ตอนที่ 625 ฉีกหน้ากากเผชิญหน้า
เวลานี้เขาถือเป็นคนขี้กังวล ยังไม่ได้เคาะประตูก็พุ่งเข้ามาแล้ว
ตอนที่เขากำลังจะเอ่ยปากพูด เห็นเพียงสองคนที่นั่งอยู่ในห้องทำงาน
หยินปู้ฝันและกู้ฮอนนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน ในมือของพวกเขามีเอกสารวางอยู่
ปากกาในมือของหยินปู้ฝันและกู้ฮอนที่กำลังจดบันทึกก็ต้องหยุดลง หันหน้าไปมองทนายหวังที่ยืนอยู่ตรงประตู
“ทนายหวัง คุณมาแล้ว เรื่องนี้ผมกำลังจะคุยกับคุณ เกี่ยวกับคดีของคุณเป่หมิง นับแต่วันนี้ไปคุณไม่ต้องสนใจแล้ว” หยินปู้ฝันมองเขา และพูดเรียบๆ
สีหน้าของทนายหวังแข็งกร้าว “คดีนี้ในตอนแรกแบ่งให้ผมไม่ใช่เหรอ อีกอย่างทางด้านของคุณเป่หมิงก็รู้เรื่อง ถ้าหากเปลี่ยนคนกะทันหัน เกรงว่าคุณเป่หมิงจะไม่พอใจ”
“คดีนี้ดำเนินมาจนถึงตอนนี้ คุณก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ผมในฐานะผู้รับผิดชอบ จากการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วต้องตัดสินใจเช่นนี้ คุณวางใจเถอะ ผมให้คุณกู้แจ้งให้เขาทราบแล้ว อีกอย่างเขาก็เห็นด้วยกับการตัดสินใจของผมแล้วด้วย” หยินปู้ฝันกล่าว
ในเมื่อคดีนี้จะถูกตัดสินให้แพ้ ทนายหวังก็ไม่เคยคิดจะออกจากคดีนี้เลยสักครั้ง
อย่างไรก็ตามสำหรับคนเป็นทนายความ การพ่ายแพ้ต่อคดีความ ถือเป็นเงาติดตัว
แต่คดีนี้เขาได้คิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว หากแพ้ความ ก็แค่บ่ายเบี่ยงความรับผิดชอบให้กู้ฮอนก็ได้แล้ว
เพียงแค่ตัวเองไปต่อสู้ในชั้นศาล คุณเป่หมิงก็สามารถเห็นได้ ยิ่งไปกว่านั้นเขายังได้วิเคราะห์คดีก่อนหน้าต่อหน้าเขา เขาดูออกว่าคุณเป่หมิงค่อนข้างเชื่อมั่นเขา
และสามารถใช้โอกาสนี้ หากสามารถเข้าสู่บริษัทเป่หมิงกรุ๊ป และได้เป็นทนายความเล็กๆ เขาก็พอใจแล้ว
“แล้วใครมารับช่วงต่อจากคดีนี้ มองจากมุมมองนี้แล้ว แพ้คดีมีความเป็นไปได้มากกว่า ผมเป็นเพียงคนเดียวที่ติดตาม และค่อนข้างชัดเจนเกี่ยวกับสถานการณ์โดยรวม แม้ว่าคดีนี้จะแพ้จริงๆ ก็ไม่ควรดึงเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ มาเกี่ยวข้อง” ทนายหวังพยายามใช้ข้ออ้างนี้ เพื่อยึดคดีนี้ให้อยู่ในมืออย่างแน่นหนา
“ขอบคุณความหวังดีจากทนายหวัง ทนายหยินได้ทำทุกอย่างให้ถูกต้องแล้ว คดีนี้เขามารับช่วงต่อ คุณสามารถไปใช้ชีวิตกับแฟนได้อย่างสบายใจได้” กู้ฮอนได้เห็นท่าทีที่แสร้งทำเป็นคนดีของเขาแล้วรู้สึกทนดูต่อไปไม่ได้
***
ใจของทนายหวังสั่นวูบ สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ดวงตาเคลื่อนไหวไม่หยุด หรือว่าหลังจากเมื่อวานที่เลิกงานแล้ว เรื่องที่คุยกับแฟนเธอได้ยินทั้งหมดแล้ว?
“ฮ่าฮ่า คุณกู้คุณพูดตลกแล้ว เป็นเพราะระหว่างเรามีเรื่องเข้าใจผิดที่ไม่เข้าใจกันหรือเปล่า” เขาพูดอย่างรวดเร็ว
กู้ฮอนมองเขาแล้วแสยะยิ้ม “ทนายหวัง เรื่องอะไรที่คุณทำไว้ พูดอะไรไว้คุณรู้ตัวดีที่สุด แต่เราก็ไม่ได้เป็นคนโง่ปล่อยให้คุณหลอก คุณลองพูดมาสิ ว่าเมื่อวานตอนเช้าคุณไปไหนแล้ว?”
ทนายแสดงสีหน้าบริสุทธิ์ใจ “คุณกู้ ผมรู้ว่าคุณทำหลักฐานหายแล้วรู้สึกโกรธ ก็ไม่จำเป็นต้องให้ผมไปร่วมด้วย เช้าตรู่ของเมื่อวานผมไปที่ลูกค้า”
“หึ ลูกค้า บริษัทบันเทิงใหม่ไปเป็นลูกค้าของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
เมื่อกู้ฮอนพูดคำนี้ออกมา แผ่นหลังของกู้ฮอนเผยความเยือกเย็นออกมา หรือว่าเรื่องที่เขาไปที่บริษัทบันเทิงใหม่เธอรู้แล้ว?
เป็นไปไม่ได้ เพื่อไม่ให้ใครรู้ เขาตั้งใจปลอมตัวเข้าไป
“ฮ่าๆ คุณกู้ ช่วงนี้มีความกดดันมากเกินไปหรือเปล่า พูดเรื่องตลกให้ทุกคนได้หัวเราะเป็นบางครั้ง? แต่เรื่องตลกนี้ไม่ตลกเลย พวกเขาอยู่ฝั่งตรงข้ามกับพวกเรา ผมจะไปหาพวกเขาได้อย่างไรกัน” ทนายหวังหัวเราะอย่างแรง และพยายามเถียงตัวเอง
กู้ฮอนหยิบกระดาษโน้ตออกจากกระเป๋า และสะบัดต่อหน้าทนายหวัง “ในเมื่อทนายหวังความจำไม่ดี งั้นฉันจะช่วยคุณเตือนความจำ ดูว่านี่คืออะไร?”
ทนายหวังขมวดคิ้ว และเดินไปตรงหน้าของกู้ฮอน หยิบกระดาษมาดู นี่เป็นที่อยู่ที่ตัวเองเขียนให้คนจับแท็กซี่ดู
“คุณกู้ บนนี้แค่ที่อยู่ที่เขียนไว้ไม่ใช่เหรอ ใช้เป็นหลักฐานอะไรไม่ได้” ทนายหวังยังคงพยายามที่จะปกป้องตัวเองให้ถึงที่สุด
“สถานที่ที่คุณไป ใกล้กับบริษัทบันเทิงใหม่มาก ในเมื่อเป็นลูกค้าของคุณ ทำไมทนายหยินถึงไม่รู้?”
กู้ฮอนในขณะนี้ทำให้ทนายหวังประหลาดใจมาก ไม่เหมือนเป็นแค่ผู้ช่วย เห็นได้ชัดว่าเธอมีความคิดที่รวดเร็วและวิสัยทัศน์ที่เป็นเอกลักษณ์ของนักกฎหมายที่แท้จริง
ถึงกระนั้น ทนายหวังก็ไม่ใช่คนที่แค่จุดไฟก็ติด “คุณกู้ ดูแล้วเมื่อก่อนผมจะประเมินคุณต่ำไป คิดไม่ถึงว่าคุณจะมีสองมือ แต่ผมจะบอกอะไรคุณให้ ลูกค้าคนนี้เป็นลูกค้าที่ผมเคยร่วมงานด้วยก่อนหน้า ทนายหยินไม่รู้จักแน่นอน” พูดจบ เขายังจงใจแจ้งชื่อของลูกค้าคนนั้นออกมาโดยเฉพาะ
ส่วนนี้ทนายหวังไม่ได้พูดโกหก เขามีลูกค้าคนนี้จริงๆ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริษัทบันเทิงใหม่
วันนั้นหลังจากที่เขาขึ้นรถแท็กซี่แล้ว ตอนแรกจะเขียนที่อยู่ของบริษัทบันเทิงใหม่ แต่ทันใดนั้นเขาก็มีความคิดผุดขึ้นมา เขียนที่อยู่ของลูกค้าคนก่อน
เมื่อวานกู้ฮอนตรวจสอบโดยเฉพาะ วันนี้เมื่อได้ยินทนายหวังพูด ก็เป็นเรื่องบังเอิญ
เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าทนายหวังยังมีมือมากมาย ซ่อนที่อยู่ของตัวเองไว้เป็นอย่างดี
