ตอนนี้ แดนบูโดของเขาอยู่ในแดนราชาขั้นต้นแล้ว และก้าวไปอีกนิด ข้างหน้าคือแดนราชาขั้นกลาง
ผู้แข็งแกร่งอย่างปรมาจารย์หู พบได้ยาก และมีเพียงต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งอย่างปรมาจารย์หูเท่านั้น จึงจะทำให้เขาสามารถฝึกฝนบูโดของเขา และทำให้เขาบุกทะลวงสู่แดนราชาขั้นกลางโดยเร็วที่สุด
เมื่อมองไปที่หม่าชาวที่ดุร้าย ปรมาจารย์หูทำได้เพียงกัดฟันและสู้กับเขา
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของหม่าชาว เขาจึงไม่สามารถออกแรงอย่างเต็มที่
อย่างไรก็ตาม หม่าชาวกลับยิ่งสู้ยิ่งฮึกเหิม และทุกการเคลื่อนไหวก็เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
นี่เป็นการต่อสู้แห่งความเป็นความตาย ทำไมต้องซ่อนพลังด้วยล่ะ?
กวนหงอี้ตกตะลึง และเจตนาฆ่าในดวงตาของเขาก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ
เนื่องจากชายที่แข็งแกร่งเช่นหม่าชาว ถูกกำหนดให้ไม่สามารถพิชิตได้ เขาทำได้เพียงฆ่าเขา มิฉะนั้นจะมีปัญหาไม่รู้จบ
แค่ตอนนี้ เขาก็รู้สึกสงสัยเล็กน้อย หม่าชาวเชื่อฟังคำพูดของหยางเฉิน หม่าชาวแข็งแกร่งมากขนาดนี้ แล้วความแข็งแกร่งด้านบูโดของหยางเฉิน จะน่ากลัวแค่ไหน?
“คุณมีกำลังเพียงเท่านี้หรือ?”
หม่าชาวถามด้วยการเยาะเย้ย หลังจากปรมาจารย์หูถอยกลับไปหลายก้าว
สีหน้าของปรมาจารย์หูซับซ้อน ก่อนที่จะรู้จักตัวตนของหม่าชาว เขาไม่กล้าที่จะฆ่าเขา
“ปรมาจารย์หู คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
กวนหงอี้โกรธเล็กน้อย “เขาเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้น คุณเป็นถึงแดนราชาขั้นกล่ง ทำไมถึงถูกเขากดได้อย่างไร?”
ปรมาจารย์หูไม่ได้สนใจกวนหงอี้ มองตรงมาที่หม่าชาว และถามอีกครั้งว่า “คุณเป็นใคร?”
กวนหงอี้เพิ่งตระหนักได้ว่า ปรมาจารย์หูกังวลว่าหม่าชาวมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะฆ่าเขา
“ปรมาจารย์หู ไม่ต้องกังวลไป เขาเป็นเด็กกำพร้า เขาถูกลักพาตัวโดยผู้ค้ามนุษย์ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และเขาก็เข้าร่วมกองทัพมาสองสามปีแล้ว”
กวนหงอี้พูดเสียงดัง “ถ้าเขามีภูมิหลังที่ใหญ่จริงๆ เขาจะกลายเป็นแบบนี้จนถึงทุกวันนี้ได้อย่างไร”
หม่าชาวมีใจแห่งการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง และรู้ว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะหลบหนีไป ดังนั้นเขาจึงยอมรับตามตรง “ถูกต้อง ผมเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีภูมิหลัง”
“ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมคงต้องฆ่าคุณไว้ที่นี่”
ออร่าของปรมาจารย์หู ดูเหมือนจะได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก และรัศมีของเขาก็ปีนขึ้นไปถึงจุดสูงสุดในทันใด
“เจิ้ง!”
ดาบยาวถูกดึงออกจากฝัก แสงดาบสั่นไหว และเลือดอันน่าสะพรึงกลัวเต็มไปในอากาศ
ดาบยาวเล่มนี้เป็นดาบพิฆาต และมันได้ฆ่าคนไปมากมาย
สีหน้าของหม่าชาวก็เคร่งขรึมอย่างยิ่ง และเขาจ้องไปที่ปรมาจารย์หูอย่างจริงจัง
ในเวลานี้ รัศมีที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างของปรมาจารย์หูอยู่ไกลเกินกว่าแดนราชาขั้นกลาง
และหม่าชาวนั้นอยู่ในแดนราชาขั้นต้นเท่านั้น และอาจเป็นเรื่องยากที่จะสกัดกั้นการโจมตีของปรมาจารย์หู
“ไอ้หนู กินดาบของผมซะ!”
