ดูเหมือนอวัยวะภายในของเขาจะเกิดปัญหาทั้งหมด และสมองก็ไม่ค่อยมีสติ ชอบพูดเหมือนละเมอ
ดูเหมือนจะมีสารพิษตกค้างในร่างกาย
หากคนปกติป่วยแบบเขาคงตายไปนานแล้ว แปลกก็ตรงที่เหอเจี้ยนยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่มีชีวิตอยู่อย่างทรมานเท่านั้น
หากที่หลิวจิ่งหมิงพูดคือความจริง ที่ว่าอาการของเจียงห้านเฟยหนักกว่านี้ เกรงว่าแค่จะลงจากเตียงยังลำบากเลยมั้ง
ทั้งสามท่านคิดเห็นว่ายังไงครับ หลิวจิ่งหมิงถาม
หมออีกสองคนก้มหน้า ทำอะไรไม่ได้
พวกเขาพอจะดูอะไรออกเพียงผิวเผิน แต่ดูไม่ออกเลยว่าสาเหตุการป่วยของเหอเจี้ยนคืออะไร
เหมือนจะเป็นเพราะโรค เหมือนจะเป็นเพราะพิษ เหมือนจะเกิดขึ้นเอง เหมือนจะโดนผู้อื่นกระทำ
ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
เห็นท่าทางทำอะไรไม่ถูกของพวกเขา หลิวจิ่งหมิงถอนหายใจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แทบจะลงเอยด้วยความผิดหวังทุกๆเดือนเลยล่ะ
ชินแล้ว
เด็กๆ แจกอั่งเปาให้หมอสามคนนี้คนละซอง
ดูท่าจะไล่พวกเขาไปแล้ว
เวลานั้น ในที่สุดเจียงชื่อก็สัมผัสถึงจุดผิดปกติหลังจากสำรวจมานาน
เขาถ่ายทอด ชี่ ของตัวเองเข้าไปในร่างของเหอเจี้ยนเล็กน้อย มันว่ายวนอยู่ในชีพจรทั้งแปดของเขา ยิ่งลึกเข้าไปยิ่งพบว่าปัญหาร้ายแรง
สุดท้าย เจียงชื่อพลันถามขึ้นมา คุณเหอ คุณเคยกินของสกปรกอะไรมั้ยครับ
คำถามทั่วไปที่หมอมากมายเคยถาม
เหอเจี้ยนอึนๆมึนๆ ไม่ค่อยมีสติจึงตอบไม่ได้
หลิวจิ่งหมิงตอบแทนเขา เรามีการปรนนิบัติอย่างดีทั้งสามมื้อ มีคุณค่าทางโภชนาการครบถ้วน และมีสมดุล ไม่มีทางได้กินของไม่สะอาดแน่นอนครับ หากคุณต้องการ ผมเตรียมรายการอาหารในแต่ละวันให้คุณดูก็ได้นะครับ
เจียงชื่อแสยะยิ้ม
ผมไม่ได้พูดถึงแค่นี้ครับ
แล้ว?
ที่ผมอยากถามคือ….คุณเหอเจี้ยนเคยทานยาเชิงกระตุ้นมั้ยครับ ยาพวกนั้นเจือสารพิษจางๆ ส่งผลต่ออวัยวะภายใน ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกับสมรรถภาพทางร่างกาย และอาจทำร้ายสมองด้วย จนสร้างภาพหลอนที่ไม่ควรเกิดขึ้น
เรื่องนั้น…..
หลิวจิ่งหมิงที่มีสีหน้าสบายๆในตอนแรกหลังจากฟังคำอธิบายของเจียงชื่อก็หน้าซีดเผือดไป มีเหงื่อซึมออกมาตามฝ่ามือ
ครั้งแรก
เป็นครั้งแรกที่มีหมอสาธยายอาการได้ครบถ้วนขนาดนี้ ครบถ้วนจนหลิวจิ่งหมิงรู้สึกกลัว
เรื่องบางเรื่อง หลิวจิ่งหมิงไม่กล้าตัดสินใจด้วยตัวเอง
เขาจึงไอหนึ่งเสียง แสร้งทำเป็นสุขุมและกล่าว คุณหมอเจียง อาการที่คุณว่ามาผมไม่ค่อยทราบ เอาอย่างนี้ ไว้ผมไปถามกับเขาก่อน ดูว่ามีอาการอย่างที่คุณว่ามาหรือเปล่า
สายตาเจียงชื่อเปลี่ยนไป เขาแกล้งถามหยั่งเชิง ถามเขา?
หลิวจิ่งหมิงตกใจจนเข่าอ่อน รู้ตัวว่าพูดผิดไป จึงรีบยิ้มแก้สถานการณ์ คือผมจะไปถามกับผู้ช่วยของเหอเจี้ยนครับ ยังไงซะผมก็ไม่ใช่คนที่คอยปรนนิบัติเขา มีหลายอย่างที่ผมไม่รู้
อ้อ เจียงชื่อหยิบกระดาษและปากกาออกมา เขียนไปพูดไป ผู้จัดการหลิว วันนี้ผมดูอาการแค่นี้นะครับ รอให้คุณถามรายละเอียดมาได้แล้วผมค่อยมารักษาใหม่
หลิวจิ่งหมิงหลังเปียกชุ่มไปหมด เขาเค้นรอยยิ้มพลางกล่าว ได้ครับ สัญญาเลย
หลังจากจัดการเรื่องทุกอย่างเสร็จ เจียงชื่อก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้อง
แม้ว่าวันนี้ไม่ได้เจอเจียงห้านเฟย แต่ได้อะไรหลายอย่างเชียวล่ะ
อย่างน้อยเขาพอรู้อาการของเหอเจี้ยนและเจียงห้านเฟยบ้างแล้ว โดยเฉพาะจากอาการของเหอเจี้ยน เจียงชื่อพอจะเดาสถานการณ์ผิดปกติได้ลางๆ
บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ มีเรื่องมากมายแฝงอยู่!
