181 – ที่นี่มีครูเวรคนไหนตายไปหรือเปล่า
เจ้านาย เขาตายแล้ว เราจะทําอย่างไร เหล่าเด็ถามขึ้น
เพราะมันแปลกที่จะเห็นคนตายใช้ชีวิตร่วมกับคนเป็น โดยที่คนตายคนนั้นไม่รู้ว่าตัวเองตายไปแล้ว
โจวเจ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย ปัญหาคือเขาไม่สามารถรู้ได้ว่าซุนชิวตายไปแล้วตั้งแต่เมื่อไหร่ ซึ่งทําให้เขาไม่สามารถระบุได้ว่าซุนชิวเสียชีวิตโดยบังเอิญหรือถูกผีฆ่า
สําหรับดวงวิญญาณที่ไม่สมบูรณ์ของซุนชิว มีความเป็นไปได้มากมาย ซึ่งไม่จําเป็นต้องถูกทําร้ายโดยผีที่ทรงพลังกว่าเขาเสมอไป
หาคนมาถามดีกว่า
เนื่องจากซุนชิวตอนนี้เป็น ปัญญาอ่อนระดับสูงสุด ดังนั้นข้อมูลทั้งหมดของเขาจึงไม่สามารถสอบถามจากตัวเขาได้จําเป็นต้องมีข้อมูลแวดล้อมอื่นๆอีก
ในเวลานี้โจวเจ๋อมีความหิวกระหายที่จะจับผีเป็นอย่างมาก หากเขาไม่สามารถส่งซุนชิวไปนรกได้เขาก็จะส่งครูเวรคนนั้นเป็นคนลงนรกแทน
พวกเขาเดินเข้าไปในสํานักงานหอพัก มีชายวัยกลางคนสองคนยังคงคุยกันอยู่ ในขณะที่อีกหลายคนกําลังหา เหยื่อ ของตัวเอง
คราวนี้โจวเจ๋อและเหล่าเต่ได้รับความสนใจในที่สุด
คุณกําลังทําอะไรอยู่!
หนึ่งในนั้นชี้ไปที่โจวเจ๋อโดยตรงและถามออกมาด้วยน้ําเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธ
โจวเจ๋อหยิบบุหรี่ออกมาสูบคราวนี้แทนที่จะให้เหล่าเตําถาม เขากลับพูดเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
ผมอยากถามพวกคุณบางอย่าง เร็วๆนี้มีครูเวรคนไหนที่เสียชีวิตบ้าง
ทันทีที่เสียงของโจวเจ๋อจบลง ใบหน้าของทั้งสองก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
คุณเป็นตํารวจ? ครูเวรคนหนึ่งเสียงสั่นเล็กน้อย
โจวเจ๋อส่ายหัว
ถ้าอย่างนั้นคุณเป็นพ่อแม่ของนักเรียนเหรอ
โจวเจ๋อส่ายหัวอีกครั้ง
แล้วแกมาทําไมที่นี่ ที่นี่คือโรงเรียน คนที่ไม่มีความเกี่ยวข้องไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามา ไสหัวออกไป ครูเวรคนหนึ่งตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
แต่ก่อนที่เขาจะลุกขึ้น โจวเจ๋อก็บีบศีรษะของครูเวรคนนั้นด้วยกรงเล็บของเขาอย่างรวดเร็ว
ฟู…
ครูเวรคนนั้นคุกเข่าลงกับพื้นใบหน้าบิดเบี้ยวอย่างเห็นได้ชัด เจ็บปวดอย่างยิ่ง
ครูเวรอีกคนเห็นฉากนี้เขาก็รีบวิ่งออกจากห้องด้วยความหวาดกลัว
ในเวลานี้เหล่าเตรับหน้าที่เป็นคนจัดการ เหล่าเต่เหวี่ยงครูเวรคนนั้นกระแทกพื้นอย่างรุนแรงพร้อมกับใช้เท้าของตัวเองเหยียบหน้าอกของฝ่ายตรงข้ามไว้
อันที่จริงเหล่าเต่มีความสามารถด้านการต่อสู้ค่อนข้างสูง แม้ว่าเขาจะดูไร้สาระไปวันๆ แต่จริงๆแล้วเขาออกพเนจรมาตั้งแต่เด็กดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเติบโตขึ้นมาในแก๊งอันธพาล
พูดสิ
โจวเจ๋อลากเก้าอี้มานั่งลงและปล่อยให้อีกฝ่ายคุกเข่าต่อหน้าเขาแบบนี้
ครูเวรที่นั่งคุกเข่าคนนั้นหวาดกลัวเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้ตอบคําถามของโจวเจ๋อ แต่ถามว่า
คุณเป็นใครและคุณจะทําอะไร … อ่า!