ปรมาจารย์หูตะโกนด้วยความโกรธ เท้าของเขาขยับ และร่างกายของเขาก็วาบวับ
ดาบยาววาดส่วนโค้งที่สวยงามในช่องว่าง แสงดาบสั่นไหว และคมดาบก็ตกลงตรงไปที่หัวของหม่าชาว
“บูม!”
ในขณะนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้น
หม่าชาวผู้ซึ่งทุ่มเทพลังงานทั้งหมดให้กับปรมาจารย์หู ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคนยิงในเวลานี้
กระสุนทะลุผ่านหน้าอกของเขา และเลือดก็เบ่งบานราวกับกลีบกุหลาบ
เห็นเพียงกวนหงอี้ถือปืนพกอยู่ในมือ โดยมีควันสีน้ำเงินเหลืออยู่ไม่กี่หยดที่ปากกระบอกปืน สายตาที่มองไปที่หม่าชาว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
ในเวลาเดียวกัน ดาบยาวของปรมาจารย์หูก็ร่วงหล่นไปแล้ว และมันกำลังจะโดนหัวของหม่าชาว
“ปั้ง!”
ในเสี้ยววินาที เสียงที่คมชัดก็ดังขึ้น และดาบยาวในมือของปรมาจารย์หู ราวกับแก้วแตกเป็นเสี่ยงๆ ก่อนที่มันจะสัมผัสศีรษะของหม่าชาว
ด้ามของดาบพุ่งออกจากมือของปรมาจารย์หูและเนื้อระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ เลือดก็ไหลไม่หยุด
“ใคร?”
กวนหงอี้และกวนเจิ้นไห่ รวมถึงปรมาจารย์หู ต่างก็ตกตะลึงในเวลาเดียวกัน
“ปัง!”
ในวินาทีถัดมา ร่างเงนก็เคลื่อนผ่านไป และปรมาจารย์หูซึ่งเป็นแดนราชาขั้นกลาง ได้บินออกไปไกลกว่าสิบเมตรในทันทีราวกับว่าวที่เชือกขาด
“ใคร?”
ในขณะนี้ กวนหงอี้และกวนเจิ้นไห่ต่างตกตะลึงและถามเสียงดัง
ปรมาจารย์หูซึ่งเป็นแดนราชาขั้นกลาง ถูกกระแทกขึ้นไปในอากาศด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เป็นไปได้ว่าคู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งมาก
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ฝ่ายตรงข้ามเตะปรมาจารย์หู ออกไป เขาก็หายตัวไป
ทันทีหลังจากนั้น เงาสีดำอีกอันหนึ่งพุ่งผ่านเข้ามาและพุ่งออกไปโดยตรง
“ปัง!”
ร่างของกวนหงอี้บินออกจากท้องฟ้า และกระแทกกำแพงโดยตรง พ่นเลือดสีดำเต็มปาก
ทุกสิ่งเกิดขึ้นรวดเร็วมาก ผู้แข็งแกร่งแดนราชาทั้งสาม และตอนนี้ ทั้งคู่ถูกผู้แข็งแกร่งที่ลึกลับล้มลง เหลือเพียงกวนเจิ้นไห่เท่านั้น
สำหรับผู้พิทักษ์ตระกูลคิงกวนรอบๆ ต่างก็ตกใจและไม่รู้จะทำยังไง
ในฐานะผู้พิทักษ์ของตระกูลคิงกวน ผู้แข็งแกร่งแบบไหนบ้างที่พวกเขาไม่เคยเห็น?
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นผู้แข็งแกร่งที่สามารถเอาชนะผู้แข็งแกร่งแดนราชาได้ในทันที
“ท่านเป็นใคร? ทำไมท่านต้องลงมือกับคนของตระกูลคิงกวนของเราด้วย?”
กวนเจิ้นไห่ดูเคร่งขรึม มองไปที่ความว่างเปล่า และถามเสียงดัง
เพียงแต่ว่า ไม่มีใครตอบเลย
เมื่ออีกฝ่ายเข้ามา ดูเหมือนว่าเขาแค่มาโจมตีกวนหงอี้และปรมาจารย์หูเท่านั้น แล้วก็หายตัวไป
เป็นเวลานาน ไม่มีใครตอบ
“หัวหน้า คนคนนั้นหายไปแล้ว!”
ในขณะนี้ ผู้พิทักษ์ของสำนักบังคับใช้กฎหมายมองไปยังที่แห่งหนึ่ง และพูดราวกับว่าเขาได้เห็นผี
“คนหายไปอะไร?”
กวนเจิ้นไห่ขมวดคิ้วและถาม ก่อนจะรู้สึกตัวอีกครั้ง
“ชายหนุ่มที่บุกเข้าไปในคฤหาสน์คิงกวนโดยไม่ได้รับอนุญาต”
ผู้พิทักษ์พูดด้วยเสียงสั่น
ในที่สุด กวนเจิ้นไห่ก็ดึงสติกลับมาได้ เมื่อเขามองไปในทิศทางที่นิ้วของผู้พิทักษ์ชี้ ร่างของหม่าชาวได้หายไป
“กวนหงอี้ คราวนี้ คุณนำปัญหาใหญ่หลวงมาสู่ตระกูลคิงกวนแล้ว ผมจะคอยดู คราวนี้ ใครจะปกป้องคุณได้อีก?”
กวนเจิ้นไห่มองไปที่กวนหงอี้ซึ่งหมดสติอยู่ไม่ไกล และกล่าวอย่างเคร่งขรึม
ในฐานะผู้แข็งแกร่งแดนราชา แม้แต่ชายที่แข็งแกร่งลึกลับที่บุกเข้าไปในคฤหาสน์คิงกวน และช่วยหม่าชาวไปก็ไม่สามารถพบได้ ซึ่งเพียงพอแล้วที่จะแสดงความน่าเกรงขามของชายที่แข็งแกร่งลึกลับคนนั้นแล้ว
ผู้แข็งแกร่งระดับนี้ เกรงว่าความแข็งแกร่งจะถึงระดับกษัตริย์กวนแล้ว
การรุกรานบุคคลดังกล่าว ถือเป็นอันตรายอย่างใหญ่หลวงสำหรับตระกูลคิงกวน
“หัวหน้า ต้องตามหาอีกไหม?”
หัวหน้าผู้พิทักษ์ของสำนักบังคับใช้กฎหมายถามอย่างระมัดระวัง
กวนเจิ้นไห่กล่าวอย่างเย็นชา “แม้แต่ปรมาจารย์หูก็พ่ายแพ้ในไม่กี่วินาที อย่างพวกคุณ จะหาเจอเหรอ?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้พิทักษ์ก็หุบปากทันที
“ทุกอย่างกลับสู่ปกติ ผมจะรายงานเรื่องนี้ต่อเหล่าผู้อาวุโสตระกูลคิงกวน”
หลังจากกวนเจิ้นไห่พูดจบ เขาก็หันหลังเดินจากไป
ห้านาทีต่อมา ในห้องประชุมที่กว้างขวาง ชายชราผมขาวสี่คนนั่งอยู่รอบๆ
กวนเจิ้นไห่ ทำได้เพียงยืนข้างๆและเล่าถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น
หลังจากฟังเขาพูดจนจบ ชายชราผมขาวสี่คนก็ดูเคร่งขรึม
“ถ้าเป็นเช่นนี้ อีกฝ่ายน่าจะไว้ชีวิต ไม่เช่นนั้น ปรมาจารย์หูและกวนหงอี้จะไม่รอดแน่นอน”
ชายชราในชุดจีนสีน้ำเงินเข้ม พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
ผู้อาวุโสคนอื่นๆอีกหลายคนพยักหน้าเช่นกัน“ผู้แข็งแกร่งที่สามารถเอาชนะแดนราชาสองคนได้ในทันที เกรงว่าอย่างน้อยความแข็งแกร่งจะอยู่ที่แดนราชาสูงสุด”
“อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายควรมีข้อกังวลบ้าง มิฉะนั้น เขาจะไม่ไว้ชีวิตแน่นอน”
ชายชราอีกคนพูดขึ้น
“ชายหนุ่มที่กวนหงอี้ต้องการเอามาเป็นคนของตนเองชื่ออะไร? เขามาจากไหน?”
ชายชราในชุดจีนสีน้ำเงินเข้มก็มองไปที่กวนเจิ้นไห่ และถาม ’
