บทที่34
“คู่ในงานเลี้ยงหรือ?”หลี่เสว่รู้สึกสงสัย
ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า”ใช่ไง คุณก็รู้ว่างานพวกนี้ล้วนชอบพาแฟนไปด้วย ฉันมีภรรยาที่สวยแบบคุณ แน่นอนต้องพาคุณไปด้วยสิ”
พอคำพูดนี้พูดออกมาเสร็จ สีหน้าของหลี่เสว่ก็ยิ่งน่าเกลียดกว่าเดิม เธอสงสัยว่าไป๋ยี่เฟยคงจะรู้อยู่ว่าเธอจะเป็นคู่ในงานเลี้ยงให้หลิ่วจาวเฟิง ดังนั้นจึงเจตนาที่จะพูดให้ตนเองฟัง เพื่อให้เธอรู้สึกคับแคบแอบใจ!
“ไป๋ยี่เฟย!”หลี่เสว่ตัวสั่นเล็กน้อย”คุณเจตนาใช่ไหม?”
ไป๋ยี่เฟยเห็นหลี่เสว่โมโหขึ้นมา จึงค่อนข้างจะรู้สึกมึนงง”ฉันเจตนาทำอะไรหรือ?”
เขาแค่อยากจะให้หลี่เสว่ยอมเป็นคู่ในงานเลี้ยงให้เขา เพื่อที่จะได้ทิ้งหลิ่วจาวเฟิงไป หรือว่าถูกเธอสังเกตได้แล้วหรือ?
ความคิดของทั้งสองคนไม่ได้อยู่ในประเด็นเดียวกันเลย
หลี่เสว่เห็นเช่นนี้ก็ทนไม่ไหวอีกแล้ว พูดอย่างน้อยใจ”คุณรู้ว่าฉันจะไปเป็นคู่ในงานเลี้ยงให้หลิ่วจาวเฟิง ดังนั้นจึงเจตนาที่จะพูดออกมา เพื่อให้ฉันต้องอับอาย แถมยังเป็นการด่าว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัวใช่ไหม?”
ไป๋ยี่เฟยมึนงงมากๆ
เมื่อเห็นว่าหลี่เสว่เกือบจะร้องไห้ ไป๋ยี่เฟยจึงอธิบายเร่งด่วน”ไม่ใช่เป็นแบบนี้ ตามจริงฉันก็รู้อยู่แล้ว แต่ว่าฉันแค่อยากจะให้คุณไปเป็นคู่ในงานเลี้ยงให้ฉัน อยากไปให้หลิ่วจาวเฟิง”
นํ้าตาของหลี่เสว่เกือบจะไหลออกมา แต่หลังจากได้ยินคำพูดของไป๋ยี่เฟยแล้วก็นิ่งอึ้งทันที
“อะ……อะไรนะ?”
ไป๋ยี่เฟยพูดต่อว่า”ฉันไม่อยากให้คุณไปเป็นคู่ในงานเลี้ยงให้หลิ่วจาวเฟิง ฉันแค่อยากให้คุณเป็นคู่ในงานเลี้ยงให้ฉัน ดังนั้นคุณอย่าไปหาหลิ่วจาวเฟิงเลย”
หลี่เสว่กระพริบตา เมื่อเข้าใจแล้ว เธอจึงค่อนข้างจะรู้สึกเก้อเขิน”แต่ว่า ฉันรับปากกับเขาแล้ว……”
“เสว่เอ๋อ หลิ่วจาวเฟิงไม่ได้คิดจะช่วยคุณตั้งแต่แรกเลย”ไป๋ยี่เฟยพูด”คุณคิดดูสิ คุณเพิ่งกลับมาก็ได้เห็นฉันแล้ว นี่หมายความว่ามันไม่มีความเกี่ยวข้องกับเขาสักนิดเลย”
จนถึงบัดนี้ หลี่เสว่ถึงจะนึกขึ้นมาได้ ตอนนั้นเธอเพิ่งจะให้หลิ่วจาวเฟิงช่วยไป๋ยี่เฟยออกมา ตนเองก็ได้เห็นไป๋ยี่เฟยกลับมาแล้ว
แม้ว่าเป็นเส้นใหญ่ขนาดไหนก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเร็วขนาดนี้ แถมระหว่างทางกลับอย่างน้อยยังต้องใช้เวลาครึ่งชั่วโมง!
