ตอนที่14 ล้มอีกครั้ง
เฉลิมชัย ตะโกนออกมา”หุบปากนี้ ไปให้เลย น่า
รำคาญ”
คุณน้ายิ่งโกรธขึ้น ดวงหมัดไปตีคุณลุง”ไอ้แก่ไม่ตาย แผนเที่ยว ยุโรปของฉันพังไปล่ะ นายให้ฉัน….”
“คุณผู้หญิง เกิดเรื่องไม่ดีแล้ว คุณหนูหัวใจวายแล้วค่ะ”คนรับ
ใช้ตะโกนร้องออกมา
จารวีตกใจ หันตัวรีบวิ่งขึ้นบันได ในห้อง ยุพินใช้สองมือป้อง หน้าอก ใบหน้าซีดเผือด เอนกายอยู่เตียง หายใจอย่างลำบาก ทรมาน จนคิ้มจะขมวดเข้ากันแล้ว
“รีบ รีบเรียกรถฉุกเฉิน….”จารวีบออกคำสั่งให้คนใช้ไป พลางคุ้น หายา หลังกินยาเข้าไปแล้ว ของยุพินไม่ได้ดีขึ้น….ไม่นาน รถ ฉุกเฉินก็มาถึงและพาตัวพยุพินไปโรงพยาบาล
ณ หน้าประตูของห้องผ่าตัด จารวีทั้งสองมือจับกันอย่างแน่น อธิษฐานไม่หยุด คุณน้ายังกล่าวหาคุณลุงทำธุรกิจบ้านพังไป ตอนนี้ยัง ทำให้ลูกสาวป่วยหนักอีก คุณลุงรู้สึกรำคาญจะแย่ ยกมือไปตบหน้าคุณ น้าสองที่และจากไปอย่างโมโห
จารวีมองทั้งสองคน ในใจยิ่งรู้สึกโศกเศร้า”คุณพยาบาล พี่สาว ของฉันเป็นยังไงบ้าง”เห็นพยาบาลออกจากห้องผ่าตัด จารวีรีบเดิน เข้าไป
“อาการของคนไข้แย่มาก ตอนนี้สติยังไม่ฟื้น เธอเรียกชื่อหนึ่ง
ตลอด.เหมือนคือยศพล”
จารวีสีหน้าซีดเผือด กำมือทั้งสองแน่กว่าเดิม “งั้น งั้นจะทำยังไง
ดีล่ะ” “ต้องให้คนนั้นมา คนไข้ถึงจะได้ดีขึ้น…”พยาบาลเสนอมา
จารวีหาเจอเฉลิมชัยที่กำลังสูบบุหรี่อยู่ฉนวนข้างนอก เธอไป ปรึกษากับเขาด้วยเสียงต่ำ”คุณลุง คุณโทรไปหายศพลมาได้ไหมคะ พยาบาลบอกว่าต้องให้เขามา พี่ฟินถึงจะมีความหวัง..”ใบหน้าของ เฉลิมชัยเต็มไปด้วยความท้อถอย เขาส่ายหน้าและถอนหายใจ”ลุงโทร ไปตั้งแต่แรกแล้ว เขาไม่รับสาย”
คุณน้ารีบพูดต่อ”ก็รู้มาตั้งนานว่าเศรษฐีไม่มีคนดีสักคน ช่วง เวลาสำคัญแบบนี้ไม่ช่วยเหลือเลยสักนิด โชคดีที่หนูพินยังไม่ได้แต่ง เข้าไป ไม่งั้นต้องลำบากแน่ๆ”
คุณลุงประณามว่า”ไอ้เมียโง่ มาโวยวายที่นี่ทำไม ถ้าจะว่าก็ต้อง ดูสถานที่ด้วย…”
คุณน้าพอได้ยินคำประณามของคุณลุง ไม่พอใจขึ้นมา เริ่ม ตะโกนอีก”ไอ้ชายแก่ ถ้าไม่ใช่มีงเล่นพนันจนเสียยาหวนไปละก็ คุณชายยศพลจะดูถูกเราได้ยังไง”
จารวีขมวดคิ้ว “.สักวันหนึ่ง เธอต้องกลับมาคุกเข่าขอร้องฉัน แน่….”คำพูดอำมหิตของยศพลเหมือนคำสาป โผล่เข้าสมองของเธอ เธออดที่จะสั่นตัวไม่ได้ รับซื้อยาหวน ผู้หญิงของตระกูลพูลสวัสดิ์ ล้วนต้องตาย..ทุกอย่างนี้ดูแล้วเหมือนเป็นการวางแผนร้ายทั้งหมด
