ตอนที่ 277 คืนของเพชรแสนหวาน
จู่ๆ เข้าทางจุดเต้นรำ ก็เกิดการตอบสนองขึ้น
ขณะที่ผู้คนดและเสียงปรบมือก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่ หน้ากากสุนัขจิ้งจอกสีเงินเสื้อที่แผ่วบางและรัดสัดส่วนได้ อย่างชัดเจนพร้อมเดินเข้ามาด้วยส้นสูง……
ผู้หญิงคนที่เป็นที่น่าจับตามองที่สุดในงาน
โดยเฉพาะเพชรที่อยู่บนคอหล่อนนั้นออร่าเปล่งประกาย ไปทั่วยั่วยวน
มีสิ่งที่ยั่วยวนกว่าเพชรนั้นก็คือตัวผู้หญิงนั้นเองรูปร่าง สัดส่วนที่เพอร์เฟคและน่าค้นหา……
จนทำให้ชายทั้งหลายหลงไหลไปกันมากมาย
ทุกคนมองเสี่ยวหน้าของหล่อนไม่ชัดแต่ริมฝีปากที่อวบอิ่ม ทาด้วยลิปสติกสีแดงกุหลาบที่ยั่วยวนทำให้คนอดไม่ได้ที่ อยากพุ่งขึ้นไป
ไม่คิดว่าลูกสาวของโม้จึงเฉิงจะงานดีขนาดนี้
ไม่ใช่มีแค่เพชรที่ราคาไม่อาจเอื้อมยังมีนางแบบที่หุ่น ทำให้หลายคนเลือดกำเดาจะไหลเรียงกัน ถ้าได้รักกับผู้หญิง แบบนี้ถึงตายก็ไม่เสียดายไรแล้วแหละ……
หญิงสาวกระตุกยิ้มเต้นรำตามจังหวะเพลงเบาๆ ซึ่ง และน่าดึงดูดมากมาย มีเสน่ห์
ใครกันแน่ที่หล่อนจะเลือก
หล่อนจะเอาเพชร มอบให้ใครกัน?
ผู้ชายแต่ละคนตื่นเต้นและเร่าร้อน…..
หญิงสาวได้หันมาสบตา
“เห้ยยย~”ซูหยุนเฟิงอดไม่ได้ที่จะผิวปากด้วยความตื่น เต้นเหมิงเอ๋อเธอว่าสาวสวยนั้นมองมาทางฉันใช่มั้ย…
เป้หมิงโม่รู้สึกสายตานี้เป็นสายตาที่คุ้นเคยมาก่อน! ต่อด้วย หญิงสาวค่อยๆขยับเดินเข้าใกล้มาเรื่อยๆ
“ฮ่าๆ เป้หมิงเอ้อ หล่อนเลือกฉันแน่นอน เธอดูสิเข้าใกล้ เรื่อยๆแล้ว นายก้อดดดแข็งแล้ว ….
หยุนเพิ่งตื่นเต้นมากตอนที่หญิงสาวกำลังจะเข้าใกล้เขา โยนไม้กวาดในมือเตรียมต้องรับหญิงสาว ใครจะไปคาดคิด
สิ่งที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น!
ในขณะที่ทุกคนคิดว่า หยุนเฟิงโชคดีกำลังจะได้เพชรและ
หญิงสาว
ไม่คิดว่าหญิงสาวเดินผ่านหยุนเฟิงและไปเกี่ยวเนคไท ของเปีหนึ่งไม่
ซูหยุนเฟิงหน้าแตก!
ในสายตาของผู้คนเห็นหญิงสาวที่เกี่ยวเนคไทของเปีหนึ่ง โม่ยิ้มอย่างยั่วยวนและค่อยๆพากันเดินไปที่เวที…
เปหมิง โม่เหมือนโดนอะไรบังคับตัวให้เดินไปอยู่เหมือน กับเขาไม่มีชีวิตเหมือนดั่งโดนผู้ล่าที่แสนสวยและยั่วยวน กำลังล่าเหยื่อ
มือเปหญิงโม่ยังจับแก้วไวน์ไว้อยู่
สายตาที่คุ้นเคยทำให้ใจเขาที่หยุดเต้นมาตลอดสองปีเต้น
ขึ้นอีกครั้ง…
แสงไฟสอดส่องหน้ากากของหญิงสาวบังหมดนอกจากริม ฝีปากที่อวบอิ่มที่ดึงดูดตาเขา
เขาจำริมฝีปากนี้ได้ เขาจำทุกสิ่งทุกอย่างของผู้หญิงคนนี้
ได้แต่แค่——
ผู้หญิง ที่เหมือนกระต่ายอ่อนแอไร้เดียงสา ใสซื่อแบบนี้ ทําไมกลายเป็นสุนัขจิ้งจอกที่ยั่วยวนเซ็กซี่แบบนี้ได้
ไม่เจอสองปีหล่อนเปลี่ยนไปแล้ว เปลี่ยนไปเป็นคนที่เขา
ไม่คุ้นเคย?