เธอเห็นว่าไป๋ยี่เฟยพูดคุยอย่างสนุกสนานกับคนอื่น แต่ตนเองกลับต้องเป็นขอร้องความช่วยเหลือจากผู้อื่น จึงรู้สึกเสียใจมาก ดังนั้นเลยไม่ได้สังเกตอย่างละเอียด
“ถ้าเป็นแบบนี้ เขาไม่ได้ช่วยหรือ?คุณออกมาเองใช่ไหม?”หลี่เสว่มองไปที่ไป๋ยี่เฟย
ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า”ใช่ ตำรวจเปิดกล้องวงจรไปดู แล้วตรวจสอบความจริงได้แล้ว เลยปล่อยฉันออกมา”
หลี่เสว่รู้สึกละอายใจเล็กน้อย”ขอโทษ……”
“ทำไมต้องพูดขอโทษล่ะ ฉันเป็นสามีของคุณ!”
พอเห็นเช่นนี้ หัวใจของหลี่เสว่ก็เต้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ก้มหน้าลงด้วยความอาย”แล้วถ้าฉันพลาดนัด ต้องอธิบายกับหลิ่วจาวเฟิงยังไงล่ะ?”
ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างราบเรียบ”ฉันมาจัดการ คุณไม่ต้องห่วง ”
ดังนั้นทั้งสองคนเลยมาที่โรงแรมหลิ่วซื่อด้วยกัน
เพิ่งจะลงรถ ก็เจอกับหลี่ฝาน
สีหน้าของหลี่เสว่ไม่ค่อยดี ส่วนไป๋ยี่เฟยก็ยิ่งจนคำพูดเข้าไปใหญ่ แม่งเอ๋ย อยู่ที่ไหนล้วนสามารถเจอกับมันได้!
วิญญาณของมันนี่ติดตามทุกที่ทุกทางเลย!
“เอ๊ะ เสว่เอ๋อ คุณนี่ช่างเก่งหรือเกิน พาผัวของตนเองมาด้วยแต่ตนเองกลับไปเป็นคู่ของคนอื่น”หลี่ฝานหัวเราะเยาะ
หลี่เสว่จ้องไปที่เขาอย่างโกรธ”หลี่ฝาน แกอย่ามาพูดมั่วซั่ว!”
ไป๋ยี่เฟยโมโหมาก”ในเมื่อที่แกอยากจะถูกตบนั้นก็ตามใจแก!”
พอพูดเสร็จ ไป๋ยี่เฟยก็ให้หลี่เสว่เข้าไปก่อน ส่วนตนเองเดี๋ยวค่อยเข้าไป
“แต่คุณ……”หลี่เสว่เป็นห่วงเล็กน้อย
“ไม่เป็นไร เชื่อฉันเถอะ”
หลี่เสว่เห็นเช่นนี้เพียงต้องพยักหน้า แล้วเดินเข้าไปก่อน
แต่หลี่ฝานกลับหัวเราะเยาะออกมา”ฉันยังไม่เคยเห็นผู้ชายที่ไร้ความสามารถอย่างแกเลย ยอมมอบผู้หญิงตนเองไปให้ผู้ชายคนอื่น!”
ไป๋ยี่เฟยโกรธจนหัวเราะออกมา”ฉันก็ไม่เคยเห็นผู้ชายที่ตอแหลกว่าแกอีก วันๆรู้แต่อวดเงินอวดทอง กลัวว่าคนอื่นไม่รู้ว่าแกอยากจะถูกตบหรือไงวะ!”
“แกเชื่อไหมว่าฉันจะหาคนมาฆ่าแกตายทันที!”หลี่ฝานจ้องมองไป๋ยี่เฟย
ไป๋ยี่เฟยเอ่ยเสียงเฮ่อออกมาเบาๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรไปให้เบอร์ของไอ้หน้าแผลมีดโดยตรง”อยู่ที่โรงแรมหลิ่วซื่อ พอทำเสร็จที่เหลืออีกห้าแสนให้คุณทันทีเลย!”
หลี่ฝานกลัวแล้ว”ไป๋ยี่เฟย คุณทำอะไร?”
“เอ๊ะ คุณกลัวแล้วหรือ?”ไป๋ยี่เฟยมองไปที่เขาด้วยรอยยิ้ม
หลี่ฝานยกระดับเสียงขึ้นมา”ฉันกลัวได้ยังไง?แกอย่ามาพูดเล่น”
ไป๋ยี่เฟยยักไหล่”แกกลัวหรือไม่หลังล้วนไม่เป็นไร เพราะยังไงแล้วผลสุดท้ายก็เหมือนกัน”
พอพูดเสร็จ ไป๋ยี่เฟยก็ไม่สนใจหลี่ฝานอีก เดินเข้าไปข้างในเอง
หลี่ฝานอยากจะห้ามเขาไว้ แต่กลับได้ยินเขาพูดอย่างราบเรียบ”ได้ข่าวว่าขอให้คุณออกเงินก็สามารถไปหาคนมาฆ่าคนอื่นได้”
……
หลังจากหลี่เสว่เข้าไป ยังไม่ได้ทำอะไรก็ถูกหลิ่วจาวเฟิงที่สายตาแหลมคมสังเกตเห็น
“เสว่เอ๋อ คุณมาแล้วหรือ”หลิ่วจาวเฟิงเดินมาอย่างดีใจ
สีหน้าของหลี่เสว่แย่มาก เมื่อนึกถึงเรื่องที่ไป๋ยี่เฟยบอก เธอก็พูดว่า”หลิ่วจาวเฟิง คุณไม่ได้คิดจะช่วยฉันเลย ไป๋ยี่เฟยออกมาด้วยตนเอง”
หลิ่วจาวเฟิงนิ่งอึ้งทันที จากนั้นพริบตาแล้วพูดว่า”เสว่เอ๋อ คุณพูดอะไรอยู่เนี่ย?ถ้าฉันไม่ได้ช่วย ไม่ได้ไปหาคนรู้จัก ไป๋ยี่เฟยจะออกมาได้ยังไง?เขาไม่มีเบื้องหลัง จะต้องถูกขังตัวอีกหลายวันแน่นอน!”
“คุณพูดโกหก!คืนนั้นฉันเพิ่งเข้าบ้านก็เห็นว่าไป๋ยี่เฟยกลับมาแล้ว เพียงแค่เวลาสิบนาทีคุณก็สามารถให้ไป๋ยี่เฟยกลับมาจากสถานีตำรวจได้หรือ?”
หลิ่วจาวเฟิง”……”
แม้ว่าเขาเป็นผู้อำนวยการสถานีตำรวจก็เป็นไปไม่ได้ เพราะระหว่างทางกลับมีตั้งครึ่งชั่วโมง ยกเว้นเขาบินได้!
“ในเมื่อที่คุณไม่ได้ช่วย นั้นฉันก็ไม่ต้องเป็นคู่ของคุณแล้ว แต่ฉันขอขอบคุณสำหรับความอยากจะช่วยเหลือของคุณ”
“เสว่เอ๋อ!”หลิ่วจาวเฟิงแอบกัดฟันตนเอง แต่ใบหน้ายังปรากฏรอยยิ้ม”เสว่เอ๋อ ในเมื่อที่คุณมาแล้ว พอดีฉันก็ยังไม่มีคู่เลย คุณก็ช่วยฉันที เดี๋ยวทีหลังถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือจากฉัน ฉันจะช่วยอย่างเต็มที่แน่นอน”
หลี่เสว่ส่ายหน้าปฏิเสธ”วันนี้ฉันได้มากับสามีของฉัน”
“ไป๋ยี่เฟย?”หลิ่วจาวเฟิงเหมือนจะได้ยินคำพูดที่ตลกมาก”เสว่เอ๋อ คุณสับสนอะไรหรือเปล่า ฉันไม่ได้เชิญชวนคนที่เป็นขยะสังคมอย่างไป๋ยี่เฟยมาเลย!”
หลังจากหลี่เสว่ได้ยินคำพูดของหลิ่วจาวเฟิง ค่อนข้างจะโกรธเล็กน้อย แต่ก็เริ่มสงสัยในใจ หลิ่วจาวเฟิงไม่ได้เชิญชวนไป๋ยี่เฟยเลย แล้วทำไมไป๋ยี่เฟยถึงจะมาร่วมงานเลี้ยงด้วยล่ะ?
พอดีเวลานี้ คนที่อยู่ข้างๆเดินมา หลิ่วจาวเฟิงเห็นก็รู้ว่านี่เป็นโอกาสที่ดีในการเปลี่ยนหัวข้อเรื่อง ก็เลยดึงคนนั้นไว้แล้วแนะนำว่า”ท่านนี้ชื่อเซียวหรงเทาเป็นลูกชายของผู้จัดการใหญ่ของซานหลงกรุ๊ปซึ่งเป็นบริษัทในเครือข่ายของหลิ่วซื่อกรุ๊ป ถือได้ว่าเป็นหนุ่มที่มีความสามารถจริงๆ!”
“ท่านที่คือคุณหนูหลี่เสว่”
เซียวหรงเทาหัวเราะแล้วพูดอย่างอ่อนน้อม”คุณชายหลิ่วยกย่องดกินไปครับ”
พอพูดเสร็จ ถึงจะมองไปที่หลี่เสว่ แล้วก็ตกใจทันที
“คุณคือ…….”
หลี่เสว่และหลิ่วจาวเฟิงล้วนสงสัยมาก”คุณรู้จักฉัน?”
ครั้งก่อนหลี่เสว่แค่ได้เห็นหน้าเขาไปแป๊บเดียว แถมยังไม่มีความประทับใจที่ดีต่อเซียวหรงเทา จึงลืมไปอย่างรวดเร็ว
เซียวหรงเทาเป็นคนช่างสังเกต รู้ว่าหลิ่วจาวเฟิงมีความรักต่อหลี่เสว่”ไม่ ฉันจำผิดเอง ฉันนึกว่าเป็นดาราคนไหน มองผิดพลาดไป……”
พอเห็นเช่นนี้ หลิ่วจาวเฟิงเลยไม่สามารถถามอะไรต่อได้ พอเพิ่งติดจะพูดอะไรกับหลี่เสว่ ก็มีคนภายในบริษัทมาทักทายหลิ่วจาวเฟิง หลิ่วจาวเฟิงเลยต้องไปอย่างไม่เต็มใจ แล้วสั่งให้เซียวหรงเทาช่วยดูแลหลี่เสว่ให้ดี
“คุณชื่อหลี่เสว่นี่เอง!”เซียวหรงเทาหัวเราะพร้อมพูดว่า”ชื่อน่าฟังมาก หน้าตาก็สวยด้วย ไม่น่าทำไมคุณชายหลิ่วถึงชอบ”
พอหลี่เสว่ได้ยินคำพูดนี้ก็ไม่สบายเป็นอย่างยิ่ง สีหน้าแย่มากทีเดียว
เซียวหรงเทาพูดต่อว่า”คุณหนูหลี่เสว่ก็เป็นคนฉลาดเช่นกัน รู้ว่าเลือกหลิ่วจาวเฟิงดีกว่าไปเลือกสามีของคุณที่ราวกับขยะ!”
“คุณรู้จักสามีของฉัน?”หลี่เสว่ตกใจมาก
เซียวหรงเทาหัวเราะออกมา”คุณหนูหลี่เสว่ลืมไปแล้วหรือ ครั้งก่อนคุณหนูหลี่เสว่ยังได้ไปที่โรงแรมจิ่วโจวไม่ใช่หรือ?”
พอหลี่เสว่ถูกเขาเตือนเช่นนี้ แถมยังมีรอยยิ้มที่ร้ายกาจของเซียวหรงเทา เธอก็จำได้ทันที
“เป็นคุณนี่เอง!”