เล็บของโจวเจ๋อแทงเข้าไปในศีรษะของครูเวรคนนั้นเล็กน้อย ในเวลาเดียวกันโจวเจ๋อก็ใช้กระบองที่ใช้ทําโทษเด็กนักเรียนของอีกฝ่ายยัดเข้าไปในปากเพื่อไม่ให้เขาสามารถร้องออกมาได้
มาลองดูกันว่าใครจะหมดความอดทนก่อน
เหล่าเต่เชิดคางของตัวเอง
ผมถามอะไรคุณก็ตอบ
โจวเจ๋อต้องการทํา 1% ให้สําเร็จให้เร็วที่สุดดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะเสียเวลากับปลาซิวปลาสร้อยพวกนี้
เร็วๆนี้มีครูเวรตายหรือเปล่า?
ครูเวรคนนั้นเจ็บปวดจนน้ําหูน้ําตาไหลออกมาเขาไม่ลังเลที่จะพยักหน้า
ใช่ เมื่อเดือนที่แล้วมีครูเวรตายคนหนึ่งเขาชื่อหวังเป่า
เขาตายยังไง โจวเจ๋อถาม
เขากระโดดตึกตาย.
โอ้ เขาเป็นคนที่ชอบสวมรองเท้าหนังหรือเปล่า?
โดยปกติแล้วมันจะเป็นธรรมดาอย่างมากที่คนวัยทํางานจะสวมรองเท้าหนัง แต่ในโรงเรียนประจําแห่งนี้พวกที่ถูกจ้างมาเป็น อันธพาล ความจริงไม่มีความรู้ความสามารถอะไรเลยนอกจากทําโทษเด็กนักเรียน
เมื่อโจวเจ๋อเดินเข้ามาในห้องแล้วพบคนทั้งสองคนนี้ หนึ่งในนั้นสวมรองเท้าแตะอีกคนสวมรองเท้าผ้าใบ ดังนั้นการที่จะมีใครบางคนสวมรองเท้าหนังยอมเป็นคนที่แปลกแยกจากพวกเขา
ใช่ เขาชอบใส่รองเท้าหนังและใส่สูท พวกเราเคยแซวเขาขําๆว่าเขาคิดว่าตัวเองเป็นครูจริงๆหรือยังไง
เขาตายที่ไหน โจวเจ๋อถาม
อยู่ในแปลงดอกไม้หน้าตึกนี้ ห้องของเขาอยู่ที่ชั้นหนึ่ง ก่อนหน้านี้พวกเราอาศัยอยู่ในห้องเดียวกันแต่หลังจากที่เขาตายผมก็ย้ายไปอยู่กับคนอื่น เขาชี้ให้เห็น
โจวเจ๋อพยักหน้า พาผมไปที่ห้องของเขา
ด้วยเหตุนี้โจวเจ๋อจึงเข้าไปในหอพักซึ่งมีรูปแบบเดียวกับหอพักนักเรียน แต่ไม่มีเตียง 2 ชั้น ในห้องนี้มีเพียงเตียงขนาดใหญ่เตียงเดียว
ไม่มีใครเอาของของเขาไปเหรอ? โจวเจ๋อถาม
เขามีญาติคือพี่สาวคนนึง ในตอนที่โรงเรียนแจ้งให้พี่สาวของเขามารับศพรวมทั้งค่าทําขวัญที่โรงเรียนจ่ายให้เธอก็เคยมาห้องนี้แต่รู้สึกว่าจะไม่มีของมีค่าอะไรเธอจึงไม่ได้เอาของกลับไปด้วย
โจวเจ๋อพยักหน้า มีเสื้อผ้าอยู่ในตู้เสื้อผ้า กุญแจอยู่ใต้โต๊ะ ข้างเตียงมีรองเท้าหนัง 2 คู่
นี่คือรองเท้าหนังที่เขาใส่เป็นประจํา ครูเวรคนนั้นรีบอธิบาย
เงๆอยู่หน้ารองเท้าหนังขึ้นมาด รองเท้าหนังนี้ยังมีโคลนใหม่ติดอยู่ หมายความว่าต้องมีคนสวมรองเท้าคู่นี้ออกไปเดินข้างนอก
หอพักมีความชื้นมากโดยเฉพาะในทางเดิน
โดยทั่วไปแล้ว พื้นรองเท้ามักจะเปียกเมื่อครูในหอพักตรวจสอบห้องและตรวจสอบหอพัก แต่ตามจากที่ครูเวรคนนี้อธิบาย หวังเป่าเสียชีวิตไปตั้งแต่เดือนที่แล้วดังนั้นใครเป็นคนเอารองเท้าของเขาไปสวม?
