แล้วจะให้เขาต้องทนดูเจียงชื่อตายหรือ?
ผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนานต้องตายเพราะเขา เหอะๆ หากมันเกิดขึ้นจริง เขาจะถูกตัดสินโทษประหารชีวิตอย่างไม่ต้องสงสัย
ตอนนี้เขาเหมือนเดินอยู่บนสะพานไม้กระดานเดียว ข้างหน้าคือหมาป่า ส่วนข้างหลังคือเสือ มันช่างเป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ
ช่วยไม่ได้
หวางควางยี่หายใจเข้าลึกๆ เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว ต่อให้เจียงชื่อจะห้ามให้เขาพูด แต่เขาก็ห้ามใจไม่ได้อีก เขาจำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเจียงชื่อแล้ว
ถ้าหากเผิงหย่าหลิงรู้ว่าเจียงชื่อเป็นผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนาน เธอคงไม่กล้าฆ่าเขาหรอก
สถานการณ์มันอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้
ในขณะที่หวางควางยี่กำลังจะเอ่ยปากพูด ทันใดนั้นลูกน้องคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาแล้วพูดอย่างรีบร้อนว่า คุณนายน้อยครับ มีแขกมาหาครับ!
แขก?
แขกอะไร?
เผิงหย่าหลิงขมวดคิ้วแน่นๆ วันนี้เธอไม่ได้เชิญใครมาพบเลย แล้วจะมีแขกมาได้อย่างไร?
น่าจะเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญ มาเพราะต้องการความช่วยเหลือจากเธอแน่
เพราะเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมาก
ดังนั้นเผิงหย่าหลิงก็โบกมือตอบว่า วันนี้ฉันยังไม่อยากต้อนรับแขก ให้เขากลับไปก่อน วันหลังค่อยว่ากัน
ลูกน้องลังเลสักพัก แต่แขกคนนี้เป็นแขกที่มีเกียรติมากเลยนะครับ
โอ้? ใครกันแน่?
เจ้ากรมเฉินจากกรมสรรพากรครับ
อะไรนะ?
เผิงหย่าหลิงถึงกับตกใจ กรมสรรพากร? เธอไม่ได้สนิทกับกรมสรรพากรเลยแม้แต่น้อย แล้วเขาจะมาทำไม?
น้องลูกตอบว่า เจ้ากรมเฉินบอกว่า งานเลี้ยงย้ายมาที่วิลล่าตระกูลจ้าวแล้ว เขาจำเป็นต้องเข้ามาครับ
เผิงหย่าหลิงยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่
งานเลี้ยงบ้าบออะไรกัน?
ก่อนที่เธอจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ คนใช้อีกคนก็วิ่งเข้ามา คุณนายน้อยครับ ประธานศาลหลิวจากอัยการศาลและผกก.เมิ่งจากสถานีตำรวจก็มาแล้วครับ
อัยการศาลกับสถานีตำรวจ?
พวกเขามาทำไม?
เผิงหย่าหลิงสับสนมาก ช่วงนี้เธอไม่ได้ก่ออาชญากรรมร้ายแรงอะไรเลย? ต่อให้เธอทำผิดจริงๆ ก็ควรแจ้งล่วงหน้าก่อน ใครจะบุกมาถึงที่แบบนี้กัน?
ไม่นานหลังจากนั้น คนใช้อีกสามคนก็วิ่งเข้ามา รายงานคุณนายน้อยครับ เจ้ากรมหวางจากกรมโยธาธิการและผังเมือง เจ้ากรมเหอจากสำนักงานทรัพยากรน้ำ เจ้ากรมหยางจากกรมอนามัย มากันหมดแล้วครับ!
ซึ่งครั้งนี้เผิงหย่าหลิงต้องตกตะลึงอย่างปฏิเสธไม่ได้อีก
ผู้อำนวยการทั้งสามแผนกนี้จะมาทำไม? เกี่ยวอะไรกับพวกเขา?
จากนั้นคนใช้ในบ้านวิ่งเข้ามาเรื่อย ๆ และสร้าง ‘เซอร์ไพรส์’ ให้กับเผิงหย่าหลิงอย่างต่อเนื่อง
นอกจากผู้อำนวยการแผนกก่อนหน้านี้แล้ว แม้แต่ผู้อำนวยการของกระทรวงวัฒนธรรม กรมป่าไม้ กระทรวงพาณิชย์ สำนักสำรวจและออกแบบ กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม คณะกรรมการกำหนดราคาและหน่วยงานอื่นๆ ของเขตเจียงหนาน พวกเขาต่างก็มากันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา!
ผู้คนนับสิบ ซึ่งเป็นหน่วยงานสำคัญของเขตเจียงหนานต่างก็มากันครบ
หรือจะบอกได้ว่า สิบกว่าคนนี้เปรียบเสมือนเส้นเลือดใหญ่ที่คอยหล่อเลี้ยงเขตเจียงหนาน พวกเขามีตำรวจคอยคุ้มกันนับพันคน และยังมีทหารมากมายปิดกั้นในบริเวณนั้น
เป็นบรรยากาศที่น่าทึ่งมาก
แต่นี่ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไร เพราะทุกอย่างของเขตเจียงหนานอยู่ในมือของคนเหล่านี้ ดังนั้นหากมีการเคลื่อนไหวพร้อมกัน พวกเขาจะได้รับการคุ้มกันเป็นอย่างดีแน่นอน
ประเด็นคือทำไมพวกเขาถึงมาที่วิลล่าของตระกูลจ้าว?
เผิงหย่าหลิงคิดว่านี่ไม่ใช่ ‘พลังดึงดูด’ ของเธอแน่นอน เพราะต่อให้ตระกูลจ้าวจะมีอำนาจอิทธิพลที่มากแค่ไหน ก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะเรียกกลุ่มผู้อำนวยการระดับสูงของเขตเจียงหนานเหล่านี้ออกมาพร้อมกันได้อย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น ในนี้ยังมีคนที่ไม่ชอบตระกูลจ้าวและยังเป็นศัตรูกันอีกด้วย
ติงจื่อยวี่ตื่นตระหนกและถามด้วยความกลัวว่า พี่หย่าหลิงคะ เกิดอะไรขึ้นคะ? ทำไมเหล่าผู้บริหารถึงมาที่นี่พร้อมกัน มีอะไรกันเหรอคะ?
เผิงหย่าหลิงถึงกับหน้าซีด
เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร!
ในเวลานี้ เจียงชื่อยิ้มและพูดเบาๆ ว่า พวกคุณไม่ต้องตื่นเต้นหรอก ผมเชิญพวกเขามาร่วมงานเลี้ยงเท่านั้น พวกเขาไม่ได้จะมาสร้างความเดือดร้อนให้พวกคุณหรอก
