The king of War – บทที่ 2093 เชือดไก่ให้ลิงดู

บทที่ 2093 เชือดไก่ให้ลิงดู

เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ที่โกรธเกรี้ยวของคนในโลกมนุษย์ นักบูโดในโลกบู๊โบราณล่างนั้นก็ต่างมีสีหน้ามืดมนจนถึงขีดสุด ในขณะเดียวกัน หัวใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว

แม้ว่าพวกเขาจะมีประสิทธิภาพการต่อสู้ที่แข็งแกร่งหากร่วมมือกัน แต่ในที่นี่ก็มีนักบูโดมากมายจากโลกมนุษย์อยู่

โดยเฉพาะนักบูโดจากกองยุทธการจงโจว และยังรวมถือนักบูโดในแดนนภา

“ฉันอยากจะดูนัก ว่าหัวหน้ากองกำลังนักบูโดที่นำโดยคนในแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นเท่านั้น จะสามารถเอาชนะนักบูโดของโลกบู๊โบราณล่างได้จริงๆ หรือ”

ผู้นำคนนั้นพูดอย่างเย็นชา จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินตรงไปข้างนอกและพูดว่า “ในเมื่อเราไม่ต้อนรับที่นี่ อย่างนั้นจากนี้ไป ก็อย่าโทษพวกเราที่ไม่ปฏิบัติตามกฎของโลกมนุษย์”

นักบูโดคนอื่น ๆ จากโลกบู๊โบราณต่างก็ลุกขึ้นและจากไปพร้อมกัน

ผู้คนในโลกมนุษย์เต็มไปด้วยความกังวลบนใบหน้า

เมื่อกี้นี้พวกเขาตะโกนไล่นักบูโดของโลกบู๊โบราณออกไปจากห้องประชุมก็เพราะบรรยากาศและอารมณ์มาถึงจุดเต็มที่แล้ว แต่หลังจากสงบสติอารมณ์และคิดอย่างรอบคอบ พวกเขาก็ตระหนักว่าความแข็งแกร่งของโลกบู๊โบราณล่างนั้นยังไกลเกินกว่าความแข็งแกร่งของโลกมนุษย์อยู่มาก

“ฉันอนุญาตให้ออกไปแล้วเหรอ?”

แต่ในขณะนี้เอง เมิ่งชิงหลัน ก็พูดขึ้นทันที

คำพูดนี้ทำให้ทุกคนตกใจ!

เศรษฐีท้องถิ่นในจงโจวต่างรู้สึกใกล้เป็นบ้า คนเหล่านี้เป็นนักบูโดจากโลกบู๊โบราณล่างเชียวนะ!

ในหมู่พวกเขายังมีผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดอยู่ด้วย แม้ว่าเมิ่งชิงหลัน จะเป็นอัจฉริยะด้านบูโดในโลกมนุษย์ก็ตาม แต่เธอก็ยังเด็กเกินไป ด้วยความแข็งแกร่งของเธอในแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ยังไม่สามารถทำอะไรกับนักบูโดจากโลกบู๊โบราณล่างพวกนี้ได้!

กลุ่มนักบูโดในโลกบู๊โบราณล่างหยุดลง จากนั้นต่างหันกลับมาและมองไปที่เมิ่งชิงหลันอย่างไร้ความปรานี

เย่จางกั๋ว ซึ่งนั่งอยู่อีกด้านหนึ่งของ เมิ่งชิงหลัน ก็แอบบ่นเช่นกัน

หัวหน้าผู้แข็งแกร่งจ้องมองที่เมิ่งชิงหลันอย่างติดตลกและถามว่า “ทำไม?หัวหน้าเมิ่งต้องการรั้งพวกเราอยู่ทานอาหารเย็นหรือไง?”

เมิ่งชิงหลัน ไม่ตอบ แต่ทันใดนั้นเธอก็ลุกขึ้นและเดินไปที่ทางนักบูโดโลกบู๊โบราณล่าง

ทุกคนต่างสับสน เธอกำลังทำอะไรอยู่?

นักบูโดมากกว่าสิบของโลกบู๊โบราณล่าง ต่างก็จับตามอง เมิ่งชิงหลัน อยู่ เธอเพียงลำพังกำลังเดินอย่างสบายๆ เข้ามาหานักบูโดของโลกบู๊โบราณล่าง

ในพริบตา เมิ่งชิงหลัน ก็มาถึงหน้านักบูโดของโลกบู๊โบราณล่าง

จู่ๆเมิ่งชิงหลันก็ถามขึ้นว่า “นายเพิ่งบอกว่าจากนี้ไปนายจะไม่ปฏิบัติตามกฎของโลกมนุษย์?”