จารวีหันตัวออกจากโรงพยาบาล เฉลิมชัยเรียกอยู่ด้านหลังเธอ หลายครั้ง แต่เธอก็ไม่ได้ยิน หลังครึ่งชม. รูปร่างที่เปราะบางของจารวีก็ ปรากฏอยู่นอกประตูเหล็กของVersailวิลล่า น้าอามพาเธอเข้าไปใน วิลล่า
“สวัสดีค่ะ คุณจารวี”
“น้าอาม ฉันต้องกันพบคุณชายยศพล.” “คุณชายตอนนี้ไม่ค่อยสะดวก….คุณรออยู่ห้องรับแขกไปก่อน
นะ”
น้าอามวางแก้วชาถ้วยหนึ่งก็ถอยออกไป นั่งอยู่ห้องรับแขกที่ ใหญ่โต รูปร่างของจารวียิ่งดูเปราะบางขึ้น
สิบนาทีผ่านไปร่างของยศพลยังไม่ปรากฏจารวีรอไม่ไหวลุก ขึ้นมาและวิ่งไปข้างบน ขึ้นตามบันไดที่หมุนเวียนอยู่ สอบหาไปทีละ ชั้นๆ ที่จริงเพิ่งขึ้นมาถึงชั้นสอง เธอก็ได้ยินเสียงคราญครางของผู้หญิง แล้ว คาดไม่ถึงเลยเขากำลังเสพสุขกับผู้หญิงอยู่
“พ่าง”จารวีถีบไปโครมเดียว ประตูห้องนอนหลักก็เปิดอ้าออก
ชั้นสองไม่มีห้องอื่น มีแต่ห้องกลมที่ขนาดใหญ่จนแปลก ประหลาดห้องหนึ่ง ประตูห้องเป็นสไตล์ในวัง ประตูนั้นเหมือนเปิดวาง อยู่ เธอแค่ถีบโครงเดียว ประตูก็เปิดออก
บนเตียงใหญ่กลมๆที่หรูหราผู้หญิงคนหนึ่งกำลังกระบิด กระบวนร่างอยู่ บนร่างใส่เสื้อโปร่งบางสีแดงสด สามารถมองเห็น หน้าอกสมบูรณ์ที่ตั้งอยู่ ผมยาวที่สไตล์ม้วนใหญ่ยุ่งหยิงอยู่บนใบหน้าที่ สวยยั่วยวน
ได้ยินเสียงถีบประตู หญิงคนนั้นตกใจจนกรีดร้องออกมา กอด ผ้าห่มแล้วลุกจากเตียงวิ่งเข้าอ้อมกอดของยศพล แค่มองตาเดียว จารวี ก็ดูออกว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นดาวรุ่ง ดาราที่กำลังดังอยู่ ที่น่าแปลกก็คือ ยศพยยังใส่เสื้ออย่างเรียบร้อยอยู่ แม้กางเกงก็ยังไม่ได้ถอด
“นาย ไอ้สารเลว..”จารวีด่าขึ้นมาทันที”ยศพล ไอ้คนชั่ว พี่พิน ตอนนี้ยังนอนอยู่โรงพยาบาล นายยังมัวแต่เล่นผู้หญิงอยู่ได้”
“ท่านประธานยศพล หญิงปากร้ายคนนี้คือใครคะ”ดาวรุ่งใช้ปลาย เท้าเสียดสีขาอ่อนของยศพล พลางพูดอย่างออดอ้อน อีกนิดเดียวเธอก็ จะได้เข้าสู้ขั้นตอนประเด็นกับยศพลแล้ว แต่ผู้หญิงปากร้ายนี่บุกเข้ามา ทำเรื่องดีๆของเธอฟังไป เธอกำลังเดือดคาลอยู่
ยศพลหันหน้าไปจูบปากของดาวรุ่ง ยิ้มลามก”ตัวเอง ไปรอฉัน
ข้างนอก..
