God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1918

ตอนที่ 1918

ตอนที่ 1918

“สิ่งที่ข้ากล่าวไป ไม่มีใครเห็นด้วยเลยรึ?”

เซี่ยปิงก็ยักไหล่ คิดว่ากลุ่มคนเหล่านี้มีกิริยาท่าทางที่ไม่เป็นมิตรเอาซะเลย

เห็นด้วยตูดเจ้าสิ!

ผู้ที่อยู่รอบๆต่างก็มองเซี่ยปิงด้วยสายตาที่รังเกียจ เจ้าบัดซบนี่เป็นผู้ที่ได้ผลประโยชน์เพียงคนเดียว พวกเขาไม่ได้แม้กระทั่งผายลม มีที่ไหนที่จะเห็นด้วย เมื่อไหร่กันที่พวกเขาจะโง่เขลาถึงเพียงนั้น?!

ยิ่งไปกว่านั้น เม็ดยาแห่งโชคชะตาคือเม็ดยาที่ไม่ว่าใครต่างก็ใฝ่ฝันที่จะได้ครอบครอง ล้ําค่าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ นี่คือการเพิ่มโอกาสในการพัฒนาเป็นเซนต์ ใครกันที่จะยอมละทิ้งโอกาสนี้ไปง่ายๆ

ต่อให้จะมีผู้บาดเจ็บล้มตายเป็นจํานวนนับไม่ถ้วน พวกเขาก็จะต้องครอบครองเม็ดยาแห่งโชคชะตามาให้ได้ พวกเขาไม่มีทางยอมแพ้อย่างแน่นอน

วิซ!

หลังจากที่พูดจบ เซี่ยปิงก็ไม่ได้รีรอให้ใครตอบสนอง ร่างของเขากระพริบหายไป ทันใดนั้นก็ได้คว้าลูกบอลแสงสีทองนั่นมาอย่างกะทันหันและนํามาเก็บไว้อย่างราบรื่น

“ในเมื่อไม่มีใครเห็นด้วย ก็ไม่มีประโยชน์ที่พวกเราจะพูดคุยกันอีก เม็ดยาแห่งโชคชะตาเหล่านี้ข้าจะนํากลับไป ในอนาคตหวังว่าจะได้มีโอกาสพบกันใหม่ ขอตัวก่อน”

เซี่ยปิงก็กล่าวอย่างเป็นมิตร เขาฉวยโอกาสในขณะที่ทุกคนไม่ทันตั้งตัว เคลื่อนไหวออกไปอย่างกะทันหัน แย่งชิงลูกบอลแสงสีทองนั่นมา

ในความเป็นจริง ผู้ที่อยู่รอบๆก็ไม่คาดคิดว่าเจ้าเด็กนี่จะกล้าหาญถึงเพียงนี้ เพราะถึงอย่างไรก็มียอดฝีมือจํานวนมากที่กําลังจับจ้องเหมือนกับเสือที่จ้องมองเหยื่อ ภายใต้สายตาของสาธารณะ ใครกันที่จะกล้าลงมือ นั่นมันไม่ใช่เป็นการเบื่อหน่ายกับการที่ตนเองมีชีวิตยืนยาวหรือ?

“พบกับบิดาเจ้าสิ การที่ต้องการจะขโมยเม็ดยาแห่งโชคชะตาไปนั้น เจ้าถามข้าแล้วหรือยัง?”

เซี่ยปิงหยุนตงก็เดือดระอุขึ้นมา หากปล่อยให้เจ้านี่ขโมยเม็ดยาแห่งโชคชะตาไปอย่างเปิดเผย และไม่เกรงกลัวเช่นนี้ได้ จากนั้นเขาก็ไม่มีหน้าไปพบกับใครอีก ไม่รู้ว่าจะถูกผู้คนมากมายแค่ไหนที่เยาะเย้ยถากถาง

ทันใดนั้นเขาก็ชักสิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นกลาง-ดาบกระดูกบรรพกาลออกมาจากร่างกาย เพราะเขาล่วงรู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของเจ้าอู๋ตี่นี้ มีพลังเวทมนตร์ที่ทรงอํานาจ หากไม่ใช้สิ่งประดิษฐ์เซนต์ ไม่สามารถที่จะจัดการกับเจ้าเด็กนี้ได้

ปัง!

เห็นเพียงแค่ว่าเขาไหลเวียนพลังเวทมนตร์ทั่วทั้งร่างกายออกมา ดาบกระดูกบรรพกาลในมือก็ฟาดฟันออกไป ดาบพลังฉีนับหมื่นได้พุ่งออกไปพร้อมๆกัน เปลี่ยนกลายเป็นค่ายกลดาบระดับสุดยอด ครอบคลุมพื้นที่ในระยะกว่าร้อยล้านกิโลเมตร

ดาบพลังฉีแต่ละเล่มแอบแฝงไปด้วยหยินเยือกแข็ง เป็นพลังหยินที่ลึกซึ้ง มีพลังอํานาจการเจาะทะลวงที่น่าสะพรึงกลัว เหมือนว่าจะตัดฉีกพื้นที่บริเวณนี้จนแยกออกเป็นส่วนๆ ทําลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า

แม้แต่ดวงดาวที่เผชิญกับเพลงดาบนี้ก็จะต้องเปลี่ยนกลายเป็นส่วนๆนับไม่ถ้วน

“จะหนีไปไหน! ไม่คาดคิดว่าจะกล้าขโมยเม็ดยาแห่งโชคชะตาไปต่อหน้าต่อตายอดฝีมือมากมายเพียงนี้ ช่างไม่รู้ซะแล้วว่าความตายสะกดอย่างไร!” ซูฉางของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มต้นก็เคลื่อนไหวออกไป เขานําดาบใหญ่สีแดงออกมาจากร่างกายอย่างกะทันหัน เปลวไฟที่น่าสะพรึงกลัวคดเคี้ยวไปรอบๆดาบเล่มนี้ ราวกับเป็นอสรพิษเพลิงก็ว่าได้

นี่คือสิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นต่ํา

ดาบเพลิงมรณะ!

เห็นเพียงแค่ว่าดาบนี้ฟันตรงไปที่เซี่ยปิง เปลวไฟที่น่าสะพรึงกลัวควบแน่นกลายเป็นสายเดียว เหมือนว่าจะต้องฟันจนพื้นที่บริเวณนี้แยกกลายเป็นสองซีก แผดเผาทั่วทั้งโลก

ทุกๆคนก็สัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของดาบเล่มนี้ ไม่ใช่แค่ดูทรงพลังและตระการตาเท่านั้น ทว่ามันยังแอบแฝงไปด้วยพลังอํานาจของเปลวไฟแห่งสวรรค์เช่นกัน นี่คือเปลวไฟแห่งสวรรค์ที่สามารถแผดเผาได้แม้กระทั่งจิตวิญญาณ

ต่อให้จะสัมผัสเข้าไปเล็กน้อย ทั่วทั้งร่างกายก็จะต้องถูกแผดเผาไปจนสมบูรณ์

“อู๋ตี่ เจ้าปีศาจร้าย วันนี้ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว การที่ต้องการหลบหนีออกไปจากที่นี่ ช่างเป็นความฝันล้มๆแล้งๆ” พระผู้อาวุโสจํานวนมากก็เคลื่อนไหวเช่นกัน ตะโกนออกไปอย่างโมโห

พวกเขาได้นําลูกประคําโปร่งใสออกมาจากร่างกาย บนลูกประคํานี้มีสัญลักษณ์สวัสดิกะที่จารึกอยู่ อีกทั้งข้างในก็เหมือนจะแอบแฝงไปด้วยลายลักษณ์อักษรทางพระพุทธศาสนามากมาย

นี่คือสิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นต่ําของทางพระพุทธศาสนา-ลูกประคําวังวน!

ทว่าเมื่อลูกประคํานี้ปรากฏขึ้นมา อักขระสีทองก็ปะทุออกมาทันที อักขระนับไม่ถ้วนเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน เหมือนว่าจะเปลี่ยนกลายเป็นบทสวดทางพระพุทธศาสนา เสียงสวดมนตร์ของพระสงฆ์นับไม่ถ้วนดังขึ้นมา

หล่ง หล่ง หล่ง

ทันใดนั้นบทสวดเหล่านี้ก็ปกคลุมรอบตัวเซี่ยปิงอย่างกะทันหัน เหมือนว่าจะปิดกั้นพื้นที่บริเวณนี้ไว้ ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายใดๆหรือว่าภูตผีวิญญาณก็ไม่สามารถหลบหนีไปจากพลังอํานาจนี้ได้

