The king of War – บทที่ 1678 ให้เขายอมสวามิภักดิ์

บทที่ 1678 ให้เขายอมสวามิภักดิ์
มองสภาพหยางเฉินที่เจ็บปวดจนอยากตายให้รู้แล้วรู้รอดไป เหล่าจิ่วกับหวยหลานก็ทำอะไรไม่ถูก
หวยหลานสีหน้าร้อนรน “ท่านจิ่ว แล้วทีนี้เราจะทำยังไงดี？พี่หยางเป็นไปแบบนี้ พวกเราก็ไม่มีทางที่จะไปขึ้นเครื่องทันในอีกสิบนาทีหลังจากนี้”
เหล่าจิ่วไม่พูดอะไร จ้องแต่หยางเฉินด้วยความกังวล
ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาจึงกัดฟันพูดชึ้นว่า
พวกเราคงต้องหาที่หลบซ่อนตัวต่อไป ทั้งหมดรอให้หยางเฉินฟื้นมาได้ก่อน แล้วค่อยว่ากัน”
“คิดจะจากไป เกรงว่าคงหวังอะไรไม่ได้แล้ว ในเมื่อเป็นอย่างนี้
หวยหลานรีบพูดขึ้นว่า
คิดว่าจะต้องรู้ไปถึงเจ้าเมืองหวยเฉิงอย่างรวดเร็ว ต่อเมื่อเขาจัดการกับกลุ่มหุบเขาราชายาแล้ว จะต้องมาตามฆ่าพี่หยางด้วยตัวเองแน่นอน ถึงตอนนั้นพวกเราต่อให้ติดปีกก็หนีไม่พ้นแล้ว”
“ท่านจิ่ว พวกเราถึงยังไงก็ต้องหาทางออกจากที่นี่ เงาเพชฌฆาตระเบิดฆ่าตัวเอง
เหล่าจิ่วเลิกคิ้วขึ้น มองหน้าหวยหลานด้วยสายตาชาเย็น “งั้นเธอบอกข้าหน่อย พวกเราต้องออกไปยังไง？”
ได้ยินดังนั้น หวยหลานก็อึ้งเงียบ
สีหน้าลำบากใชสุด ๆ ต้องขอพูดว่า
เป็นเวลาที่พวกเขาจะหนีออกจากที่นี่ที่ดีที่สุด ถ้าพลาดจากเที่ยวบินนี้แล้ว สถานการณ์ที่เป็นอยู่จะยิ่งอยู่ในอันตรายมากยิ่งขึ้น
เที่ยวบินที่มีหลังจากสิบนาทีนี้
ตามที่หล่อนวิเคราะห์ดูแล้ว เมื่อข่าวการระเบิดฆ่าตัวตายของเงาเพชฌฆาต
รู้ไปถึงเจ้าเมืองหวยเฉิง แล้วเขารีบเร่งมาเอง
อย่างมากก็ใช้เวลาไม่เกินสองชั่วโมง
ดูสภาพของหยางเฉินในตอนนี้ น่ากลัวให้มีอีกสองชั่วโมง ก็คงไม่มีทางที่จะให้ฟื้นสติมาได้
ถ้าเลยสองชั่วโมงไปแล้ว ถึงพวกเขาจะคิดจากไป ก็คงยิ่งยากขึ้น
หวยหลานค่อย ๆ สงบสติอารมณ์ลง ในสมองปั่นคิดแต่หาวิธีการหนีออกจากที่นี่
ครู่ใหญ่ต่อมา หวยหลานพูดเสียงทุ้มต่ำ
“เจ้าเมืองหวยเฉิงถ้าคิดออกตามล่าพวกเรา อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาบนเส้นทางรถอยู่ที่สองชั่วโมง ตอนนี้สภาพร่างกายของพี่หยางยังไม่รู้แน่ชัด
และพวกเราก็จะมัวรออยู่ที่นี่ไม่ได้”
“ตามสภาพพี่หยางแบบนี้ จะให้ขึ้นเครื่องออกจากไป ก็เป็นเรื่องที่ไม่มีหวัง
ถ้าเจ้าเมืองหวยเฉิงรู้เข้า ด้วยอิทธิพลของเขา จะสั่งให้เครื่องบินหยุดขึ้นบินนั้น
ไม่ใช่เรื่องยาก”
“ในเมื่อเงาเพชฌฆาตหาพวกเราพบได้ นี่ย่อมแสดงว่า
ข่าวที่พวกเรามาอยู่เมืองซ่านเฉิง เป็นไปได้อย่างแน่ชัดว่าถูกเปิดเผยแล้ว ให้แม้นว่าตัวเจ้าเมืองหวยเฉิงมาเองไม่ได้
เขาคงต้องจัดผู้แข็งแกร่งอื่นมาตามฆ่าพวกเราแน่นอน”
เหล่าจิ่วมองหวยหลานด้วยสายตาเย็นเยือก “แล้วยังไง？”
หวยหลานพูดว่า
“ในเมื่อพวกเรานั่งรอตายเฉยไม่ได้ ก็คงมีแต่ต้องรีบหาทางออกให้พ้นจากเมืองหยางเฉินแล้ว ในเมื่อไปเครื่องบินไม่ได้
เราก็เปลี่ยนเส้นทางการเดินทาง ก็คงมีแต่ต้องไปทางรถแล้ว”
เหล่าจิ่วพูดว่า “ไม่ต้องพูดอะไรละ รีบจัดหารถมาคันหนึ่งเลย พวกเราจะรีบไปกันเดี๋ยวนี้”
“ได้！”
หวยหลานตอบไปทันที ไม่ถึงสิบนาที หวยหลานไม่รู้ไปจัดเอารถนักธุรกิจมาได้ยังไงคันหนึ่ง
และในขณะนั้น หยางเฉินยังอยู่ในความเจ็บปวด เส้นเอ็นปูดเขียวไปทั้งตัว ดูเป็นที่น่ากลัวอย่างมาก
“ไปกัน！”
เหล่าจิ่วพาหยางเฉินขึ้นรถไปทันที หวยหลานเหยียบคันเร่งรถ พารถทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว
ในขณะเดียวกันนั้น ภายในเมืองหวยเฉิง พื้นลาดเต็มไปด้วยศพ
ราชายากับเจ้าเมืองหวยเฉิงยืนประจันหน้ากันอยู่ ส่วนบริเวณด้านข้างของทั้งสอง เป็นผู้แข็งแกร่งของจวนเมืองหวยเฉิงกับหุบเขาราชายากำลังต่อสู้เข่นฆ่ากันอยู่
มองดูผู้แข็งแกร่งฝ่ายตัวเองบาดเจ็บล้มตายลงเป็นว่าเล่น สีหน้าราชายาเครียดอย่างไม่น่าดู
ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพูดอย่างเคียดแค้น
“ไอ้ตัวประหลาดห้าตัวนั้น มันเป็นตัวอะไรกันแน่？”
ผู้แข็งแกร่งจากหุบเขาราชายา ได้ระดมกันมาจวนเมืองหวยเฉิงทั้งหมดแล้ว เดิมคิดอยู่ว่าถึงที่สุดจะสู้คนของจวนเมืองหวยเฉิงไม่ได้ ยังไงก็เอาชีวิตรอดกลับได้ทุกคน
ตนนั้นประเมินจวนหวยเฉิงต่ำเกินไป ตอนนี้คิดจะถอยกลับไป ดูจะยากมากเกินแล้ว
แต่มาถึงตอนนี้ ราชายาจึงได้รู้สึกแล้วว่า
โดยเฉพาะเจ้าตัวประหลาดครึ่งคนครึ่งหุ่นยนต์นั่น พลังฝีมือการต่อสู้นั้นเก่งกาจมาก แต่ละตัวล้วนอยู่ถึงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอดทั้งนั้น
สำหรับพวกเขาแล้ว ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ที่ต่ำกว่าขั้นเก้านั้นก็แค่เพียงเหมือนมดปลวก
เมื่อไหร่ที่พวกเขาเข้าร่วมสู้รบด้วย น่ากลัวนอกจากเขาสองคนแล้ว คนอื่นนอกนั้นต้องตายหมด
เวลานี้ ราชายาไม่ลงมือเองก็ยังดี
แต่ว่าถ้าเมื่อไหร่เขาลงมือ ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายาที่มีอยู่ทั้งหมด จะถูกฆ่าตายหมดในทันที
หุบเขาราชายายังพอมีเหลือรอดชีวิตกลับไปบ้าง
“ข้ายอมแพ้！”
ในทันใดนั้น ราชายาพูดออกมา ขณะที่เขาพูดคำนี้ออกมา ดูสภาพตัวเขาเหมือนแก่ชราลงไปหลายขวบปี
เข้ามาที่จวนเมืองหวยเฉิงนานมาถึงขณะนี้ ยังไม่เคยคิดถึงเลยว่า มีมาถึงสักวัน จะต้องมายอมแพ้ให้กับเจ้าเมืองหวยเฉิง
ทว่า จวนเมืองหวยเฉิงมีตัวประหลาดครึ่งคนครึ่งมนุษย์พลังฝีมือแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอดห้าตน
หุบเขาราชายาไม่มีโอกาสจะชนะเลย ขืนปล่อยต่อไป คนหุบเขาราชายาที่ถูกฆ่า
มีแต่จะมากขึ้น
เจ้าตัวประหลาดห้าตนนั้น หอกดาบแทงฟันไม่เข้า
ไม่มีความรู้สึกเรื่องเจ็บปวด แต่พลังฝีมือการต่อสู้เทียบระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอด ตัวประหลาดเหล่านี้
พูดได้ว่าไร้เทียมทานในระดับเดียวกัน หากผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าไม่ลงมือ ไม่มีใครจะทำอะไรพวกมันได้เลยแน่นอน
หารู้ไม่ว่า เจ้าเมืองหวยเฉิงกลับแค่นหัวเราะเสียงหนาวเหน็บ มองไปที่ราชายาพูดไปว่า
“แกกับข้าสู้กันมาก็หลายปีไม่มีสิ้นสุด
ตอนนี้แกยกพลบุกมาโจมตีเอง แกคิดว่า เพียงแค่ยอมแพ้ แล้วข้าก็จะปล่อยแกไปงั้นหรือ？”
ราชายาโกรธพูดเสียงเกรี้ยว “เจ้าอย่าบีบคั้นกันเกินไปนัก！ถ้าข้าจะสู้ตายกับแกสักตั้ง ถึงจะฆ่าแกไม่ได้ ก็จะทำให้จวนหวยเฉิงของแกเจิ่งนองไปด้วยเลือด！”
เจ้าเมืองหวยเฉิงไม่โกรธกลับหัวเราะใส่ “แกบีบบังคับข้าหรือ？”
ราชายาถลึงตากลมโตด้วยความแค้น จ้องเขม็งเอาเป็นเอาตายกับเจ้าเมืองหวยเฉิง กระแสอันยิ่งใหญ่ในพลังบูโด แผ่กระจายออกมาจากตัวของเชา
เจ้าเมืองหวยเฉิงก็ปล่อยกระแสพลังบูโดออกมาด้วยเช่นกัน
พูดเสียงเย้ย “แกคิดอยากจะลงมือ ก็เข้ามาลองกันได้เลย！แต่ข้ารับรองได้ว่า
เพียงถ้าแกกล้าลงมือ หลังจากวันนี้ไป หุบเขาราชายาจะไม่มีใครเหลือรอดชีวิตกลับไป！”
ราชายาไม่พูด ตาทั้งคู่จ้องเอาเป็นเอาตายอยู่ที่เจ้าเมืองหวยเฉิง เขารู้ว่าเจ้าเมืองหวยเฉิงไม่ได้พูดเรื่องล้อเล่น
ในเวลาที่ทั้งสองเปิดศึกสู้กัน ขณะที่ยังไม่รู้แพ้ชนะกัน แต่เจ้าเมืองหวยเฉิงก็อาศัยห้าตัวประหลาดครึ่งคนครึ่งหุ่นยนต์ฝีมือแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอดพวกนั้น ก็สามารถกวาดฆ่าล้างคนของหุบเขาราชายาทั้งหมดได้
ยืนประจันหน้ากันไม่รู้นานเท่าไหร่
กระแสพลังบนตัวของราชายาค่อย ๆ สลายไป สองมือของเขากำหมัดแน่น จ้องอย่างเอาเป็นเอาตายใส่เจ้าเมืองหวยเฉิงพูดว่า
“ตกลงจะเอายังไง เจ้าถึงจะปิดเกมสงครามของพวกเราในครั้งนี้？”
เจ้าเมืองหวยเฉิงพูดเสียงเหยียด “เว้นแต่ว่า แกตาย！”
ราชายาหัวเราะขึ้นมาในทันที เสียงหัวเราะเต็มไปด้วยความหมดอาลัยตายอยาก
เขาในฐานะคงในระดับสุดยอดแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้า กลับต้องตกมาอยู่ในสถานะถูกบีบบังคับถึงขนาดนี้ ให้เขาตาย หุบเขาราชายาจึงอยู่รอด
หากแต่ว่า เขาตายไปแล้ว เจ้าเมืองหวยเฉิงจะปล่อยให้หุบเขาราชาอยู่ได้จริงหรือ？
หยุดเงียบไปครู่ใหญ่ เขาก็เอ่ยปากพูด “ไว้ชีวิตข้าอีกหนึ่งชีวิต ไว้ให้เจ้าใช้งานต่อแต่นี้ไป！”
เจ้าเมืองหวยเฉิงขมวดคิ้วย่นขึ้นมา ไม่ได้คิดปฏิเสธในทันที หยีตามองราชายา
เขากับราชายาต่างก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอด ถ้าทั้งสองลงมือต่อสู้กัน แพ้ชนะยังระบุชัดไม่ได้
แต่ถ้าเขายอมเอาราชายามาอยู่ในครอบครองของเขาเองได้จริง สำหรับจวนเมืองหวยเฉิงแล้ว
ย่อมเป็นกำลังสำคัญใหญ่หลวง
ซึ่งเป็นการทำให้กองกำลังของจวนเมืองหวยเฉิง ยกระดับเพิ่มพูนขึ้นอีกมากมาย
แต่ถ้าหากว่า เกิดวันใดราชายาหลุดจากควบคุม ราชายาก็คงไม่ปล่อยเขาเป็นแน่
และในขณะนั้นเอง เงาร่างผู้แข็งแกร่งในชุดคลุมดำ
ปรากฏขึ้นมาอยู่ข้างกายเจ้าเมืองหวยเฉิงอย่างไร้ซึ่งสุ้มเสียง หัวเราะเหอ ๆ
มองไปที่เจ้าเมืองหวยเฉิงแล้วพูดว่า “ข้ามีวิธีทำให้เขาสยบสวามิภักดิ์กับท่านอย่างสิ้นเชิง”
เจ้าเมืองหวยเฉิงมองไปที่ชุดเสื้อคลุมดำ พูดน้ำเสียงเปี่ยมด้วยความตื่นเต้นดีใจ “ด๊อกเตอร์แบล็ก ท่านพูดจริงหรือ？