บทที่ 1585 ไม่สนใจ
เฝิงเจียหยีกัดริมฝีปากไว้แน่นๆ คำพูดของเฝิงจื้อเอ้ามันมีเหตุผลจริงๆ เธอเองก็เห็นแววหยางเฉินมากจริงๆ แต่กษัตริย์เฝิงไม่ยอมก้มหัว แถมยังไม่ยอมให้เฝิงจื้อเอ้าก้มหัวด้วย
แค่สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ ถ้าอนาคตเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับราชวงศ์เฝิง หยางเฉินกับหม่าชาวไม่มีทางเข้ามาช่วยอย่างแน่นอน
แต่ว่า ถ้าเธอสามารถกลายเป็นผู้หญิงของหยางเฉินได้ ต่อให้ไม่สามารถกลายเป็นผู้หญิงของเขา อย่างน้อยก็ได้เป็นเพื่อน ถ้าในวันที่ราชวงศ์เฝิงตกอยู่ในอันตราย หยางเฉินที่เป็นคนให้ความสำคัญกับมิตรภาพ ไม่แน่ก็อาจจะยื่นมือเข้ามาช่วยก็ได้
หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่นาน เฝิงเจียหยีห็พยักหน้า “หนูสามารถรับปากพ่อได้ว่าจะเข้าหาเขา แต่จะกลายเป็นผู้หญิงของเขาได้รึเปล่านั้น หนูไม่กล้ารับปาก”
พอได้ฟังในสิ่งที่ลูกสาวพูด เฝิงจื้อเอ้าก็ดีใจเป็นการใหญ่ และรีบพูดไปว่า “พ่อเองก็หมายความอย่างนั้น ถ้าเป็นผู้หญิงของเขาไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้องกลายเป็นเพื่อนของเขาให้ได้”
“แกดำเนินการตั้งแต่ตอนนี้เลย รีบตามหยางเฉินกับหม่าชาวไป ตอนนี้หม่าชาวยังไม่ได้สติ ส่วนลูกเมียของหม่าชาวกับผู้หญิงที่ชื่อเฝิงเสียวหว่านก็ยังหาตัวไม่เจอ เป็นช่วงเวลาที่หยางเฉินต้องการความช่วยเหลือพอดี และเป็นโอกาสอันดีที่แกจะได้เข้าใกล้เขา”
เฝิงเจียหยีพยักหน้า หมุนตัวแล้วเดินจากไป
ตามที่เฝิงจื้อเอ้าคาดไว้ หยางเฉินยังไม่ได้รีบออกจากราชวงศ์เฝิง ตอนนี้หม่าชาวกำลังเจ็บหนักไม่ได้สติ อ้ายหลินกับเฝิงเสียวหว่านรวมถึงเสี่ยวจิ้งอันก็ยังหาตัวไม่เจอ
สิ่งที่เขาต้องทำอย่างเร่งรีบตอนนี้คือตามหาคนเหล่านี้ให้เจอ จากนั้นก็รีบออกจากราชวงศ์เฝิงไป
ในตอนนี้ ในเมืองราชวงศ์เฝิง โรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่ง
ภายในห้องเพรสซิเด็นเชียลสวีทหยางเฉินกำลังโทรหาใครบางคน และพูดไปว่า “ปล่อยข่าวออกไป ในอีกสามวัน ผมจะจัดศึกชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตูขึ้นที่เยี่ยนตู”
เฉียนเปียวที่ได้รู้เรื่องนี้ ก็พูดด้วยความตกใจว่า “พี่เฉิน พี่ต่อต้านการออกสู่โลกภายนอกของตี้ชุนมาโดยตลอดไม่ใช่เหรอครับ? แล้วจู่ทำไมถึงจะจัดศึกชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตูขึ้นล่ะครับ?”
ศึกชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตูมีขึ้นเพื่อเจาะจงคิงแห่งยี่ยนตู และถ้าอยากได้ตี้ชุน ก็จำเป็นต้องกลายเป็นคิงแห่งเยี่ยนตูเท่านั้น
หยางเฉินพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “ทำตามที่ผมบอกก็พอ”
เฉียนเปียวตอบกลับในทันที “ครับ!”
