The king of War บทที่ 2040 ไม่ใช่คู่ต่อสู้
เห็นไป๋หลี่จิงหวินพุ่งเข้าหาตนเอง หยางเฉินขมวดคิ้ว กำลังจะลงมือ ลี่เฉินก็วิ่งออกไปข้างหน้าก่อน ในขณะเดียวกันก็พูดขึ้น “ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม คุณหาวิธีฟื้นฟูพลังก่อน
ก่อนหน้านี้หลังจากที่หม่าชาวควบคุมตัวเองไม่ได้ ทำให้หยางเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้หยางเฉินก็ยังต้องรีบไปที่สำนักเซิ่งกงเพื่อตามหาฉินยี ดังนั้นอาการบาดเจ็บนั้นก็ยังไม่มีเวลาพักฟื้น
เมื่อเห็นลี่เฉินขวางทางไป๋หลี่จิงหวินไว้ หยางเฉินก็ไม่เกรงใจ นั่งไขว่ห้างทันที ตำราเทพสงครามหมุนตัวไปรอบๆ ลมปราณที่ทรงพลัง ทำให้อาการบาดเจ็บของเขาฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
“ไปให้พ้น!”
ไป๋หลี่จิงหวินต่อยหมัดออกไป กระแทกกับลี่เฉิน และพูดอย่างโมโห “คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน ให้ฉันสู้กับหยางเฉิน!”
ลี่เฉินส่งเสียงฮึ่มอย่างเย็นชา “คุณกับผมต่างก็เพิ่งเข้าสู่แดนนภา คุณแน่ใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ?”
เมื่อพูดจบ ลี่เฉินก็ชกหมัดออกไปอีก
“ปัง!”
ทั้งสองจู่โจมซึ่งกันและกัน ลี่เฉินและไป๋หลี่จิงหวินต่างถอยหลังในเวลาเดียวกัน ลี่เฉินถอยหลังไปเก้าก้าว ในขณะที่ไป๋หลี่จิงหวินถอยหลังไปเพียงห้าก้าว
หลังจากหนึ่งกระบวนท่าผ่านไป ตัดสินแพ้ชนะได้ทันที!
ลี่เฉินไม่ลังเลที่จะพูดชมเชย “ไม่เสียแรงที่เป็นบุคคลที่ภาคภูมิใจของราชวงศ์ไป๋หลี่ น่าทึ่งจริงๆ”
แววตาของเขาดูเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย อาศัยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ เขาคงยืนหยัดได้ไม่นาน
ไป๋หลี่จิงหวินพูดอย่างเย็นชา “คุณเป็นผู้อาวุโสของหยางเฉิน คุณก็ควรคิดแทนหยางเฉิน ธิดาหิมะเป็นแบบไหน คุณรู้อย่างชัดเจน การไปหาธิดาหิมะเพื่อช่วยชีวิตคน เป็นการไปหาที่ตายชัดๆ! ”
“ผมต้องการหยุดเขา ก็เพื่อจะช่วยเขา! คุณควรเกลี้ยกล่อมเขา ให้เขาเข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์ เมื่อเขาเข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์ เขาจะกลายเป็นจอมพลคนที่สิบของพันธมิตรพิทักษ์ทันที แม้แต่โลกบู๊โบราณล่าง เขาก็จะเป็นผู้มีอิทธิพลสูงสุด”
ลี่เฉินเงียบไปครู่หนึ่ง เขารู้ว่าที่ไป๋หลี่จิงหวิน พูดถูก เพียงแต่สถานการณ์ของหม่าชาวตอนนี้อยู่ในภาวะวิกฤติ หยางเฉินกับหม่าชาเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตาย เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะละทิ้งเรื่องการช่วยหม่าชาว?
ไป๋หลี่จิงหวินรีบพูดขึ้นอีกครั้ง “ผู้อาวุโสลี่หากคุณสามารถเกลี้ยกล่อมหยางเฉินให้เข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์สำเร็จ ถือว่าไป๋หลี่จิงหวิน ติดหนี้บุญคุณของคุณ”
ลี่เฉินส่ายหัวและฝืนยิ้ม มองไปทางหยางเฉิน และพูดด้วยน้ำเคร่งขรึม “ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากเกลี้ยกล่อมหยางเฉิน แต่เพราะผมไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้เลย หากต้องการขัดขวางไม่ให้เขาไปตามหาธิดาหิมะ มันก็ได้ เว้นแต่คุณจะมีวิธีที่สามารถหาของสุดเย็นมาได้ ”
ไป๋หลี่จิงหวินขมวดคิ้ว “ถึงแม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของโลกบู๊โบราณล่างก็ตาม ของสุดเย็นก็เป็นสมบัติล้ำค่าอย่างยิ่ง ไม่มีใครยอมมอบของสุดเย็นให้กับบุคคลทางโลกมนุษย์หรอก”
ลี่เฉินพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ไม่มีใครสามารถขัดขวางหยางเฉินไปตามหาธิดาหิมะได้ ผมว่าทางที่ดีคุณควรจะไปจากที่นี่ซะ หยางเฉินไม่ต้องการทำให้คุณเดือดร้อน ยังไงซะ เขาก็ฆ่าคนของราชวงศ์ไป๋หลี่”
“ไม่ได้!”
