บทที่ 416
“บริษัทสองแห่งนี้ แห่งหนึ่งชื่อว่าฝูรุ่ยจิวเวลรี่ อีกแห่งหนึ่งชื่อจินเสียงจิวเวลรี่บริษัทสองแห่งนี้ล้วนเหมาะตามเงื่อนไขของคุณ สิ่งที่แตกต่างกันคือฝูรุ่ยจิวเวลรี่จะเน้นหยกและเพชรมากกว่า ส่วนจินเสียงจิวเวลรี่จะเน้นเงินทองมากกว่า”
ไป๋ยี่เฟยก้มหน้าไปดูเอกสารของบริษัทอัญมณีสองแห่งนี้ ครุ่นคิดไปสักครู่หนึ่งแล้วก็เลือกมาอันหนึ่ง”ฝูรุ่ยจิวเวลรี่ละกัน!รีบๆไปจัดการ พรุ่งนี้เสว่เอ๋อก็สามารถไปทำงานได้แล้ว”
“ค่ะ ท่านประธาน”หลงหลิงหลิงรีบออกไปจัดการ
ไป๋ยี่เฟยเห็นว่าหลงหลิงหลิงไปแล้ว ใจลอยไปสักพักหนึ่ง อยู่ดีๆก็นึกถึงเหลียงยู่
สองวันนี้ปลอดภัยมาก ไม่ได้รับการคุกคามใดๆ นี้ก็อยู่ในการคาดเดาของเขา
เขาไปคุกคามเหลียงหมิงเยว่ในทางอ้อมโดยผ่านเหลียงยู่ เหลียงหมิงเยว่ก็สั่งคนปรากฏตัว ใช้ชื่อของสหพันธ์ธุรกิจแห่งเมืองหลวงมาปกป้องไป๋ยี่เฟย ตอนนี้ถ้ามีคนกล้าลงมือต่อไป๋ยี่เฟย นั่นก็คือมาหาเรื่องสหพันธ์ธุรกิจแห่งเมืองหลวง
สหพันธ์ธุรกิจแห่งเมืองหลวงเป็นสิ่งที่แม้กระทั่งสี่ตระกูลใหญ่ยังไม่กล้ายั่วยุ แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าจับต้องไป๋ยี่เฟย นี่ยังต้องขอบคุณเหลียงยู่เลย
ไป๋ยี่เฟยคิดรู้ว่าควรที่จะเลี้ยงข้าวเหลียงยู่สักมื้อหนึ่ง เพื่อแสดงความขอบคุณ และก็สอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเหลียงหมิงเยว่ เพื่อที่จะสามารถเตรียมตัวได้ทัน
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ไป๋ยี่เฟยก็ลุกขึ้นมาทันที เตรียมจะไปกินข้าวกับเหลียงยู่ตอนกลางวัน และโทรไปบอกกับหลี่เสว่ว่า ให้เธอไปทำงานที่ฝูรุ่ยจิวเวลรี่ในวันพรุ่งนี้ ตำแหน่งเป็นผู้จัดการใหญ่ ในขณะเดียวกันก็ได้ส่งเอกสารชุดหนึ่งที่เกี่ยวกับฝูรุ่ยจิวเวลรี่ให้เธอ
จากนั้น ไป๋ยี่เฟยขับรถไปที่สถานีตำรวจ พอดีว่าถึงเวลาเลิกงาย หลายคนล้วนออกไปกินข้าวแล้ว
รออีกสักครู่หนึ่ง ไป๋ยี่เฟยได้เห็นเหลียงยู่ ใส่ชุดตำรวจสีดำ ผมสั้นเกลี้ยงเกลา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม กำลังคุยอะไรกับเพื่อนร่วมงานอยู่
ไป๋ยี่เฟยบีบแตร
เหลียงยู่หันมาด้วยจิตสำนึก ตกใจขึ้นมาทันที”ไป๋ยี่เฟย?”
“เขามาหาคุณทำอะไร?”เพื่อนร่วมงานของเหลียงยู่รู้สึกแปลกใจมาก ทุกคนล้วนรู้จักไป๋ยี่เฟย เพราะว่าสองวันก่อนเพิ่งออกจากสถานีตำรวจ แถมยังชนะคดีความ
เหลียงยู่ก็รู้สึกแปลกใจ ดังนั้นจึงให้เพื่อนร่วมงานไปก่อน จากนั้นเดินไป พิงอยู่ข้างรถ”คุณหาฉัน?”
“แน่นอน”ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า
เหลียงยู่จ้องไปที่ไป๋ยี่เฟยอย่างแปลกประหลาด”คุณหาฉันทำอะไร คดีความของคุณจบสิ้นแล้วไม่ใช่หรือ?”
ไป๋ยี่เฟยยิ้ม”แน่นอนว่ามาชอบใจคุณสิ ฉันสามารถออกมาอย่างปลอดภัย ล้วนเพราะคุณนั่นแหละ!”
