ตอนที่ 205ตามน้ำ2
กู้ฮอนวางสายแล้วหยิบหนังสือพิมพ์ข้างๆ มาดูอีกครั้ง
สิ่งที่หลิวเจ๋อเฉิงพูดในโทรศัพท์เมื่อครู่นี้ ทำให้เธอเกิด ความสับสนวุ่นวายขึ้นในใจ
โดยเฉพาะคำสัญญาเรื่องงานแต่งงานที่หลิวเจ๋อเฉิงได้ บอกกับเธอ ตอบตามตรงว่าเธอรู้สึกหวาดหวั่น
ถ้าเธอตกลงถ่ายโฆษณาตัวนี้ ก็หมายความว่าเธอยอมรับ เรื่องการมีอนาคตร่วมกันกับหลิวเจ๋อเฉิง
แต่ถ้าปฏิเสธเขาไป ก็กลัวว่าเขาจะไปก่อกวนหลิวชุ่ย
ตั้งแต่ดูตัวมาครั้งแล้วครั้งเล่า ก็คงมีเพียงหลิวเจ๋อเฉิงนี้ แหละที่ค่อนข้างจะเข้าใจเธอมากที่สุด
ทำไม เขาต้องเป็นผู้จัดการของSosoด้วยนะ?
ห้องพักศิลปิน บริษัทบันเทิงเฉิงเทียน
หลิวเจ๋อเฉิงวางสาย เป่าปากโล่งอกทั้งที่เหงื่อเต็มหน้า
ชั่วพริบตานั้น เขามองไปยังซูยิ่งหวั่นที่นั่งแต่งหน้าอยู่หน้ากระจกบานใหญ่นั้น “Soso คุณคงได้ยินสิ่งที่ผมเพิ่งพูดใน โทรศัพท์ทั้งหมดแล้วใช่ไหม?”
ใบหน้าอันงดงามของซูยิ่งหวั่น ยิ้มเบาๆ กับกระจก “เจ๋อ เฉิง ทำดีมาก!”
“ว่าแต่ ทำไมคุณต้องให้ผม โกหกฮอนล่ะ? ทำไมต้องให้ ฮอนรับถ่ายงานโฆษณาชิ้นนี้ด้วย? ถ้าเธอเกิดดังขึ้นมา เธอ จะเอาผมเหรอ?” หลิวเจ๋อเฉิงถามอย่างสับสน
ซูยิ่งหวั่นใช้หางตาชำเลืองมองหนังสือพิมพ์ที่วางบนโต๊ะ เครื่องแป้งนั้น เผยรอยยิ้มแสนหวานเหมือนเคย “เจ๋อเฉิง อย่าหาว่าฉันไม่ช่วยเหลือคุณนะ ข่าวเช้านี้ส่งผลกระทบเชิง ลบกับฉันมากแค่ไหน คุณคงจะรู้ดีใช่ไหม? ยิ่งไปกว่านั้น คุณ ไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังอะไรของเขาเลย แล้วคุณจะเอาอะไรไป สู้กับคนอื่น เพื่อแย่งผู้หญิงล่ะ?”
เพียงหลิวเจ๋อเฉิงนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ ก็ยังคงรู้สึกเย็น วาบที่หลัง
“Soso คุณรู้จักผู้ชายคนนั้นจริงๆ เหรอ?” หลิวเจ๋อเฉิงชี้ไป ที่รูปเป่ยหมิงโม่ที่อยู่ในข่าวบนหนังสือพิมพ์นั้น ก่อนขมวดคิ้ว เข้าหากัน” เมื่อคืนนี้ผมทันมองเขาแค่ครั้งเดียว ยังไม่ทันมอง ให้ชัดเจนเลย ตาผมก็แสบร้อนไปด้วยน้ำจิ้มรสเผ็ด แล้ว..Sos0 คนคนนี้เป็นมาเฟียจริงๆ เหรอ?”
ซูยิ่งหวั่นเลิกคิ้วขึ้นด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย “คุณน่ะ อย่าถามอะไรให้มาก เอาเป็นว่า ทำตามที่ฉันบอก รับรองว่าคุณ สองคนจะได้ครองคู่กันสมในแน่”
“จริงเหรอครับ?” หลิวเจ๋อเฉิงยิ้มอย่างมีความสุข” ยอดไป เลย! ผมรักฮอนตั้งแต่แรกพบ อีกอย่างผู้หญิงที่ได้มาตรอบ ครองยากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งอยากได้มาครอบครอง เท่านั้น….Soso ถ้าเรื่องนี้สำเร็จ ผมเชิญคุณมาดื่มเหล้า
มงคลอย่างแน่นอน!”
ซูยิ่งหวั่นยิ้มอย่างผู้ชนะ” งั้นก็ขอแสดงความยินดีกับคุณ ล่วงหน้าละกัน”
เธอมองไปยังหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นอีกรอบ ด้วยสายตาที่ อ่อนโยนลง
นิ้วมือของเธอลูบไล้ไปตามรูปแผ่นหลังนั้นอย่างควบคุม ตัวเองไม่ได้ แผ่นหลังนี้ ต่อให้สลายกลายเป็นผุยผงเธอก็จำ ได้
เพียงแต่ ซูยิ่งหวั่นไม่คิดเลยว่าข่าวเช้านี้กลับทำให้เธอ รู้สึกตกใจไม่น้อย
กู้ฮอนกลับไปดูตัวกับหลิวเจ๋อเฉิงเสียได้ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เป็นของ โม่เหรอ?
