The king of War – บทที่ 1282 รนหาที่ตายชัดๆ

บทที่ 1282 รนหาที่ตายชัดๆ

มีอีกคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างโกรธเกรี้ยว “ตระกูลลู่เห็นเราเป็นพวกอ่อนหัดเหรอ? พวกคุณกล้าแอบโจมตีตระกูลจาง แต่กลับถูกตระกูลจางฆ่าผู้แข็งแกร่งสองคน พวกคุณไม่กล้าไปหาเรื่องตระกูลจาง ก็เลยมารังแกพวกเราแทนงั้นหรือ?”

“ลู่ชวน วันนี้ถ้าไม่ส่งคนออกมา ก็อย่าหาว่ากองกำลังของพวกเราร่วมมือกันปราบปรามตระกูลลู่ของพวกคุณแล้วกัน!”

“ส่งคนออกมา!”

“ใช่แล้ว ส่งคนออกมาเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นวันนี้เราจะทำลายตระกูลลู่!”

……

เพียงชั่วครู่ ทุกคนก็เริ่มมีอารมณ์ฮึกเหิม แต่ละคนตะโกนให้ตระกูลลู่ส่งคนออกมา

จนกระทั่งในเวลานี้เอง ลู่ชวนถึงรู้ว่าคนเหล่านี้พุ่งเป้ามาที่หยางเฉิน แต่เขาไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

อย่าบอกนะว่า หยางเฉินทำเพื่อตระกูลลู่ เมื่อคืนวานจึงได้แอบยื่นมือเข้าช่วยเหลือ สังหารผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้น?

เพราะกองกำลังเหล่านี้ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลจาง

ลู่ชวนสงสัยว่าการตายของนายฟางและนายหงทำให้ลู่ฉิงเสว่หงุดหงิด เธอจึงให้หยางเฉินเคลื่อนไหว

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ความกังวลในหัวใจของลู่ชวนก็หายไปด้วย

“ฮึ!”

สายตาของลู่ชวนเยือกเย็น กล่าวอย่างเย็นชา “พวกคุณสำคัญตัวเองผิดไปหรือเปล่า? ผมจะบอกพวกคุณให้นะ ในสายตาของตระกูลลู่ พวกคุณไม่มีค่าอะไรเลย”

“พวกคุณต้องการมาขอคำอธิบายจากตระกูลลู่ของเราไม่ใช่เหรอ? ได้! แสดงหลักฐานให้เราเห็นก่อน ถ้าพวกคุณแค่อ้างอิงจากภาพเบลอๆ ของกล้องวงจรปิด แล้วจะมากล่าวโทษตระกูลลู่ของเรา ขอโทษนะ ตระกูลลู่ของผมไม่ยินยอม!”

ในเวลานี้ท่าทีของลู่ชวนแข็งกร้าวมาก

กองกำลังเหล่านี้ที่มา มีบางส่วนอยู่ในระดับเดียวกับตระกูลลู่ หรือต่อให้ด้อยกว่า ก็ด้อยกว่าไม่มาก

เมื่อได้ยินคำพูดของลู่ชวน ทุกคนก็ยิ่งโกรธทันที

ชายวัยกลางคนที่นำหน้าหรี่ตาลงและพูดว่า “ลู่ชวน พูดแบบนี้แสดงว่าตระกูลลู่ไม่ยอมส่งคนออกมาแล้วใช่ไหม?”

“ไม่ให้!”

ลู่ชวนกล่าวอย่างเย็นชา

“คุณไม่กลัวว่าตระกูลของพวกเราเหล่านี้จะร่วมมือกันทำลายตระกูลลู่ของคุณเหรอ?”

ชายคนนั้นกล่าวต่อ “คุณไม่ดูหน่อยว่า สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง? ยังกล้าหยิ่งผยองต่อหน้าพวกเรา?”

แม้ว่าจะมีผู้แข็งแกร่งหลายคนอยู่ข้างกายลู่ชวน แต่ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็มาจากการร่วมมือกันของกองกำลังที่อยู่ระดับเดียวกับตระกูลลู่ อย่าว่าแต่ตระกูลลู่เลย ต่อให้เป็นตระกูลหลี่กับตระกูลจาง หากได้พบกับกำลังพลที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ก็มีแต่จะพินาศย่อยยับเท่านั้น

“ผมอยากจะเห็นนัก ว่าใครจะกล้าอวดดีในตระกูลลู่ของผมบ้าง?”

ลู่ชวนก้าวออกมาข้างหน้า ร่างกายเต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ เขากวาดสายตามองฝูงชนด้วยสายตาข่มขู่ พลางหรี่ตากล่าวว่า “ไม่ว่าพวกคุณจะเป็นใคร ถ้าออกไปตอนนี้ ผมจะแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

“มิฉะนั้น หากเริ่มลงมือก็จะไม่มีทางหวนกลับมาแล้ว พวกคุณควรคิดให้รอบคอบ ก่อนจะตัดสินใจว่าจะออกไปหรือเคลื่อนไหว”

ในเวลานี้ท่าทีของลู่ชวนแข็งแกร่งมาก หยิ่งผยอง และไม่มีความหวาดกลัวอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย

มันทำให้คนของกองกำลังแต่ละฝ่ายที่มาก่อเรื่องที่ตระกูลลู่ ล้วนมีสีหน้าเคร่งขรึม

ในสถานการณ์แบบนี้ ต่อให้เป็นตระกูลหลี่กับตระกูลจางก็ต้องหลีกเลี่ยงการปะทะชั่วคราว แต่พวกเขามองไม่เห็นความหวาดกลัวใดๆ อยู่บนใบหน้าของลู่ชวนเลย

ถ้ามีอะไรผิดปกติย่อมต้องมีความไม่ชอบมาพากลแน่นอน!

หรือจะบอกว่า ตระกูลลู่มีความมั่นใจที่จะต่อสู้กับกองกำลังเหล่านี้ในเวลาพร้อมๆ กัน?

“ฮึ!”

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเคลื่อนไหวอะไร ลู่ชวนก็ยิ้มอย่างดูถูกและกล่าวอย่างเย็นชา “จะให้เวลาคุณอีกห้านาทีสุดท้าย ถ้ายังไม่ออกไปจากตระกูลลู่ของเรา จะถือว่าเป็นศัตรูของตระกูลลู่ทั้งหมด!”

พูดจบเขาก็คำราม “หนุ่มๆ ตระกูลลู่จงฟังคำสั่ง ห้านาทีหลังจากนี้ ให้ฆ่าคนนอกทั้งหมดที่ยังคงอยู่ในตระกูลลู่ สังหารให้หมดสิ้น!”

“ครับท่าน!”

เสียงคำรามดังก้องไปทั่วคฤหาสน์ของตระกูลลู่ สั่นสะเทือนไปทั่วฟ้าดิน

สิ่งนี้ทำให้สีหน้าของคนในกองกำลังที่ร่วมมือกันแย่ลงอย่างถึงขีดสุด

ครู่หนึ่ง สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่ชายวัยกลางคนที่นำหน้าอยู่ ราวกับว่ากำลังรอให้เขาตัดสินใจ

ชายวัยกลางคนที่เป็นผู้นำมีชื่อว่าหลิวฮวน เป็นทายาทของตระกูลหลิวในหนิงโจว

ในหนิงโจว นอกจากตระกูลหลี่และตระกูลจางสองตระกูลใหญ่ที่เป็นมหาอำนาจแล้ว ต่ำกว่านั้นก็ยังมีตระกูลที่มีกองกำลังพอๆ กันด้วย

ในบรรดากองกำลังกลุ่มนี้ ตระกูลลู่และตระกูลหลิวนั้นแข็งแกร่งที่สุด

เมื่อเห็นทุกคนมองมาที่ตัวเอง หลิวฮวนก็ก้าวออกไปข้างหน้าและพูดด้วยสีหน้าจองหอง “ลู่ชวน คุณลำพองเกินไป คิดว่ากองกำลังพันธมิตรอย่างเราเป็นพวกไร้ประโยชน์จริงหรือ?”

“คุณพูดถูก พวกคุณเป็นพวกไร้ประโยชน์จริงๆ!”

ลู่ชวนกล่าวอย่างประชดประชัน

บูม!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ไม่ใช่แค่หลิวฮวนเท่านั้น แต่คนอื่นๆ ก็โกรธด้วย หากสายตาสามารถฆ่าคนได้ ลู่ชวนน่าจะถูกฆ่าตายไปแล้วหลายร้อยหลายพันครั้ง

ครั้งนี้ลู่ชวนกำลังยั่วยุกองกำลังของพวกเขา

แต่ก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรบุ่มบ่ามเช่นเคย

ไม่ว่าลู่ชวนจะข่มขู่หรือไม่ก็ตาม แต่อย่างน้อยตระกูลลู่ก็มีความสามารถเป็นรองแค่ตระกูลจางและตระกูลหลี่เท่านั้น

“เหลืออีกแค่หนึ่งนาทีสุดท้าย!”

