ตอนที่ 656 เป่หมิงเอ้อไม่เป็นที่พอใจ 2
แม้จะเป็นตอนดึกแล้ว แต่เขาไม่มีความง่วงแม้แต่น้อย
ในตอนนี้ หลังเขามีเสียงกิ่งไม้ที่โดนเหยียบลอยมา
“ฮ่าฮ่า ฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าประธานเป่หมิงจะมีความชอบที่ ยืนอยู่ที่นี่เพื่อชมวิวดวงจันทร์ ”
เป่หมิงโม่ไม่จำเป็นต้องหันหลังไปดู ก็รู้แล้วว่าถังเทียนจื๋ออยู่หลังตัวเอง. “ คุณก็ไม่ได้นอนไม่ใช่หรอ มาที่นี่ก็คงไม่ได้มาชมวิวดวงจันทร์ใช่ไหม”
ถังเทียนจื๋อมองแผ่นหลังของเป่หมิงโม่ ยิ้มอย่างเย็นชา “ ฉันคงไม่ได้มีความชอบสบายใจด้านนี้เหมือนประธานเป่หมิง ยังมีเรื่องให้ฉันไปทำอีกเยอะ ”
เป่หมิงโม่ค่อยๆหันหลัง แสงเย็นชาพุ่งออกมาจากดวงตาที่มองไปทางถังเทียนจื๋อ
“ประธานเป่หมิง คุณไม่จำเป็นต้องใช้สายตาแบบนี้มองฉันสิ ” ถังเทียนจื๋อพูดแล้วเดินมาข้างหน้าอย่างสบายใจ
“เป้าหมายที่คุณเข้าใกล้พวกเขาคืออะไรกันแน่ ? ” เป่หมิงโม่ไม่มีความอดทนที่จะเข้าใจแรงจูงใจของถังเทียนจื๋อ เขาจึงถามโดยตรง
“พวกเขาที่ประธานเป่หมิงหมายถึงคือใคร ? กู้ฮอนหรือลูกทั้งสองคนของคุณ ? ฮ่าฮ่า ฉันก็แค่เจอพวกเขาโดยบังเอิญ ในระหว่างทางที่ส่งพวกเขากลับบ้านก็สนิทกันเท่านั้น ” ถังเทียนจื๋อมองออก ว่าเป่หมิงโม่ตื่นเต้นกับเรื่องของพวกเขาสามคนมาก
เป่หมิงโม่เหล่ตาเล็กน้อย ยิ่งถังเทียนจื๋อพูดเช่นนั้น เขาก็ยิ่งมีจุดประสงค์บางอย่าง: ” อย่ากวาดตัวเองให้สะอาดเลย จงอยู่ห่างจากพวกเขา มีเรื่องอะไรให้มาหาฉัน”
“มองไม่ออกจริงๆ เป่หมิงโม่ที่เย็นชามาตลอดจะมีความรู้สึกแบบนี้ด้วย แต่ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในความสนุก ยังเล่นไม่พอเลย ถ้าคุณทำให้ฉันใจร้อน ฉันคงไม่กล้ามั่นใจความปลอดภัยของพวกเขานะ ”
***
เป่หมิงโม่ฟังแล้ว เหล่ตาเล็กน้อย “ นี่คุณกำลังขู่ฉันหรอ ตั้งแต่เล็กจนโตสิ่งที่ฉันไม่กลัวที่สุด ก็คือโดนคนอื่นขู่”
ถังเทียนจื๋อหัวเราะอย่างเย็นชา：“ โอ๊ะ？ งั้นคุณก็สามารถลองอารมณ์สุดขีดของฉันได้ ถ้าดวงดีพวกเขาก็จะมีเวลาอยู่ได้หลายวันมากขึ้น”
“ฉันขอเตือนคุณ ถ้าคุณกล้าแตะพวกเขาแม้แต่น้อย ฉันจะไม่ยอมคุณแน่ ” พูดจบ หมัดที่ไม่รอช้าของเป่หมิงโม่ก็ตีไปทางถังเทียนจื๋อ
เป่หมิงโม่ไม่รู้ว่าเขาจะสังเกตเห็น หรือระแวงไว้ไหม
ได้ยินแค่เสียง “ ปึก ….”
หมัดของเป่หมิงโม่หยุดที่บนมือของถังเทียนจื๋อ
“โถโถ …. รู้อยู่แล้วว่าคุณจะใช้ไม้นี้ ไม่คาดคิดจริงๆ ฉันคิดมาตลอดว่า ไม่ว่าคุณจะเจอกับปัญหาอะไรก็สามารถใจเย็นได้ แต่ตอนนี้ดูแล้ว คุณไม่ใช่เป่หมิงโม่ที่ฉันเคยรู้จักแล้ว ทำไมถึงห้ามอารมณ์ไม่ได้แล้ว นี่เป็นข้อห้ามของคนทำธุรกิจใหญ่เลยนะ ”
ถังเทียนจื๋อปล่อยมือที่กำหมัดของเป่หมิงโม่ออก “ แต่ฉันไม่เหมือนคุณหรอก ฉันใจเย็นพอ เพราะฉะนั้นฉันต้องชนะคุณ สิ่งที่คุณติดฉัน ฉันก็จะนำกลับไปเหมือนกัน ไม่ใช่เพียงแค่นี้ ฉันยังจะเอาดอกเบี้ยอีก”
เป่หมิงโม่เก็บหมัดตัวเอง จ้องเขาอย่างแรง “ คุณหมายความว่ายังไง?” ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงคนในรถออดี้สีขาวที่เขาเห็นในชั้นใต้ดินของโรงแรมแมนดาริน
“วันนั้นในชั้นใต้ดินของโรงแรม คนที่ขับรถผ่านคือคุณใช่ไหม !”
เป่หมิงโม่ถามออกมาแบบนี้ ก็รู้แล้วว่าถังเทียนจื๋อจะไม่มีทางยอมรับ เพราะยังไงเรื่องที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้เล็ก
ถ้ายอมรับ ก็อาจจะได้รับผิดชอบ
แต่คิดไม่ถึง ถังเทียนจื๋อพยักหน้าแล้ว “ สายตาคุณนี่ไม่เลวเลย วันนั้นที่เกิดเหตุฉันอยู่ในเหตุการณ์ก็จริง เริ่มแรกฉันอยากจะถามคุณว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เห็นอารมณ์คุณเหมือนจะไม่ดีมาก ฉันจึงได้แค่ขับรถออกจากที่นั่น หลังจากนั้น ฉันก็รู้โดยการอ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ มีคนเสียชีวิต อีกอย่างฉันยังรู้ ว่าตั้งแต่วันนั้น คุณยังทำเรื่องที่คุณไม่เคยทำ ท้ายสุด คุณต้องขึ้นศาลกับคนอื่นด้วยเรื่องเล็กน้อย ยิ่งทำให้ฉันแปลกใจมากที่สุดคือ คุณเป็นคนแพ้ ”
พอพูดถึงจุดนี้ เขาส่ายหัวทันที
เป่หมิงโม่ฟังแล้วยิ่งโมโห เขากำหมัดจนได้ยินเสียงหมัด “ คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ฉันรู้สึกตั้งแต่แรกแล้วว่าเรื่องนี้คุณเป็นคนทำ คุณมีเรื่องอะไรมาหาฉัน มีแผนอะไรฉันรับเอง ไม่ต้องทำเรื่องสกปรกแบบนั้น”
ถังเทียนจื๋อส่ายมือ：“เป่หมิงโม่ คุณฟังให้ชัดเจนนะ ฉันแค่บอกว่าฉันผ่านที่นั่น แต่ฉันไม่ได้ยอมรับว่าเรื่องวันนั้นฉันเป็นคนทำ ถ้าคุณคิดว่าเป็นแบบนี้ ก็รบกวนคุณไปหาหลักฐานด้วย ”
คำพูดจบลง แสงฟ้าแลบสองเส้นออกมาจากขอบฟ้าไม่ไกล ท้องฟ้าสีครามสว่างเป็นพิเศษ
จากนั้นก็ได้ยินเสียงฟ้าร้องที่อยู่ไกลออกไปในท้องฟ้า
ถังเทียนจื๋อเงยหัวขึ้นมองท้องฟ้า แล้วมองรอบป่า สีหน้าเมื่อกี้ของเขาเปลี่ยนไปทันที
เขาค่อยๆขมวดคิ้ว สีหน้าก็กลายเป็นความกังวลทันที
แล้วหันหน้าพูดกับเป่หมิงโม่ “ ฉันไม่มีเวลามาเสียเวลากับคุณตอนนี้แล้ว ถ้าคุณไม่อยากให้คุณกู้และเด็กมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ก็รีบไปเรียกพวกเขาตื่น พาพวกเขาออกไปจากที่นี่ ไม่งั้นคุณจะเสียใจภายหลัง ”
***
เป่หมิงโม่ไม่ฟังแผนการนี้ของถังเทียนจื๋อหรอก “ คุณอย่าคิดว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วคิดจะหนี หลักฐานฉันจะไปหาแน่นอน อีกอย่าง ฉันจะให้คุณชดใช้หนี้หลายเท่า !”
ถังเทียนจื๋อเหมือนจะไม่สนใจคำพูดของเป่หมิงโม่ แล้ววิ่งเข้าไปในกลุ่มแคมป์ “ ได้สิ ไม่ว่าคุณจะใช้วิธีอะไรฉันก็จะให้ความร่วมมือกับคุณแน่นอน ! ”
เขาพูดแล้วเคาะไปเต็นท์ทุกเต็นท์ที่เดินผ่าน “ รีบตื่น รีบตื่นเร็ว เก็บของพวกคุณให้เรียบร้อย พวกเรารีบออกจากที่นี่ !
