ตอนที่ 683 ศัตรูของศัตรู เป็นคนของผม 1
“อย่าพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่าพูดอะไรหลังจากที่นายพบใครบางคน ยิ่งไปกว่านั้นอย่าไปขู่เขา นำตัวเขากลับมาก็พอ”
ฉิงฮัวพยักหน้า: “เจ้านาย คุณวางใจได้ หากไม่มีเรื่องอื่น พวกเราก็จะไปกันตอนนี้”
เป่หมิงโม่พยักหน้า: “พวกนายไปเถอะ”
ฉิงฮัวเดินออกจากห้องทำงานอีกครั้ง แล้วปิดประตูลง
เป่หมิงโม่วางหัวไว้บนโต๊ะทำงาน แล้วเอาสองมือเชยคาง ดูเหมือนว่าคนที่ช่วยเหลือจะเป็นเบาะแสสำคัญ หรือบางทีอาจสามารถรู้อะไรบางอย่างจากเขาได้
รอเวลานานประมาณ10นาที
หลังจากผ่านไปกว่าสองชั่วโมง ฉิงฮัวกลับมาอีกครั้ง
เป่หมิงโม่หันไปมอง ข้างหลังของเขาไม่ได้พาใครกลับมาด้วย
คิ้วขมวดกันเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้: “ทำไมนายกลับมาตัวคนเดียว?”
ฉิงฮัวถอนหายใจ: “ผมพาช่างไปที่บริษัทของพวกเขา หลังจากได้พูดคุยกับหัวหน้าของพวกเขาแล้ว พวกเขาได้ส่งคนส่งอุปกรณ์ไปที่โรงแรมจริง แต่ตอนที่เขาพาผมไปหาคนคน นั้น ก็ไม่เจอคนนั้นแล้ว อีกอย่างคนอื่นๆ ก็ไม่รู้ว่าคนคน นั้นได้ไปไหนแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นนานมากที่ไม่ได้เห็นว่าคนคน นั้นมาทำงาน จากการคำนวณของผม คาดว่าก่อนเกิดเรื่องเขาก็หายไปแล้ว”
สำหรับเป่หมิงโม่แล้วไม่ใช่เรื่องที่ดี เห็นได้ชัดว่าอาจมีคนตามหาเขาหลังจากเกิดเรื่องนั้น จึงได้หนีไป”
เมื่อฉิงฮัวเห็นสีหน้าของเป่หมิงโม่เปลี่ยนเล็กน้อย ก็รู้ทันทีว่าสิ่งที่ต้องจัดการนั้นยาก: “เจ้านาย ทำอย่างไรดี?”
เป่หมิงโม่ครุ่นคิดสักพัก: “นายส่งคนไปตรวจสอบว่าคนนั้นหายไปไหน?”
คนคน นั้นคือบุคคลสำคัญ ต้องห้ามเกิดอะไรขึ้นกับเขา มิฉะนั้นจะยากที่จะจัดการกับถังเทียนจื๋อ
เขาคิดถึงตรงนี้ วิดีโอจึงเลื่อนช้าไปอีกสองวัน และหวังว่าจะพบเบาะแสใหม่ที่นี่
ตอนที่เขาเห็นบุคคลหนึ่งในวิดีโอ จึงอดถอนหายใจไม่ได้: “ทำไมเธอถึงปรากฏอยู่ที่นี่ด้วย?”
เมื่อฉิงฮัวได้ยินว่าเจ้านายอาจจะพบเบาะแสใหม่ จึงรีบเดินไปดู ชัดเจนว่าบนหน้าจอมีผู้หญิงคนหนึ่งลงจากรถแท็กซี่ เป็นเฟยเอ๋อ
เธอรีบเดินเข้าไปพร้อมกับกล่องผูกโบว์ เธอไม่ได้ทำเรื่องเช็คอินที่หน้าเคาน์เตอร์ แต่ได้หันเดินตรงไปขึ้นลิฟต์
จากนั้นพวกเขาก็ข้ามไปดูภาพภายในลิฟต์ เมื่อแน่ใจชั้นที่เธอจะไปแล้ว สิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้นกับพวกเขา
เห็นเพียงเฟยเอ๋อรีบออกมาจากลิฟต์ เธอไม่ได้เดินตรงไปที่ห้องพัก แต่ได้เดินตรงไปทางบันไดหนีไป
สักพัก กลับไม่เห็นเฟยเอ๋อเดินออกมาจากทางบันไดหนีไฟอีกเลย
***
ฉิงฮัวเจอเฟยเอ๋อออกมาจากโรงแรมแมนดาริน อีกอย่างดูออกเหมือนว่าเธอจะมีเรื่องในใจ บวกกับการกระทำที่แปลกๆ ของเธอ ทำให้อดสงสัยในตัวเธอไม่ได้
“เจ้านาย คุณเฟยเอ๋อเธอ..” ฉิงฮัวรู้ถึงความห่วงใยของระหว่างเธอและเจ้านาย เขาจึงลังเลเพราะเป็นเรื่องละเอียดอ่อน
เป่หมิงโม่มองเวลาที่เลื่อนไปอย่างรวดเร็วบนหน้าจอสายตาหรี่ลงเล็กน้อย
เมื่อฉิงฮัวเห็นการแสดงออกของเจ้านาย คำพูดติดอยู่ตรงปากไม่กล้าพูดออกมา เขาทำได้เพียงยืนเงียบอยู่ตรงนั้น เพื่อรอฟังคำสั่งจากเป่หมิงโม่
เป่หมิงโม่ได้เลือกวิดีโอทั้งหมดในวันนั้นของเฟยเอ๋อ แต่ก็ไม่พบว่าเฟยเอ๋อออกจากที่นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วออกไปได้อย่างไร
ดูเหมือนว่าโรงแรมแมนดารินจะมีจุดบอดในการตรวจตรา หรือบางทีเฟยเอ๋ออาจจะปลอมตัว หรือออกไปกับรถคันอื่น
หลังจากเขาได้ค้นหาอย่างรวดเร็ว แล้วก็ปิดสมุดบันทึกของตัวเองอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินไปที่ประตู
เมื่อฉิงฮัวเห็นว่าเป่หมิงโม่กำลังจะออกไป เขาก็ไม่กล้าถามว่าจะไปไหน
ในเวลานี้ เป่หมิงโม่เหมือนไฟป่าที่กำลังลุกไหม้ ซึ่งไม่รู้ว่าจะระเบิดเมื่อไหร่
เมื่อฉิงฮัวสตาร์ทรถ เป่หมิงโม่ที่นั่งอยู่เบาะหลัง ก็พูดเรียบๆ หนึ่งคำ: “กลับบ้าน”
เหมือนว่าเจ้านายต้องการถามคุณผู้หญิงให้ได้
หลังจากฉิงฮัวตอบรับแล้ว จึงขับไปที่บ้านใหญ่ตระกูลเป่หมิง
*
เวลานี้ เฟยเอ๋อกำลังเดินเล่นกับเจียงฮุ่ยซินที่สวนหลังบ้านของบ้านใหญ่ตระกูลเป่หมิง สองวันก่อนกู้ฮอนมา พวกเธอก็อารมณ์ไม่ดีตลอด
จนกระทั่งเมื่อวานกู้ฮอนออกไปจากที่นี่ พวกเธอถึงจะโล่งออก
สองวันก่อนแค่เป่หมิงโม่ว่างก็จะไปหากู้ฮอน พวกเธอไม่รู้เลยหรือไงว่าเพราะอะไร อีกอย่างพวกเขาอยู่ด้วยกันยังจะมีเรื่องดีอะไรเกิดขึ้นได้
เจียงฮุ่ยซินไม่พูดอะไร เพราะแบบนี้จะเป็นการกระตุ้นเฟยเอ๋ออย่างแน่นอน
แม้ว่าตัวเองจะไม่ชอบเฟยเอ๋อ แต่ก็อย่างที่บอกไป: “ศัตรูของศัตรูก็คือเพื่อนของฉัน”
ปกติเป่หมิงโม่ไม่ค่อยได้ติดต่อกับกู้ฮอน แต่เมื่อติดต่อก็จะอาจจะอันตราย เนื่องจากพวกเขามีลูกด้วยกัน อีกอย่างท่าทีของเป่หมิงโม่ที่มีต่อกู้ฮอนไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว
ซึ่งไม่เหมือนกับความเงียบของเจียงฮุ่ยซิน เฟยเอ๋อเป็นเพราะต้องการแต่งงานกับเป่หมิงโม่ แม้ว่าสองครั้งที่พวกเขาจะไม่ได้แต่งงาน แต่เธอก็ไม่ตายใจ
