ตอนที่127 เกียรติยศพิเศษ2
ความจริงแล้ว คืนที่ป้าฝูเห็นท่านผู้ชายอุ้มหญิงคน นั้นในอ้อมกอดนั้น ก็ตกใจเป็นอย่างมาก ท่านผู้ชายที่ เล็กจนโตนั้น กลายเป็นมีนิสัยที่เยือกเย็น คิดว่าคงเป็น คนที่โสดจนช่วงสุดท้ายของชีวิต แต่ที่ไหนได้กลับอุ้ม ผู้หญิงเข้ามาในบ้านเสียเช่นนั้น
กู้ฮอนนั้นก็ได้อ้าตากว้างขึ้นแล้วพูดว่า “Soso เคย มาที่นี่ไหม ?”
“Soso คือใคร” ป้าฝูถาม
“อ๋อออออ” กู้ฮอนก็มีท่าทีที่ไม่เป็นธรรมชาติ แล้วก็ ไม่กล้าพูดอะไรมากมาย แล้วก็ดื่มน้ำซุปไป
ในใจก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง ซูยิ่งหวั่นไม่ใช่คน ที่เขารักเมื่อสิบปีที่แล้วหรือ ? ทำไมไม่เคยมาที่นี่ล่ะ ?
เธอและเป้หมิงโม่นั้นก็คงไม่อยู่นานขนาดนี้ แต่ กลับได้รับเกียรติยศเช่นนี้ ?
แต่เดี๋ยวก่อน…
เธอนั้นแอบมองป้าฝูที่มีท่าทางจริง เลยทำให้คิด ไปถึงเรื่องคุณนาย
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร กู้ฮอนนั้นรู้สึกมีความเย็นจืดชืด
ขึ้นมา
วันนี้ กู้ฮอนอยู่ในปราสาท เหมือนกับคุณยายหลิว ที่อยู่ในสวน เดินไปรอบ ๆ ในปราสาทวันละหลายรอบ
แน่นอน นอกจากทางเดินสองแห่งแล้ว ก็ยังมีห้อง สุดท้ายอีกห้องหนึ่ง
ห้องนั้น เป็นประตูใหญ่ถูกล็อกไว้อยู่
เพราะว่าป้าฝูนั้นย้ำนักย้ำหนาว่า “ห้องชั้นสอง ท่านผู้หญิงห้ามเข้าไปเด็ดขาด ไม่งั้นหากทำให้ท่าน ผู้ชายโกรธแล้ว ผลที่ได้รับท่านผู้หญิงจะต้องรับเอง”
ตะวันตกดิน
กินข้าวมือเย็นเสร็จ
กู้ฮอนก็อยู่แต่ในห้อง ก็ได้แอบโทรศัพท์ได้หา หยางหยางและเฉิงเฉิง
และรู้ว่าทั้งสองนั้นปลอดภัยก็สบายใจแล้ว
แล้วก็ได้ไปแถว ๆ หน้าต่าง เธอนั้นก็ได้มองไปยัง แม่น้ำที่สุดสวย
สายน้ำที่ไหลนิ่ง แสงตะวันที่สะท้อนจากแม่น้ำนั้น ทำให้รู้สึกมีพลังในชีวิตเป็นอย่างมาก ทำให้คน ๆ หนึ่ง มีความเป็นธรรมชาติที่สุด
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เธอก็ได้รู้สึกว่า เธอนั้นก็ได้เดิน ลงจากห้อง แล้วก็วิ่งไปยังแถว ๆ แม่น้ำนั้น
ตอนที่เปหมิงโม่กลับมาที่ปราสาทนั้น สิ่งที่แรกเห็น ก็คือเงาของคน ๆ หนึ่ง
หน้าปราสาทยุคกลางศตวรรษหลังนี้ ริมแม่น้ำเต็ม ไปด้วยสีเขียว ทั้งตัวนั้นสวมเสื้อเหมือนคนรับใช้ใน บ้าน ผมของเธอนั้นสยายไปทั่ว
ผู้หญิงนั้นอาบน้ำใต้แสงตะวัน สวยงามเหลือเกิน
รอยยิ้มที่มีความสุข ขาสองข้างที่กระโดดออกจาก
หญ้าทั้งพื้นแผ่นดิน เหมือนกับกำลังระบำแห่งความสุข
เช่นนั้น
เป้หมิงโม่สูดหายใจลึก ๆ แล้วก็เข้าไปใกล้ ๆ โดย ไม่รู้สึกตัว อย่างไม่มีเสียง
“ท่านผู้ชาย…เป่ยหมิง”
กู้ฮอนนั้นก็ตกใจ แล้วก็หยุดการกระทำทั้งหมด
เป่ยหมิงโม่ปรากฏอย่างทันใด เลยทำให้เธอนั้นมี ความตกใจเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อสักครู่นี้ เธอนั้นถูกแม่น้ำนั้นสะกดด้วยจิต วิญญาณแห่งธรรมชาติ เลยทำให้เต้นระบำอยู่ตรงนั้น
“เต้นได้ดีหนิ” เป่ยหมิงโม่พูดออกมาซึ่งใบหน้านั้น เต็มไปด้วยแสงที่กระทบลงมา “เพียงแค่ ท่านผู้ชาย เปหมิง ?” ชัดเจนว่าเขานั้นรู้สึกจับสิ่งที่ผิดสังเกตเกี่ยว
กับการเรียกชื่อเขา
“ป้าฝูนั้นให้ฉันนั้นเคารพคุณ ท่านผู้ชายเป่หมิง” กู้ ฮอนก็ยิ้มและหัวเราะออกมา “ทำไม ไม่ชินหรือ หรือว่า จะให้เรียกชื่ออื่นดีละ ? หรือจะให้เรียกว่าคนชั่ว คน เลวดีล่ะ ในใจถึงจะสบายใจ ?”
GIO
เขานั้นก็ขมวดคิ้ว ไม่ได้พูดอะไร
แล้วก็เดินเข้าใกล้เธอ แล้วก็ได้เอากล่องไม้ออกมา
ให้
เปิดกล่องไม้ขึ้นมา ในนั้นก็มีสร้อยอยู่เส้นหนึ่ง
หลังจากนั้น กู้ฮอนก็มีสายตาที่ตกใจ แล้วเขานั้น ก็ได้สวมใส่สร้อยเส้นนี้ให้เธอ
“นี่คืออะไร ?” เธอนั้นได้สติแล้วตอบ สร้อยเส้นนั้น ก็ห้อยอยู่ตรงที่คอของเธอเสียแล้ว
มือนั้นก็ลูบสร้อยเส้นนี้ เหมือนกับสร้อยทองเช่น นั้น ดูแล้วเรียบง่ายสบาย ๆ ใช้มือสัมผัสแล้วรู้สึกมี ความสบายมือ ถึงแม้จะดูแล้วไม่ใช่สิ่งที่หายากอะไร มากมายนัก แต่มีความโดดเด่นในตัว ภายในแสงตะวัน นั้นทำให้สะท้อนออกมาระยิบระยับ
ในสร้อยนั้นก็ได้แกะสลักออกมาว่า [V.Q)
เขานั้นก็ได้ใช้มือไปสัมผัสตรงหน้าอกของเธอ แต่ ไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่กลับพูดออกมาว่า “ไม่ได้ รับการอนุญาตจากผม ห้ามถอดมันออกมา”
“หึม..คุณโจรหรือ ต่อให้ไม่ให้ฉันนั้นเอามันออก มา อย่างน้อยก็ต้องบอกสิว่ามันคืออะไร ” เธอนั้นก็พูด ออกมาโดยไม่รู้ว่า “หากมันทำให้ไล่ผีไล่สิ่งเลวร้ายก็ดี สิ แต่หากสิ่งของพวกนี้ไม่โชคดีขึ้นมาล่ะ ? ”
“หุบปาก” เขานั้นใช้นำเสียงที่น่ากลัวแล้วหันกลับ ไป ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโมโห เขานั้นมีใจที่จะส่งของให้เธอ ผู้หญิงคนนี้ยังคิดว่ามันคือสิ่งที่ขับไล่สิ่งชั่ว ร้ายงั้นรี ? เขานั้นอดทน แล้วก็พูดออกไป “รีบไปเก็บ เขา ผมจะพาคุณไปในเมือง”
แล้ว เขาก็ไม่ได้กลับเข้าไปในปราสาทเลย
กู้ฮอนเห็นเขานั้น ก็ชัดว่าตอนนี้ผู้ชายคนนี้โมโห เสียแล้ว
มือของเธอนั้นลูบสร้อยอยู่นั้น นอกจากตัวอักษร VQ เธอก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย
เดิมแล้ว ส่องกำไรหรือสร้อยไข่มุก เธอก็ยังนำไป ขายได้ แต่สิ่งหยกอันนี้มาไม่รู้ว่าดีหรือร้าย และยังส่ง ของอะไรมาให้ก็ไม่รู้ ไม่มีราคาเสียเลย
จะโกรธอะไรนักหนา
พอมาถึงกลางคืน
คนขับรถก็ได้ขับรถพาพวกเขานั้นไปยังในเมือง ราตรีของเมืองบาร์เซโลน่า
เมืองนี้ถูกขนานนามว่าเป็นเมืองในยุโปรที่มีความ หนาแน่นมากที่สุด ทุก ๆคืนของวันศุกร์และเสาร์นั้น จะ เป็นสถานที่ที่ครึกครื้นมากที่สุด ถนนต่าง ๆ มากมาย ล้วนเป็นผับบาร์ ร้านกาแฟ สวนสนุก ทั้งสิ้น และเปิดถึง ตีสองตีสามได้เลย บางที่ก็อาจจะถึงเช้าเลยทีเดียว
