เวลานี้ เฝิงเสียวหว่านกำลังอยู่ที่คลินิกอ้ายหมิน บนเตียงคนไข้ด้านในสุด ยังมีภาพคนมีอายุคนหนึ่งนอนอยู่
และหลังจากรักษาไปรอบหนึ่ง สีหน้าเฝิงเสียวหว่านเหนื่อยล้าเต็มที่ ทว่าบนใบหน้ายังคงยิ้มหวานอยู่ “คุณปู่จ้าน ท่านรู้สึกเป็นอย่างไรบ้างคะ?”
ผ่านการรักษาสองวันนี้ สภาพจิตใจของหวางจ้านมีความเปลี่ยนแปลงมากมายเลย แต่ว่าอาการบาดเจ็บหนักเกินไป จึงฝืนทนสามารถลงเตียงเดินเหินได้
“ฉันสามารถลุกขึ้นมาได้ใหม่อีกครั้ง ก็ทำให้ฉันพอใจมากแล้ว เสียวหว่าน ขอบคุณหนูมากจริงๆ นะ!”
หวางจ้านทำหน้าซาบซึ้งใจบอกไป
เฝิงเสียวหว่านรักษาให้เขา ผลลัพธ์คือเขาสามารถรู้สึกได้แจ่มแจ้ง เดิมทีด้วยอาการบาดเจ็บของเขา ไม่ถึงครึ่งเดือน อย่าคิดเลยว่าจะลงจากเตียงได้
แต่ว่าหลังจากผ่านการรักษาของเฝิงเสียวหว่าน เขาไม่เพียงสามารถลงเตียงได้ แม้กระทั่งรากฐานวิถีบู๊ ยังมีการพัฒนาขึ้นด้วย ต่อให้ไม่มีทางฟื้นกลับสู่สภาพสูงสุดแบบเมื่อก่อน แต่ยังคงสามารถทำให้เขาบรรลุกึ่งแดนเทพได้
นี่สำหรับผู้แข็งแกร่งวิถีบู๊ที่แทบจะไร้ประโยชน์คนใดก็ตาม ล้วนเป็นข่าวดีใหญ่หลวงเรื่องหนึ่ง
เวลานี้ ความรู้สึกซาบซึ้งใจที่เขามีต่อเฝิงเสียวหว่าน ล้วนออกมาจากภายในจริงๆ แม้กระทั่งในใจก็เตรียมพร้อมไว้เรียบร้อยแล้ว ต่อไปจะอยู่ที่คลินิกอ้ายหมินไปตลอด
“คุณปู่จ้านเกรงใจไปแล้วค่ะ ที่หนูช่วยท่าน เป็นเรื่องสมควรทำค่ะ!”
เฝิงเสียวหว่านยิ้มตอบไป
“หืม?”
ในเวลานี้เอง ทันใดนั้นหวางจ้านสัมผัสถึงกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่มากส่วนหนึ่ง และคุ้นเคยอีกด้วย ชั่วขณะหนึ่งขมวดคิ้วขึ้นมาแล้ว
“ขอโทษนะ เฝิงเสียวหว่านอยู่ไหม?”
ตามมาด้วย เสียงที่คุ้นหูเสียงหนึ่งดังขึ้น หวางจ้านได้ยินเสียงนี้ ทันใดนั้นกลั้นหายใจไว้ กลัวถูกพบเข้า
เพราะเขารู้ว่า ผู้มาเยือนเป็นหลงคุนหนึ่งในผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั้งห้าของราชวงศ์หลง
“สวัสดีค่ะ ฉันคือเฝิงเสียวหว่านเองค่ะ!”