ท่าทีของไป๋หลี่จิงหวินแข็งกร้าวมาก และพูดด้วยความโกรธ “ผมได้รับปากหัวหน้าสมาคมตู้ จะเกลี้ยกล่อมหยางเฉินให้ไปรับตำแหน่งที่พันธมิตรพิทักษ์ หากหยางเฉินกล้าปฏิเสธ พันธมิตรพิทักษ์คงไม่ปล่อยเขาอย่างเด็ดขาด
“เพราะเขา ทำให้ม่านพลังแตกสลาย เขาในตอนนี้ กลายเป็นศัตรูตัวฉกาจของโลกบู๊โบราณล่างนักบูโดทั้งหมด มีเพียงเข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์เท่านั้น ถึงจะสามารถปกป้องชีวิตเขาได้”
ลี่เฉินถอนหายใจ สิ่งที่ไป๋หลี่จิงหวิน พูดนั้นถูกต้อง แต่ว่า จะทำอะไรได้ล่ะ?
แม้จะไม่มีเรื่องของหม่าชาว หยางเฉินก็คงจะไปหาธิดาหิมะอยู่ดี? ในเมื่อก่อนที่ธิดาหิมะจะกลับชาติมาเกิด เธอเป็นญาติของหยางเฉิน
ตอนนี้ธิดาหิมะลืมหยางเฉินโดยสิ้นเชิง จากนิสัยของหยางเฉินที่เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับความรักและศีลธรรม แน่นอนเขาต้องตามหาธิดาหิมะอยู่แล้ว
“ไป๋หลี่จิงหวิน คุณพยายามทุกวิถีทางเพื่อเกลี้ยกล่อมหยางเฉินให้เข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์ อันที่จริงเพราะคุณชื่นชมหยางเฉิน และคุณไม่ต้องการให้พรสวรรค์ด้านบูโดอย่างหยางเฉินตาย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณก็ควรรู้ดีว่า หยางเฉินเป็นคนแบบไหน เขาจะไม่มีวันทิ้งพี่น้องที่ดีของเขาอย่างเด็ดขาด ดังนั้นแม้รู้ว่าต้องตาย เขาก็จะไปที่สำนักเซิ่งกงเพื่อตามหาธิดาหิมะอย่างแน่นอน”
ลี่เฉินมองไปที่ไป๋หลี่จิงหวิน และพูดอย่างจริงจังว่า “คุณอย่าเสียแรงเปล่าเลย กลับไปซะเถอะ!”
ไป๋หลี่จิงหวินส่ายหัว และพูดด้วยความโกรธ “ผมพูดอย่างชัดเจนแล้ว วันนี้ผมจำเป็นต้องพาเขาไปรับตำแหน่งที่พันธมิตรพิทักษ์ให้ได้!”
“ช่างเถอะ! ในเมื่อคุณต้องการจะสู้ ผมก็ขอน้อมรับคำท้าทุกเวลา!”
สิ้นเสียงของลี่เฉิน และออร่าของลมปราณบูโดอันทรงพลัง ก็แผ่กระจายออกมาจากร่างของเขา
ไป๋หลี่จิงหวินตะโกนเสียงดัง และพุ่งไปทางลี่เฉิน
“ไสหัวไปให้พ้น!”
ไป๋หลี่จิงหวินตะโกนอย่างโกรธจัด ยกมือขึ้นและจู่โจม และโจมตีที่ลี่เฉิน
เขาแทบไม่เห็นลี่เฉินอยู่ในสายตาเลย เป้าหมายของเขาคือหยางเฉิน
“ตูม!”
ทั้งสองปะทะกันอีกครั้ง ลี่เฉินถูกกระแทกถอยหลังไปหลายก้าว
ไป๋หลี่จิงหวินละทิ้งการต่อสู้กับลี่เฉิน มุ่งไปทางหยางเฉินทันที
ในขณะนี้ หยางเฉินซึ่งเดิมทีกำลังบำเพ็ญอยู่ ทันใดนั้นก็ลืมตาทั้งคู่ที่แดงก่ำขึ้นมา
เพียงแค่มองไป ก็ทำให้ไป๋หลี่จิงหวินรู้สึกถึงการกดขี่อย่างแรงกล้าพุ่งเข้ามา
ไป๋หลี่จิงหวินกัดฟันสู้ และโจมตีไปทางหยางเฉิน
หยางเฉินค่อยๆลุกขึ้น เมื่อเห็นการโจมตีของไป๋หลี่จิงหวินฟาดลง เขาแค่ยกแขนขวาแล้วโบกเบา ๆ
“เพี๊ยะ!”
มือของหยางเฉิน ก็จับข้อแขนหมัดขวาของไป๋หลี่จิงหวิน หมัดขวาของไป๋หลี่จิงหวิน ไม่สามารถชกไปข้างหน้าได้เลย
สีหน้าของไป๋หลี่จิงหวินตกตะลึงทันที เขารู้ว่าพลังของหยางเฉินแข็งแกร่งมาก แต่ในเมื่อหยางเฉินก็อยู่ในแดนบูโดเดียวกันกับเขา พลังแข็งแกร่งได้ขนาดนี้
เขาไม่ยอมแพ้ ทันใดนั้นก็เหวี่ยงหมัดซ้ายอีกออกไป
“เพี๊ยะ!”
มือซ้ายของหยางเฉินคว้าข้อมือของเขาอีกครั้ง
“ไป๋หลี่จิงหวิน ความหวังดีของคุณ ผมซาบซึ้งและขอบคุณมาก และสำหรับความช่วยเหลือของคุณ แต่ว่า ผมต้องขอโทษ ส่วนการเข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์ ผมไม่สนใจแม้แต่น้อย”
หยางเฉินพูดอย่างใจเย็น “คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม ไปจากนี่เถอะ!”
ไป๋หลี่จิงหวินพูดอย่างโกรธเคือง “คุณรู้ไหมว่าพันธมิตรพิทักษ์อยู่ในโลกบู๊โบราณหมายถึงอะไร? แม้แต่กองกำลังระดับสูงในโลกบู๊โบราณ ก็ยังต้องการผู้แข็งแกร่งเข้ามา ตอนนี้หัวหน้าสมาคมตู้ได้ตกลงแล้ว ขอเพียงคุณเต็มใจที่จะเข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์ ก็ให้คุณรับตำแหน่งเป็นจอมพลคนที่สิบ”
“ทำไมคุณยังจะปฏิเสธอีก? หรือคุณไม่กลัว ผลร้ายแรงที่เกิดจากการปฏิเสธการเข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์เหรอ?”
“ผมสามารถบอกคุณได้ว่ากองกำลังระดับสูงในโลกบู๊โบราณล่างก็ได้เตรียมพร้อมแล้ว และผู้แข็งแกร่งแดนนภาจำนวนมากก็ได้ก้าวเข้ามาในโลกมนุษย์แล้ว รอให้คุณปฏิเสธที่ชัดเจน่าจะไม่เข้าร่วมพันธมิตรพิทักษ์ เมื่อคุณปฏิเสธอย่างชัดเจน ก็จะมีผู้แข็งแกร่งของโลกบู๊โบราณลงมือกับคุณทันที”
หยางเฉินขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา “เป็นเพราะผมพูดไม่ชัดเจนหรือเปล่า? ถ้ายังกล้าขัดขวางผมอีก ก็อย่าโทษที่ผมไม่เกรงใจ!”
เมื่อสิ้นเสียง พลังสายเลือดในร่างของเขาระเบิดขึ้นโดยตรง และพลังที่รุนแรงสะเทือนจนไป๋หลี่จิงหวินถอยไปหลายก้าว
หยางเฉินไม่แม้แต่จะมองไป๋หลี่จิงหวิน แต่พูดกับลี่เฉิน “ผู้อาวุโส พวกเราไปกันเถอะ!”
ลี่เฉินมองไปที่ไป๋หลี่จิงหวินแล้วจากไปพร้อมกับหยางเฉิน
ครั้งนี้ ไป๋หลี่จิงหวินไม่ได้ขัดขวางอีก เขากำหมัดแน่น สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
เขารู้อยู่แล้วว่าระหว่างเขากับหยางเฉินนั้นห่างกันเยอะเหลือเกิน ถ้าหยางเฉินจริงจังขึ้นมาจริงๆ เกรงว่าแค่ลงมือก็สามารถฆ่าเขาตายได้ในวินาทีเดียว