ทําไมหวังเป่าถึงกระโดดตึก? โจวเจ๋อถาม
ไม่มีใครรู้เรื่องนั้น เขาทําตัวเป็นปกติ วันนั้นเขาก็หยิบกุญแจออกไปแล้วเดินตรวจเหมือนที่เคยทําทุกวัน
โจวเจ๋อมองไปรอบๆเขาต้องการตามหาวิญญาณร้ายตัวนั้น
หากต้องการพิสูจน์ว่าซุนชิวถูกฆ่าหรือเปล่า มีทางเดียวก็คือต้องพิสูจน์ว่าวิญญาณของหวังเป่ายังคงวนเวียนอยู่ในตึกนี้หรือไม่
ไปเถอะ
ครูเวรคนนั้นมึนงงอยู่ครู่หนึ่งแล้วถอยออกจากห้อง ส่วนเขาจะโทรแจ้งตํารวจหรือไม่ โจวเจ๋อไม่ได้สนใจ
หลังจากนั้นโจวเจ๋อเป็นเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในห้อง เล็บในมือขวาของเขางอกออกมาหมดแล้วมวลของอากาศสีดําอยู่รอบฝ่ามือของเขาเช่นกัน
จากนั้นโจวเจ๋อใช้เล็บของเขาเคาะไปที่พื้นกระเบื้องพร้อมกับปลดปล่อยควันสีดําพวกนั้นลงไปในดิน
ไม่นานหลังจากนั้นโจวเจ๋อก็พบรอยเท้าสีดําเดินเข้าไปในตัวอาคาร รอยเท้าพวกนี้อยู่หน้าบันไดบางครั้งก็ไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องพักของนักเรียน พวกมันมีความสับสนเป็นอย่างมาก
สิ่งนี้แสดงว่า ถึงหวังเป่าจะตายไปแล้วแต่เขาก็ยังทําหน้าที่ของตัวเองอยู่ทุกวัน
เขายังคงตรวจสอบหอพัก จ้องมองนักเรียน และตรวจสอบเวลานอนของนักเรียน กลางดึกเขาก็เดินไปทั่วทางเดินของหอพักรวมไปถึงยืนจ้องมองอยู่หน้าประตูหอพักเป็นเวลานาน
เขาตายแล้วดังนั้นเขาจึงมีเวลามากมายให้ทําเรื่องพวกนี้
นักเรียนในหอพักไม่รู้ พวกเขาต้องต่อสู้กับครูเวรที่มีชีวิตเป็นประจําอยู่แล้ว หากให้พวกเขารู้ว่าพวกเขาต้องพบเจอกับครูเวรที่เป็นคนตายไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไง!
ทันใดนั้น ดวงตาของโจวเจ๋อก็แข็งตัวเล็กน้อย เขาเห็นว่ารอยเท้าสีดํานั้นหนาแน่นที่สุดนอกประตูห้องนอนตรงปลายทางเดิน
ซึ่งหมายความว่าหวังเป่าอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานแล้ว และแม้กระทั่งเกิดความลังเลในใจของตัวเอง ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างถูกแสดงออกมาผ่านรอยเท้าของเขา
โจวเจ๋อเดินไปที่ประตูหอพัก ที่ด้านหน้าประตูมีป้ายเขียนว่า ว่าง หมายความว่านี่เป็นหอพักที่ไม่มีนักเรียนอาศัยอยู่
