ตอนที่ 414 หยาดน้ำตาที่ปรากฏใน
นัยน์ตา2
เขาใจสั่นระริก เสียงพูดอันคุ้นเคยดึงเขาให้
กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง “กู้ฮอน…… เมื่ออ้าปากก็พบว่าเสียงของตัว
เองแหบแห้งเสียจนไม่น่าฟัง
“ฉันอยู่นี่ คุณหิว ใช่หรือไม่” กู้ฮอนที่ยืนอยู่
ข้างเตียง ร่างกายเครียดเกร็ง รีบคลำหาทาง เทน้ำเปล่าไปหนึ่งแก้ว แล้วเสียบหลอดลงไป
“มา ดื่มน้ำให้ชุ่มคอสักหน่อย
หลังจากเป้หมิงโม่ดูดหลอดดื่มน้ำก็รู้สึกดีขึ้น
ช้าๆ
เขาสูดลมหายใจลึก คิ้วขมวด “ทำไมถึงไม่เปิด
ไฟ”
“อ่อ….กลัวจะรบกวนแล้วทำให้คุณตื่น….. ฮอนกลอกนัยน์ตาไปมา โชคดีที่ภายใต้แสง สลัวอันเลือนลาง เขามองไม่เห็นอาการกินปูน ร้อนท้องของเธอ
เป้หมิง โมเงียบไปสักพักหนึ่ง จากนั้นก็ยื่นมือ ออกมาควานหามือของเธอ มาจับไว้ในอุ้งมือ ของตัวเอง ถึงค่อยรู้สึกจิตใจสงบลง
“กู้ฮอน เมื่อตะกี้ผมฝันเรื่องหนึ่ง..………….
“ผมฝันเห็นปลาหมึกตัวน้อยพาดอยู่บนใบหน้า ของผม……” เขาเอ่ยพูดไป มืออีกข้างก็ยื่นไป แตะที่แก้มโดยไม่รู้ตัว แล้วก็ตกตะลึง “แปลก จริง ทำไมหน้าถึงได้เปียกชื้นกัน” ราวกับว่า ความฝันนี้เหมือนจริงซะจนทำให้ตกตะลึง “อ่อ…..เรื่องนี้ เมื่อตะกี้ฉันใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ด ใบหน้าให้คุณไปรอบหนึ่ง..……… ฮอนพยายาม พูดมั่วซั่ว
ความจริงแล้ว เธอตกใจมาก เมื่อตะกี้นี้เหมือน กับว่าตัวน้อยจะจูบไปแก้มของเขาอย่างบ้า คลั่ง ไม่เปียกชื้นก็น่าประหลาดแล้ว!
* เขาเงียบขรีม คิ้วขมวด “เมื่อตะกี้เหมือน กับว่าจะได้ยินเสียงเด็กน้อยร้องไห้ของปลา ทะเลตัวหนึ่ง…….อืม ก็เหมือนกับเสียงร้องของ เด็กแบบ…….
“มีด้วยหรือ ฉันไม่เห็นได้ยินเลย! คุณหลอนไป เองหรือเปล่า” กู้ฮอนกลอกตามองบน พู ดมั่วซัวต่อไป
เสียงร้องไห้นั้นก็เป็นของตัวน้อยไม่ใช่หรือ สวรรค์ ไอ้หมอนี่เดี๋ยวก็ปลาหมึกน้อย เดี๋ยวก็ ปลาทะเลตัวน้อย ลูกสาวของเธอดูไม่ได้ขนาด
ไหนกัน มีชีวิตไปๆมาๆก็หยุดอยู่ที่สถานภาพ ปลาตัวหนึ่งซะอย่างนั้น
คาดไม่ถึงเลยว่า คำพูดเหล่านี้ของเป่หมิงไม่ จะกระตุ้นให้กู้จิ๋วจิ๋วที่แอบอยู่ใต้เตียงโมโหจน ถูกแอนนปิดปากเล็กๆ
“อุ๊บ……” ตัวน้อยร้องโมโหออกมาคำหนึ่ง
แอนนิลนลาน
กู้ฮอนก็สูดลมหายใจลึกเย็น
เป้หมิงโม่ขมวดคิ้ว “คุณได้ยินไหม เสียง นั้นแหละ เมื่อตะกี้ก็ร้องอีกแล้ว…….
“ไม่………………ไม่ว่าอย่างไรฉันก็ไม่ได้ยิน”
กู้ฮอนหัวเราะแหะๆสองที ตกใจจนหัวใจจะ หยุดเต้น ส่งเสียงกรีดร้องภายในใจว่า ลูกรัก จ๋า ลูกอย่างสร้างความวุ่นวายเพิ่มเติมให้กับ หม่าม้าอีกจะได้ไหม เป็นเด็กดีนะ……
“อย่างนั้นหรือ” เป่หมิงไม่พึมพำด้วยความ สงสัย กระดิกหูตั้งใจฟังอยู่สักพักหนึ่ง………
ก็ไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ของเจ้าปลาทะเลน้อย
ตัวนั้น แต่ทว่า
เขาสูดจมูกไปมา……..
“เหมือนกับว่าจะมีกลิ่นแปลกๆ…………… คิ้วเขาขมวด “ราวกับว่าอยู่ข้างหมอน…….
กู้ฮอนโผเข้าไปใกล้โดยไม่รู้ตัว เมื่อสูดดม
ก็ทําให้ผู้คนที่พบเห็นหรือได้ยินล้วนตกตะลึง
ได้ในทันที
Oh my god!
……..ไม่ใช่ว่ากลิ่นนี้มันเป็นกลิ่นปัสสาวะของ
ตัวน้อยหรอกหรือ
กลิ่นเบาบางมาก ทั้งยังผสมปนเปไปกับกลิ่น
หอมของนมบางเบา………………
กู้ฮอนรู้ว่า เมื่อตะกี้ตัวน้อยตกใจจนปัสสาวะ ราด……นั่นเป็นกลไกตอบสนองของร่างกาย
ตามธรรมชาติของตัวน้อยที่เห็นเทพเจ้าสุขา เป่หมิงโม่ ไอ้หมอนี่ ลูกหมาผู้รักความสะอาด เป็นชีวิตจิตใจอย่างไรก็คือลูกหมาผู้รักความ สะอาดเป็นชีวิตจิตใจ ระดับความไวต่อสิ่งที่ไม่ สะอาดของจมูกนั้นดีกว่าคนทั่วไปจริงๆ !
ไม่เห็นจะได้กลิ่นอะไรเลย ……. ความ สามารถในการพูดจามั่วซั่วโดยไม่กะพริบตา ของเธอนี่นับวันยิ่งดีขึ้นเรื่อยๆแล้ว ตอนนี้แสง สลัวเลือนราง อย่างไรก็มองเห็นไม่ชัดเจน ไม่ ได้ต่างอะไรกับการพูดจามั่วชั่วเลยแม้แต่น้อย เป้หมิงไม่คิ้วขมวดลึก “สมควรตาย นี่มันกลิ่น ปัสสาวะชัดๆ คาดไม่ถึงเลยว่าคุณจะดมไม่ได้ กลิ่น ผู้หญิง คุณอย่าบอกผมนะว่า เมื่อตะกี้คุณ พาสุนัขมาด้วยตัวหนึ่ง!” อะไรนะ!
ฮอนตาเบิกโต คาดไม่ถึงเลยว่า ไอ้ หมอนจะพูดว่าเป็นปัสสาวะของสุนัข สวรรค์ ลูกสาวของเธอเลวร้ายขนาดนั้นจริงๆ
หรือ
แอนนิไขสันหลังเย็นวาบ
“….…….. ตัวน้อยอดทนไม่ไหวแล้ว ร่างกายดิ้นไป มา ขาเล็กๆเตะไปที่ปลายเตียงหนึ่งรอบใน
ทันที
ตึง!
แน่นอนว่าพละกำลังของเด็กน้อยที่ออกแรง สุดชีวิตก็ยังเบาซะจนทําให้คนมองข้ามไปได้ “ผิดปกติ…… ความคิดของท่านไม่นั้นรอบคอบ ขณะที่กำลังดิ้นรนพาร่างกายที่เจ็บปวดให้ลุก
“คุณทําอะไร” เธอประสาทตึงเครียด
ทานไม่หนีนัยน์ตาดำมืดลึก เขาได้รับบาดเจ็บ จากการโดนยิง กระดูกสะบัก ไม่ใช่ถูกตีจน สมองพัง! พึมพำเสียงต่ำ “ผมอยากจะดูว่าคุณ แอบซ่อนอะไรไว้ข้างใต้เตียง” เมื่อพูดจบ เขาก็ลุกขึ้นในทันที
“ร้าย…… ” เธอร้องตกใจ
คิดก็ไม่ทันคิด ประทับจูบลงไปบนริมฝีปากได้ รูปของเป้าหมิงโ……..
ภายในใจคิดเพียงแค่ว่า ไม่ว่าจะใช้วิธีการใด ก็ตาม ล้วนต้องหยุดเขาให้ได้! จะต้องไม่ให้ เขาพบกับตัวน้อยอย่างเด็ดขาด……… “อุ๊บ……ผู้หญิง…… ปากของเขาก็ถูกเธอขบ กัดอย่างไม่ประสีประสา
ชั่ววินาทีนี้ในใจก็มีกระแสอบอุ่นไหลผ่านเข้า มาสู่หัวใจอันแห้งผากของเขา
จูบนี้เบี่ยงเบนความรู้สึกนึกคิดของเขาไปในชั่ว
วินาที
เกือบจะเป็นสัญชาตญาณทั้งหมดที่ทำให้เขา พลิกกลับเป็นฝายดูดกลืนเธอ ครอบครองส่วน
บางนุ่มของเธอ
กู้ฮอนตกตะลึงไปชั่วครู่ ไอหมอนี้ช่างเหยียบ จมูก นหน้า (เปรียบว่า การที่ฝั่งหนึ่งให้ เกียรติอีกฝั่งหนึ่ง แต่อีกฝ่ายไม่คิดสนใจ กลับ จะวางท่าได้ใจยิ่งขึ้น) จริงๆ ทั้งยังกัดเธอไม่
ปล่อยเลยด้วย……
รู้สึกได้ลางๆว่าความโกรธของตัวน้อยนั้นเพิ่ม ขึ้นเรื่อยๆ กู้ฮอนทําได้เพียงแค่ปีนขึ้นเตียง โผ เข้าไปหาเขา
ผลักร่างกายที่เพิ่งจะลุกขึ้นมาของเขาให้กลับ
ลงไปนอนเช่นเดิม
” เขาส่งเสียงมง่า หายใจหอบ จู่ๆผู้ หญิงคนนี้ก็ร้อนแรงขึ้นมา ทำให้เขารู้สึก ประหลาดใจ “คุณ……………. ในไม่ช้าก็ถูกเธอขบกัดอีกแล้ว