”
“เราไม่เอานะ”ดาวรุ่งตั้งใจสั่นสะท้านหน้าอกที่สมบูรณ์ ราวกับเค ลื่นที่โหมซัดสาด ทั้งเซ็กซี่ทั้งจูงใจ แต่สีหน้าของยศพลกลับมีดลง เขา ผลักเธอลงจากเตียงอย่างไร้ความรู้สึก”ไปให้พ้น เดี๋ยวนี้”
นิสัยรุนแรงของยศพลใครๆก็รู้ ดาวรุ่งไม่กล้าอยู่นาน แม้ว่าตอน นี้เธอก็อดใจไม่ไหว แต่ก็ไม่กล้าพูดสักคำ คว้าเสื้อผ้าตนเองและเดิน ออกไป ตอนไปถึงประตูก็จงใจไปชนกับจารวีอย่างแรงๆ พูดด้วยเสียง ต่ำๆ “นางสารเลว…
จารวีกำลังโมโหอยู่ เธอยื่นมือไปลากดาวรุ่งเอาไว้ “ถึงว่าใคร”
ดาวรุ่งอยู่เดิน ยิ้มออกมา”ใครตอบก็ด่าใคร ทำไม ยังมาแสร้งทำ บริสุทธิ์อะไร เธอก็มามอบตัวให้เขาเล่นไม่ใช่หรอ”
จารวีสีหน้าซีดขาวทันที มือสองข้างคลายลงอย่างไม่รู้ตัว
“ออกไป ได้ยินไหม..”ยศพลตะโกน ดาวรุ่งผลักจารวิไปข้างๆ แล้วเดินออกไป ตอนไป แววตาอันเหยียดหยามของเธอ ชาตินี้จารวี ไม่มีวันลืมได้ ใช่สิ เธอมีสิทธิ์อะไรไปว่าคนอื่น เธอก็สกปรกเหมือน กัน..
ยศพลหรี่ตาลง มองไปยังจารวี ยิ้มอย่างมีประสงค์ร้าย”เธอคงรู้ ควรทำอะไรแล้วมั้ง”
“คนสารเลว..”ยศพลตัดบทคำพูดของเธออย่างหมดความ อดทน”ถ้าเธอมาแค่อยากจะระบายอารมณ์ของตนเองงั้นก็ออกไปได้ แล้ว” จารวีโกรธจนตัวสั่น เกลียดจนอยากจะฆ่าเขาตายเลยตอนนี้ แต่ว่า เธอทำไม่ได้ เพราะพี่สาวเธอยังรออยู่”ได้ ฉันไม่เถียง พี่สาวฉัน หัวใจวาย ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล เธออยากพบนาย….”
ยศพลยื่นตัวนั่งตรงๆ ฟังไปหัวเตียง ยิ้มเย็นชา”ทำไมฉันต้องไป
พบเธอ”
“นาย นาย นายเป็นคู่หมั้นของเธอ….”
“นี่ไม่ใช่เหตุผล….”
“งั้นนายจะเอายังไง”จารวีเกือบจะบ้าแล้ว
“เธอไล่คู่นอนของฉันไป งั้นเธอก็มาแทนนางเสพสุขให้ฉัน ไม่งั้น เธอก็ออกไป ให้นางเข้ามา….ความอดทนของฉันมีขีดจำกัด ก่อนที่ฉัน ยังไม่เปลี่ยนใจ เธอต้องรีบแสดงท่าที….”ยศพลยิ้มชั่วร้าย
“นาย นาย….ได้ ถ้านายยอมไปพบพี่สาวฉัน ฉันยอมทำทุก
อย่าง”
แววตาของยศพลมีความยั่วเย้าแวบไป”โอเค”
ยังไงก็โดนเขาทำมาหนึ่งครั้งแล้ว เพื่อพี่สาวเธอยอมเสื่อมโทรม
อีกครั้ง