เฝิงเสียวหว่านเดินออกมาจากห้องคนไข้ของหวางจ้าน มองทางผู้อาวุโสที่ใส่ชุดจีนโบราณ ในสายตามีความระวังเพิ่มขึ้นมาระดับหนึ่ง
การแต่งตัวแบบนี้ ไม่พบได้บ่อยๆ โดยเฉพาะจากบนตัวของฝ่ายตรงข้าม เธอรู้สึกถึงกลิ่นอายที่ทำให้เธอไม่สบายตัวเอามากๆ
หลงคุนหัวเราะเล็กน้อย “คุณชายตระกูลฉันป่วยหนักแล้ว ขอเชิญน้องหมอวิเศษเข้าไปดูหน่อย ถ้าเกิดสามารถรักษาคุณชายตระกูลฉันหายได้ ค่าตอบแทนจะต้องทำให้น้องหมอวิเศษพอใจแน่นอน”
บนหน้าเฝิงเสียวหว่านลังเลอยู่บ้าง เธอรู้สึกได้ว่า หลงคุนไม่ใช่คนธรรมดา
“ขอโทษนะคะ ที่คลินิกมีฉันเป็นหมอคนเดียว ฉันตรวจอาการอยู่แค่ที่คลินิก ไม่ออกไปข้างนอกค่ะ”
เฝิงเสียวหว่านเอ่ยปากบอกทันใด “ถ้าเป็นไปได้ คุณพาคนไข้เข้ามา ฉันจะดูให้เขาสักหน่อย”
ถึงแม้คลินิกจะเพิ่งเปิดได้ไม่นานมาก คนไข้ก็ไม่เยอะด้วย แต่ว่าในเมื่อเธอตัดสินใจอยากเปิดคลินิกแห่งนี้แล้ว จึงไม่อาจให้ตอนที่คนไข้มา เธอคนนี้ที่เป็นหมอไม่อยู่ได้
จะว่าไป หลงคุนแต่งชุดจีนโบราณ เห็นได้ชัดว่าสถานะไม่ธรรมดา สำหรับคนแบบนี้ เฝิงเสียวหว่านยังอยากปฏิเสธอยู่บ้าง
หลงคุนหัวเราะนิดหน่อย จากนั้นหยิบบัตรธนาคารใบหนึ่งออกมา วางไว้บนเคาน์เตอร์ หัวเราะอยู่พลางบอกว่า “ในบัตรใบนี้มีสิบล้าน ขอเพียงน้องหมอวิเศษไปถึงที่พักด้วยตัวเอง ดูอาการให้คุณชายฉัน ไม่ว่ารักษาคุณชายฉันให้หายได้หรือไม่ สิบล้านนี้ล้วนตกเป็นของเธอแล้ว”
เฝิงเสียวหว่านขมวดคิ้วขึ้นมาในชั่วขณะนั้น สำหรับคนที่คิดเองว่ามีเงินแล้วจะสามารถครอบครองทุกอย่างได้ เธอไม่ชอบอย่างมาก
“ขอโทษด้วยค่ะ ฉันไปกับคุณไม่ได้!”
เฝิงเสียวหว่านยังคงพูดอย่างเกรงใจ แต่ว่าสีหน้าอึมครึมลงไปแล้ว
เธอรู้ว่าเงินสิบล้านนั้นมาก บางทีชาตินี้เธอคงหาเงินไม่ได้มากขนาดนี้ แต่สำหรับเธอนั้น เงินเป็นเพียงของนอกกาย
สิ่งที่เธอต้องการคือช่วยเหลือผู้คนที่เจ็บป่วย ถ้าเกิดคนหนึ่งที่ยากจนจริง และป่วยหนักแล้ว ต่อให้เธอไม่เก็บเงิน ก็จะรักษาให้อีกฝ่าย
แต่ถ้าอีกฝ่ายเอาเงินมาบังคับให้เธอไปรักษาให้คนอื่น เธอทำไม่ได้
ครั้งนี้ ในสายตาหลงคุนมีความตกใจระดับหนึ่งเพิ่มขึ้นมา ในความทรงจำของเขา ยังไม่มีเรื่องที่ใช้เงินจัดการไม่ได้
“ยี่สิบล้าน!”
หลงคุนหยิบบัตรธนาคารอีกใบออกมา วางไว้บนเคาน์เตอร์
เขาไม่เชื่อว่า ยี่สิบล้าน จะไม่สามารถทำให้น้องหมอวิเศษคนนี้ออกตรวจข้างนอกได้
แต่ทว่าวินาทีต่อมา เฝิงเสียวหว่านก็ให้คำตอบเขาแล้ว “ต่อให้คุณให้ฉันหนึ่งพันล้าน ฉันก็ไม่ไปค่ะ!”
“แม่หนู ถ้าเธอรู้ว่า คนที่ฉันอยากให้เธอไปรักษาเป็นใคร? เธอก็จะปฏิเสธ?”
เฝิงเสียวหว่านปฏิเสธไปรักษาถึงที่บ้านครั้งแล้วครั้งเล่า หลงคุนหงุดหงิดพอสมควรแล้ว
โดยเฉพาะเขาเป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งชั้นสูงสุดของราชวงศ์หลง แม้จะเป็นเจ้าชายเจ้าหญิงของราชวงศ์หลงเหล่านั้น ยามอยู่ต่อหน้าเขา ล้วนต้องเรียกเขาอย่างเคารพว่า“ลุงคุน”
ปัจจุบันนี้ ในเมืองเยี่ยนตูเล็กๆ หมอของสถานพยาบาลเล็กๆ แห่งหนึ่ง คาดไม่ถึงกล้าปฏิเสธเขา
“ฉันพูดแบบชัดเจนมากแล้ว ถ้าพวกคุณอยากรักษา ก็พาคนไข้เข้ามา ถ้าไม่พาคนไข้เข้ามา งั้นฉันคงไม่สามารถไปบริการถึงที่ได้ค่ะ”
เฝิงเสียวหว่านท่าทางไม่กลัว พูดอย่างไม่โอหังและไม่ต่ำต้อยว่า “ตอนนี้คลินิกอ้ายหมินมีเพียงฉันคนเดียว ถ้าฉันออกไปตอนนี้ ถ้ามีคนไข้มาหาฉันเพื่อรักษา ต้องเสียเวลารักษาอาการป่วยของคนไข้ งั้นก็เป็นความผิดของฉัน”
“ถ้าบอกว่า ฉันต้องพาเธอไปกับฉันสักเที่ยวล่ะ?”
หลงคุนหรี่ดวงตาขึ้นมาแล้ว
“คุณจะทำอะไร?”
เฝิงเสียวหว่านลนลานอยู่บ้างในขณะนั้น หลงคุนในเวลานี้ มอบความรู้สึกอันตรายอย่างมากแก่เธอ
เธอไม่สงสัยสักนิด ถ้าหลงคุนอยากพาตัวเธอออกไป คงไม่มีใครสามารถขวางไว้ได้
“ไปกับฉัน!”
เสียงพูดของหลงคุนเพิ่งจบลง เขาก็ยื่นมือไปจับเฝิงเสียวหว่านอย่างรวดเร็ว
“หลงคุน นายไร้ยางอายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน?”
ในเวลานี้ ภาพคนคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นฉับพลัน ขวางไว้ด้านหน้าของเฝิงเสียวหว่าน จ้องหลงคุนตาเขม็งแล้วถามขึ้น
“ที่แท้เป็นนายจริงด้วย!”
เห็นหวางจ้านปรากฏตัวขึ้น มุมปากหลงคุนวาดเส้นรัศมีวงกลมหยอกเย้าขึ้น
จนกระทั่งวินาทีนี้ หวางจ้านถึงสำนึกได้ว่า หลงคุนไม่ได้อยากทำร้ายเฝิงเสียวหว่านจริงๆ แต่ว่าสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเขาแล้ว
ดังนั้นจึงจงใจอยากลงมือกับเฝิงเสียวหว่าน หลอกล่อตนเองออกมา
“นายยังเจ้าเล่ห์เหมือนเมื่อก่อนจริงๆ นะ!”
หวางจ้านมองทางหลงคุน พูดจาด้วยหน้าตาเสียดสี
“หวางจ้าน นึกไม่ถึงนายจะกล้าทรยศราชวงศ์หลง แถมยังหลบมาอยู่ที่นี่อีกด้วย”
หลงคุนพูดจาเสียงเย็นชา “ถ้านายรู้จักเอาตัวรอด ก็ไปเจอองค์ชายกับฉันตอนนี้ ไม่แน่องค์ชายอาจจะยังเห็นแก่ที่นายเคยสร้างคุณูปการเพื่อราชวงศ์หลง ให้โอกาสนายสักครั้งหนึ่ง”
หวางจ้านหัวเราะเยาะทีหนึ่ง “ถ้าราชวงศ์เห็นแก่ที่ฉันสร้างคุณูปการเพื่อราชวงศ์จริง หลังจากวิถีบู๊ของฉันโดนทำลาย คงไม่ไล่ฉันออกจากราชวงศ์หลงหรอก”
หลงคุนยักคิ้วขึ้นมาแล้ว “หวางจ้าน นายพูดจาเหลวไหลอะไรกัน? ทั้งที่เป็นนายทรยศราชวงศ์ก่อน แม้กระทั่งหัวกะทิใต้สังกัดขององค์ชาย ยังโดนนายฆ่า”
“ตอนนี้นายหลบอยู่ที่ถิ่นฐานของหยางเฉิน นายกล้าบอกว่า นายไม่ได้ทรยศราชวงศ์หลง?”
หวางจ้านพูดแบบหน้าตาไร้ความรู้สึก “เป็นสิ่งที่หลงเทียนหยู่บอกกับนายสินะ?”
“ฉันหวางจ้านเป็นคนแบบไหน บางทีคนอื่นดูไม่ออก นายหลงคุนดูออกแน่ ถ้าฉันอยากจะทรยศราชวงศ์หลงจริง ยังจะรอจนถึงตอนนี้เหรอ?”
“ฉันจะบอกนายให้นะ ไม่ใช่ฉันหวางจ้านอยากทรยศราชวงศ์หลง แต่ว่าราชวงศ์หลงทอดทิ้งฉันเอง!”
บนหน้าหลงคุนมีความขึงขังเพิ่มขึ้นนิดหนึ่ง ในบรรดาผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั้งห้าแห่งราชวงศ์หลง เขาถือว่าเป็นผู้มีสติปัญญาคนหนึ่ง
หวางจ้านเป็นคนอย่างไร เขารู้แจ่มแจ้งอย่างมากจริงๆ เติบโตมาในราชวงศ์หลงแต่เด็ก ในราชวงศ์หลง ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสามารถดื่มด่ำอำนาจและการต้อนรับมากมาย
สามารถพูดได้ว่า ถ้าเกิดหวางจ้านอยู่ที่ราชวงศ์หลง อยากได้อำนาจก็มีอำนาจ อยากได้เงินทองก็มีเงินทอง