ดูจากรูปในข่าว หลิวเจ๋อเฉิงคงโดนหนักไม่เบา.. เห็น ได้ชัดว่าเมื่อคืนเปหมิงโม่คงโกรธจริงๆ
นิ้วของซูยิ่งหวั่นหยุดลงพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์ กู้ฮอน ใน เมื่อเธอไปดูตัวเอง งั้นฉันก็คงทำได้เพียงเออออห่อหมกตาม น้ำไปกับเรื่องนี้
เพื่อช่วยให้เธอสมหวัง!
อาคารสำนักงานบริษัทเป่ยหมิง
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง รอบตัดสินของการแข่งประมูล โครงการ”หยิง”
ยี่เฟิงในชุดสูท พาลูกทีมของบริษัทเป่ยหมิงเดินเข้าอาคา รบริษัทเป็หมิง พร้อมต่อสู้กับคู่แข่งจากอีก2บริษัท เพื่อสิทธิ์ การเป็นผู้รับผิดชอบโครงการ” หยิง”
ตลอดช่วงการแข่งขันในรอบตัดสินนั้น ยี่เฟิงดูไม่ตื่นเต้น เลยสักนิด
และผลงานที่เขาเอามาส่งนั้น ก็ทำให้ผู้สัมภาษณ์จากบริ ษัทเป่ยหมิงต่างรู้สึกที่งมาก
ท้ายที่สุด ตอนที่ยี่เฟิงออกจากสนามสอบพร้อมรอยยิ้มนั้น ก็มองขึ้นไปยังกล้องวงจรปิดก่อนจะยกมุมปากขึ้นยิ้มกริ่ม อย่างได้ใจ ก่อนจะพาลูกทีมจากไป
เป็หมิงโม่ที่นั่งอยู่ในห้องทำงานชั้นบนสุดของอาคาร ก็ไม่ พลาดที่จะเห็นรอยยิ้มเย้ยหยันจากกล้องวงจรปิดนั้นของเฟิง
ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น มีข้อความแสดงขึ้นบน
จอมือถือ
(อารอง ถ้าคุณอาจะตัดบริษัทกู้ซื่อออกเพราะผม คนที่จะ เดือดร้อนก็คือกู้ฮอน บริษัทกู้ซื่อมีความสำคัญกับเธอมาก ขนาดไหน คุณอาน่าจะรู้ดีกว่าผม!)
เปหมิงโม่มองด้วยสายตาดุดันเยือกเย็น
ไอ้บ้าเอ๊ย!
ไอ้เป่ยหมิงยี่เฟิงเลือกที่จะส่งข้อความมาในช่วงเวลาแบบนี้
ถือว่ากำลังขู่เขาอย่างชัดเจน
พอการแข่งขันจบลง หัวหน้าฝ่ายก่อสร้างหวังเหริน ก็รีบ
มารายงานผลการแข่งขันทันที
ท่านประธานครับ โครงการที่ทั้ง3บริษัทส่งมานั้นดูไม่เลว เลยครับ โดยเฉพาะของบริษัทกู้ชื่อ ในด้านความคิด สร้างสรรค์ดูโดดเด่นมากทีเดียว เพียงแต่ หากเปรียบเทียบ กับอีกสองบริษัทแล้ว ความสามารถในการควบคุมดูแลของ บริษัทกู้ซื่อ ยังต้อยกว่ามากครับ”
เป้หมิงไม่วางโทรศัพท์ลง ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนถามขึ้น
ว่า “ความเห็นของคุณคือ?”
“ผมคิดว่าในรอบนี้ บริษัทตี้หวาง”แสดงผลงานได้ดีเยี่ยมมาก ความสามารถในด้านต่างๆ ค่อนข้างมีเสถียรภาพ เชื่อ ว่ามีความสามารถในการควบคุมโครงการ”หยิง’ กว่าอีก สองบริษัทครับ” หวังเหรินวิเคราะห์อย่างตรงไปตรงมาใน มุมมองของมืออาชีพ
เป็หมิงโม่เงียบไปสักพักใหญ่ ในหัวก็ผุดภาพเหตุการณ์ เมื่อคืนนี้ ตอนที่กู้ฮอนถอดสร้อยคอโยนใส่มือเขา เขายังจำสี่ คำสุดท้ายที่กู้ฮอนพูดว่า” ไม่ติดค้างกัน” ได้อย่างชัดเจน
เธอคิดว่าแค่ประโยคเราไม่ติดค้างกันอีก” จะสามารถ ตัดขาดความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอลงได้งั้นเหรอ?
เข้ามาทำให้ชีวิตสงบสุขของเขาวุ่นวาย แล้วจะสะบัดก้น หนีไปโดยไม่รับผิดชอบ แล้วทุกอย่างจะจบลงด้วยดีเหรอ? เกิดความรู้สึกหงุดหงิดใจขึ้นมาในใจชายหนุ่ม และเขาก็ไม่ชอบความรู้สึกควบคุมไม่อยู่แบบนี้ “เลือกบริษัทกู้ชื่อ!” เขาผู้ด้วยน้ำเสียงเย็นชา
