ถึงอู่จื่อไคเป็นคนโง่ แต่ก็เป็นลูกชายของหัวหน้ารองตระกูลอู่หวง ฐานะสูงส่ง อย่าว่าแต่ตระกูลคิงกวนเลย ถึงอยู่ในตระกูลอู่หวง ก็ไม่น่าจะมีสักกี่คน ที่กล้ารังแกเขา
แค่อู่จื่อไคอยู่ ตระกูลคิงกวนไม่สามารถแตะต้องอู่หนิงได้
“หัวหน้ารอง นี่คุณกำลังเข้ามาก้าวก่ายเรื่องระหว่างตระกูลคิงกวนกับหยางเฉินเหรอ”
กวนหงอี้ถามด้วยสีหน้าอึมครึม
อู่หนิงหัวเราะ “อันที่จริง การเป็นคนนอก ไม่ควรก้าวก่ายเรื่องนี้ จะทำยังไงล่ะ ลูกชายฉันชอบกวนเย่ว อีกทั้งคุณหยางยังเป็นอาจารย์ของกวนเย่วอีก ฉันคงไม่ออกมาพูดไม่ได้”
สีหน้าอู่หนิงแค่นยิ้ม คำพูดนี้เป็นการบอกคนตระกูลคิงกวน ว่าเขาจะก้าวก่ายเรื่องนี้
โดยเฉพาะสรรพนามที่เรียกหยางเฉิน คิดไม่ถึงว่าจะเรียกว่าคุณหยาง นี่เป็นการอธิบายปัญหาอย่างชัดเจน
คนตระกูลคิงกวนแต่ละคน สีหน้าไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก
ถ้าไม่มีคนของตระกูลอู่หวง จะทำอะไรก็ง่าย ตอนนี้อู่หนิงเข้ามาก้าวก่าย กลัวว่าเรื่องนี้จะไม่ง่ายเสียแล้ว
“เชิญหัวหน้ารองพูด!”
กวนหงอี้เอ่ยขึ้น
“ถึงฉันไม่รู้ว่าระหว่างตระกูลคิงกวนกับหยางเฉิน มีความแค้นอะไรกัน แต่ได้ฟังที่ทุกท่านพูดเมื่อครู่ ฉันก็พอเข้าใจบางส่วน”
อู่หนิงยิ้มแล้วพูดว่า “วันนี้คุณหยางมาคฤหาสน์คิงกวน มีสองเรื่อง เรื่องแรกคือขัดขวางไม่ให้กวนเย่ว แต่งงานเข้าตระกูลอู่หวง ส่วนอีกเรื่องคือเรียกร้องความยุติธรรมให้เขาสองพี่น้อง”
“ได้ยินที่คุณหยางพูด เพราะพี่น้องของคุณ โดนผู้แข็งแกร่งตระกูลคิงกวนล้อมโจมตี แถมยังโดนเจ้าชายใหญ่ตระกูลคิงกวนลอบจัดการ”
“คุณหยาง ไม่ทราบว่าที่ผมพูด เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า”
อู่หนิงยิ้มแล้วถามหยางเฉิน
หยางเฉินสีหน้าแปลกใจ เขาไม่เคยคิดจะพึ่งพาตระกูลใด เพื่อมาสนับสนุนตัวเอง ครั้งนี้อู่หนิงตัดสินใจจะช่วยเขาเหรอ
ไม่เสียแรงที่เป็นผู้มีอำนาจอันในฝ่ายรอง ของตระกูลอู่หวง มองบางเรื่องได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
การที่อู่หนิงทำเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าการแต่งงานของตระกูลอู่หวง กับตระกูลคิงกวน ได้ผลประโยชน์กับตระกูลอู่หวง ไม่เท่าหยางเฉิน
ในเมื่อตระกูลอู่หวงเป็นฝ่ายแสดงเจตนาดี หยางเฉินจะไม่ไว้หน้าอีกฝ่ายได้อย่างไร
“หัวหน้ารองพูดถูกทั้งหมด แต่ไม่ทราบว่าหัวหน้ารองจะพูดอะไร”
หยางเฉินยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น
อู่หนิงรู้สึกได้ ถึงหยางเฉินเผชิญหน้ากับหัวหน้ารองตระกูลอู่หวงอย่างเขา แต่กลับไม่มีความรู้สึกเคารพสักนิด
เหมือนคุยกับคนธรรมดาคนหนึ่ง กลับทำให้อู่หนิง รู้สึกถึงออร่าของผู้ที่อยู่เหนือกว่า จากตัวหยางเฉิน
เขาเจอบุคคลชั้นยอดมามากมาย นอกจากจักรพรรดิของราชวงศ์ กับกษัตริย์ของตระกูลคิง ยังไม่เคยรู้สึกแบบนี้ไม่ก่อน
นี่ยิ่งทำให้เขาแน่ใจ หยางเฉินมีที่มาไม่ธรรมดา
เขายิ้ม แล้วหันไปถามกวงหงอี้ “สิ่งที่ฉันพูดทั้งหมด ไม่ทราบว่าตรงกับความจริงหรือเปล่า”
กวนหงอี้ส่งเสียงหึอย่างเย็นชา “เมื่อคืนวาน ตระกูลคิงกวนล้อมโจมตีน้องชายของเขาจริง แต่หัวหน้ารองรู้หรือเปล่า ทำไมเราต้องล้อมโจมตีน้องชายเขา อีกทั้งยังอยู่ในคฤหาสน์คิงกวนด้วย”