ทันใดนั้นลู่ชวนก็เหลือบมองดูเวลา กวาดสายตามองผู้คนและพูดด้วยรอยยิ้ม

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว หน้าผากของหลายคนเหงื่อออก นี่คือความกดดันอย่างมหาศาลสำหรับพวกเขา

ทันทีที่พวกเขาพ่ายแพ้ก็จะสูญเสียทุกอย่าง

หลายคนมีเจตนาล่าถอยปรากฏขึ้นบนใบหน้า

หลิวฮวนยังรู้สึกถึงความอ่อนแอของพันธมิตรนี้ รู้สึกเป็นกังวลอย่างมาก

“ในเมื่อตระกูลลู่อยากตาย ทำไมเราไม่ทำให้พวกเขาสมหวังล่ะ?”

ในที่สุดหลิวฮวนก็ตัดสินใจ พูดอย่างขบเคี้ยวเคี้ยวฟัน

พูดจบเขาก็ออกคำสั่งทันที “โจมตี!”

ทันทีที่เขาออกคำสั่ง ผู้แข็งแกร่งระดับแดนราชาขั้นกลางและขั้นต้นได้บุกเข้าไปหาลู่ชวน สองคนนี้เป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลหลิวแล้ว

ในเวลาเดียวกัน อาจารย์ฉีซึ่งยืนอยู่ข้างหลังลู่ชวน ก็กลายร่างเป็นเงาในชั่วพริบตา เปิดฉากเริ่มต่อสู้ก่อน

ที่บุกตามอาจารย์ฉีเข้าไปติดๆ ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นอีกสองคน

การต่อสู้เริ่มขึ้นในทันที!

“พลั่กๆๆ!”

แค่การปิดบังเพียงครั้งเดียว ผู้แข็งแกร่งระดับสูงของทั้งสองฝ่ายได้ต่อสู้กันไปแล้ว

แต่สิ่งที่ทำให้หลิวฮวนมีสีหน้าย่ำแย่ก็คือ นอกจากตระกูลหลิวแล้ว ก็ไม่มีผู้แข็งแกร่งของกองกำลังคนใดที่กล้าเคลื่อนไหว

พูดอีกอย่างก็คือ กองกำลังพันธมิตรของพวกเขา ในเวลานี้เหลือเพียงตระกูลหลิวเท่านั้นที่ถูกทิ้งให้ต่อสู้กับตระกูลลู่

ประเด็นคือยังอยู่ในอาณาเขตของตระกูลลู่ นี่ยังไม่เป็นการรนหาที่ตายอีกเหรอ?

สีหน้าของหลิวฮวนแย่ลง แม้ว่าเขาจะพาผู้แข็งแกร่งที่เก่งที่สุดของตระกูลหลิวมาที่นี่ แต่ถึงอย่างไรเขาก็ได้ร่วมมือกับกองกำลังอื่นๆ มาที่ตระกูลลู่ด้วยกัน ดังนั้นเขาจึงไม่พาผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลิวมาด้วยทั้งหมด

แต่ตอนนี้ นอกจากตระกูลหลิวแล้ว กองกำลังอื่นก็ไม่มีทีท่าที่จะโจมตีตระกูลลู่เลย

นี่หมายความว่าตระกูลหลิวมาพร้อมกับผู้แข็งแกร่งเพียงสองคนเท่านั้น ก็สามารถต่อสู้กับตระกูลลู่ในอาณาเขตของตระกูลลู่ได้แล้วหรือ?

“ทุกท่าน พวกคุณหมายความว่ายังไง?”

หลิวฮวนกวาดสายตามองฝูงชนด้วยท่าทางไม่เป็นมิตรและพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกเราได้ตกลงที่จะมาขอคำอธิบายจากตระกูลลู่ แต่ตอนนี้พวกคุณทั้งหมดเลือกที่จะปกป้องตัวเอง?”

ลู่ชวนมองหลิวฮวนด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าเขากำลังดูรายการดีๆ อยู่

ถ้าไม่ใช่เพื่อให้อาจารย์ฉีและคนอื่นๆ มีโอกาสได้รับประสบการณ์ ทันทีที่เขาสั่งการ ผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุดของตระกูลลู่ทั้งหมดจะร่วมมือกัน บางทีผู้แข็งแกร่งที่เก่งที่สุดสองคนของตระกูลหลิว อาจจะตายแล้วก็ได้

ตอนนี้ตระกูลลู่มีหยางเฉินอยู่ อย่าว่าแต่กองกำลังที่มีความสามารถเทียบเท่าพวกเขาร่วมมือกันเลย ต่อให้เป็นตระกูลหลี่และตระกูลจาง เขาก็ไม่กลัว

The king of War

The king of War

Status: Ongoing

ห้าปีก่อน หยางเฉินเพื่อให้ตัวเองคู่ควรกับฉินซี เขาจากไปโดยไม่ร่ำลา ห้าปีต่อมา เขาพกความสามารถอันน่าทึ่ง กลับมาอย่างรุ่งโรจน์ เพียงแต่ว่าพอมาถึง กลับพบว่าตนมีลูกสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท