แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
บทที่ 83 มีใครอยู่ในใจของเธอ（1）
ในห้องเงียบสนิท สักพักได้ยินเสียงหัวเราะของฉู่เฉินซี หลินเวยมี่ก้มหัวลง รู้สึกหน้าร้อนมาก ถ้าที่พื้นมีรูอยากจะมุดเข้าไปจังเลย
จะพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไงอายจังเลย！เพราะใกล้กับคนอย่างฉู่เฉินซีนี่ล่ะ ทำให้เธอจะทำตัวเหมือนเขาแล้ว
“ไม่นั้นเราลองกันไหม？ให้ฉันดูสิ ว่าเธอเป็นผู้หญิงหรือไม่” ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาลงมาที่คอของเธอ สามารถดูได้ง่ายว่า คอเธอแดงไม่น้อย
หน้าแดง ๆ ยังมีความรู้สึกกลัวนิดหน่อย
มือของเขาไปจับที่เอวเธอ ใช้แรงดึกหนึ่งที ตัวเธอถูกลากมาที่อกของเขาแล้วโดนจบอย่างแรงโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว
เขาดันเธอลงอย่างง่ายตาย มองดูความสวยงามของเธอ
เขามองเห็นเธอกัดฟันไว้แล้วหัวเราะเบา ๆ
เข้าใกล้แล้วจบริมฝีปากเธอเบา ๆ พูดว่า “ให้ฉันสอนเธอเอาใจคนยังไงไหม？”
“ฉันไม่เรียนหรอก” เธอหันหน้าไปอีกทาง แต่แก้มร้อนมาก
ฉู่เฉินซีไม่สนใจความรู้สึกเธอ แล้วจูบลงไป เหมือนหิมะลงมาอย่างเบาบางลงที่ตัวเธอแล้วละลายไป
ซึ้งเข้าไปในกระดูกของเธอ
เขาจูบลงไปเรื่อย ๆ หลินเวยมี่เงยหน้าขึ้น ปล่อยให้เขาจูบที่คอเธอ
เหมือนมีพลังพิเศษทำให้เธอตกหลงเข้าไป รู้สึกตัวเบา ๆ ลอยอยู่ มือของเธอจับแขนของเขาไว้ มองไปที่เขาอย่างไม่มีความรู้สึก
เขาจูบลงไปเรื่อย ๆ และแกล้งทำให้คอเธอมีรูปดอกไม้สีแดงหลายดอกขึ้นมา
เธอสั่นเบา ๆ ยื่นมืออยากจะปลั๊กเขาออกไป แต่เขาเร็วกว่าได้กดมือลงบนเตียงไปก่อน
“ฉู่เฉินซี……” เสียงเธอออกมาจากลำคอ จากเติมเป็นเสียงขู่กลายเป็นเสียงอ่อย ใบหน้าหลินเวยมี่รู้สึกไม่ปกติ หลับตาไป เธอรู้สึกโดนฉู่เฉินซีวางยาอีกครั้ง
ฉู่เฉินซีมุมปากยกขึ้นมีรอยยิ้ม เหมือนกำลังชิมของอะไรที่สุดในโลก
“หยุด！” หลินเวยมี่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พูดเสียงเบา ๆ
พอได้ยิน ท่าทางของเขากลายเป็นกกัด
หลินเวยมี่ลืมตาครึ่งหนึ่ง อ้าปากไว้นิดหน่อย ทั้งตัวไม่มีแรงเหมือนถูกดูดแรงออกจากร่าง ได้แต่ปล่อยให้เขาทำไป
มือของเขาลงไปเรื่อย ๆ นิ้วมือที่เย็น ๆ รูดผ่าน ทำให้เธอตัวสั่น สุดท้ายแทงเข้าไป……
เธอกัดฟันไว้แน่น พูดด้วยเสียงแหบ “ไม่เอา”
“ไม่เอาอะไร?” เสียงเขามีพลังวิเศษ เหมือนเป็นมือที่ไร้ตัวตน จะตึงเธอเข้าไปในความมืด
“อย่าไปโดนตรงนั้น” เธอกัดริมฝีปากอย่างแน่นแล้วพูดเบา ๆ ตัวเธอแดงจนทำให้น่าหลงใหล
