บ่ายสอง ณ ภัตตาคารยวนหมิง
เจียงชื่อมาถึงหน้าประตูโรงแรมตามสถานที่และก่อนเวลาที่ส่งมาในอีเมล ครั้งนี้เขาไม่ได้พามาแค่เมษ แต่พาเริ่นจื่อหลันมาด้วย
ถ้าหนนี้เจียงห้านเฟยมาพบด้วยตัวเอง มีความจำเป็นมากที่ต้องพาเริ่นจื่อหลันมา
โดยเฉพาะหลังจากเริ่นจื่อหลันสันนิษฐานว่าที่เจียงห้านเฟยละเมิดกฎที่ตัวเองตั้ง มาพบเจียงชื่อก่อนไม่ใช่เพียงเพราะใบสั่งยาของเจียงชื่อให้ผลระงับอาการของเหอเจี้ยน แต่น่าจะเพราะ ‘คิดถึงลูก’ มากกว่า
ด้วยเหตุนี้ ครั้งนี้พวกเขาสามคนปฏิบัติการด้วยกัน เพื่อสืบให้รู้ว่าเจียงห้านเฟยคนนี้ใช่พ่อของเจียงชื่อหรือไม่
รถจอด ทั้งสามคนทยอยลงจากรถ
เจียงชื่อเดินนำ ทั้งสามคนมุ่งหน้าไปทางภัตตาคารยวนหมิง
ไม่รอให้พวกเขาเข้ามาใกล้ รปภ.คนหนึ่งโบกกระบองไปมาและคำราม ออกไป!
เจียงชื่อยิ้มบางๆ พวกเรามาทานข้าว
รปภ.พูดอย่างดูแคลน วันนี้บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อเหมาโรงแรมไว้แล้ว คนอื่นๆห้ามเข้าไป พวกคุณรีบไปเถอะ
บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อเหมาโรงแรม?
ถ้าอย่างนั้นก็ถูกแล้ว
เจียงชื่ออธิบาย พวกเราได้รับคำเชิญจากบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ ตั้งใจมาร่วมงาน
หืม รปภ.ถามด้วยสัญชาตญาณ แล้วพวกคุณนำบัตรเชิญมาด้วยไหม
เปล่า
แล้วพวกคุณมีบัตรทำงานของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อไหม
ไม่มีเหมือนกัน
รปภ.หัวเราะ ไม่มีอะไรเลย ทำไมผมต้องปล่อยพวกคุณเข้าไปด้วย อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ พวกคุณเป็นนักข่าวจากหนังสือพิมพ์เล็กๆล่ะสิ ทั้งสามคนท่าทางลับๆล่อๆ ดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดี
เมษโมโห นายพูดอะไรวะ
ฉันก็พูดตามนั้นแหละ ฉันจะบอกพวกนายให้นะ วันนี้ประธานเจียงจะมางานด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นถึงสั่งให้พวกเรารักษาความปลอดภัยเป็นพิเศษ ห้ามปล่อยนักข่าวปะปนเข้าไปเด็ดขาด พวกนายสามคนเลิกเสียเวลาที่นี่ได้แล้ว
เมษทั้งร้อนใจทั้งโกรธ
เคยเจอคนโง่ แต่ไม่เคยเจอที่โง่ขนาดนี้
มีรปภ.ขวางแขกตัวจริงไว้ด้านนอกเพราะคิดว่าเป็นนักข่าวจริงๆหรือนี่ จะเกินไปแล้ว
เจียงชื่อเดินไปด้านหน้าหนึ่งก้าวและเอ่ยเรียบๆ พวกเรารู้จักกับผู้จัดการหลิวของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ คุณไปถามผู้จัดการหลิวดูก็ได้ เขายืนยันตัวตนของพวกเราได้
รปภ.ได้ยินแล้วหัวเราะลั่น
แหม แสดงได้เหมือนดีนี่ ผู้จัดการหลิวของเราจะรู้จักคนทุเรศอย่างพวกนายเหรอ
คนที่ผู้จัดการหลิวของเราข้องแวะมีแต่คนใหญ่คนโตที่มีหน้ามีตา ไม่ใช่คนจนๆที่เสื้อผ้าดูดีสักตัวยังไม่มีปัญญาใส่อย่างพวกนาย
รีบไสหัวไปได้แล้ว
ขืนไม่ไสหัวไปอีก ฉันจะให้นายได้เห็นดี
สรุปปัญหาอยู่ที่เสื้อผ้าหรือนี่
ถ้าพวกเขาสามคนใส่เสื้อผ้าราคาแพงมา สงสัยรปภ.คงไม่โอหังขนาดนี้
เจียงชื่อเหนื่อยใจ เขาหยิบมือถือออกมาและกดโทรออก
รปภ.ร้อนใจ นายทำอะไร เรียกพวกใช่มั้ย เรียกคนมาใช่รึเปล่า
เจียงชื่อเอ่ยราบเรียบ ไม่ต้องตื่นเต้น ฉันแค่โทรเรียกหลิวจิ่งหมิงลงมารับเราเข้าไป
รปภ.หัวเราะลั่น ไอ้เวรนี่แสดงละครได้เนียนจริงๆ คิดว่าฉันจะหลงกลเหรอ โทรหาผู้จัดการหลิวของเรารึ ถุย ผู้จัดการหลิวของเรารู้เหรอว่านายเป็นใคร ไอ้ขยะ
เขาโบกมือ รปภ.อีกสี่ห้าคนล้อมเข้ามา ทุกคนถือกระบองไว้ในมือ
ดูท่าทางแล้วถ้าพวกเจียงชื่อไม่ไปอีก ต้องโดนอัดอย่างเลี่ยงไม่ได้
ในขณะที่ฝูงรปภ.เดินไปหาเจียงชื่อด้วยท่าทางดุดัน ทันใดนั้น เสียงคำรามเสียงหนึ่งดังเข้ามา
หยุดเดี๋ยวนี้เลย!
