“แต่นิสัยของเธอมันขาดและยึดติด…… หล่อนก๋ามัดแน่น โมโหจนตัวสั่น!
“ฉันไม่คิดแบบนี้” เขากระตุกยิ้มมุมปาก “อย่างน้อยวันนี้ตอนนี้ฉันก็มีฐานะแต่สถานะที่ดีกว่า คนมีพ่อแม่ครบถ้วน! อีกอย่าง——
จู่ๆเขาก็เข้าใกล้หล่อน ยิ้มกริ่ม
“เธอไม่ใช่บอกว่าเธอไม่รักฉันแล้วหรอ? ใน เมื่อไม่รัก แล้วจะกลัวทําไม?”
“ฉันไม่ได้กลัว!” หล่อนพูดไป “ฉันไม่คิดว่าเธอ จะตี๋าขนาดนี้!”
“อื้มหื้ม “ เขายักไหล่อย่างเฉยๆ “เพราะยังไง ฉันก็ไม่สนใจใส่ใจกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว ! อย่ามาพูด เหมือนตัวเองยิ่งใหญ่ขนาดนั้น เด็กไม่มีแม่ก็สามารถ ใช้ชีวิตดีๆได้ ! เช่นฉันนี่แหละเป็นตัวอย่าง!”
“เธอแบบนี้เขาเรียกว่าดีหรอ? นิสัยคนอะไร ไม่รู้ แบบนี้ก็เรียกว่าดี?”
ฉันเคยพูด ฉันไม่สนใจว่าเธอจะมองฉันยังไง! “ เพราะยังไงเธอก็ไม่ได้อะไรกับสิ่งที่ฉันทำ….” เขา กำลังชี้บ่งบอกการกระทำที่เขามองดอกไม้การกระ ท่าโง่ๆแบบนั้น “ฮอนเอ่อ ตอบสิ่งที่เธอเลือก! และ อย่ามาท้าทายความอดทนของฉัน….
หล่อนหายใจลึกๆ นิ้วก็ยังสั่น
มองเขาแล้วเปิดปาก–“ฉันเลือก——ไม่ ยอม แต่ง งาน แทน!
พูด คําๆชัดเจนพอ
หยิ่ง
สายตาเขามืดครึ้ม
จ้องหล่อน35!
ไม่เคยคิดว่าหล่อนจะปฏิเสธ!
“ได้” เขากัดฟันพยักหน้า เลือดขึ้นหน้า อยู่ ตรงหน้าหล่อนแล้วหันตัวเดินไปที่หน้าประตูห้องนอน แรงประตูแรงๆ ตะโกนดังไปห้องโถง ––
“ฉิงฮัว เข้ามา!”
ฉิงฮัวใช้เวลาแค่2วิรับวิ่งมาในห้อง : “เจ้านายมี อะไรหรอครับ?”
ฉิงฮัวคิดว่าเจ้านายกับคุณกู้อยู่ห้องนอนด้วย กันนานขนาดนี้คงจะเปลือยกายไป…กันแล้ว แบบนี้ ถึงจะเข้ากับนิสัยเจ้านาย….
แต่ไม่คิดว่า ทั้งสองก็ยังใส่เสื้อดีๆ แต่สายตา นั้นปะทุ
สายตาเฉียบคมของเปหมิงโม่นั้นจ้องกู้ฮอน แบบไม่กะพริบตาเลย แต่พูดกับฉิงฮั้ว—-
“รีบโทรไปที่บ้านตระกูลเป่หมิง!”
* ฉิงช้างง
“กูฮอน งค้าง
เป่หมิ่งโม่ทำหน้าเย็นชา : “บอกให้พ่อบ้านวัง จ้องตั๋วที่เร็วที่สุดบินไปเดนมาร์ก”ห้ะ? เจ้านายจะไปเดนมาร์กหรอครับ?“นิ่งชั่ว
“ไม่! แต่เป็นเด็กน้องคนนั้นไป!” เปหมิงไม่
อธิบาย
“หึม….”ฉิงฮัวแปลกใจมาก
เป่หมิงโม่—” กู้ฮอนตะโกน
“เจ้านายจะให้คุณชายน้อยทั้งสองไป เดนมาร์ก? ” ฉิ่งชั่วไม่รู้เลยว่าเกิดไรขึ้นกันแน่ ทำไม อยู่ดีๆ เจ้านายก็จะส่งคุณชายน้อยไป?
“ใช่ ! ฉันจะให้พวกเขารีบบินไปที่เดนมาร์ก จากนั้นเข้าเกาะกรีนแลนด์เข้าไปอยู่อาร์คติก!” เสียง เย็นของเขานั้น ทำให้ฉิงฮัวและกู้ฮอนลิ้งค้าง!
“อาร์คติก? ” ฉิงฮั้วอดไม่ได้ที่จะจาม
ในที่สุดหล่อนก็ทนไม่ได้แล้วพูดขึ้น ” เธอดัน จะส่งลูกไปที่อาร์คติก? เป้หมิงไม่เธอมันบ้า!!! ตรง นั้นหนาวขนาดไหนเธอไม่รู้เลยหรอ? พวกเขายังเล็ก แบบนี้.……….
“ถึงจะหนาว คนเอสกิโมก็ยังอยู่ได้ไม่ใช่หรอ? ฉันส่งพวกเขาไปอาร์คติก เธอก็สามารถตามไปได้! แต่อย่าให้ฉันรู้ละกัน ไม่งั้นฉันจะทิ้งพวกเขาไปที่ แอนตาร์กติก! นั่นนอกจากที่วิจัยแล้วก็ไม่มีอะไร สักอย่าง! โลกกว้างใหญ่ขนาดนี้ จะให้เธอไม่เจอพวก เขาตลอดชีวิต มันช่างง่ายดายเหลือเกิน!”
หล่อนหายใจเยือกเย็น
โมโหจนเจ็บหน้าอก
“ฉงชัว! ยังนั่งค้างทำอะไร? รีบไปโทร สิ!”เวลาที่เขาตัดสินใจอะไรก็ต้องรีบไปทำอย่างสาย
ไฟ!
“เจ้านาย…” ฉิง วอึ้งค้าง การตัดสินใจของ เจ้านายมันชั่งทำให้อึ้งเหลือเกิน
“ไม่….เป้หมิงโม่ เธอไม่สามารถทํางี้กับพวก เขา! เธอห้ามโหดเหี้ยมขนาดนี้! นั้นเป็นลูกของ เธอ…..” หล่อนกุมหน้าอกที่เจ็บไว้ เหมือนจะเป็นลม ตายเพราะผู้ชายคนนี้
เขานิ่งสักพักสีหน้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ไม่ใช่ฉันโหดเหี้ยม เพราะเธอโหดเหี้ยมต่าง หาก เธอเป็นคนเลือกให้ทั้งชีวิตก็ไม่ได้เจอพวกเขา เอง!”
เขาค้นพูดด่าให้เป็นขาว
หล่อนจิกจ้องเขาแน่นๆ ริมฝีปากก็กัดจนจะ
“ฮอนเอ่อ ตลอดชีวิตมันยาวมาก เธอจะกล้า บอกว่าเวลาช้านานแบบนี้ เธอจะอดไม่ได้ที่แอบๆ ตามหาพวกเขา? วิธีเดียวก็คือเอาพวกเขาสางไปที่ๆ เธอไม่สามารถถึงได้ ภูเขาน้ำแข็งหรือว่าแม่น้ำ แข็ง….หรือว่าทะเลทรายที่ร้อนระอุ…. แค่ที่ๆเธอไม่ สามารถไปได้ ฉันก็จะส่งพวกเขาไป……
เหมือนตอนที่เขาสาบานว่าจะไปก้าวเข้าเมือง
ซาบาห์อีก
เพื่อหลบหนีแม่ตัวเอง เขาสามารถทำเหมือน แม่เขาตายจริงๆได้
เขาถึงขั้นแซง ครบรอบวันตายให้แม่เขา ผู้ชายแบบนี้ยังมีอะไรที่ทำไม่ได้อีก?
“ไม่….” หล่อนเกือบปลง “เป่หมิงโม่ ฉันตกลง! ฉันตกลงยังไม่ได้อีกหรอ? ฉันยอม! ขอร้องอย่า ส่งตัวพวกเขาไป…อย่าให้พวกเขาไปทุกข์แบบ นั้น….พวกเขาไม่ควรเดินทางเดียวกับเธอ…ไม่ควรมา รับอะไรพวกนี้….
น้ำตาไหล
นี่เป็นแค่แต่งงานปลอมๆเพื่อแลกเปลี่ยน ใน ที่สุดหล่อนก็พูด!
หน้ามืดครึ้มของเขาค่อยๆดีขึ้น
ยื่นมือมาที่หน้าหล่อนเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อน โยน “ฮอนเอ๋อ ถ้าตอบตกลงแต่เช้าก็ไม่มีเรื่องอะไร แล้วนิ? จริงแล้วโชคชะตาของเด็กมันขึ้นอยู่กับสิ่งที่ เธอเลือก เข้าใจมั้ย?”
ผู้ชายคนนี้ เธออย่าคิดว่าจะชนะต่อหน้าเขา ได้!
เขาเป็นคนที่พูดตัดสินเก่ง !
โหดเหี้ยม ใจดำ มีลูกไม้เต็มมือ
เขานี่เป็นคนเลวที่โดดเด่นจริงๆ
เขาสามารถจับจุดอ่อนเธอไว้ แล้วจี้จุดลงไป เพื่อใต้กับเธอ!
ถึงขั้นเธอไม่สามารถเอาคืนเขาได้……