เมื่อทนายหวังเห็นว่ากู้ฮอนหมดคำพูด มองเธอแล้วยิ้มเล็กน้อย “คุณกู้ ที่แท้คุณสงสัยผมมาโดยตลอด สงสัยผมว่าจะหาผลประโยชน์จากพวกเขา แล้วทำลายหลักฐานของคุณใช่ไหม”
กู้ฮอนมองแล้วฉีกหน้า และไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีก เธอเงยหน้าขึ้น มองแล้วพูด “ฉันสงสัยคุณ แล้วยังไง”
ทนายหวังหัวเราะแล้วพยักหน้า “ฮ่าๆ คุณกู้ ได้ยินมาว่าคุณเพิ่งสอบการเป็นทนายเสร็จ ดังนั้นตอนนี้คุณยังไม่ใช่ทนายอย่างเป็นทางการ”
***
“ทนายหวัง สิ่งนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลยแม้แต่นิด สงสัยคุณก็เพราะสิ่งที่คุณทำในช่วงนี้” กู้ฮอนก็ไม่ยอม
“ผมจะทำอะไรมันเป็นเรื่องของผม คุณสงสัยผมได้ แต่คุณเพิกเฉยต่อปัญหาใหญ่ที่สุด คุณไม่มีหลักฐานใดๆ” ทนายหวังมองกู้ฮอนอย่างดูถูก ราวกับกำลังเผชิญหน้ากับเด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
กู้ฮอนขมวดคิ้ว “ทำไมฉันจะไม่มีหลักฐาน แม้ว่ากระดาษแผ่นนั้นคุณจะหลบหนีพ้น แต่คุณอย่าลืมว่ายังมีผลกระทบต่อหลักฐาน สามารถพิสูจน์ได้ว่าคุณเคยทำอะไรกับการบันทึกของผม”
ทันทีที่พูดออกไป สีหน้าของทนายหวังแข็งขึ้นเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขาจะมองข้ามปัญหาเรื่องกล้องวงจรในสำนักงานไปแล้ว
“หึหึ คุณกลัวงั้นเหรอ คิดไม่ถึงล่ะสิ หนีไม่พ้น ตราบใดที่คุณทำลงไปแล้วมันต้องมีเงื่อนงำ” กู้ฮอนจ้องทนายหวัง
แม้ว่าสิ่งที่เธอพูดจะมีเหตุผล แต่เธอก็ชัดเจนว่าแท้จริงแล้วกล้องวงจรปิดไม่สามารถพิสูจน์อะไรได้ เมื่อเธอพูดเช่นนี้ มันคือการใช้บทบาททางจิตวิทยาของเขาเป็นความรู้สึกผิด
ทำให้เขารู้สึกว่าเรื่องนี้ถูกเปิดเผย และไร้ยางอายโดยบอกเรื่องออกไปทั้งหมด
เช่นเดียวกับที่กู้ฮอนคิด หลังจากที่เธอได้เปิดเผยวีดีเพื่อใช้เป็นหลักฐานแล้ว ความเย่อหยิ่งจองหองของทนายหวังที่มีก่อนหน้าได้หายไปอย่างสิ้นเชิง
สายตาของเขาจ้องมองกู้ฮอนอย่างไม่ลดละ แต่มุมปากยังคงมีรอยยิ้ม “มองคนอย่ามองแค่ภายนอกจริงๆ ตอนแรกผมคิดว่าคุณไม่รู้อะไร เหตุผลที่คุณได้เข้าสู่แวดวงทนายทั้งหมดเพราะคุณรู้จักกับหยินปู้ฝัน แต่ตอนนี้ผมจะมองคุณผิดไป”
ทนายหวังพูดแล้วพยักหน้า เลิกคิ้วขึ้น “ไม่ผิด การบันทึกของคุณผมเป็นคนทำลาย”
คิดไม่ถึงว่าทนายหวังจะยอมรับเอง กู้ฮอนถามเขาอย่างไม่เข้าใจ “เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันและได้ร่วมกันทำคดีเดียวกัน ทำไมคุณต้องพุ่งเป้าหมายมาที่ฉัน พวกเขาให้ประโยชน์อะไรกับคุณมากมายขนาดไหน?”
หยินปู้ฝันมองเขาอย่างไม่เชื่อ ตอนแรกที่เขามาหาเขา เขาไม่ได้เป็นแบบนั้น
ทนายหวังมองเขา “คุณอยากรู้ว่าเพราะอะไรไหม คดีความของคุณเป่หมิงเดิมทีก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะสามารถมารับช่วงต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะคุณใช้ความสัมพันธ์ที่ดีกับหยินปู้ฝัน คุณสามารถเข้ามาได้เหรอ อีกอย่าง เพราะคุณไม่ยอมปฏิบัติตามข้อตกลง คุณรู้ไหม คุณเป่หมิงเป็นที่โปรดปรานของทุกคน ตอนนี้มีโอกาสที่ดี คุณจะปฏิเสธคำเชื้อเชิญของเขาเหรอ สุดท้าย หากคุณโชคดีมากๆ ได้รับหลักฐานที่สำคัญที่สุดในคดีนี้ และด้วยเหตุนี้ คุณจึงรู้สึกว่าไม่มีใครดีเท่าคุณ ผมไม่เข้าใจสไตล์นี้ของคุณ อยากทำสีหน้าให้ดู”
เมื่อกู้ฮอนได้ฟังบาปสามประการที่ทนายหวังได้ระบุไว้ให้เธอ คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าตัวเองจะทำให้เขาทนดูไม่ได้
เธอมองทนายหวังแล้วส่ายหน้า “ทนายหวัง ที่จริงคุณเข้าใจผมผิด แม้ว่าผมจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับปู้ฝัน แต่ผมไม่ได้ใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์นี้เพื่ออวดอ้าง”
ขณะนี้หยินปู้ฝันเดินมาตรงหน้าของทนายหวังจากทางด้านหลังของโต๊ะ “ทนายหวัง ผมว่าคุณเข้าใจอะไรผิดไป ที่กู้ฮอนได้เข้าร่วมคดีนี้ ไม่ใช่แค่ตั้งใจกับผม แต่ก็เป็นความตั้งใจของคุณเป่หมิงด้วยเช่นกัน”
เมื่อทนายหวังได้ฟัง ก็ตะลึงทันที “เป็นไปได้อย่างไร ทนายหยินกำลังพูดเล่นรึเปล่า คุณเป่หมิงจะรู้จักเธอได้อย่างไร ผมไม่ใช่เด็กสามขวบ ที่คุณพูดอะไรแล้วผมจะเชื่อได้”
***
หยินปู้ฝันมองทนายหวัง ไม่น่าแปลกที่เขาจะไม่รู้ว่าคดีความที่ทำให้เกิดฉากนั้นในเมืองA ทนายหวังยังไม่ได้มาที่นี่
แน่นอนว่าไม่รู้ความสัมพันธ์ของระหว่างคุณเป่หมิงและกู้ฮอน
“ปู้ฝัน อย่างอื่นที่ไม่มีประโยชน์ก็ไม่ต้องพูดแล้ว” กู้ฮอนหยุดหยินปู้ฝันไว้
“ทนายหวัง แม้ว่าคุณจะคิดว่าฉันใช้ประโยชน์จากคุณ แต่ว่า สิ่งที่คุณทำทั้งหมดตามหลักการและความสามารถของตัวเอง คุณรู้ไหม ฉันใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อให้ได้หลักฐานสำคัญนั้นมา แต่ว่าคุณล่ะ กลับเพื่อต่อสู้กับฉัน ทำให้เขาถูกทำลาย คุณคิดว่าฐานะทนายความผู้ยุติธรรม การทำสิ่งที่ขัดกับกระบวนการยุติธรรมเป็นเรื่องไม่ผิดงั้นเหรอ?”
กู้ฮอนพูดถึงตรงนี้มองทนายหวังแล้วยิ้มอย่างเยือกเย็น “แม้ว่าคุณจะมีการคำนวณไว้มากมาย ฉันก็นำความจริงออกมาจากปากของคุณ แล้ว กล้องที่ตั้งไว้ในสำนักงาน ไม่ได้บันทึกสิ่งที่คุณทำเลย”
เมื่อทนายหวังได้ฟัง โกรธจนชี้นิ้วไปทางกู้ฮอน “ผู้หญิงคนนี้กล้ามาเล่นหูเล่นตา ตอนนี้ผมสารภาพแล้วจะเป็นยังไง เรื่องมาถึงตรงนี้ ผมก็ไม่มีอะไรต้องพูดดีด้วย”
เมื่อหยินปู้ฝันได้ฟังสิ่งที่เขาพูด พยักหน้า “งั้นผมจะส่งคุณไปที่สภาทนายความ ให้พวกเขาปกครองคุณ” พูดแล้ว เขาก็โทรเรียกผู้รักษาความปลอดภัยมาสองนาย นำตัวทนายหวังออกไป
ในที่สุดเรื่องก็ถูกเปิดเผย แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของหยินปู้ฝันและกู้ฮอนยังมีอีกขั้นที่ให้พวกเขาต้องก้าวข้าม นั่นก็คือการขึ้นศาลของวันพรุ่งนี้
*
ในการประชุมตอนเช้าของเป่หมิงโม่ ยอมรับอย่างเป็นทางการแล้วว่าฉิงฮัวเป็นความช่วยเหลือพิเศษของเขา ตราบใดที่มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเป่หมิงโม่ เป็นเขาที่คอยมาจัดการเรื่องให้ก่อน