หยางเฉินให้เวลาตัวเองแค่สองวัน หรือก็คือ ถ้าในสองวันนี้ยังตามหาพวกอ้ายหลินกับเฝิงเสียวหว่านไม่เจอ หยางเฉินก็จะพักเรื่องตามหาไปก่อน
เขามองดูหม่าชาวที่นอนไม่ได้สติบนที่นอน คิ้วขมวดเป็นปม
เขานั่งขัดสมาธิลงตรงข้างเตียง เทคนิคการหายใจขั้นเจ็ดของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานเริ่มทำงาน ออร่าที่ชีวิตได้เอ่อล้นออกมาจากร่างของเขาอย่างรวดเร็ว
ออร่านี้ ด้วยการควบคุมของหยางเฉิน มันก็ค่อยๆ เคลื่อนไปที่ร่างกายของหม่าชาว
หยางเฉินรู้แค่ว่าผลลัพธ์ของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานนั้นอัศจรรย์มาก ในตอนที่เขาบาดเจ็บ ถ้าฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน ก็สามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าบาดแผลในร่างกายฟื้นฟูกลับมาได้อย่างรวดเร็ว
ส่วนเรื่องที่ว่าจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของคนอื่นได้รึเปล่านั้น หยางเฉินไม่รู้ ก็ได้แต่ต้องลองดูเท่านั้น
แต่ไม่นาน
เขาก็หยุดฝึก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหม่าชาวเจ็บหนักเกินไป บวกกับยังไม่ฟื้นคืนสติ จึงไม่สามารถดูดซับออร่าที่เขาควบคุมให้เข้าไปในร่างหม่าชาวได้
หรือคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานจะรักษาได้แค่ตนเองแต่ไม่สามารถรักษาให้คนอื่นได้
“ดูท่า คงต้องพักเรื่องการรักษาให้นายก่อนแล้ว”
หยางเฉินพึมพำกับตัวเอง
หม่าชาวแค่เจ็บหนักและไม่ได้สติ ยังไม่หนักจนถึงแก่ชีวิต
ไม่ใช่ว่าเขาจะละทิ้งหม่าชาวไปเลย แต่เป็นเพราะเขาสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่า
ตอนนี้ มีแต่ต้องตามหาเฝิงเสียวหว่านให้เจอ ไม่แน่เธออาจจะมีวิธีรักษาหม่าชาวก็ได้
ในตอนนั้นเอง
เสียงเคาะประตูก็ได้ดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังตามมา
“คุณหยาง ฉันคือเฝิงเจียหยีค่ะ”
หยางเฉินขมวดคิ้วขึ้นมา ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่
เขาเดินไปเปิดประตู มองไปยังเฝิงเจียหยีที่ยืนอยู่หน้าประตู และพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยว่า “มีธุระอะไร?”
เฝิงเจียหยีจ้องมองหยางเฉินด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน แล้วพูดไปว่า “ฉันอยากช่วยคุณ”
“หึ!”
หยางเฉินขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ
เขากับราชวงศ์เฝิงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว? เกรงว่ากษัตริย์เฝิงปู่ของคุณจะอยากรีบตัดขาดความสัมพันธ์กับเราจะแย่อยู่แล้วมั้ง? แล้วคุณกลับจะมาช่วยเราเนี่ยนะ?”
“นี่คุณยังไม่รู้อีกเหรอว่า น้องชายของผมประกาศไปแล้ว
เฝิงเจียหยีรีบพูดไปว่า “เสด็จปู่ของก็ส่วนเสด็จปู่ ฉันก็คือฉัน ฉันไม่เคยคิดที่จะตัดขัดความสัมพันธ์กับพี่หม่าชาวสักหน่อย”
“ตอนนี้ ลูกเมียของพี่หม่าชาวยังหาไม่เจอ ยังมีเฝิงเสียวหว่านหมอเทพที่คุณพูดถึงอีก ที่ยังหาไม่เจอเหมือนกัน”
“ตอนนี้พี่หม่าชาวก็กำลังเจ็บหนักยังไม่ฟื้น ถ้าคุณยอมรับความช่วยเหลือจากฉัน มันก็น่าจะลดภาระให้คุณได้มากเลยไม่ใช่รึไง”
พอได้ฟังคำพูดของเฝิงเจียหยี หยางเฉินก็เงียบไปทันที เขากับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รู้จักกันมาก แค่เคยไปตามหาพวกอ้ายหลินที่ห้องลับในวิลล่ากลางเขาหยีเหอกันสองคนเท่านั้น
แค่การพบกันสั้นๆ ไม่กี่ครั้ง จึงยังไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ดีไม่ดียังไง
ไหนจะเฝิงจื้อเอ้าอีก ตอนที่เฝิงจื้อหย่วนกำลังจะระเบิดตัวเองเพื่อทำให้ไป๋หลี่เยี่ยนเจ็บหนัก
แล้วยังช่วยขอร้องอ้อนวอนแทนเฝิงจื้อหย่วนกับหม่าชาวต่อหน้ากษัตริย์เฝิงอีก มันจึงชนะใจหยางเฉินไปแล้ว
เขาก็ร้องห้ามจนแทบขาดใจ
พอนึกถึงตรงนี้ เขาจึงพูดไปว่า
“คุณอยากช่วยผมจริงๆ เหรอ?
ไม่ได้มีจุดประสงค์อื่นใช่มั้ย?”
เฝิงเจียหยีแสดงสีหน้าลังเลออกมาแวบหนึ่ง
ที่ฉันมาช่วยคุณ ความจริงก็เพื่อที่จะได้เข้าหาคุณ”
แต่แค่แปบเดียว เธอก็พูดด้วยสีหน้าที่จริงใจว่า “พูดตามตรง
หยางเฉินเข้าใจขึ้นมาทันที นึกไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะซื่อตรงขนาดนี้
เขาไม่ได้โกรธ แต่กลับอยากรู้ว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงต้องเข้าหาเขา
มองไปที่อีกฝ่ายแล้วถามไปว่า “ปู่ของคุณรีบตัดขาดสัมพันธ์ผมถึงขนาดนั้น แต่คุณกลับเข้าหาผม
เฝิงจื้อเอ้าพ่อของคุณบอกให้คุณทำแบบนี้ใช่มั้ย?”
เฝิงเจียหยีพยักหน้า “พ่อของฉันก็ทำเพื่อราชวงศ์เฝิง และทำเพื่อฉันด้วยเขาเห็นแววคุณมาโดยตลอด คิดว่าต่อไปคุณต้องเป็นตัวเอกในโลกใบนี้ ถ้าสามารถเข้าหาคุณได้
อนาคตถ้าราชวงศ์เฝิงตกอยู่ในอันตราย คนที่ให้ความสำคัญกับมิตรภาพอย่างคุณ ก็จะเลือกให้ความช่วยเหลือกับราชวงศ์เฝิง”
ต่อให้ไม่สามารถกลายเป็นผู้หญิงของคุณ อย่างน้อยก็ให้ได้เป็นเพื่อนกับคุณ ก็ยังดี
“นอกจากนั้น
มีขึ้นเพื่อรับมือกับราชวงศ์ไป๋หลี่ที่จะมาแก้แค้นราชวงศ์เฝิง ถ้าฉันได้กลายเป็นผู้หญิงของคุณ คุณก็ไม่มีทางมองดูฉันแต่งเข้าราชวงศ์อู่แน่นอน”
เสด็จปู่ของฉันตัดสินใจว่า จะให้ฉันแต่งไปที่ราชวงศ์อู่ ด้วยการแต่งงานแบบคลุมถุงชนนี้
หยางเฉินไม่ได้ใจอ่อนเพราะความจริงใจของเฝิงเจียหยี จึงขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ
ปู่ของคุณทำหน้าที่ตัดความสัมพันธ์กับผม พอตอนที่ราชวงศ์ไป๋หลี่จะมาเล่นงานราชวงศ์เฝิงจริงๆ อย่างน้อยเขาก็มีเหตุผลไปอธิบายว่าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเรา”
“พวกคุณนี่มันช่างวางแผนเก่งกันจริงๆ
“ส่วนพ่อของคุณก็อยากใช้คุณมาฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างเรา ถ้าในวันหนึ่ง ราชวงศ์ราชวงศ์ไป๋หลี่จะมาเล่นงานราชวงศ์เฝิงจริงๆ ผมก็จะเห็นแก่หน้าคุณมาช่วยเหลือราชวงศ์เฝิง”
“ถ้าคุณเป็นผม คุณจะเอาด้วยมั้ย?”
พอได้ฟังอย่างนั้น เฝิงเจียหยีก็เงียบไปทันที
ดวงตาค่อยๆ แดงก่ำ
พร้อมกับสีหน้าที่ค่อนข้างเจ็บปวด
เธอที่เป็นถึงองค์หญิงองค์โตของราชวงศ์เฝิง อายุยังน้อยก็บรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์แล้ว ตอนนี้อยากเป็นผู้หญิงของคนที่รุ่นราวคราวเดียวกัน อีกฝ่ายกลับดูไม่ได้สนใจเลยสักนิด