ผู้นำนักบูโดของโลกบู๊โบราณล่างมาจากตระกูลบู๊โบราณตระกูลหนึ่ง ชื่อติงเซี๋ยง

ติงเซี๋ยง ตกตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยสีหน้าหยิ่งยโส “ใช่!”

เมิ่งชิงหลัน ยิ้ม แต่รอยยิ้มของเธอในตอนนี้กลับทำให้ ติงเซี๋ยง รู้สึกขนลุก

เมิ่งชิงหลันพูดขึ้นทันทีว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้น ตอนนี้ ฉันก็จะกำจัดนายซะ!”

ทันใดนั้น ความผันผวนทางพลังจิตวิญญาณวิญญาณที่แข็งแกร่งก็ปะทุขึ้นมาจากตัวของ เมิ่งชิงหลัน

ทันใดนั้นรูม่านตาสีดำในดวงตาของเธอก็กลายเป็นสีดอกพลัม

ติงเซี๋ยง และ เมิ่งชิงหลัน มองหน้ากัน เขารู้สึกถึงการหมุนวนของท้องฟ้าและโลก และดวงตาของเขาก็ค่อยๆ มัวลง

“ตาย!”

เมิ่งชิงหลันตะโกนขึ้นทันที

ในขณะที่เธอกำลังตะคอก ติงเซี๋ยง ก็รวบรวมพละกำลังทั้งหมดที่มีไว้ที่กำปั้นขวาของเขา

ในขณะนี้ ทุกคนในงานต่างรู้สึกถึงความกดดันพลังบู๊ที่แข็งแกร่ง

“หัวหน้าเมิ่ง รีบหลบเร็วเข้า!”

มีคนในโลกมนุษย์ร้องขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว

อย่างไรก็ตาม วินาทีถัดมา ฉากที่ทำให้ทุกคนตกตะลึงก็เกิดขึ้น”ปัง!”

ทันใดนั้น ติงเซี๋ยง ก็กระแทกหัวใจของเขาด้วยกำปั้นขวาพร้อมพละกำลังทั้งหมดของเขา

“พรูด!”

ติงเซี๋ยง กระอักเลือดออกมา จากนั้นขาก็ทรุดลงนั่งกับพื้น

ทุกคนจ้องมองด้วยความตะลึงตาค้าง สีหน้าเหลือเชื่อ พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆติงเซี๋ยง ก็ใช้พลังทั้งหมดที่มีชกที่หัวใจของเขาอย่างแรง

การโจมตีครั้งนี้เป็นการโจมตีที่ร้ายแรงถึงชีวิต และใช้พลังแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดทำให้หัวใจของเขาแตกสลายทันที

ในเวลานี้ ความเหม่อลอยในดวงตาของ ติงเซี๋ยง ค่อยๆ หายไป แต่หลังจากที่เขาฟื้นคืนสติทุกอย่างก็สายไปแล้ว

เขาก้มศีรษะด้วยความยากลำบากและมองดูกำปั้นขวาที่กระแทกหัวใจของเขา

“นี่คือ…พลังจิตวิญญาณ!”

นี่คือคำพูดสุดท้ายของ ติงเซี๋ยง จากนั้นเสียงของเขาลดลง ร่างกายของเขาล้มลงกับพื้นพร้อมดวงตาที่เบิกกว้าง

กลุ่มนักบูโดในโลกบู๊โบราณล่างที่แต่เดิมรอชมความอับอายของ เมิ่งชิงหลัน ตอนนี้ต่างตะลึงและหวาดกลัวจนหน้าซีด

เมิ่งชิงหลัน ไม่ได้ทำอะไรเลย และเป็น ติงเซี๋ยง ฆ่าตัวตายด้วยหมัดเดียว

ไม่ถูกต้อง!

เป็นเมิ่งชิงหลันนั่นเอง!

เธอเข้าใจพลังจิตวิญญาณ ดังนั้นเธอจึงใช้มันเพื่อควบคุม ติงเซี๋ยง และปล่อยให้เขาฆ่าตัวตายด้วยหมัดเดียว

ในโลกบู๊โบราณล่าง มีนักสู้ประเภทหนึ่งที่ทำให้ทุกคนหวาดกลัว นั่นคือผู้แข็งแกร่งที่เข้าใจพลังจิตวิญญาณ

นักบูโดประเภทนี้อันตรายอย่างยิ่ง พวกเขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรนอกจากอาศัยความแข็งแกร่งทางพลังจิตวิญญาณเพื่อควบคุมคู่ต่อสู้ในเวลาอันสั้น

เมิ่งชิงหลัน ยังเด็กมากขนาดนี้ แต่กลับปลุกพลังจิตวิญญาณได้แล้ว และใช้พลังวิญญาณของเธอโดยไม่คาดคิดและสังหาร ติงเซี๋ยง ซึ่งอยู่ที่แดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอด โดยอาศัยพลังในแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอด ทำไมถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้?

นี่เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งทางพลังจิตวิญญาณของเธอมาถึงระดับหนึ่งแล้วและล้ำลึกกว่าแดนบูโของเธอด้วยซ้ำ

“พวกนายล่ะ?”

หลังจากฆ่า ติงเซี๋ยง แล้ว เมิ่งชิงหลัน ก็ชำเลืองมองไปยังนักบูโดโลกบู๊โบราณล่างคนอื่นๆ และถามอย่างเย็นชา

“หัวหน้าเมิ่งล้อเล่นแล้ว ตอนนี้เราเข้าสู่โลกมนุษย์แล้ว ย่อมต้องปฏิบัติตามกฎของโลก”

ทันใดนั้น นักรบจากโลกบู๊โบราณล่างก็กล่าวขึ้น

“เรายินดีที่จะปฏิบัติตามกฎของโลกมนุษย์!”

“เรายินดีที่จะปฏิบัติตามกฎของโลกมนุษย์!”

……

ชั่วขณะหนึ่ง เหล่านักบูโดในโลกบู๊โบราณล่างก็เริ่มแสดงความคิดเห็นของพวกเขาเพราะกลัวว่า เมิ่งชิงหลัน จะไม่พอใจและใช้พลังจิตวิญญาณฆ่าพวกเขา

“ไปให้พ้น!”

เมิ่งชิงหลันตะโกนอย่างเย็นชา

กลุ่มนักบูโดในโลกบู๊โบราณล่างรีบหนีไปทันทีราวกับดั้บการนิรโทษกรรม

“หัวหน้าเมิ่งช่างทรงพลัง!”

“หัวหน้าเมิ่ง สมแล้มที่เป็นเทพสงครามหญิงคนแรกในจิ่วโจวของเรา เธอทรงพลังจริงๆ!”

“แค่คำเดียวก็สามารถฆ่ายอดนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดได้ ความแข็งแกร่งของหัวหน้าเมิ่งนั้นยากจะหยั่งถึง!”

……

พวกคนโลกมนุษย์ต่างซุบซิบกันขึ้นมา

สิ่งที่ไม่มีใครเห็นคือ เมิ่งชิงหลัน เช็ดเลือดออกจากปากของเธอก่อนที่จะหันกลับมา

เธอเข้าใจถึงพลังจิตวิญญาณแล้ว แต่หากต้องการใช้มันเพื่อควบคุมนักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดและฆ่าเขา นี่กินพลังอย่างมาก

ในกรณีอย่างเมื่อครู่นี้ หากเธอไม่เชือดไก่ให้ลิงดู ก็มีแต่จะทำให้นักบูโดโลกบู๊โบราณล่างหยิ่งผยองมากขึ้นและไม่เอื้ออำนวยต่อการที่เธอจะเป็นหัวหน้ากองกำลังนักบูโดของจงโจวในอนาคต

ดังนั้นเธอจึงต้องฆ่า ติงเซี๋ยง เพื่อข่มขู่นักบูโดโลกบู๊โบราณล่างก่อนที่พวกเขาจะจากไป

ในเวลาเดียวกัน จงโจว วิลล่ากลางเขา

ลมปราณบูโดที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมาจากวิลล่า เมฆดำทะมึนปกคลุมวิลล่ากลางภูเขาราวกับจะท้องฟ้ากำลังถล่ม

เมื่อลมปราณในวิลล่ากลางภูเขารุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เมฆดำบนท้องฟ้าก็หนาขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าจะกลืนกินท้องฟ้าทั้งหมด

“บูม!”

ทันใดนั้น ลมปราณที่น่าสะพรึงขวัญก็ปะทุขึ้นจากวิลล่า

เมฆดำเหนือท้องฟ้าเองก็สลายไปเพราะลมปราณอันทรงพลังนี้

วินาทีต่อมา ลมปราณอันทรงพลังในวิลล่าก็หายไป

The king of War

The king of War

Status: Ongoing

ห้าปีก่อน หยางเฉินเพื่อให้ตัวเองคู่ควรกับฉินซี เขาจากไปโดยไม่ร่ำลา ห้าปีต่อมา เขาพกความสามารถอันน่าทึ่ง กลับมาอย่างรุ่งโรจน์ เพียงแต่ว่าพอมาถึง กลับพบว่าตนมีลูกสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท