ตอนที่128 เล่ห์เหลี่ยมของโทมัส1
ตอนที่กู้ฮอนนั้นได้เข้าไปร้านผับกับเป่หมิงโม่ ณ ตอนนั้น เธอก็ไม่ได้มองอะไรมากมาย ในร้านนั้นก็คนสี ผิวมากมาย เห็นได้ไปหมด ซึ่งเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ร้องเพลงดังไปหมด
กลิ่นเหล้าที่แรงหึ่งนั้น รอยมาติดจมูก
“ไฮ Vicent ไม่เจอกันนานเลยนะ” คนที่พูดนั้นเป็น ผู้ชายที่มีผมสีแดง พูดภาษาจีนไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ ซึ่ง เป็นเจ้าของผับนี้
ส่วนเป่ยหมิงโม่นั้นก็เป็นแขกที่มาบ่อยมาก ก็เลย ทำการพยักหน้าแล้วใช้ภาษาสเปนในการพูดคุยหลาย ประโยคอยู่
เลยทำให้ผู้ชายคนนั้นหัวเราะออกมา
เป้หมิงโม่หันกลับมาแล้วพูดว่า “รออยู่ที่นี่ อย่าไป มั่วที่ไหน รอผมกลับมา ไปสักครู่เดียว”
พอพูดเสร็จ ก็ได้เดินตามผู้ชายผมแดงไป
กู้ฮอนนั้นถึงแม้จะไม่ได้ภาษาสเปน แต่อยู่ที่ สหรัฐอเมริกามาห้าปี ภาษาอังกฤษก็ยังถือว่ายอด เยี่ยมอยู่
เมื่อสักครู่นี้ที่มีคนเรียกเชื่อ Vicent น่าจะเป็นชื่อสเปนของเป้หมิงโม่ ? แล้วมือก็ได้ไปลูบคลำตรงสร้อย ของตัวเอง จึงคิดออกว่า V.Q เป็นชื่อย่อของเขา
เป่ยหมิงไม่ส่งมอบของชิ้นนี้ให้ แล้วยังสลักชื่อเขา นั้น มันหมายความว่าอะไร ?
ในใจนั้นก็เหมือนถูกอะไรกระทบเข้า แล้วเหมือน จะทะลักออกมา
เธอนั้นไม่กล้าไปคิดให้มากไปกว่านี้อีกเลย
ก็เลยเดินไปยังหน้าเคาน์เตอร์บาร์ แล้วก็ใช้ภาษา อังกฤษพูดว่าจะเอาไวน์แดง
ด้านหนึ่งดื่มไปอีกด้านหนึ่งก็ได้มองผู้คนที่มาจาก ทั่วสารทิศบนโลกนี้ แล้วก็รอเป่ยหมิงโม่อยู่ที่นั่น
“สวัสดี คุณผู้หญิงงามแห่งตะวันออก ผมชื่อโทมัส ไม่คิดว่าจะพบคน มาที่นี่ครั้งแรกหรือ ?”
ผู้ชายวัยหนุ่มที่ผมสีทอง ในมือถือไวน์แล้วเดินมา หากู้ฮอน แล้วก็ใช้ภาษาอังกฤษอย่าถนัดปาก กู้ฮอนก็ได้มองไปรอบหนึ่ง แล้วก็ใช้สายตาที่ค่อน
ข้างมีมารยาทในการมอง ผู้ชายแบบนี้ก็ได้เห็นใน
อเมริกามาเยอะแล้ว ซึ่งไม่ใช่คนที่เธอต้องตา
“ฮ่า ๆ ฉันมาที่นี่เกือบทุกวัน คุณผู้ชายเมื่อสักครูนี้ เป็นสามีคุณหรือ? ” โทมัสถามด้วยความตื่นตาตื่นใจ แล้วก็ทำให้กู้ฮอนก็เหมือนไม่เต็มใจ แล้วก็ยิ้มอย่าง แสยะออกมา แล้วผู้ชายคนนั้นก็ได้นั่งข้าง ๆ เธอ เรียบร้อย
กู้ฮอนนั้นก็ได้สายหัวแสงถึงการปฏิเสธ
“อั้ยยะ สุดยอดไปเลย ฉันมีโอกาสแล้ว” โทมัส สีหน้าที่รู้สึกเต็มไปด้วยความหวัง เลยทำให้กู้ฮอนนั้นรู้ว่าโทมัสความจริงแล้วก็เป็น คนโสด แม่เขาเป็นคนสเปน พ่อเขาเป็นคนอังกฤษ เขา นั้นอยู่กับแม่ที่นี่ ส่วนพ่อของเขานั้นก็นาน ๆ ที่ จะกลับ
มา
โทมัสก็ได้พูดกับเขาอย่างสนุกสนานที่สุด ยี่สิบ กว่าปีที่ผ่านมา ชีวิตความลำบากนั้นไม่อาจจะทำให้เขา ล้มลงได้ แต่ทำให้เขานั้นมีความมุ่งมั่นขึ้นอีก
พอคิดถึงเรื่องโทมัสที่เจอมา ทำให้กู้ฮอนนั้นคิดถึง เรื่องตัวเองเมื่อก่อน
หรืออาจเป็นเพราะคนพบเจอสิ่งเดียวกันเลย ทำให้เธอนั้นรู้สึกชอบโทมัสขึ้นมาเล็กน้อย
“อืม…สร้อยที่คุณใส่นั้นระยิบระยับมากเลยนะ”
โทมัสนั้นมองสร้อยตรงหน้าอกของเธอ เลยทำให้ ตกใจแล้วพูดว่า “ให้ฉันดูหน่อยไหม”
กู้ฮอนนั้นก็บอกว่า “ได้เลย”
หลังจากนั้น โทมัสก็ได้มองอย่างละเอียดแล้ว ตกใจพูดว่า “เป็นV.Qของแท้จริง ๆ เหล็กคุณภาพเยี่ยม ไปเลย คุณเอามาจากไหนล่ะ ?”
“เหล็กคุณภาพเยี่ยม ?” กู้ฮอนก็สงสัยว่า “มันคืออะไร ?”
โทมัสก็เลยมองกู้ฮอนด้วยความตกใจแล้วพูดว่า “คุณไม่รู้หรือ เหล็กชนิดนี้เป็นส่วนหนึ่งของอุปกรณ์ ก่อสร้าง หากพูดธรรมดาก็คือ เหล็กคุณภาพเยี่ยมถ้า พูดถึงราคาก็ไม่เท่าไหร่ แต่หากเป็นของ V.Q นั้นก็แพง กว่าอัญมณีเสียอีก”
กู้ฮอนนั้นก็ได้กลืนน้ำลายลงไป แล้วก็มองอย่างไม่ น่าเชื่อถือ แล้วก็พูดว่า ” แบรนด์ V.Q มันจะราคาเท่าสูง ขนาดนั้นเชียว ? ”
“แน่นอน ถึงแม้ฉันจะไม่ใช่คนในวงการสถาปนิก แต่อยู่ในเมืองนี้ ประติมากรรมนั้นคือจิตวิญญาณของ ที่นี่ ดังนั้นพวกเราถึงแม้ไม่ทำก่อสร้าง แต่ก็ไม่อาจจะ ไม่รู้เรื่องพวกนี้ได้ V.Q นั้นก็คือสถาปนิกที่มีชื่อเสียง ชาวจีนที่นี่ เมื่อสิบปีก่อนนั้นเขานั้นมีชื่อเสียงในยุโรป เป็นอย่างมาก แต่ไม่นานทันใดนั้นเขาก็หายไปดื้อ ๆ เลย”
โทมัสตอนที่ได้อธิบายเกี่ยวกับ V.Q พูดไปด้วย ความรวดเร็วอย่างเชี่ยวชาญ
เมื่อสิบปีก่อนนั้น ในวงการก่อสร้างประติมากรรม ของยุโรปนั้น ตอนที่ทุกคนนั้นได้นับถือเลื่อมใสคนจีน ผู้นี้นั้น ทันใดนั้นเขาก็หายไป ไม่มีใครกล้าไปถาม และ ไม่มีใครบอกว่ากลับเอเชียไปแล้ว บางคนบอกว่าไปที่ อเมริกา และบางคนถึงขนาดที่บอกว่าเขาถูกฆ่าตายไป แหล่งข่าวนั้นหลากหลายมากมาย ทำให้เกิดเป็นเรื่องเล่าสืบต่อกันมา
กู้ฮอนนั้นตกใจอย่างที่สุด
หากสิ่งที่โทมัสพูดว่า เหล็กชนิดพิเศษ V.Q ชนิดนี้ เป็นของเหมิงโม่แล้วล่ะก็ เธอก็คงจะตกใจและไม่เชื่อ อย่างน่าดู
“คุณแน่ใจว่า ยี่ห้อ V.Q มันราคาสูงมาก ? “กู้ฮอน นั้นถามด้วยเสียงที่เบา
โทมัสกับสายตาที่ค่อนข้างมั่นใจ แล้วก็หัวเราะ ออกมา แล้วพูดว่า “ฉันจะต้องดูให้ชัดเจนมากกว่านี้”
หลังจากนั้น โทมัสก็ได้เข้าใกล้กู้ฮอนไปอีก แล้วก็ ใช้ยื่นมือออกมาพร้อมกับยิ้ม
“หากของคุณเป็นV.Qของแท้ แน่นอนว่าราคาจะ สูงมากเลยทีเดียว”
พอเขาพูดเสร็จ
ในใจของกู้ฮอนนั้นก็เต้นไม่หยุด ดูแล้วเป่หมิงโม่ นั้นก็ใจใหญ่พอควรเลย ราคามหาศาลขนาดนี้ คือ อัญมณีซัด ๆ
คิดไม่ถึงว่า เธอนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียง หัวเราะ
จมูกนั้นก็ได้กลิ่นของเหล้าลอยมา
แล้วหลังจากนั้น ในหัวสมองก็กลายเป็นความว่าง เปล่า
ตกใจอยู่ชั่วครู่ เธอก็เห็นข้างหน้าของเธอนั้นใกล้ กับโทมัสมากมาย ทำให้เธอนั้นเสียการควบคุมสติไป
ใต้ดินร้านผับ
