ตอนที่ 110 ฉันหึงเขา1
เมื่อเห็นSoso ปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนด้วย ท่าทีที่ดูร่าเริงแจ่มใส ยิ้มเริงร่า กู้ฮอนจึงย้อนนึกถึง เรื่องบนเรือสำราญในคืนนั้น Sosoที่ร้องไห้สะอื้น ท่าทางน่าสงสาร
เทียบกับตอนนี้ช่างต่างกันเหลือเกิน
ตั้งแต่คืนวันนั้น หลังจากที่Sosoส่งคลิปเป่หมิงโม่ ที่นอนหลับให้หล่อน จนมาวันนี้ Soso ยืนตระหง่าอยู่ที่ โครงการ “หยิง”
เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่เปลือกนอก เป่หมิงโม่ กับซูยิ่งวรรณกลับมาคืนดีกันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา กู้ฮอนรู้สึกปวดใจขึ้นมา
ทันที
มิน่าล่ะ ช่วงนี้เปหมิงโม่หายไปเลย
คงต้องกลับไปคืนดีกับSosoแล้วแน่นอน…
“รองประธาน ใกล้ถึงเวลาแล้ว พวกเราเข้าไปกัน เถอะครับ” ซุนจุนฮาว เป็นที่ปรึกษาเบอร์หนึ่ง ต้องคอย อยู่เคียงข้างกู้ฮอนเสมอ
กู้ฮอนตั้งสติกลับมา พยักหน้าลง
โชคดีที่ครั้งนี้กู้อันฉีไม่มาก่อความวุ่นวาย
หล่อนสูดหายใจเข้าลึก ทันใดนั้นก็รู้สึกว่า การก ลับมาที่บริษัทเป่ยหมิงอีกครั้ง ทำให้ความรู้สึกของหล่อน ต่างกับเมื่อก่อนเป็นอย่างมาก
เป็นเพราะตำแหน่งสถานะที่เปลี่ยนไป หรือเป็น เพราะความสัมพันธ์ระหว่างหล่อนกับเป่ยหมิงโม่เปลี่ยน ไปกันนะ?
หล่อนไม่อยากจะคิดลึกลงไปต่อ….
ซูยิ่งวรรณที่ยืนโดดเด่นบนเวที จึงทำให้เป็นที่จับ จ้องในการแข่งครั้งนี้เป็นพิเศษ
เดิมที่รอบแรกจะมีการคัดเลือกให้เขารอบสิบ บริษัท แต่เป็นเพราะบริษัทกู้ซื่อถูกให้ออกไปก่อน จาก นั้นจู่ๆก็กลับมาเข้ามาในงานอีกครั้ง ดังนั้นในรอบที่ สองจึงมีสิบเอ็ดบริษัทที่เข้ารอบ
กติกาในการแข่งขันครั้งนี้มีความต่างกับครั้งที่แล้ว
เปรียบเสมือนครั้งที่แล้วเป็นการเตรียมตัวของ แต่ละบริษัท แต่ครั้งนี้ จะแบ่งการแข่งขันออกเป็นสอง
รอบ
เห็นได้ชัดว่า ครั้งนี้เป่ยหมิงโม่ทำเพื่อไม่เห็นเกิดการ ทุจริตขึ้นอีกครั้ง
การแข่งขันในรอบนี้จัดขึ้นที่ชั้นสิบสามของบริ ษัทเป่ยหมิงชื่อ
มีการจัดเตรียมที่นั่งให้ทั้งสิบเอ็ดบริษัทไว้อย่าง
เรียบร้อย
การแข่งขันครั้งนี้ราวกับการแข่งสอบจองหงวน เข้าวังในสมัยก่อน ตัวแทนจากบริษัทต่างพากันเตรียม ตัวอุ่นเครื่อง เพื่อที่จะเอาชนะใจของเป๋หมิงโม่ให้ได้
การแข่งขันรอบแรกในรอบคัดเลือกครั้งที่สองเริ่ม ขึ้น
ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทเป่าหมิงซื่อ เดินเข้า สนามแข่งขัน
หัวหน้าของแต่ละแผนกต่างมาร่วมการแข่งด้วยตัว เอง มีเพียงผู้นำอันเก่งกาจ เป่หมิงโม่ ที่ยังไม่ปรากฏตัว ขึ้น
กู้ฮอนขมวดคิ้วขึ้น
เผชิญหน้ากับคู่แข่งยอดฝีมือขนาดนี้ อีกทั้งยังมีผู้ คุมสอบที่เข้มงวด จู่ๆหล่อนก็รู้สึกว่าบริษัทกู้ชื่ออาจจะ ไม่ชนะง่ายๆเหมือนอย่างที่คิดไว้ก็เป็นได้..
อันที่จริง ถูกเปิดโปงออกไปก็ดี หล่อนจะได้ สบายใจขึ้น อีกอย่างความสัมพันธ์ของหล่อนกับเป้ มิงโม่จะได้จบลงสักที
“รองประธาน หัวข้อของรอบแรกมาแล้วครับ” ซุน จุนฮาว กระซิบบอกเขา “หัวข้อแบบแปลนก่อสร้าง” กู้ฮอนยักคิ้วขึ้น “อื้ม นายจัดการไปแล้วกัน..”
“งั้นผมวาดแล้วนะ” มือของซุนจุนฮาว เริ่มวาดบน คอมพิวเตอร์
หล่อนมองดูซุนจุนฮาว วาดแบบแปลนด้วยความ ตั้งใจ สำหรับหล่อนที่ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับการก่อสร้างเลย กลับยิ่งดูยิ่งหลงใหล…
คงเป็นเพราะช่วงนี้พักผ่อนไม่เพียงพอ มือข้าง หนึ่งของหล่อนท้าวคางไว้ สัปหงกลงด้วยความง่วง
ขณะเดียวกัน ที่ออฟฟิศประธานบริหารชั้นสูงสุด ของบริษัทเป่หมิง
ผู้ชายเย็นชาที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานขนาดใหญ่ กำลังเพ่งสายตาอย่างจริงจังไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์
สถานการณ์การแข่งขันที่ชั้นสิบสาม มีภาพจาก กล้องวงจรปิดมากมายปรากฏอยู่บนหน้าจอของเขา
นิ้วมือที่เรียวยาวบรรจงกดลงบนเมาส์ กดเลือกดู ภาพวงจรปิดการแข่งขันที่กู้ชื่อทีละจอ
ทันใดนั้น กู้ฮอนที่นั่งท้าวคางอยู่ หลับตางีบนอน อย่างสบาย ปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
เขารีบขยี้ตาดูอีกครั้ง
ไม่เจอกันแค่ไม่กี่วัน หญิงสาวผู้นี้ดูซูบผอมไปไม่
น้อย
ใบหน้าขาวเรียวรูปไข่ ดูซีดเซียวขึ้น
นึกถึงอดีตที่หล่อนซุกซนเริงร่า ทำให้เขายิ้มขึ้นมา โดยไม่รู้ตัว
หล่อนหลับตาลง นอนหลับอย่างไม่ค่อยสบาย
ขมวดคิ้วเล็กน้อย หล่อนไม่ได้ชอบเรื่องก่อสร้าง เลยสักนิด แต่กลับถูกบังคับให้ต้องไปทำ
เหมือนว่าหล่อนจะกลัวคนสังเกตเห็น จึงฝืนลืมตา ขึ้นอยู่เรื่อยๆ จากนั้น ขนตาปลายงอนและใบหน้าที่น่า รักของหล่อนค่อยๆปิดลงอีกครั้ง
การแข่งขันแบบแปลนก่อสร้างรอบแรก ผ่านไป
ครึ่งทางแล้ว
กู้ฮอนที่สัปหงกงีบ จนหัวแทบจะไปชนกับโต๊ะ
….คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”
ซุนจุนฮาว หันไปมอง
“ยิ้ม….” หล่อนขยี้ตาด้วยความง่วง แสร้งทำเป็น จริงจัง “ไม่เป็นไร …
ยกมือป้องปากแอบหาว แอบเหลือบมองหน้าจอ คอมพิวเตอร์ของซุนจุนฮาว “วาดเสร็จแล้วยัง?”
“ยังไม่เสร็จครับ คงต้องใช้เวลาอีกนิดหน่อย”
“อ่อ…” หล่อนเม้มปาก มองไปที่ผู้บริหารระดับสูง ของเป่ยหมิงที่นั่งตัวตรงเคร่งขรึม
อดทนต่อ จากนั้นโบกมือให้หวังฉีหรืนหัวหน้าฝ่าย
ก่อสร้าง
ตอนที่เคยทำงานเป็นเลขาที่บริษัทเป่ยซื่อ หล่อน เคยมีปากเสียงกับหวังฉี่เหรินในที่ประชุมผู้บริหาร ระดับสูงอยู่หลายครั้ง
เมื่อเห็นกู้ฮอนหวังฉีหรืนรีบโค้งคำนับและเดินออก ไป
“คุณกู้ คุณมีเรื่องอะไรรึเปล่า?” กู้ฮอนเคยเป็น เลขาของประธานเหมิง แน่นอนว่าหวังฉีเหรินไม่กล้า มีเรื่องอะไรกับหล่อน
ซุนจุนฮาว เหลือบมองกู้ฮอน “เป็นอะไรไป?”
สีหน้าหล่อนซีดไปทันที ยิ้มเจื่อนให้หวังฉีหรืน พูดจาอ้อึ้ง “เอ่อคือ ฉันอยากเข้าห้องน้ำ.”
แอบงีบแล้วยังจะเข้าห้องน้ำ คุณกู้ถือว่าเป็นคนขี้ เกียจที่แท้จริง
กู้ฮอนไม่กล้าที่จะเข้าไปขอบคุณหวังฉีหรืน จึงรีบ วิ่งไปที่ห้องน้ำ
อันที่จริง ตอนที่งีบหลับไปไม่ครู่ หล่อนก็รู้สึกปวด ท้องขึ้นมาแล้ว
เมื่อเข้าไปในห้องน้ำ หล่อนล้างหน้าให้ตัวเอง สดชื่นขึ้น
แต่กลับปวดท้องมากขึ้น
ในขณะที่หล่อนกำลังเดินเข้าไปในห้องส้วม ประตู ห้องน้ำด้านนอกก็ถูกผลักเข้ามา