ในขณะที่เขาเผลอหล่อนได้จิบไวน์ หนึ่งผมไว้แล้วก็ทำ สิ่งที่ทุกคนตะลึง——
หล่อนจับให้เขาเงยหน้าแล้วยึดตัวจูบที่ริมฝีปากเขาลง
ขต ด…
ทุกคนต่างพากันส่งเสียง
เป้หมิงไม่อึ้ง
หญิงสาวคนนี้ไม่ให้เวลาคิดกับเขาก็ได้ใช้ลิ้นเข้าไปใน โพรงปากของเขาทําให้เขาเสียหลัก……..
ริมฝีปากที่ประจวบกันอยู่หญิงสาวค่อยๆเอาไวน์ที่หล่อน อมไว้ส่งไปในปากของเขาอย่างเจ้าเล่ห์และจูบลงไปอีกจน ทําให้เขากลืนลงไปหล่อนถึงดันตัวออกมา
เขา เย็นที่ริมฝีปาก
หล่อน ยิ้มกริ่ม
แล้วก็หล่อนค่อยๆเกี่ยวไปที่เนคไทเหมือนเดิมค่อยๆพา เขาไปยังทางออกของเวที…
พิธีกรไม่อดที่จะจับไมค์พูดขึ้นว้าว ขอแสดงความยินดี กับคุณผู้ชายหน้ากากหมาป่านะครับ ยินดีที่ได้รับเพชรที่เลอ ค่า….และหวังว่าจะเป็นคนที่สวยงามนะครับ…..ฮ่าๆ…
หยุนเฟิงมองตาปีบๆเห็นเป้หมิงไม่เกี่ยวออกไปเปหนึ่ง เอ้อสุดยอดโว้ย สองปีที่ไม่แตะต้องผู้หญิง รอบนี้มันเปิดฉาก อย่างอลังสุดๆ!
สายตาผู้ชายทั้งหลายที่มองด้วยความอิจฉาตาร้อนเป็น มิงโม่กับผู้หญิงที่เซ็กซี่ได้หายไปจากงาน…
ทุกคนก็ได้เต้นอีกครั้ง ทุกอย่างกลับมาปกติ…
แต่ ใครก็ไม่สังเกตไวน์ที่อยู่บนมือเปหมิงไม่นั้นไปอยู่ไหน แต่ก็ยังมีกลิ่นที่หอมจนน่าหลงไหล…
หญิงสาวเกี่ยวเนคไทค่อยๆเดินตามทางเดิน
ยิ้มเมื่อถึงห้อง419—
ปิดประตู
ในห้องอบอุ่น
กลิ่นที่หลงใหลพุ่งเต็มไปหมดกระตุ้นโดนตัวเขา
เขานิ่งค้าง กลิ่นหอมของไวน์ที่ยั่วยวนตะกี้ยังมีกลิ่นติดอยู่ ทําให้ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเขาแข็ง
ให้ตายเถอะ!
เขารีบถอนหน้ากากทิ้ง
รีบกอดเอวของหล่อนดันติดกำแพง
เสียงแหบๆที่มีเสน่ห์ เปหนึ่ง ไม่พูดกล่าวว่าไงนางมารยา น้อย ไม่เจอสองปี ไปเป็นลูกสาวโม้จึงเฉิงเมื่อไหร่?
พูดไปพร้อมถอนหน้ากากหล่อนออก!
ใบหน้าที่เนียนใส ทําให้เขาใจสั่นอีกครั้ง
!
โดยเฉพาะดวงตาที่สะอาดสะอ้านเหมือนดาวบนฟ้าที่เปร่ง ประกายแสง ทำให้เขาตื่นตัว……
แน่นตัว
หล่อนยิ้ม หน้าตาของหล่อนเหมือนเดิมที่เพิ่มเติมที่ความ
ยั่วยวนที่เพิ่มขึ้นจึงดึงดูเขาเป็นอย่างมาก…….
หล่อนไม่เกรงว่าเขาจะจำหล่อนได้และได้พูดขึ้น
“ไม่เจอสองปี สบายดีมั้ย!”
เขาเริ่มไม่ได้สติรู้สึกเวียนๆหัวและก็ยังจับเอวหล่อนไม่ ปล่อยและได้ยื่นมือไปจับเพชรที่สนคอหล่อน
เขายิ้ม พูด สาวน้อยเธอใช้มารยาอะไรถึงทำให้ไม้จึงเฉิง
ยอมเสียเพชรนี้ไป?”
หล่อนยิ้มกริ่มเอามือไปแตะที่ปากเขา
“วว….พูดอย่างอ่อนโยน “ที่รักเธอว่าบรรยากาศแบบนี้
เราน่าจะทําอะไรกัน?
พูดๆอยู่หล่อนก็ลูบคลำหน้าคอเขาไปมาและหยอกล้อที่ แกนกลางของเขาที่พองตัว…..
เขาถอนหายใจ!
ใจสั่น แค่เวลาสองปี ผู้หญิงนี้เหมือนเปลี่ยนไปอย่างคนละ คน เข้าใจการใช้ทุกผู้หญิงมาจับจุดอ่อนผู้ชาย
เขากัดฟัน รีบจับสะโพกหล่อนรัดเข้าหาตัวเองแน่นๆ
ให้ตายเถอะ! ไปไม่บอกกันสักคำ พอกลับมาก็ทำให้ฉัน ลุกเป็นไฟ!
พูดถึงเมื่อก่อน สิ่งที่หล่อนทำ ก็คือทำให้เขาโมโห
งั้นเวลานี้หล่อนกำลังหยอกล้อกับความอยากของเขา
“เหอะๆ…หล่อนยิ้ม งั้นให้ฉันช่วยมั้ยคะ? หล่อนยืดตัวไปจูบที่ต้นคอเขา
กลิ่นกายของหล่อนกระตุ้นให้เขาอยาก ค่อยๆจับ บอกที่ สวยงามแล้วพูด” ในเมื่อเธอพูดก่อน ฉันก็จะสนองให้
กอดเอวหล่อนแล้วกันตัวหล่อนไปที่เตียงใหญ่
กดทับหล่อนอยู่ใต้ร่าง จูบอย่างกระหาย…..
หล่อนยิ้มทุกอย่างไปตามแผนที่หล่อนวางยิ้มพูด
” รอก่อนสิ…. เราหาอะไรมาเล่นก่อนมั้ย….
?
เขาเงยหน้าจากอกหล่อนเขาส่ายหัว ทำไมจู่ๆ คืนนี้เขาเมา
ง่ายแบบนี้?
และผู้หญิง ใต้ร่างนี้ซึ่งยั่วยวนเหลือเกินทำให้เขาอดไม่ได้ และไม่คิดว่าจะมาเจอหล่อนอีกครั้งใสสถานการณ์แบบนี้
ผู้หญิง ที่ทำให้เขามีความสุขความทุกข์และอยากเอา
ตอนนี้ในสมองเขามีแต่จับผู้หญิงคนนี้มาเอาให้สะใจแล้ว ค่อยๆช่าระความอยาก ในตลอดสองปีนี้
“ใช่ ยั่วยุเล่นก่อนไงละ!”
หล่อนหัวเราะทำให้เขาใจคันยิบๆ
และหล่อนก็ดันเขานอนราบกับเตียงแล้วเดินไปที่ลิ้นชักจุด
เทียนหอมขึ้นหล่อนยิ้มกริ่ม
หล่อนอีกผ้าบางของหล่อนจนเห็นบีกีนี่สีเงินค่อยๆเดินขึ้น
ไปหาเขา…
รูปร่างที่ยั่วขนาดนั้นเขาทำให้อดใจไม่ไหว
หล่อนยิ้มแล้วแกะเนคไท…
กระดุม
เข็มขัด
กางเกง
จนเหลือแค่ อกเซอร์ทราคาแพง….
และหล่อนได้เอาเศษผ้ามามัดมือเขา
เขาตื่นเต้น!
นางมารยาน้อยนี้จะเอาแบบเรียกอารมณ์แบบนี้เลยหรอ?
งั้นโครตเสียว เขาเกือบกดหล่อนลงไปเหมือนทุกครั้ง!
“ที่รัก อย่ารีบสิ….เรามาดื่มกันก่อน…
หล่อนยิ้มแล้วเดินไปที่ลิ้นชักอีกครั้งเอาเหล้าขวดหนึ่งออก
เขามองการกระทําของหล่อน เหมือนหล่อนเตรียมการนี้
ไว้แต่เช้า….”
มา
