เมืองเล่น ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองเจียงหนาน เปิดทำการยี่สิบสี่ชั่วโมง ยิ่งดึกคนก็ยิ่งเยอะ
บุคคลทั่วไปไม่มีทางเข้าไปได้ ต้องมีตั๋วพิเศษจึงจะสามารถเข้าไปเล่นข้างในได้
ไฟนีออนส่องแสงระยิบระยับ ดูสำมะเลเทเมา
ติงเฟิงเฉิงใช้เวลาตั้งนานกว่าจะหาที่จอดได้
“ถึงแล้ว!”
สองตาของติงเฟิงเฉิงเป็นประกาย จ้องมองไปยังประตูทางเข้าที่ยิ่งใหญ่อลังการของเมืองเล่น มองดูหนุ่มสาวที่เดินเข้าเดินออก ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามาที่นี่
ปกติถ้าติงเฟิงเฉิงมีเงิน เขาก็มักจะมาใช้จ่ายที่นี่
ร้องเพลง เต้น กินเหล้า เล่นพนัน เล่นไพ่ จีบสาว ที่แห่งนี้ ทำให้หนุ่มๆ สาวๆ สามารถมีความสุขได้เต็มที่
“มากับฉัน ที่นี่ฉันรู้จักเป็นอย่างดี!”
ติงเฟิงเฉิงเดินนำด้วยความตื่นเต้น โดยมีติงจื่อยวี่และคนอื่นๆ เดินตามอยู่ข้างหลัง
เดินไปมองไป ติงเมิ่งเหยนจับมือของเจียงชื่อไว้แน่น เธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างสงบเสงี่ยม และเธอก็ไม่ชอบสถานที่ ที่ดูสำมะเลเทเมาแบบนี้เป็นที่สุด
ช่วยไม่ได้ เพื่อลดความตึงเครียดระหว่างญาติพี่น้อง วันนี้คงต้องฝืนทนนิดหนึ่ง ยังดีที่มีเจียงชื่ออยู่ด้วย
เดินผ่านถนนหลายเส้น เสียงวุ่นวายมากมายดังเข้ามาในหู
สุดท้าย พวกเขาก็มาถึงที่หน้าทางเข้าของบาร์แห่งหนึ่ง ถึงจะบอกว่าเป็นบาร์ แต่ความจริงมันก็ใหญ่กว่าบาร์มาก ที่สำคัญคือด้านหน้ายังมีรปภ.ตั้งหลายคนยืนเฝ้าอยู่ด้วย ปกตินั้นไม่มีใครสามารถผ่านเข้าไปได้
“ที่นี่แหละ!”
“มาทำอะไร?”
มาที่นี่ ก็ต้องมาเล่นน่ะสิ”
“เล่น? มีตั๋วมั้ย?”
“ฮึฮึ”
ติงเฟิงเฉิงยื่นตั๋วออกไปสี่ใบ หลังจากที่รปภ.ตรวจสอบเรียบร้อยพวกเขาก็หลีกทางให้ ปล่อยให้พวกติงเฟิงเฉิงได้เดินเข้าไป
เปิดประตูแล้วเดินเข้าไป
สิ่งที่ปรากฏอยู่ในสายตาก็คือห้องโถงที่กว้างขวาง ตรงกลางมีเครื่องดื่มมากมายหลายแบบตั้งโชว์อยู่ เศรษฐีมากมายกำลังนั่งลิ้มลองไวน์รสเลิศอยู่บนโซฟา
ติงเฟิงเฉิงรีบเดินเข้าไป หยิบไวน์ขึ้นมาแก้วหนึ่งแล้วซดมันเข้าไป
“เยี่ยม นี่มันเยี่ยมยอดจริงๆ น้องเล็ก เจียงชื่อ พวกเธอมานี่เป็นครั้งแรก ลองชิมไวน์ของที่นี่ดูหน่อย”
“ฉันกล้ารับประกันเลย ว่าทั่วเขตเจียงหนาน ไวน์ของที่นี่ดีที่สุดแล้ว!”
เจียงชื่อเดินเข้าไปหยิบมาแก้วหนึ่ง มันเป็นไวน์ที่ดีจริงๆ
เขาลองชิมดู รสชาติใช้ได้จริงๆ
ติงจื่อยวี่ก็หยิบมาชิมอย่างไม่ลังเล มีเพียงติงเมิ่งเหยนที่ยังกล้าๆ กลัวๆ กลัวว่าเรื่องดื่มของที่นี่จะไม่สะอาด จึงไม่ได้แตะต้องเลยสักนิด
ระหว่างที่ทุกคนกำลังดื่มกันอยู่นั้น ก็มีชายหนุ่มที่ใส่สูทสีขายเดินเข้ามา
“คุณชายติง คุณมาแล้วเหรอครับ?”
คนคนนี้ ก็คือเจ้าของของบาร์แห่งนี้ คนในวงการต่างก็เรียกเขาว่า ‘พี่ไห่’
“โอ้ว พี่ไห่ ทีมงานของคืนนี้เตรียมไปถึงไหนแล้วครับ?”
“เตรียมเสร็จหมดแล้วครับ ขาดแค่คุณคนเดียวเท่านั้น
“งั้นยังจะรออะไรอีก? ไปครับ!”
พี่ไห่นำทางติงเฟิงเฉิงขึ้นไปชั้นสอง ติงเมิ่งเหยนควงแขนของเจียงชื่อไว้ แล้วเดินตามขึ้นไปอย่างสับสนปนเป
พอขึ้นมาถึงชั้นสอง ถึงเห็นความลับที่ซ่อนอยู่
ความจริงที่แห่งนี้ไม่ได้เป็นแค่บาร์เท่านั้น
บนชั้นสอง มันเป็นห้องสำหรับเล่นไพ่ที่แสนเลิศหรู ไพ่แบบต่างๆ ที่ควรจะมีก็มีครบ
ถึงว่าทำไมติงเฟิงเฉิงได้มาที่นี่ได้ตลอด สิ่งที่เขาหลงใหลที่สุดก็คือสิ่งนี้
“น้องเล็ก เจียงชื่อ ฉันจะแนะนำที่นี่ให้พวกเธอรอบหนึ่งนะ”
ติงเฟิงเฉิงทำตัวเป็นกันเอง แนะนำการเล่นทุกอย่างไปรอบหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเขานั้นรู้ซึ้งกับการเล่นแต่ละอย่างถึงขนาดไหน และเล่นอยู่เป็นประจำ
