เฟอร์รารี่กำลังเร่งอยู่บนถนนลาดยาง
ติงเมิ่งเหยนผู้ซึ่งคุ้นเคยกับทักษะของเจียงชื่อจนชิน ก็ไม่ได้แปลกใจมาก แต่หวงลี่เหยียนไม่เหมือนกัน เขาเคยเห็นฉากแบบนี้เมื่อไหร่ล่ะ
ขณะนี้จ้องมองดวงตาของเจียงชื่อ ราวกับมองเทวดา
“คุณผู้ชาย ขอเรียนถามท่านคือเทวดาลงมาจากสวรรค์ใช่มั้ยครับ?”
เจียงชื่อยิ้ม “ผมชื่อเจียงชื่อ เมื่อก่อนเคยเป็นทหาร ดังนั้น ทักษะของผมจึงดีนิดหน่อย”
แบบนี้เรียกว่าดีนิดหน่อยเหรอ?
ความชื่นชมของหวงลี่เหยียนที่มีต่อเจียงชื่อจากภายนอกสู่ภายใน ทั้งใจและทั้งกาย
เจียงชื่อ ถึงจะเป็นแบบที่ผู้ชายควรจะเป็น!
ตลอดทางไม่ได้พูดอะไร
หลังจากขับรถมาเป็นเวลานาน รถก็ค่อยๆ หยุดที่คฤหาสน์ฟาร์มหลังหนึ่ง
เจียงชื่อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
คฤหาสน์ดูแล้วค่อนข้างใหญ่มากมีคนใช้มากมาย ไม่ใช่ครอบครัวธรรมดาสามารถแบบรับได้อย่างแน่นอน
เขาถาม “หวงลี่เหยียน ครอบครัวของพวกคุณดูมีเงินมากนะ”
หวงลี่เหยียนยิ้ม “ไม่ใช่ว่าครอบครัวของพวกเรามีเงิน แต่พ่อของผมมีเงิน พ่อของผมเป็นนักธุรกิจ เก็บเงินได้เยอะ มีภรรยาสิบกว่าคน และมีลูก30กว่าคน ผมเป็นแค่หนึ่งในลูกๆ ทั้งหมด เงินที่เขาให้ผมนั้นก็มีจำกัด”
“ห้ะ?”
เจียงชื่อกับติงเมิ่งเหยนต่างมองหน้ากัน ทั้งคู่รู้สึกว่าคิดไม่ถึง
นี่ยุคไหนแล้ว ถึงกับยังมีเศรษฐีแบบนี้หลงเหลืออยู่?
ทุกคนเดินเข้าไปในคฤหาสน์ หวงลี่เหยียนเดินไปพร้อมกับแนะนำไปด้วย”พ่อของผมเป็นเพราะใกล้ชิดคลุกคลีผู้หญิงมากเกินไป ร่างกายถึงได้อ่อนแอมาโดยตลอด ยิ่งระยะนี้โรคต่างๆ ก็เกิดขึ้นพร้อมกัน ดูแล้วน่าจะไม่ไหว”
“แม้ว่าเขาจะเจ้าชู้ แต่จริงๆ แล้วเขาดีกับลูกๆ ทุกคนมาก ดังนั้นถึงแม้ว่าผมจะไม่ชอบเขา แต่บุญคุณที่เลี้ยงดูยังไงผมก็ต้องตอบแทน”
เจียงชื่อพยักหน้า ดูออกว่า หวงลี่เหยียนเป็นลูกกตัญญูคนหนึ่ง
ไม่นาน ทุกคนมาถึงบ้านหลังใหญ่ คล้ายกับอาคารโบราณในยุคกลางเล็กน้อย
หลังจากเข้าไปในบ้านแล้ว เป็นห้องโถงที่กว้างขวางมาก ในนั้นน่าจะมีคนอยู่ประมาณ 20-30 คน ดูท่าทางพวกเขาแล้ว น่าจะเป็นลูกๆ ของคุณท่านหวงทั้งหมด และหมอที่ลูกๆ เชิญมา
ทันทีที่เจียงชื่อเดินเข้ามา ก็ได้รับการต่อต้านจากทุกคน
“คนแย่งเงินมาอีกคนละ?”
“เหอเหอ ปกติไม่มีใครเป็นห่วงนายท่าน พอนายท่านล้มลง แต่ละคนก็รีบปรนนิบัติเอาใจ เจ้าเล่ห์จริงๆ ”
“ก็เพื่อเงินกันทั้งนั้นมะ? แต่ละคนก็แกล้งเสแสร้งอย่างกับอะไร”
หวงลี่เหยียนก้มศีรษะและอธิบายว่า “คุณเจียงท่านไม่ต้องใส่ใจ ครั้งนี้นายท่านล้มลง ทุกคนก็ต้องการช่วยชีวิตนายท่าน อย่างนี้แล้วก็จะได้รับความประทับใจจากนายท่านและจะได้รับเงินก้อนใหญ่”
เจียงชื่อพยักหน้า จุดนี้เขาแค่มองก็สามารถเข้าใจได้ทันที
เมื่ออยู่ต่อหน้าเงิน พี่น้องก็สามารถกลายเป็นศัตรูได้ ยิ่งไปกว่านั้นลูกๆ แทบจะไม่มีความผูกพันใดๆ ทั้งสิ้น?
ขณะที่กำลังเดินเข้าไปข้างใน ชายร่างสูงก็เดินเข้ามา ขวางทางของเจียงชื่อและคนอื่นๆ
หวงลี่เหยียนกระซิบเบาๆ “เขาเป็นพี่ชายคนโตของพวกเรา หวงหวาลู่”
ในมือหวงหวาลู่คีบซิการ์ เหลือบมองเจียงชื่อ แล้วมองไปที่หวงลี่เหยียน ยิ้มอย่างเย็นชา “เสี่ยวเหยียนนี่นายหาตัวอัปลักษณ์อะไรมา?”
หวงลี่เหยียนรีบอธิบาย “นี่คือคุณเจียง ที่มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ผมตั้งใจเชิญเขามารักษาคุณพ่อ”
“อีกอย่าง คุณเจียงยังช่วยให้ผมซื้อโสมป่าพันปีได้!”
พูดไป เขาก็เปิดกล่องออก เผยให้เห็นโสมที่อยู่ข้างใน
หวงหวาลู่ก้มศีรษะเหลือบมองและยิ้ม
“นี่ขยะของเล่นอะไร ยังมีหน้ามาเรียกว่า’โสม’เหรอ?”
“เสี่ยวเหยียนเอ้ย นายก็ยังคงโง่เขลาเหมือนเช่นเคย วันๆ ก็ถูกคนหลอก”
เขาเอียงศีรษะและมองไปที่เจียงชื่อแล้วพูดว่า “เอาขยะของคุณไปแล้วไสหัวไปซะ คุณหลอกเสี่ยวเหยียนได้ แต่คุณไม่สามารถหลอกผมได้ !”