อู่หนิงตกใจเล็กน้อย เมื่อกี้เขาเข้าใจว่าผู้แข็งแกร่งตระกูลคิงกวน ล้อมโจมตีหม่าชาวข้างนอก ตอนนี้เพิ่งรู้ว่าเกิดขึ้นในคฤหาสน์คิงกวน
แต่นี่ไม่ได้ทำให้เขาล้มเลิกการยืนข้างหยางเฉิน และตัดสินใจยืนข้างหยางเฉินอย่างแน่วแน่
หยางเฉินอายุน้อยขนาดนี้ น้องของเขาต้องอายุน้อยกว่านี้แน่
งั้นแสดงว่า น้องของหยางเฉิน บุกมาที่คฤหาสน์คิงกวนเมื่อคืนวาน ด้วยตัวคนเดียวอย่างนั้นหรือ
คนหนุ่มที่สามารถทำให้เหล่าผู้แข็งแกร่งล้อมโจมตีได้ นี่อธิบายถึงอะไร
สามารถอธิบายได้เพียงว่า คนหนุ่มคนนั้นพลังวิถีบู๊แข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งจนต้องใช้เหล่าผู้แข็งแกร่งมาล้อมโจมตี
“ขอคำชี้แนะด้วย!”
อู่หนิงยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น
“หม่าชาว น้องของเขา บุกมาที่คฤหาสน์คิงกวนเมื่อคืน ทำลายห้าหน่วยลาดตระเวน ของคฤหาสน์คิงกวน แถมยังฆ่าหลานสาวผมต่อหน้าผมด้วย”
กวนหงอี้กัดฟันพูด “ขอถามรองหัวหน้า ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณจะจัดการยังไง”
อู่หนิงยิ่งตกใจ เขารู้ว่ากวนหงอี้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนราชาขั้นต้น แต่หม่าชาว กลับฆ่าหลานสาวของกวนหงอี้ต่อหน้า
นี่อธิบายได้ว่า เมื่อคืนวาน ในบรรดาผู้แข็งแกร่งที่ล้อมโจมตีหม่าชาว มีกวนหงอี้อยู่ด้วย
พรสวรรค์วิถีบู๊ ช่างน่าตกใจจริงๆ
ตอนนี้ เขาแอบตื่นเต้นในใจ รู้สึกซาบซึ้งในลูกชายโง่ของตัวเองขึ้นมา ถ้าไม่ใช่เพราะลูกชายโง่ อย่าว่าแต่มีโอกาสช่วยผู้มีพรสวรรค์วิถีบู๊สองคนเลย แม้กระทั่งตัวเอง คงตายไปแล้ว
“ในเมื่อนายต้องการเช่นนี้ งั้นฉันอยากถามมาก ทำไมน้องชายฉันต้องบุกมาที่คฤหาสน์คิงกวน แล้วทำไมต้องฆ่าหลานสาวนาย”
หยางเฉินถามอย่างเย็นชา
แววตากวนหงอี้เย็นยะเยือกเล็กน้อย แต่ไม่ตอบอะไร ทำเพียงส่งเสียงหึอย่างเย็นชา
“อย่าบอกนะว่าเรื่องนี้ยังมีลับลมคมใน”
อู่หนิงมีท่าทีตกใจ
“เพราะหลานสาวที่เจ้าชายใหญ่ ตระกูลคิงกวนบอกว่าโดนน้องชายผมฆ่า ส่งคนไปลอบฆ่าน้องสาวแท้ๆ ของน้องชายผมที่หายไปหลายปี และเพิ่งได้เจอหน้ากัน”
“ตอนนี้น้องสาวของน้องชายผม ยังมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ ในสภาพเจ้าหญิงนิทรา ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะฟื้นหรือเปล่า”
“ส่วนหลานสาวของเจ้าชายใหญ่ ส่งคนไปลอบฆ่าน้องสาวของน้องชายผม เพียงเพราะต้องการสร้างความแตกแยก ในความสัมพันธ์ระหว่างผมกับน้องชาย”
“เธอต้องการให้น้องชายผมเข้าใจว่า น้องชายเขาต้องตาย เพราะติดร่างแหจากผม”
“เพื่อสร้างความแตกแยกระหว่างเราพี่น้อง เธอจึงลงมือกับผู้หญิงบริสุทธิ์คนหนึ่ง หัวหน้ารองลองให้ความเห็นหน่อยสิ ผู้หญิงร้ายกาจแบบนี้ ไม่สมควรตายหรือ”
หยางเฉินยิ่งพูดยิ่งโมโห ความโกรธพลุ่งพล่านอยู่ในใจ ถ้าไม่ใช่เพราะหม่าชาวฆ่ากวนซินตายแล้ว วันนี้เขาจะลงมือด้วยตัวเอง
ในที่สุดอู่หนิงเข้าใจอย่างกระจ่าง ความแค้นระหว่างตระกูลคิงกวนกับหยางเฉินคืออะไร
“คุณหยางพูดไม่ผิด ผู้หญิงร้ายกาจอย่างนี้ สมควรตายจริงๆ!”
อู่หนิงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ไม่สนใจหน้าของคนตระกูลคิงกวนสักนิด
“คิดไม่ถึงว่าตระกูลคิงที่ยิ่งใหญ่ในจิ่วโจว จะทำเรื่องแบบนี้ได้ ทำให้ตระกูลคิงขายหน้าจริงๆ”
เสียงของอู่หนิงเย็นชา ราวกับว่าการกระทำของตระกูลคิงกวน เกินไปเป็นอย่างมาก เขามองกวนหงอี้ แล้วพูดอย่างเย็นชา “เรื่องนี้ ตระกูลคิงกวนต้องชดใช้ให้คุณหยาง!”
มีอู่หนิงเป็นฝ่ายออกหน้า หยางเฉินก็ไม่ถือสา กลับทำเหมือนเป็นคนนอก ปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินไป
คนตระกูลคิงกวนแต่ละคน ต่างมีสีหน้าไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก
เมื่อครู่อู่หนิงยังมีสีหน้ายิ้มแย้ม พูดคุยยิ้มแย้มกับคนตระกูลคิงกวน เพียงพริบตากลับกลายเป็นอีกคน
สีหน้ากวนหงอี้ยิ่งไม่สู้ดีเข้าไปอีก เขามองอู่หนิงแล้วพูดว่า “ถ้าพูดจริงๆ เรื่องนี้เกิดจากการแต่งงาน ตอนนี้หัวหน้ารองจะให้ตระกูลคิงกวน ชดใช้ให้หยางเฉิน คงไม่เหมาะสมเท่าไรนะ”
“ไม่เหมาะสมเหรอ มีอะไรไม่เหมาะสม”
อู่หนิงถามอย่างเย็นชา “ฟังจากที่นายพูด เรื่องที่พวกนายทำกับคุณหยาง จะให้ตระกูลอู่หวงรับผิดชอบงั้นเหรอ”
กวนหงอี้หน้าเปลี่ยนสีทันที รีบส่ายหน้า “มิกล้า!”
ถึงร้อยปีก่อน ตระกูลคิงกวนจะเป็นหนึ่งในราชวงศ์ แต่ผ่านมานานร้อยปี ตระกูลคิงอยู่ห่างไกลกับราชวงศ์มาก
ถ้าเรื่องกลายเป็นความแค้นระหว่างตระกูลคิงกับราชวงศ์ ตระกูลคิงกวนต้องมีโทษมหันต์แน่นอน
อู่หนิงส่งเสียงหึอย่างเย็นชา “ฉันว่านายก็ไม่กล้า!”
พูดจบ เขามองหยางเฉินแล้วพูดว่า “ไม่ทราบว่าคุณหยางต้องการให้ตระกูลคิงกวน ชดใช้อะไรให้คุณ ถ้าเป็นไปได้ ผมยอมออกหน้าเรียกคืนแทนคุณหยาง”
หยางเฉินหรี่ตาลงทั้งสองข้าง “หัวหน้ารองไม่กลัวว่าทำแบบนี้ จะนำความวุ่นวายมาให้ตระกูลอู่หวงเหรอ”
อู่หนิงอึ้งไป จากนั้นจึงหัวเราะออกมา “คุณหยางคิดร้ายไปแล้ว ถ้าเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ นำความวุ่นวายมาให้ตระกูลอู่หวง งั้นตระกูลอู่หวงคงตกต่ำจริงๆ แล้วล่ะ”
