เดิมพันรักยัยตัวแสบ – เดิมพันรักยัยตัวแสบ – ตอนที่ 37 ความเงียบสงบที่ไม่ชัดเจน1

บทที่ 37 ความเงียบสงบที่ไม่ชัดเจน1

ในห้องประชุม

มีผู้นำอาวุโสของตระกูลเหมิงนั่งอยู่ประมาณสามสี่

สิบคน

ถึงแม้ว่านี่จะเป็นเพียงการประชุมระดับสูงที่จัดขึ้นนับ ไม่ถ้วนเหมือนกันทุกเดือน กลับแตกต่างขึ้นทันทีเมื่อมีกู้ ฮอนเข้าไปด้วย

เธอยังลากสายน้ำเกลือเข้ามาด้วย

นั่งอย่างเงียบๆและเชื่อฟังอยู่ข้างๆเป่หมิงโม่ แก้มที่ เป็นสีแดงเพราะพิษไข้ก่อนหน้านี้ เริ่มอ่อนเป็นสีชมพู เพราะการได้ห้อยสายน้ำเกลือ บนผิวหน้าที่ไม่ได้ลง เครื่องสำอาง ค่อยๆเผยให้เห็นผิวขาวที่เรียบเนียน

ชั่วขณะหนึ่ง ดึงดูดความสนใจจากคนระดับสูง มากมาย

ในขณะที่ประชุม รู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก กู้ฮอน ไม่เหมือนพวกเขา แต่กลับมานั่งข้างๆท่านประธานอาจ จะไม่เหมาะสม แน่นอน ไม่มีใครกล้าพูดว่าไม่เหมาะสม

“ท่านประธาน การประชุมการเสนอราคาของโครงการ แรกหยิง” จะจัดขึ้นต้นเดือนหน้าแล้ว นี่คือรายการเบื้อง ต้นของการเสนอราคาที่เลือกโดยแผนกก่อสร้างของเรา

จากองค์กรนับหมื่น” คนที่พูดคือหวังฉีหรืน เป็นรัฐมนตรีกระทรวงการก่อสร้างของตระกูลเป่ยหมิง

เมื่อกู้ฮอนได้ยินว่าโครงการหยิงรีบกระตือรือร้นขึ้น มาทันที จ้องดูหน้าจอ อยากรู้ว่ามีรายชื่อของบริษัทติ่ง ซึ่งไหม

แต่เมื่อเธอทวนดูครบสามรอบ ไม่มี! โอ้วเย้!

สมน้ำหน้าหลี่ติ่งซึ่ง

กู้ฮอนอาจจะไม่รู้ว่า คนที่เคยมีปัญหากับเป่หมิงโม่ นั้น โดยทั่วไปไม่มีทางที่จะมีชีวิตรอดได้

เปหมิงโม่กวาดสายตามองดูรายชื่อ บริษัท ที่นำเสนอ

บนหน้าจอ พยักหน้าเล็กน้อยทันที “การคักกรองครั้งแรกเหลือไว้

แค่หนึ่งร้อยรายชื่อ”

เขาพูดไปด้วย นิ้วที่เรียวยาวก็เปิดเอกสารที่กู้ฮอนได้ เตรียมไว้ให้ด้วย ดวงตาที่ดำลึกมองแค่แวบเดียว ใบหน้า ที่หล่อเหลานั้นเริ่มบิดเบี้ยว…

เนื้อหาในเอกสารเล่มหนาๆนั้น-

หน้าแรก คือรูปถ่ายของเหมิงโม่สวมใส่ชุดสูทสีดำ ใส่แว่นกันแดดสีดำ เดินออกมาจากอย่างราชตระกูลเป่ห มิงย่างราชา โดดเด่นอยู่หน้ากระดาษ เห็นได้ชัดว่า นี่ เป็นรูปที่ถูกนิตยสารซุบซิบแอบถ่าย

ปัญหาก็คือ ผู้หญิงคนนี้กลับพิมพ์ออกมาทำเป็นหน้าแรกของเอกสารการประชุม !

เธอคิดว่าเอกสารนี้เป็นสมุดภาพของเขาหรือยังไง!

พาดหัวเขียนตัวหนังสือใหญ่ไว้ไม่กี่คำว่า: [ประธาน การประชุม: เป่หมิงโม่]

เป่ยหมิงโม่หน้าตึงเล็กน้อย ลายมือชัดเจน..

“ใช่แล้ว ท่านประธาน ในบรรดา 100 บริษัท ที่ถูกคัด เลือก แบ่งออกเป็นเมืองA 30% ที่เหลืออีก70% มาจาก ทั่วทั้งประเทศ นอกจากนี้กระทรวงทรัพยากร สารสนเทศยังได้จัดทำรายงานการประเมินผลโดย ละเอียดสำหรับแต่ละ บริษัท ที่เลือก… ” หวังฉีหรืนเริ่ม รายงาน

กู้ฮอนกะพริบตาค้าง มองปากของหวังฉีหรืนที่กำลัง เปิด-ปิดนั้น สมองเริ่มส่งเสียงพึมพำ

ใบหน้าที่หล่อเหลาของ เป้หมิงโม่ลดสายตา นิ้วเรียว พลิกหน้าต่อไป

หน้าที่สอง พาดหัว: [รายชื่อผู้เข้าร่วมการประชุม]

ถัดมา เป็นรายชื่อของบุคคลระดับสูงของแผนกต่าง ๆ ในตระกูลเปหมิง

เห็นได้ชัดว่า เป็นข้อมูลพนักงานที่เอามาจากเว็บไซต์

ของบริษัทตระกูลเป่ยหมิง ตั้งแต่หน้าที่สามเป็นต้นไป เป็น

รายการบันทึกข้อมูลรายละเอียดของผู้อาวุโสแต่ละคน
ตั้งแต่รูปถ่าย จนถึงเรซูเม่ ระยะการทำงาน ราย ละเอียดเงินเดือน แม้กระทั่งข้อมูลครอบครัวทั้งหมด

ยิ่งเป่ยหมิงโม่เปิดดูเท่าไหร่ ใบหน้าก็ยิ่งอึมครึม

…นอกจากนี้ ตามตารางงบประมาณเบื้องต้นที่จัด ทำโดยฝ่ายการเงิน และการประเมินข้อมูลต่าง ๆ ครั้งนี้ โครงการหยิงยังไม่เปิดให้ประมูล ก็สามารถดึงดูดผู้คน และ ทำให้ตระกูลเป่ยหมิงทำกำไรได้แล้ว เมื่อเทียบกับ ช่วงเวลาเดียวกันของปีที่แล้ว ทำกำไรได้เพิ่มขึ้น มาก… ” รายงานของหวังฉีหรืนทำได้ละเอียดและทั่ว ถึงมาก

กู้ฮอนห้อยสายน้ำเกลือไปด้วย พลางนั่งอยู่ข้างๆเป่ห มิงโม่อย่างไม่ขยับไปไหน แต่ว่าดวงตาที่ฉลาดคู่นั้นเริ่ม แสดงนัยน์ตาที่เฉื่อยชาและง่วงนอนออกมาแล้ว ฮ้า ววววว.. เธอใกล้จะหลับแล้ว

เปหมิงโม่ขมวดคิ้วแน่นขึ้น แสดงออกมาเพียงความนิ่ง

สงบ

พลิกเอกสารในมืออย่างรวดเร็ว แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ตั้งแต่หน้าที่สี่จนถึงหน้าที่หนึ่งร้อยสิบแปด เอกสารใน เล่มทั้งหมด เป็นแค่ข้อมูลของคนที่เข้าร่วมการประชุม! จนกระทั่งพลิกไปถึงหน้าที่หนึ่งร้อยสิบเก้า รูปถ่ายที่

เป็นของเขาได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง!

นั่นคือภาพขอเขาตอนที่กำลังทำงานอยู่บนโต๊ะทำงาน!

บนเส้นขอบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา หายไปแล้ว พลิกไปจนถึงหน้าสุดท้าย บนกระดาษสีขาวๆเขียนไว้

คำโตๆ: จบ

“.จะเห็นได้ว่า การดำเนินการของโครงการ’หยิง ก็ ดำเนินไปได้อย่างราบรื่น โอกาสในการพัฒนายิ่งใหญ่ อย่างไม่เคยมีมาก่อน…”

ปัง-!

ทันใดนั้นเสียงของเอกสารที่ถูกขว้างลงบนโต๊ะก็ดังขึ้น

ทำเอาหวังฉีห็นเงียบเสียงลงทันที

ทำเอาภายในห้องประชุมตึงเครียดขึ้นมา

และแน่นอนว่า ทำเอากู้ฮอนกลับออกมาจากความฝัน

ทันที

ทุกคนละอายใจ มองไปทางท่านประธานในที่ประชุม

อย่างระมัดระวัง

เสียงขว้างเอกสารของเป้หมิงโม่เมื่อกี้นี้ทำเอาสันไปทั้ง

ห้องประชุม

ทันใดนั้น ห้องประชุมเงียบอย่างน่าตกใจ

ความเยือกเย็นไหลผ่าน

โดยเฉพาะเมื่อเห็นใบหน้าที่เคร่งเครียดของ เป่ยหมิงโม่ยิ่งไม่มีใครกล้าเอ่ยปากพูดออกมาแล้ว ยกเว้นกู้ฮอนที่ไม่มีสมอง “เกิดอะไรขึ้น?”

เธอขมวดคิ้วแน่น ราวกับไม่พอใจที่เปหมิงโม่ไป ทำลายฝันหวานของเธอ ขมวดคิ้ว มองไปที่ใบหน้าด้าน ข้างอันหล่อเหลา—-

แล้วสาดสายตามองเอกสารที่ถูกขวางลงบนโต๊ะ

หัวใจเธอหล่นไปที่ตาตุ่ม

จากนั้นก็นึกถึงประโยคที่เธอเพิ่งพูดเมื่อกี้ เกิดอะไร ขึ้นได้ดึงดูดความสนใจจากหลายๆคนแล้ว

สายตาของเป่ยหมิงโม่ก็ลอบมาอย่างเยือกเย็น “กู้ฮอน นี่ก็คือเอกสารข้อมูลการประชุมที่เธอทำหรอ?”

กู้ฮอนยกมือขึ้นแตะวัดอุณหภูมิบนหน้าผาก ยิ้มอย่าง โง่โง่ออกมา “คือคือคือว่า ท่านประธาน…” เธอ คือ อยู่นาน ก็ไม่ได้ “คือ’อะไรออกมา ขอร้องหละ จริงๆเธอก็ไม่ได้เข้าใจเรื่องของ สถาปัตยกรรมเลย ยิ่งไปกว่านั้นเธอเพิ่งจะมาเป็นเลขา

ให้เขาแค่ไม่กี่วันเอง เธอจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาจะมา จริงจังกับเอกสารของเธอขนาดนี้?

เห็นผีแล้ว ปกติไม่เคยเห็นเขาจริงจังกับเรื่องอะไร

เลย?

ปัง !