Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก – ตอนที่ 77

ตอนที่ 77

77 – ลดครึ่งราคา

หลังจากตื่นนอนในเช้าวันรุ่งขึ้น โจวเจ๋อก็เดินไปที่ร้านข้างๆเพื่อทานอาหารเหมือนปกติ แต่ประตูร้านของซูชิงหลางยังคงปิดอยู่

สิ่งนี้ทำให้โจวเจ๋อกังวลว่าซูชิงหลางจะได้รับความเจ็บปวดมากเกินไปจนเขาท้อแท้หรือเปล่า?

ไม่สำคัญว่าเขาหงุดหงิดหรือเกียจคร้าน แต่น้ำบ๊วยของเขาเป็นสิ่งที่โจวเจ๋อขาดไม่ได้

โจวเจ๋อหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทร ซูชิงหลางรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว ปรากฎว่าเขาไปขึ้นรางวัลลอตเตอรีและบอกว่าเขาจะซื้อของขวัญให้ทุกคนในภายหลัง

โจวเจ๋อได้แต่เดินกลับมาที่ร้านของตัวเองและโทรสั่งอาหารเช้าเดลิเวอรี่

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขากลับมานั่งบนเก้าอี้หลังเคาน์เตอร์และเปิดลิ้นชัก โจวเจ๋อก็พบว่ามีกระดาษเงินกระดาษทองกองหนาอยู่ในลิ้นชัก

ตอนแรกโจวเจ๋อคิดว่าเป็นไป๋อิ่งเป็นคนเอามาใส่ไว้เพื่อเซอร์ไพรส์เขาหรือเปล่า แต่คิดไปคิดมาไป๋อิ่งก็ไม่ควรไร้เดียงสาขนาดนั้น

โจวเจ๋อคิดอยู่ครู่หนึ่งและได้ข้อสรุป น่าจะเป็นเพราะว่าเขาส่งเจ้าหน้าที่ราชสำนักคนนั้นไปนรกเมื่อวานนี้ เจ้าหน้าที่คนนั้นเป็นถึงจิ่วชิง ครอบครัวของเขายังคงอยู่ดีมีสุขในตอนที่เขาตายใหม่ๆ ดังนั้นพวกเครื่องหอมและกระดาษเงินกระดาษทองจึงถูกเผาส่งไปให้เขามากมาย

โจวเจ๋อคาดคำนวณว่าหาเขาเผาเงินพวกนี้ทั้งหมดน่าจะทำให้เขาได้รับเงินกลับมาถึง 5000 หยวน

เขาสามารถทำเงินได้ในคืนเดียวถึง 5000 หยวนโดยไม่ต้องทำอะไร และค่าใช้จ่ายเพียงอย่างเดียวคือค่าแท็กซี่ไปกลับที่น้อยกว่าหนึ่งร้อยหยวน

โจวเจ๋อไม่รีบร้อนออกไปเผาเงินกระดาษ ธนบัตรเหล่านี้มีประโยชน์เมื่อเก็บไว้

พวกมันสามารถช่วยเขากำจัดภัยพิบัติเล็กๆน้อยๆและหลีกเลี่ยงปัญหาได้ การหลีกเลี่ยงปัญหาบางอย่างนั้นบางทีอาจมีมูลค่ามากกว่าเงิน 5,000 ได้ซ้ำ

“ซูเล่อ!”

คนยังมาไม่ถึงแต่เสียงมาก่อนแล้ว

โจวเจ๋อเงยหน้าขึ้นและน้องภรรยาของเขาเดินเข้ามาในร้าน

“มีอะไรอีก”

วันนี้น้องภรรยาของเขาถือกระเป๋าใบใหม่พร้อมกับหยิบเงินออกมากองไว้ที่หน้าโต๊ะของโจวเจ๋อ

“ใช้หนี้คืน”

โจวเจ๋อยิ้มและพูดว่า

“ตรงเวลาเป๊ะ”

ระยะหลังๆนี้น้องภรรยาของเขามีความประทับใจต่อโจวเจ๋อมากขึ้น แน่นอนว่าเป็นเพราะซูเล่อขี้ขลาดมากเกินไปจนแม้กระทั่งน้องภรรยาของเขาก็ยังดูถูก

แต่ตอนนี้โจวเจ๋อไม่ได้สนใจเธอด้วยซ้ำ เขาทำตัวเหมือนกับรุ่นพี่อย่างแท้จริง ดังนั้นมันทำให้เธออดรู้สึกเคารพเขาขึ้นมาไม่ได้

“ซูเล่อกิจการของคุณแย่มาก” น้องภรรยาพูดอย่างร่าเริง

“วันนี้ฉันว่าจะไปเที่ยวบาร์ แต่บอกพี่สาวว่าจะมาที่ร้านของพี่”

‘พี่สาวของเธอไม่ติดต่อฉันมาครึ่งเดือนแล้ว’

โจวเจ๋อรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เขาคิดว่ามันน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่หมอหลินโอบกอดเขาหลังจากที่เขาสารภาพไปแล้ว แต่มันอาจจะเป็นความกล้าหาญเพียงชั่วคราวของเธอเท่านั้น

ทันทีที่จิตใจของเธอสงบลงเธออาจจะคิดเรื่องราวได้มากขึ้น

สามีที่ชอบด้วยกฎหมายซึ่งเธอไม่เคยรักชอบได้ตายไปแล้ว และตอนนี้คนที่เธอชอบกลับมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้งด้วยร่างกายของสามีเธอ

ต้องเข้าใจว่าหมอหลินเป็นหญิงสาวที่เกิดขึ้นมาในครอบครัวที่ค่อนข้างหัวโบราณ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เธอจะไม่สามารถเอาชนะศีลธรรมในใจได้

โชคดีที่โจวเจ๋อไม่รีบร้อนในเรื่องนี้หลังจากครั้งสุดท้ายที่เขาพบกับสาวไร้หน้า

อย่างน้อย “หมอหลินก็ไม่ได้นอนกับเขา” ดังนั้นเขาจึงได้รับผลกระทบในเรื่องนี้มากเท่าไหร่

อาจมีสาเหตุจากที่ไป๋อิ่งนอนนอนกับเขาทุกคืนด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่ได้โหยหาเพศตรงข้ามถึงแม้ว่าเธอจะไม่ใช่คนจริงๆก็ตาม

“เธอไม่ควรไปสถานที่แบบนั้นในตอนนี้ อย่างน้อยตอนที่เธอเข้ามหาวิทยาลัยเธอก็จะมีเวลาในเรื่องพวกนี้อย่างเต็มที่โดยไม่มีใครห้ามเธอ” โจวเตือน

“คุณก็เหมือนกับพ่อแม่และพี่สาวของฉัน อยู่ที่บ้านทุกคนก็สั่งสอนชั้นจนน่ารำคาญไปหมด มาที่นี่คุณก็ยังจะสอนฉันอีก?”

น้องภรรยาพูดอย่างตรงไปตรงมา

โจวเจ๋อเชื่อว่าซู่เล่อคนนี้ขี้ขาดเกินไป บางทีในช่วงเวลาปกติเขาอาจจะเป็นที่ระบายความโกรธของน้องภรรยาก็ได้ ดูได้จากปฏิกิริยาของเธอวันนี้ก็พอจะมองออกแล้ว

แต่โจวเจ๋อก็ไม่ได้ใส่ใจว่าน้องภรรยาของเขาจะไปเที่ยวหรือเปล่า ดูเหมือนว่าเธอจะยังไม่รู้ว่าเพื่อนร่วมชั้นคนนั้นของเธอกำลังมีปัญหา

“กลับมาแล้ว!”

ซูชิงหลางกลับมาพร้อมกับถุงขนาดใหญ่ 2 ถุงที่แบกมาด้วย

“เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว พวกคุณรู้ไหมว่าฉันต้องเดินไกลแค่ไหน ไม่รู้ว่าพวกแท็กซี่มันไปตายที่ไหนกันหมด ฉันต้องเดินจากกลางเมืองมาถึงที่นี่เกือบ 5 กิโลเลยนะ”

ซูชิงหลางวางสิ่งของลงและเช็ดเหงื่อบนใบหน้า

ในเวลานี้ไป๋อิ่งรีบวิ่งเข้าหาถุงของซูชิงหลางด้วยดวงตาเปล่งประกาย

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลย” ซูชิงหลางพูดกับไป๋อิ่ง

จากนั้นซูชิงหลางหยิบกระเป๋าแบรนด์เนมออกมาใบหนึ่งแล้วโยนให้ไป๋อิ่งและหยิบไฟแช็คที่ค่อนข้างสวยงามออกมาโยนให้โจวเจ๋อ

“นี่คืออะไร?”

น้องภรรยาไม่สนใจของขวัญเหล่านี้ สิ่งที่เธอสนใจคือซูชิงหลางมีพัดพลาสติกอยู่ที่ด้านหลังคอเสื้อของเขา

ตอนนี้ยังเป็นฤดูหนาวอยู่ มันไม่ปกติที่ใครจะพกพัดไว้กับตัว

“มีคนกลุ่มหนึ่งทำกิจกรรมตอนที่ฉันเดินผ่านห้างและพวกเขาก็ยัดมันให้ฉัน” ซูชิงหลางตอบกลับ

น้องภรรยาหยิบพัดมาดู มันเป็นพัดพลาสติกทั่วไปที่มีโฆษณาพิมพ์อยู่ด้านหลัง จากนั้นเธอก็หัวเราะออกมา

“มีอะไรเหรอ?” โจวเจ๋อถาม

“มันบอกว่า พ่ออยู่ที่ไหน?” น้องภรรยาตอบ

“ตลกขนาดนั้นเลยเหรอ? ” ซูชิงหลางเอื้อมมือไปหาพัด

“พวกคุณน่าจะไปด้วยกันนะ” น้องภรรยากวาดตาดูซูชิงหลางและโจวเจ๋อด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

” พ่ออยู่ที่ไหน?” โจวเจ๋อถาม

สีหน้าของซูชิงหลางมืดครึ้มลงทันที เขาโยนพัดให้โจวเจ๋อแล้วพูดว่า

“ดูเองสิ”

โจวเจ๋อหยิบพัดขึ้นมาแล้วมองเห็นตึกโรงพยาบาลขนาดใหญ่ที่มีข้อความกำกับไว้ว่า

“พ่ออยู่ไหน”

ด้านล่างมีตัวหนังสืออีก 2 บรรทัดที่มีขนาดเล็กกว่าถูกเขียนไว้

“มาด้วยกันกับลูก!

ลดครึ่งราคา! “

(อันนี้ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันเป็นมุขตลกหรืออะไร ก็เลยต้องแปลตามตัวอักษร)

Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก

Late Night Bookstore ร้านหนังสือยามดึก

Status: Ongoing

ร้านหนังสือที่เปิดเฉพาะตอนดึกยินดีต้อนรับ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท