The king of War – บทที่ 1780 สำนักบู๊โบราณ

บทที่ 1780 สำนักบู๊โบราณ
นี่ถูกกำหนดให้เป็นศึกใหญ่ ภายใต้การนำของหยางเฉินกับซ่งอี้ เปรียบเหมือนผู้มีพลังแข็งแกร่งเข้าไปอยู่ในกลุ่มผู้ที่อ่อนแอ ผู้แข็งแกร่งของจวนเมืองหวยเฉิง เหมือนไม่มีพลังที่จะตอบโต้เลย นี่เป็นการต่อสู้ที่คู่ต่อสู้มีพลังทำลายล้างที่เหนือกว่า
ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ของจวนเมืองหวยเฉิง ส่วนใหญ่ใช้วิถีบู๊ปราบปราม ใช้พลังอำนาจบังคับมา ตอนนี้เจ้าเมืองหวยเฉิงหายตัวไป พวกเขาทั้งหมดก็ได้จากไป
ตอนนี้ยังเหลือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้า ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งที่จวนเมืองหวยเฉิงฝึกฝนมา
และผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดสิบคนที่หยางเฉินพามาจากจวนมู่ ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้ายี่สิบคนที่ซ่งอี้พามา ทั้งสองฝ่ายรวมกันมีผู้แข็งแกร่งทั้งหมดสามสิบคน อย่าว่าแต่จะโค่นล้มจวนเมืองหวยเฉิง แม้ว่าจะโค่นล้มเมืองหวยเฉิงทั้งหมด มันก็ไม่มีอะไรยากเลย
“พี่หยาง ระวัง!”
ทันใดนั้น ซ่งอี้ก็อุทานออกมา
ในขณะที่เขาพึ่งพูดจบ เงาสีดำ ราวกับสายฟ้า ได้พุ่งเป้ามาในทิศทางของหยางเฉิน
ก่อนที่ซ่งอี้จะเตือนหยางเฉิน เขาก็รับรู้ได้ว่ามีผู้แข็งแกร่งกำลังแอบจู่โจม ทันใดนั้นเท้าของเขาก็แตะพื้น และบิดร่างกายอย่างแรง ได้หลบหลีกการโจมตีที่หวังปลิดชีวิตของฝ่ายตรงข้าม
“ตูมตูมตูม!”
ทันทีที่หยางเฉินหลบ มีเสียงอุดอู้กระแทกสามครั้งติดต่อกัน เมื่อเขาหันหลังกลับอีกครั้ง ก็พบผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าระยะต้นสามคน ถูกกระแทกจนกระเด็นออกไปทีละคน
และในเวลานี้ซ่งอี้ได้จัดเตรียมผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดของจวนซ่งหนึ่งคน มาถึงข้างกายหยางเฉิน
ในเวลานี้หยางเฉินพึ่งเห็น ชายผู้แข็งแกร่งที่แอบลอบโจมตีเขาเมื่อสักครู่
เมื่อเขาเห็นว่า อีกฝ่ายคือหวยเจิ่น ก็ประหลาดใจ “คุณเอง!”
ทันทีที่หยางเฉินหลบ มีเสียงอุดอู้กระแทกสามครั้งติดต่อกัน เมื่อเขาหันหลังกลับอีกครั้ง ก็พบผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าระยะต้นสามคน ถูกกระแทกจนกระเด็นออกไปทีละคน
เขารู้จักและติดต่อกับหวยเจิ่นมานานแล้ว และเขารู้ว่าหวยเจิ่นมีความแข็งแกร่งในระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าระยะต้นเท่านั้น แต่ตอนนี้โมเมนตัมในร่างกายของหวยเจิ่นที่แผ่กระจายออกมา มันน่ากลัวมาก และคิดว่าน่าจะมาถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดแล้ว
หยางเฉินมีเพียงความแข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดเท่านั้น แม้ว่าจะพยายามอย่างเต็มที่ คงฝืนระเบิดพลังของแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าระยะกลางออกมาได้
ดังนั้น ตอนนี้ เขาจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหวยเจิ่นเลย
“หวยเจิ่น!”
ซ่งอี้ก็จำหวยเจิ่นได้ เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย
เขามาถึงข้างกายหยางเฉินแล้ว และข้างๆพวกเขานั้น ยังมีผู้แข็งแกร่งระดับสูงของจวนซ่งหลายคน
มุมปากของหวยเจิ่นยกโค้งขึ้นมีลักษณะขี้เล่น จ้องมองไปทางหยางเฉิน และพูดว่า “ชะตาชีวิตของคุณนี่ดีจริงๆ ไม่ว่าเวลาไหน ข้างกายก็จะมีผู้แข็งแกร่งคอยช่วยเหลือ”
หยางเฉินจ้องมองฝ่ายตรงข้างด้วยแววตาเย็นชา ทันใดนั้นก็พูดว่า “คุณไม่ใช่หวยเจิ่น!”
เขาเคยเห็นหวยเจิ่น ออร่าในร่างกายของหวยเจิ่น เขาเข้าใจเป็นอย่างดี
เนื่องจากตอนนั้นเขาอยู่ในอาการโคม่ามาหลายวัน หลังจากฟื้นขึ้น ความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของเขาก็พุ่งสูงขึ้น และเขาสามารถรับรู้และสัมผัสได้ถึงออร่าของบุคคลคนหนึ่งอย่างชัดเจน
เขามั่นใจมาก ออร่าในร่างกายของหวยเจิ่นเปลี่ยนไปอย่างมาก
ซ่งอี้ตกใจมาก “พี่หยาง คุณบอกว่าเขาไม่ใช่หวยเจิ่น?”
หยางเฉินพยักหน้า ดวงตาจับจ้องไปที่หวยเจิ่น และพูดว่า “ฉันเคยติดต่อและคลุกคลีกับหวยเจิ่น และก็คุ้นเคยกับออร่าบนร่างกายของเขา และเป็นไปไม่ได้ว่าในช่วงเวลาสั้นๆแค่นี้ความแข็งแกร่งของหวยเจิ่นจะเพิ่มสูงขึ้น”
อีกทั้ง ยังมีความรู้สึกที่รุนแรง หวยเจิ่นที่อยู่ตรงหน้า ไม่ใช่หวยเจิ่นตัวจริง
“ถ้าฉันไม่ใช่หวยเจิ่นแล้วเป็นใคร?”
หวยเจิ่นยิ้มเย้ยหยัน และพูดว่า “หยางเฉิน วันนี้ นายต้องตาย!”
ทันทีที่สิ้นเสียง เขาก็รีบพุ่งตรงไปที่ด้านข้างของหยางเฉิน
ซ่งอี้ยังคงอยู่เคียงข้างหยางเฉิน และข้างๆพวกเขา ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดอยู่ด้วย หวยเจิ่นเป็นบ้าหรือเปล่า? กล้าดียังไงถึงกล้ามาฆ่าหยางเฉินภายใต้การคุ้มครองของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์มากมายเช่นนี้?
“ท่านหวังขัดขวางพวกเขาไว้!”
ซ่งอี้ออกคำสั่งอย่างเย็นชา ท่านหวังเป็นคนแรกที่วิ่งไปหาหวยเจิ่น
“ดีมาก!”
ท่านหวังไม่ลังเลเลยสักนิด ทันใดนั้นก็ก้าวไปข้างหน้า และพุ่งไปที่หวยเจิ่นโดยตรง
“ตูม!”
วินาทีถัดมา การโจมตีของทั้งสองคนก็ปะทะกัน และโมเมนตัมอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทุออกมา แผ่กระจายออกไปทุกทิศทุกทาง
“ตูมตูมตูม!”
ชั่วขณะหนึ่ง หวยเจิ่นกับท่านหวังได้ต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง
สีหน้าของซ่งอี้ก็ดูแย่มาก ท่านหวังเป็นผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด อย่างไรก็ตามในเวลานี้ เมื่อต่อสู้กับหวยเจิ่น รู้สึกว่าถูกฝ่ายตรงข้ามบดขยี้
นั่นมันหมายความว่า ความแข็งแกร่งของหวยเจิ่น อยู่เหนือกว่าท่านหวัง?
“พี่หยาง เขาคือหวยเจิ่นจริงๆเหรอ?”
ซ่งอี้ถามอีกครั้ง
หยางเฉินพยักหน้า และพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม “ฉันไม่รู้ว่าจะอธิบายให้คุณฟังอย่างไร แต่ฉันมั่นใจได้ว่า คนๆนี้ไม่ใช่หวยเจิ่นแน่นอน
ซ่งอี้งุนงงมาก ขมวดคิ้วและพูดว่า “ในเมื่อไม่ใช่หวยเจิ่น แล้วเขามีร่างของหวยเจิ่นได้อย่างไร?”
ในเวลานี้เฉาเจิ้งซึ่งอยู่ข้างหลังเขา จู่ๆก็พูดว่า “เขาเป็นคนที่มาจากสำนักมายา!”
“สำนักมายา?”
ซ่งอี้และหยางเฉินต่างก็งุนงง และมองไปที่เฉาเจิ้ง
เฉาเจิ้งพูดอย่างเคร่งขรึม “สำนักมายาคือสำนักบู๊โบราณ ตามข่าวลือ สำนักมายามีทักษะปลอมหน้าที่ยอดเยี่ยม สามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ของตัวเองได้”
“ถ้าหากว่า คนที่อยู่ข้างหน้า ไม่ใช่ตัวเขาเอง ถ้าเช่นนั้นเขาต้องเป็นคนของสำนักมายา นอกจากสำนักมายา แล้ว ฉันนึกไม่ออกว่ายังมีใครที่สามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ของตัวเองให้กลายเป็นของคนอื่นได้”
เมื่อได้ยินคำพูดของเฉาเจิ้ง ซ่งอี้ก็ตกใจ “ทำไมคนจากสำนักบู๊โบราณ ทำไมถึงจ้องจับพี่หยาง?”
หยางเฉินมีสีหน้างุนงงเหมือนกัน เขาก็อยากรู้เหมือนกัน คนที่มาจากสำนักมายาเหตุใดจึงต้องมาฆ่าตัวเอง
เขามั่นใจมากกว่า ตัวเองกับคนของสำนักมายา ไม่เคยติดต่อกัน
ถ้าไม่ใช่เพราะคำอธิบายของเฉาเจิ้งเขาคงไม่รู้ว่า ในโลกนี้ยังมีคนของสำนักบู๊โบราณดำรงอยู่
เมื่อได้ฟังคำพูดของเฉาเจิ้ง สำนักบู๊โบราณ ยังมีอีกมากเหรอ? สำนักมายาเป็นเพียงหนึ่งในนั้น?
ทันใดนั้นเฉาเจิ้งก็จ้องไปที่หยางเฉินด้วยท่าทางที่ซับซ้อนและพูดว่า “สำนักมายากำลังตามหาคนที่มีร่างกายพิเศษมาโดยตลอด บางทีอาจเป็นเพราะสายเลือดคลั่งที่อยู่ในร่างกายของคุณ”
หยางเฉินขมวดคิ้ว ก่อนหน้านี้ เขารู้มานานแล้วว่าสายเลือดคลั่งในร่างกายตัวเอง อาจนำอันตรายมาสู่ตัวเองอย่างมาก แต่ไม่คิดว่าอันตรายจะมาถึงได้เร็วขนาดนี้
ซ่งอี้มองไปที่หยางเฉิน และพูดอย่างเคร่งขรึม “พี่หยาง ถ้าคุณไม่รังเกียจ หลังจากเรื่องตรงนี้จบลง คุณสามารถติดตามผมไปที่จวนซ่ง”
“ความแข็งแกร่งของจวนซ่งนั้น อยู่เหนือกว่าจวนเมืองหวยเฉิงกับจวนมู่ อาจกล่าวได้ว่า พลังอำนาจนั้นแค่รองจากตระกูลบู๊โบราณและสำนักต่างๆ มีพันธมิตรพิทักษ์อยู่ แม้ว่าสำนักมายาอยากจะฆ่าคุณ ก็คงไม่ส่งผู้แข็งแกร่งจากแดนนภามา ตราบใดที่ผู้แข็งแกร่งจากแดนนภาไม่ออกมา จวนซ่งก็สามารถปกป้องคุณได้”
“เจ้าเมืองน้อย……”
เฉาเจิ้งพูดอย่างรวดเร็ว
เพียงแต่ว่า ก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมา ก็ถูกซ่งอี้ขัดจังหวะ “คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมาก ฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไร”
แน่นอนหยางเฉินเข้าใจ สิ่งที่เฉาเจิ้งต้องการจะพูดเมื่อกี้ จากสีหน้ากังวลใจของเฉาเจิ้ง เขาก็สามารถเดาออก
หยางเฉินส่ายหัว มองไปที่ซ่งอี้ และพูดว่า “ขอบคุณความหวังดีจากพี่ซ่งเพียงแต่ตอนนี้มีคนจำนวนมากเกินไปที่จ้องจัดการผม ผมแค่คนเดียว มันง่ายที่จะซ่อนตัว”
“คุณไม่ต้องกังวลว่าจะสร้างปัญหาให้กับจวนซ่งด้วยพรสวรรค์ด้านวิถีบู๊ของคุณ ถ้ามาถึงจวนซ่ง จะให้ความสำคัญและฝึกฝนคุณเป็นอย่างดี”
หยางเฉินยังคงส่ายหัว และพูดว่า “ขอบคุณพี่ซ่งมาก!”
ซ่งอี้ไม่โน้มน้าวอีกต่อไป เขารู้ว่า หยางเฉินไม่ไปจวนซ่งแน่นอน
“ตูม!”
ในขณะนั้น หวยเจิ่นก็ชกหมัดที่หนักหน่วงออกไป กระแทกลงที่หน้าอกของท่านหวังทันที และท่านหวังก็พ่นเลือดออกมาเต็มปาก และร่างก็ปลิวออกไป