“เรื่องนี้เธอมีสิทธิ์์พูดหรือ?” เขายิ้มอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้นและสายตาเขาดูเหมือนขี่เล่น
“ขอฉันเอาเธอ ฉันก็จะปล่อยเธอไป” เขารูดอย่างเบา ๆ ความรู้สึกเย็น ๆ ทำให้เธอสั้นอีกครั้ง ดวงตาของเธอเหมือนกดอั้นอะไรอยู่ มือจับผู้ปูไว้แน่นๆ คำนี้จะพูดออกมาได้ยังไง
ฉู่เฉินซีกำลังขู่เธออยู่ ไอ้บ้า ！
ในใจด่าอยู่ แต่ควบคุมตัวไม่ได้ ที่จริงแล้วตัวเธอเหมือนโดนจุดไฟขึ้นมา รู้สึกทรมาน
“ไอบ้า！ออกไป！” เธอลืมตาขึ้นมา แล้วตะโกนด่าออกมา
ฉู่เฉินซีสีหน้าไม่เปลี่ยน เมื่อได้ยินคำพูดของเธอแล้วยิ้มขึ้นมา ครั้งนี่แค่ยิ้มอย่างมีความสุข “ใครให้เธอไม่ขอร้องฉัน？ฉันให้โอกาสเธอแล้วน่ะ” มองไปที่ใบหน้าแดง ๆ ของเธอ รู้สึกสะใจ
“ไปตายเถอะ ออกไป!” เธอกัดฟันแล้วจ้องเขาโดยความโกรธ สายตานั้นเหมือนจะกินคนที่อยู่ต่อหน้าเลย
“ไม่ชอบความรู้สึกนี้หรือ？” เขายกคิ้วขึ้น เอานิ้วเข้าไปอีกครั้ง
หลินเวยมี่สายตาเริ่มมีน้ำตาขึ้นมา กัดฟันและมองไปที่เขา ทำหน้าเศร้าใจ
ฉู่เฉินซีใจสั่น ทำเธอเจ็บหรือ？ เมื่อนึกถึงอย่างนี้รีบเอาออกมา ก้มหน้ากัดริมฝีปากเธอเบาๆ พูดด้วยเสียงกังวัลใจที่ขนาดตัวเองยังไม่รู้ “ทำเธอเจ็บใช่ไหม？”
หลินเวยมี่หันหน้าไปทางอื่น ดวงตาของเธอมีแต่รอยยิ้ม พลิกตัวแล้วห่มผ้าไว้ ถามเบา ๆ “เธอยังโกรธฉันหรือ？”
“เธอคิดว่ายังไง？” ฉู่เฉินซีหันหน้าเธอกลับมา และจูบหนึ่งที
“เธอไม่โกรธแล้ว ก็ถือว่าเราเคลียร์กันแล้ว” เธอพูด รีบห่มผ้าแล้วลงจากเตียง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ฉันเหนื่อยแล้ว ขอนอนก่อน ฝันดี”
ฉู่เฉินซีมองไปที่ผู้หญิงคนที่ห่มผ้ากำลังเดินไปที่หน้าประตู สีหน้าเปลี่ยนไปทันทีและรีบลงเตียงจับเอวเธอลากเธอกลับมา
“ดีมาก หลินเวยมี่ กล้าที่จะเล่นฉัน？”เสียงขู่ของเขาดังขึ้นในหูของเธอ จับเอวเธอแล้วโยนขึ้นเตียงทันที
“ฉู่เฉินซี เธอแค่ให้ฉันทำให้เธอมีอารมณ์ ไม่ได้บอกให้ฉันทำอย่างอื่น ” เธอมองเขาอย่างตื่นเต้น และห่มผ้าแน่นกว่าเต็ม
“เธออักษรกับฉันหรือ？” ฉู่เฉินซียกคิ้วขึ้น แล้วถามเบา ๆ หยิบผ้าห่มออกไปทันที
“ถ้าอย่างนี้ ฉันทำแบบตรง ๆ ก็จะดี เธอจะไม่ต้องเล่นตัวอีก ” เขายิ้มอย่างน่ากลัว
หลินเวยมี่ทำตาโต ๆ มองเขาอย่างระมัดระวัง มือเล็ก ๆ ของเธอรีบผลักเขาแล้วพูดว่า “แผลเธอยังไม่หายดี ไม่ควรทำกิจกรรมที่ใช้ความรุนแรง”
“ตอนนี้มาเป็นห่วงฉันไม่รู้สึกสายไปหรือ？” เขายิ้มแล้วทิ้งตัวลงไป
