนต่อคุณ คุณหยาง ผมขอแค่คุณปล่อยผมไปเถอะ..”
หงซิงขอร้องอย่างขมขื่น
หยางเฉินเหลือบมองเขาอย่างเฉยเมย และจู่ๆก็ถามขึ้นว่า “ตระกูลหงมีทรัพย์สินเท่าไหร่?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หงซิงก็ผงะไปครู่หนึ่งแล้วรีบพูดขึ้นว่า “50,000 ล้าน!”
หยางเฉินมองไปที่เฉินซิงไห่อีกครั้ง และเห็นเฉินซิงไห่กล่าวว่า “50,000 ล้านนั้นต่ำที่สุด ถ้าให้ผู้เชี่ยวชาญประเมินมันจริงๆ อย่างน้อยก็ 60,000 ล้าน!”
หยางเฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ทรัพย์สินของตระกูลไช่อยู่ที่หนึ่งแสนล้าน ผมให้เงินพวกเขาหนึ่งหมื่นล้าน เพื่อให้พวกเขาไปจากเยี่ยนตูตลอดกาล”
“คุณว่า ผมควรจะให้คุณเท่าไหร่?เพื่อให้ตระกูลหงไปจากเยี่ยนตูตลอดกาล”
ดวงตาที่เฉียบคมของหยางเฉินก็ตกลงมาบนร่างของหงซิง
ดวงตาของหงซิงเบิกกว้างขึ้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ความหมายของหยางเฉินคือ ตั้งใจจะซื้อทั้งตระกูลหงใช่ไหม?
ทรัพย์สมบัติของตระกูลไช่จำนวน 1 แสนล้านเหรียญ หยางเฉินซื้อมันมาในราคาเพียงหนึ่งในสิบของราคาเท่านั้น
ดังนั้น ทรัพย์สินของตระกูลหงคือ หกหมื่นล้าน หยางเฉินสามารถซื้อด้วยเงิน 6 พันล้านใช่ไหม?
“คุณหยาง คุณจะซื้อตระกูลหงหรือ?”
หลังจากผงะไปครู่หนึ่ง หงซิงก็ถามขึ้นมากะทันหัน
“คุณต้องการให้ผมฟรีไหม?” หยางเฉินถามอย่างสงสัย
หงซิงร้อนใจในทันที “คุณหยาง อย่าว่าแต่ 6 พันล้านเลย แม้แต่หกหมื่นล้าน ผมก็ไม่ยอมขายตระกูลหง”
ท่าทีของเขาแน่วแน่อย่างยิ่ง ดวงตาของเขาแดงก่ำ ไม่มนใจอะไรทั้งนั้น
“ใครบอกคุณว่าผมจะใช้เงินหกพันล้านเพื่อซื้อตระกูลหง?” หยางเฉินขมวดคิ้ว
หงซิงตกใจและลองถามว่า “หรือว่า คุณจะซื้อหงซิงด้วยเงิน 6 หมื่นล้าน”
หยางเฉินมองหงซิงอย่างคนโง่ และทันใดนั้นก็ยื่นห้านิ้วออกมา “ผมจะให้เงินคุณห้าร้อยล้าน ไสหัวออกไปจากเยี่ยนตูซะ!”
บูม!
หงซิงรู้สึกหัวของเขาจะระเบิด ทรัพย์สิน 6หมื่นล้าน หยางเฉินให้เงินเพียง 500 ล้านเท่านั้น?
นี่มันเป็นการปล้นชัดๆ!