แสงพระพุทธสีทองสาดส่อง เชื่อมโยงซึ่งกันและกัน ก่อตัวกลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ เจาะทะลวงผ่านความว่างเปล่า

“เจ้าเด็กนี้จะต้องตาย”

ยอดฝีมือที่อยู่รอบๆก็ตกใจกันอย่างมาก ตอนนี้การที่ทั้งสามกลุ่มอิทธิพลเคลื่อนไหวออกไป นําสิ่งประดิษฐ์เซนต์ออกมาถึงสามชิ้น ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าไหนๆก็ไม่มีทางรอดออกไปได้ ไม่ต้องพูดถึงว่าเจ้าเด็กนี่ก็เป็นเพียงแค่ผู้บ่มเพาะในระดับกฎเทวรูปขั้นกลางเท่านั้น

ไม่ว่าเจ้าเด็กนี่จะเจ้าเล่ห์และมีกลอุบายมากมายแค่ไหน ภายใต้พลังอํานาจที่แท้จริง เขาก็เปราะบางเหมือนกับมดปลวกเท่านั้น

วันนี้จะเป็นวันที่เจ้าปีศาจร้ายอู๋ตี่เผชิญกับผลกรรมที่ตนเองได้ก่อไว้ ในที่สุดเจ้าตัวตนแห่งภัยพิบัติของจักรวาลนี้ก็จะหายไปจากโลกนี้ จักรวาลจะกลับมาสว่างสดใสอีกครั้ง

“คิดว่ามีเพียงแค่พวกเจ้าที่มีสิ่งประดิษฐ์เซนต์อย่างนั้นรึ? ออกมา เตาหลอมพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์

เซี่ยปิงก็เคลื่อนไหวความคิด ทันใดนั้นก็ได้เรียกให้เตาหลอมพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นมาทันที

เห็นเพียงแค่ว่าเตาหลอมที่ยิ่งใหญ่นี้ตั้งตระหง่านอยู่บนอากาศ ครอบคลุมรอบตัวของเซี่ยปิง ในขณะเดียวกันค่ายกลระดับสุดยอดของมันก็ไหลเวียนออกมา เชื่อมโยงเข้ากับห้วงมิติเปลวไฟ เปิดหลุมหนอนออกมาโดยตรง

หลั่ว หลั่ว หลั่ว

ทันใดนั้นเปลวไฟพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ก็ปะทุออกมาจากเตาหลอมพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์นี้ นี่คือเปลวไฟแห่งสวรรค์ระดับสุดยอดที่เซนต์เทวลิขิตครอบครองมาจากส่วนลึกของความโกลาหล มีพลังอํานาจที่ไร้ขอบเขต

ทันทีที่เปลวไฟนี้ปะทุออกมา พื้นที่ในระยะกว่าหนึ่งร้อยล้านกิโลเมตรก็เปลี่ยนกลายเป็นทะเลเพลิง เหมือนว่าดินแดนแห่งนี้กําลังจะละลายไปอย่างแท้จริง ก้อนหินเปลี่ยนกลายเป็นลาวา ภูเขา ไฟปะทุออกมา

ตีบ ตบ ตีบ!!!

เซียงหยุนตงของวิหารแห่งความมืดก็ไม่คิดว่าเจ้าเด็กนี่จะมีสิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นกลางอยู่ เช่นกัน เขาคิดว่ามีเพียงตนเองเท่านั้นที่มีสิ่งนี้และสามารถที่จะจัดการกับเจ้าอู๋ตี่ได้

ดังนั้นในช่วงเวลานี้เขาจึงประมาทไป ทันใดนั้นดาบพลังฉีสีขาวก็ถูกบดทําลายไปอย่างกะ ทันหัน ร่างของเขาก็กระเด็นปลิวออกไป ไม่รู้ว่าปลิวไปไกลแค่ไหน แม้แต่ดาบกระดูกบรรพกาลก็ก ระเด็นหลุดจากมือ

ลั่ก เขากระอักเลือดออกมาคําโตออกมา ส่วนลึกของหัวใจได้รับความเสียหายอย่างหนัก

เปลวไฟพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ก็เหมือนจะลุกลามไปรอบๆดาบกระดูกบรรพกาล เหมือนว่าจะต้อ งการแผดเผาดาบกระดูกบรรพกาลนี้ แผดเผาจนดาบเล่มนี้เปลี่ยนกลายเป็นสีแดง สูญเสียพลังอํานาจส่วนหนึ่งไป

“บัดซบ!”

ซูฉางของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มต้นก็ตกอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชเช่นกัน เขาค้นพบว่า ดาบเพลิงมรณะของตนเองไม่ใช่คู่มือของเตาหลอมพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์นี้แม้แต่น้อย มันไม่ใช่เพียงแค่ว่าสิ่งประดิษฐ์เซนต์ของเขาด้อยกว่าหนึ่งขั้น ทว่ามันเป็นเพราะว่าพลังอํานาจของเปลวไฟนั้น แตกต่างกันอย่างที่เทียบไม่ได้

เพียงแค่การโจมตีนี้ เปลวไฟพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ก็ลุกท่วมทั่วทั้งดาบเพลิงมรณะ เป็นเปลวไฟที่ครอบงําเปลวไฟ ราวกับเป็นปลาใหญ่ที่กินปลาเล็กก็ว่าได้

การที่ได้รับความเสียหายเช่นนี้ ทั่วทั้งร่างกายของเขาก็ถูกกลุ่มของพลังอํานาจเปลวไฟกระแทกจนกระเด็นออกไป ทั่วทั้งร่างกายถูกแผดเผาจนไหม้เกรียม แม้แต่ผมก็ถูกเผาไหม้ไปจนหมด ราวกับโกนหัวกลายเป็นพระก็ว่าได้

“แย่แล้ว นี่คือเปลวไฟพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ ลูกประคําวังวนก็ไม่ใช่คู่มือของมัน ล่าถอย ล่าถอย โดยเร็ว”

พระผู้อาวุโสจํานวนมากก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง แน่นอนว่าพวกเขาก็เคยได้ยินเรื่องของเปลวไฟพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์มาก่อน เป็นหนึ่งในเปลวไฟระดับสุดยอดของพระพุทธศาสนา สามารถที่จะเทียบได้กับเปลวไฟแห่งกรรม

ทว่าลูกประคําวังวนนี้เป็นสมบัติประเภทผนึกเท่านั้น ไม่สามารถต้านทานการลุกไหม้ของเปลวไฟพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ได้

ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บบ!!!

ภายในกระบวนท่าเดียว บทสวดสีทองทั้งหมดก็สลายหายไป ถูกแผดเผาไปจนหมดจด ทั่วทั้งค่ายกลก็แหลกสลายไปอย่างง่ายดาย

ลูกประคําวังวนก็เหมือนจะได้รับความเสียหายอย่างหนัก ดูเหมือนว่าจะสูญเสียอํานาจบารมีไปอย่างเห็นได้ชัด

“เจ้าสารเลวอู๋ตี่!”

พระผู้อาวุโสจํานวนมากก็เดือดระอุขึ้นมา นี่คือหนึ่งในสมบัติระดับสุดยอดทางพระพุทธศาสนาของพวกเขา ตอนนี้ไม่คาดคิดว่าจะได้รับความเสียหายถึงขั้นนี้ นี่คือความเสียหายที่พวกเขาไม่สามารถรับมือได้

พวกเขาปรารถนาที่จะฉีกร่างของเจ้าอู๋ตี่ให้เป็นพันๆชิ้นทันที ทันใดนั้นพวกเขาก็ไม่กล้าล่าช้าอีก เคลื่อนไหวกันอย่างรวดเร็ว เก็บลูกประคําวังวนนี้กลับมา เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงการที่จะถูกแผดเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่านและสร้างความสูญเสียอันใหญ่หลวงต่อทางพระพุทธศาสนา

God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ

God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ

Status: Ongoing

บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!”บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ”บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”นักวิทยายุทธต่างๆของดวงดาวหยานหวงที่มีความฝันที่จะหักกระดูกของเจ้าเซี่ยปิงให้เป็นล้านๆชิ้นและดื่มเลือดของเขาให้หมดเซี่ยปิงเกาคาง: “ด้วยคะแนนความเกลียดชังที่มากขนาดนี้ ข้าจะเอาไปใช้ทำอะไรดี ข้าจะแลกเปลี่ยนคัมภีร์ที่ไร้เทียมทาน สิ่งประดิษฐ์จากสวรรค์หรือว่าวิชาบ่มเพาะอมตะ”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท