ตอนที่ 193 โม่คิดได้2
สายตาของเขากวาดไปที่สิ่งที่บวมอยู่ด้านล่างท้อง ที่สง่างาม กลับรู้สึกสับสนเป็นที่สุดในตอนนี้
เจ้าโง่นั้นเคยบอกว่าถ้าชอบมีอะไรกับเธอ ก็แสดงว่ารักผู้
หญิงคนนั้น?!
เขายอมรับว่า เขาให้สร้อยคอที่ทำจากเหล็กที่มีคุณค่า ทางจิตใจของเขาให้กับเธอ เขาแค่อยากเอาใจผู้หญิงคนนั้น แค่นั้นเอง!
ก็เหมือนกับเอาใจสัตว์เลี้ยงพวกแมว พวกหมา!
แค่เอาใจ ไม่ใช่ความรัก!
หลังจากที่คิดทบทวนมากว่าครึ่งเดือน คุณชายรองตระกูล เป่ยหมิงก็รู้อย่างถ่องแท้ เกือบจะโง่หลงเชื่อแล้วสิ!
เจ้าโง่ !
หลังจากชะงักไปพักหนึ่ง รถคันงามก็หันหัวออกไปจากที่
นั่น อย่างรวดเร็ว
ทิ้งรอยล้อรถไว้บนพื้นถนน รถคันงามพุ่งทะยานออกไป ราวกับปลาแหวกว่ายในท้องสมุทร
ถึงกระนั้น สิ่งที่คุณชายรองตระกูลเป่ยหมิงไม่ทราบก็คือ แม้ว่าเขาจะเฝ้าอยู่ที่นั่นทั้งคืนก็ไม่มีประโยชน์อะไร
เพราะว่า กู้ฮอนย้ายออกไปจากที่นั่นแล้ว
หลังจากที่พบกับเจียงฮุ่ยซิน วันต่อมาพวกเขาก็ย้ายออก ไปเรียบร้อย…
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
กู้ฮอน นั่งอยู่ที่ห้องอาหารฉงชิ่งที่มีชื่อเสียงร้านหนึ่ง ใน A
ซิตี้
ช่วงที่ผ่านมา นี่เป็นการดูตัวครั้งที่11 แล้ว
คืนนี้เธอแต่งหน้าโทนออกชมพู ใส่ชุดกระโปรงสีเหลือง นวล ทำให้ขับผิวที่ขาวนวลของเธอมากยิ่งขึ้น
คนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอ คือชายสวมแว่นตาที่ดูสุภาพคน
หนึ่ง
วิศวกรคอมพิวเตอร์ อายุ28ปี สำเร็จการศึกษาระดับ ปริญญาโท เงินเดือนรายปี 200,000 พ่อแม่ของเขาทำงาน ราชการแต่เกษียณแล้ว และเป็นลูกชายคนเดียวของ ครอบครัว
“คุณกู้ คิดไม่ถึงว่าคุณซอบกินเผ็ด? แต่ต่อไปคุณคงต้องงดกินพริกแล้วล่ะ”
“หา? ทำไม?” กู้ฮอนซะงักเล็กน้อยมองไปที่ชายสวม แว่นตาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม แม้ว่าเขาจะสวมสูทดูสุภาพ แต่ไป สายตาเธอจะมองยังไงก็เหมือนคนเร่ขายประกัน
“เพราะว่าครอบครัวของเราไม่กินพริกนะสิ อีกอย่างหลัง
จากที่คุณแต่งงานกับผม ก็ต้องเตรียมตั้งครรภ์ผมได้ยินมา ว่าผู้หญิงท้องกินพริกมากไม่ดี….เห็นได้ชัดว่าชายสวมแว่นคนนี้เริ่มวางแผนอนาคตของเขา
และเธอเรียบร้อย
“เดี๋ยวนะคะ ” กู้ฮอนหัวเราะแบบแห้งๆตัดบทเขา ” คุณคือ คุณหลี่ใช่ไหม?ดูเหมือนว่าเรายังไม่ได้ทำความรู้จัก กันเลยนะคะ..”
“ไม่นิ หลิวซุ่ยนำข้อมูลเกี่ยวกับคุณทั้งหมดบอกให้ผม ทราบแล้ว” ชายสวมแว่นดันตั้งแว่นขึ้นเล็กน้อย และพูด ต่อว่า “คุณกู้ แม้ว่าการศึกษาของคุณจะต่ำไปสักหน่อย แล้ว ก็เป็นลูกนอกสมรสที่ไม่ค่อยเป็นที่พอใจของพ่อแม่ หนำซ้ำ เคยไปอยู่อเมริกามาตั้งห้าปี แน่นอนว่าผมคงไม่หวังว่าคุณ ยังเป็นหญิงบริสุทธิ์ แต่พ่อของผมเคยพูดไว้ว่า ผู้หญิงที่จะ แต่งงานมาเป็นภรรยาควรจะมีคุณสมบัติแม่บ้านแม่เรือน เพียบพร้อม คุณเป็นผู้หญิงที่ คุณหญิงตระกูลเป่ยหมิงแนะนำ มา ก็คงจะเป็นคนที่ไม่เลวหรอกนะ”
กู้ฮอน หน้าซีด! แววตาขุ่นมัว
“แต่ว่า คุณหลี่ คุณไม่คิดหรือว่าการแต่งงานเป็นเรื่อง ชีวิตของคนสองคน หากไม่ตัดสินใจให้ดี บางทีอาจจะทำให้ เกิด โศกนาฏกรรมในอนาคต”
ชายสวมแว่นตา กลับไม่คิดเช่นนั้น “การแต่งงาน มันก็แค่ คนสองคนอยู่ด้วยกันไปวันๆ คนที่เป็นภรรยา ก็อยู่บ้านดีๆ คนที่เป็นสามีทำงานนอกบ้าน บางทีอาจจะมีสังสรรค์บ้าง แค่ ไม่เอาเข้าบ้าน หลับตาข้างหนึ่งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้บ้าง ก็น่าจะ ไปกันรอดตลอดรอดฝั่งแล้วไม่ใช่หรือ?”
“ฉันไม่สามารถยอมรับสิ่งที่คุณพูดออกมานี้ได้!” กู้ฮอนกำ มือแน่น” มันไม่ยุติธรรมสำหรับผู้หญิง! ไม่ว่าจะเป็นผู้ชาย หรือผู้หญิงก็ควรจะซื่อสัตย์กับคู่ครองของตัวเอง!”
ชายสวมแว่นตา ชะงักครู่หนึ่ง มองไปที่กู้ฮอนแล้วหัวเราะ
เสียงดัง “คุณกู้ คุณคงไม่ได้ล้อเล่นกับผมใช่ไหม? คุณ หมายความว่า ผมแต่งงานกับคุณแล้ว ผมต้องซื่อสัตย์กับ คุณหรือ?”
ปลายนิ้วของเธอสั่นเล็กน้อย แม้ว่าดูตัวมาแล้วเป็นสิบครั้ง ผู้ชายทั้งสิบคนเห็น’ความซื่อสัตย์ ไม่มีค่าอะไรเลย
ในเมื่อแต่งงานกันไปแล้ว ไม่เหลือความรัก ถ้าอย่างนั้น อย่างน้อยก็ควร “ซื่อสัตย์ ” ต่อคู่ครองของตนเอง ซึ่งนี่เป็นสิ่ง เดียวที่เธอยึดมั่น!
“ใช่!”คำตอบของกู้ฮอนชัดเจนแจ่มแจ้ง “ถ้าหากคุณหลี่ ไม่สามารถให้คำสาบานจะซื่อสัตย์กับภรรยาของตัวเองได้ ถ้าเช่นนั้นเราคงไม่มีเรื่องอะไรที่จะพูดกันต่อไปแล้ว”
จู่ๆชายสวมแว่นตาก็โกรธจัดจนตาแดง “กู้ฮอน ถ้าไม่ใช่ เพราะคุณหญิงตระกูลเปหมิงแนะนำมา ทางคุณพ่อของฉัน บอกปัดกับคุณหญิงเหมิงไม่ได้ เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะ สนใจคนอย่างเธออย่างนั้นหรือ? แค่หน้าตาดีหน่อย ก็คิดว่า ตัวเองมีดีอะไรหนักหนา! ฉันจะบอกอะไรให้ ผู้หญิงอย่างเธอ ตอนที่อยู่อเมริกาคงโดนผู้ชายปู่ยี้ปู้ย่าจนยับเหยินหมดแล้ว ล่ะมั้ง ยังจะมีหน้ามาพูดเรื่องความซื่อสัตย์กับฉันอีก”
ฉาด-
เหล้าในแก้วสาดใส่หน้าของชายสวมแว่น!
ทันใดนั้นชายสวมแว่นตาลุกขึ้นยืน แล้วตบโต๊ะอย่างแรง! “นางนี่ กล้าสาดเหล้าใส่ฉัน?!”
กู้ฮอนหรี่ตาจ้องไปที่เขาด้วยสีหน้าที่ราบเรียบ “คุณหลี่ ดู เหมือนว่าหลายปีที่คุณเรียนมามันคงไม่เข้าสมองของคุณ เลย คุณน่าจะกลับไปเรียนใหม่ ว่าควรจะเคารพผู้อื่น อย่างไร!”
ชายสวมแว่นจ้องกู้ฮอนอย่างดุดัน อยากจะตบเธอ แต่ใน ห้องอาหารนั้นยังมีแขกคนอื่นอยู่มากมาย จึงไม่กล้าลงมือ! “กู้ฮอนเธออย่าทำเป็นได้ใจไปหน่อยเลย! ผู้หญิงอย่างเธอที่เสแสร้งทำตัวสูงส่งแบบนี้ฉันเห็นมาเยอะแล้ว!จาไว้เถอะ! ฮี
หลังจากพูดจบ ชายสวมแว่นก็เดินออกไปจากตรงนั้น อย่างโกรธแค้น
เหมือนกับการดูตัวสิบครั้งก่อนหน้านี้ โต๊ะอาหาร เหลือ เพียงกู้ฮอนเพียงคนเดียว
สองทางเลือกคือออกจากAซิตี้ หรือแต่งงาน เธอลำบาก ใจแต่ก็ต้องเลือกอย่างหลัง
แต่ การดูตัวครั้งที่11 ก็ปิดฉากด้วยความล้มเหลวอีกตาม
เคย
กู้ฮอนเพิ่งเดินออกมาจากร้านอาหารฉงชิ่ง หลิวชุ่ยก็โทร
ตามมาติดๆ
เธอขมวดคิ้ว เลือกไม่ได้ที่จะต้องรับสาย–
“นี่ คุณกู้ ฉันรู้สึกว่าเธอจะตามใจยากเกินไปแล้วมั้ง? ฉัน ล่ะสงสัยจริงๆว่าเธอกำลังคิดจะเป็นศัตรูกับคุณหญิงหรือ เปล่า?” หลิวซุยพูดเยาะเย้ยแกหน้าเธอ “เดิมที่สัญญาอุ้มบุญ เธอเองไม่ใช่หรือที่เต็มใจเซ็นต์ชื่อ ไม่มีใครไปบังคับสักนิด เธอเองนั่นล่ะที่ผิดสัญญาก่อน จะโทษใครได้? ถ้าเธอตัดสิน ใจไม่ยอมแต่งงาน ถ้าอย่างนั้นก็ต้องไปจากAซิตี้ไม่อย่าง นั้นอย่าหาว่าคุณหญิงไม่เกรงใจนะ!”