“อ๊ะ?”เหลียงยู่ทำหน้าอึ้ง ไม่รู้ว่าไป๋ยี่เฟยได้ไปคุกคามเหลียงหมิงเยว่โดยผ่านเธอ
ไป๋ยี่เฟยก็ไม่พูดมาก”ไปเถอะ ฉันเลี้ยงข้าวคุณ”
เหลียงยู่คิดแล้ว พูดปฏิเสธว่า”ฉันไม่ไป ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ช่วยคุณอะไรเลย แต่คุณกลับบอกว่ามาขอบใจฉัน ดังนั้นฉันมีเหตุที่จะสงสัยคุณ คุณตั้งใจมาหาฉัน ไม่แน่ว่าคิดอะไรร้ายๆอยู่เลย?”
ตามจริงเหลียงยู่ก็พูดถูกแล้ว แต่ความหมายที่เหลียงยู่เข้าใจ มันอาจจะไม่เหมือนกับที่ไป๋ยี่เฟยเข้าใจ
“ฉันมาขอบใจคุณจริงๆ”ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างตั้งใจ”และอีกอย่างหนึ่ง แต่กินข้าวเท่านั้น ไม่ต้องระวังขนาดนี้หรอก?”
เหลียงยู่กะพริบตา รู้สึกว่ามันก็ใช่ ก็เลยขึ้นรถ
ไป๋ยี่เฟยก็ไม่ได้พาเหลียงยู่ไปภัตตาคารที่ระดับสูง จอดลงในร้านอาหารจีนข้างถนน สั่งอาหารหลายจานมากิน
“คุณเป็นผู้หญิงคนหนึ่งและมาเป็นตำรวจที่นี่ คนในครอบครัวไม่ปฏิเสธหรือ?”ไป๋ยี่เฟยถามอย่างไม่ตั้งใจ
เหลียงยู่ตอบอย่างไม่ใส่ใจ”ปฏิเสธอะไรล่ะ?ฉันทำของฉัน มีความเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเขาล่ะ?”
ไป๋ยี่เฟยอึ้งเล็กน้อย พยักหน้า”ก็ใช่นะ พ่อของคุณต้องรักคุณมากๆ ถึงเคารพทางเลือกของคุณ”
เหลียงยู่คิดแล้ว ก็ไม่พูดมาก เพียงพูดว่า”พอใช้ได้”
ไป๋ยี่เฟยมองไปดูที่เหลียงยู่ รู้สึกว่าแม้ความสัมพันธ์ระหว่างเหลียงหมิงเยว่และเหลียงยู่ผ่อนผังลงแล้ว แต่ยังไงก็ยังมีช่องว่างอยู่ ปกติไม่มีอะไร แต่ขอให้พูดถึงสิ่งนี้ ก็ยังมีความไม่สบายใจ
“พ่อคุณกลับมาเยี่ยมคุณหรือเปล่า?”ไป๋ยี่เฟยถาม
เหลียงยู่ส่ายหน้า”ตอนนี้เขายังออกจากโรงพยาบาลได้ไม่นาน!ยังมีเรื่องต้องยุ่ง ไม่มีเวลามาเยี่ยมฉัน”
ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า ถือว่าได้รับข้อมูลที่มันมีประโยชน์แล้ว แต่โดยรวมมันก็ไม่มาก เขาอยากจะรู้ท่าทีของเหลียงหมิงเยว่ที่มีต่อเนื่องนี้
แต่ไป๋ยี่เฟยไม่กล้าถามต่อ มีแต่ต้องก้มหน้ากินข้าว
แต่เหลียงหมิงเยว่ระมัดระวังตัวขึ้นมา”ทำไมคุณเหมือนสนใจต่อพ่อฉันมากล่ะ?คุณรู้จักพ่อฉันหรือ?”
ไป๋ยี่เฟยยิ้มอย่างเก้อเขิน”ก็ไม่ค่อยคุ้นเคย เคยเจอมาครั้งหนึ่งเท่านั้นเอง ก่อนหน้านี้พบว่าเขาเกิดโรคส่วนตัวขึ้นบนระหว่างทาง ฉันเลยได้ช่วยเขา”
เหลียงยู่กรีดร้องออกมา”คือคุณนี่เอง!”
เรื่องนี้เธอก็รู้ ในใจก็ขอบคุณคนข้างทางที่ช่วยเขาเป็นอย่างยิ่ง แต่ไม่มีโอกาสได้รู้ว่าเป็นใคร คาดไม่ถึงว่าจะเป็นไป๋ยี่เฟย!
นี่ทำให้เหลียงยู่เกิดความรู้สึกใกล้ชิดกับไป๋ยี่เฟยขึ้น
“เรื่องที่ควรช่วยอยู่แล้ว”ไป๋ยี่เฟยยิ้มอย่างราบเรียบ นี่ถือว่าเป็นการเข้าใกล้ขึ้นมาหน่อย ง่ายต่อการรับรู้ข่าวสารบางอย่างในอนาคต
กินข้าวเสร็จ ตอนที่จะไปเหลียงยู่ก็ดึงเขาไว้”คืนนี้ฉันมีเรื่องจะหาคุณ คุณอย่าลืมรอฉันนะ”
“อ๊ะ?”ไป๋ยี่เฟยมึนงงมาก นี้สถานการณ์อะไรเนี่ย?
ยังไม่ทันรอให้ไป๋ยี่เฟยคิดเข้าใจ เหลียงยู่ก็เข้าไปในสถานีตำรวจแล้ว
ไป๋ยี่เฟยนั่งอยู่บนรถมีความมึนงงสักพักหนึ่ง คิดยังไงก็คิดไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ไปเหลียงยู่ก็มีเรื่องจะมาหาเขาล่ะ?
ไป๋ยี่เฟยรู้สึกว่ามันแปลก ดังนั้นเลยให้จางหัวปินไปตรวจสอบการเคลื่อนไหวช่วงสองวันนี้ของเหลียงยู่ และให้ไปค้นหาที่อยู่บ้านของเหลียงยู่ด้วย เพื่อปกป้องอุบัติเหตุ
ไม่นาน จางหัวปินก็โทรไปบอกว่า”ไม่มีสิ่งที่น่าสงสัย อยู่ที่บ้านและอยู่ที่ทำงานตลอด เกือบจะอยู่แต่สองที่นี้”
“โอเค รู้แล้ว”ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า วางโทรศัพท์ลง แต่ในใจยังเป็นห่วงอยู่ ดังนั้นตอนบ่ายที่ไปหาเหลียงยู่ก็พาไป๋หู่ไปด้วย
ไป๋หู่ตามอยู่ที่ไม่ใกล้และไม่ไกลจากไป๋ยี่เฟย ทั้งสองคนล้วนใส่หูฟังบลูทูธ อยู่ในสถานการณ์โทร
“คุณก็เกินไปหรือเปล่า?”ไป๋หู่อดไม่ได้ที่จะถาม
ไป๋ยี่เฟยส่ายหน้า”คุณรู้สึกว่าผู้หญิงที่ไม่ค่อยคุ้นเคยกับคุณ และยังเป็นตำรวจด้วย อยู่ดีๆจะหาคุณ มันปกติหรือ?”
ไป๋หู่ตอบว่า”ไม่รู้”
เพราะว่าไม่เคยมีประสบการณ์อย่างนี้มาก่อน
“ยังไงก็ต้องระมัดระวังไว้ก่อน”ไป๋ยี่เฟยคิดแบบนี้อยู่ คนของตระกูลฉุงยังจับต้องเขาไม่ได้ชั่วเครา แต่ไม่ได้หมายความว่าคนพวกเหลียงหมิงเยว่จะไม่ลงมือกระทำในเบื้องหลัง?
ถ้าหากเหลียงหมิงเยว่ก็ใช้เหลียงยู่มาทำร้ายเขา งั้นเขาต้องซวยแล้วสิ?
“อาจเป็นเพราะเธอชอบคุณแล้วสิ”
“พูดอะไรเพ้อเจ้อ!”ไป๋ยี่เฟยตวาดออกมาอย่างโกรธเสียงหนึ่ง”ฉันเป็นคนที่มีภรรยา”
……
เหลียงยู่ยังคงใส่ชุดตำรวจ หลังจากเลิกงานแล้ว เธอก็ปรากฏตัวในนอกสถานีตำรวจ มองหาทุกที่ เมื่อเห็นรถของไป๋ยี่เฟยแล้วก็เดินขึ้นไปหา
“คุณตรงต่อเวลาจริงๆ!”เหลียงยู่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับอย่างเป็นธรรมชาติ”ไป ไปที่บ้านฉัน”
ไป๋ยี่เฟยอึ้งไว้”อะไรเนี่ย?”
“ไปที่บ้านฉันไง!”เหลียงยู่พูดอย่างเป็นธรรมชาติ”ตอนกลางวันบอกไปแล้วไม่ใช่หรือ?”
ไป๋ยี่เฟยเต็ไปด้วยความมึนงง”ตอนกลางวันคุณบอกมีธุระจะหาฉัน แต่ไม่ได้บอกว่าไปบ้านคุณไง”
เหลียงยู่พยักหน้า”เรื่องของฉันก็คือต้องไปที่บ้านฉันก้อนไง มีปัญหาอะไรหรือ?”
“นี่……ไม่ดีหรือเปล่า?”ไป๋ยี่เฟยหัวเราะออกมา นี่ทำให้เขาคิดถึงคำพูดเมื่อกี้นี้ของไป๋หู่ ดังนั้นเลยพูดอย่างตั้งใจ”ฉันเป็นคนที่มีภรรยา”
สีหน้าของเหลียงยู่มืดลงทันที”คุณคิดอะไรอยู่เนี่ย?ฉันรู้ว่าคุณมีภรรยาแล้ว!”
“งั้นคุณเรียกฉันไปที่บ้านคุณทำอะไรล่ะ?”ไป๋ยี่เฟยถาม
