ตอนที่ 706 แก้ปัญหาให้ฉิงฮัว 2
ขอเพียงแค่มีคุณผู้หญิงเป็นตัวกลางระหว่างพวกเขา เรื่องนี้จะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน
ดังนั้นเขาจึงจอดรถอยู่ใต้ตึกสำนักงานทนายความของหยินปู้ฝัน ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาเข้างานของเธอแล้ว
เขาดับเครื่องยนต์ หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเลื่อนหาเบอร์โทรศัพท์มือถือของกู้ฮอนแล้วก็โทรออกไป
ในเวลานั้นกู้ฮอนส่งเฉิงเฉิงไปถึงโรงเรียนพอดี ตอนที่กำลังเตรียมตัวจะไปทำงาน โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นมา
เธอจึงทำได้เพียงแค่ขับรถไปจอดข้างทาง หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นฉิงฮัวโทรมา
ปกติเจ้าหมอนี่จะไม่โทรศัพท์หาตัวเอง
จึงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วจนเป็นรอยย่นเล็กๆ เป็นไปได้ว่าเป่หมิงโม่ ไอ้หมอนั่นก่อเรื่องไม่ดีอะไรขึ้นมาแล้วลากตัวเองเข้าไปเกี่ยวด้วยหรือ
อย่างไรก็ไม่มีเรื่องดีอะไร เธออยากจะโยนโทรศัพท์มือถือทิ้งไปข้างๆแล้วไม่สนใจ แต่ว่าฉิงฮัวนั้นไม่เคยล่วงเกินอะไรเธอ ถือเสียว่าฟังสักหน่อยว่ามีเรื่องอะไรก็แล้วกัน
“ฮัลโหล ฉิงฮัว เจ้านายของคุณก่อเรื่องอะไรขึ้นมาอีกหรือ” กู้ฮอนเอ่ยถามตรงๆโดยไม่เกรงใจ
***
“เอ่อ……” บนหน้าผากฉิงฮัวปรากฏเส้นเลือดปูดสองสามเส้น ในสายตาของคุณผู้หญิง เจ้านายเหมือนกับพังพอนอย่างนั้นหรือ
“คุณผู้หญิง ไม่ใช่เรื่องของเจ้านายครับ แต่เป็นเรื่องของผม” ฉิงฮัวเอ่ยอย่างกระอักกระอ่วน
กู้ฮอนได้ยินว่าเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับเป่หมิงโม่ ท่าทางก็อ่อนลงไม่น้อยในทันที
“ฉิงฮัว พูดมาเถอะ มีเรื่องอะไรที่ฉันสามารถช่วยได้ไหม”
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้เลย เมื่อไม่พูดถึงเจ้านาย ท่าทางของคุณผู้หญิงก็พลิกผันเปลี่ยนแปลงไป 180 องศา เรื่องนี้ไม่อาจให้เจ้านายรู้ได้ ไม่อย่างนั้นเขาต้องโมโหจนตายแน่นอน
“คุณผู้หญิง ที่จริงแล้วเรื่องเป็นอย่างนี้ครับ ผมรู้ว่าพวกคุณอาศัยอยู่ที่บ้านของหยินปู้ฝัน ผมคิดว่าในเมื่อเป็นบ้านของผู้อื่น อาจจะไม่สะดวกอยู่บ้าง ตัวผมเองก็มีบ้านแล้ว อยู่ที่ตีนเขาปานซาน ที่นี่สภาพอากาศดี เงียบสงบและปลอดภัย อีกทั้งจะขับรถเข้าเมืองก็ค่อนข้างใกล้ ลั่วเฉียวบำรุงร่างกายอยู่ที่นั่นค่อนข้างดีกว่า” ฉิงฮัวพูดเรื่องอึดอัดที่อยากพูดออกมารวดเดียว
กู้ฮอนที่อยู่อีกฟากของโทรศัพท์ แม้ว่าจะฟังแล้วมึนงงสับสนอยู่บ้าง แต่ก็ยังเข้าใจใจความสำคัญ เธอเอ่ยกับฉิงฮัวว่า “ความหมายของคุณคือให้ลั่วเฉียวย้ายไปอยู่ที่บ้านคุณหรือ”
แม้ว่าฉิงฮัวจะไม่ได้พบหน้ากู้ฮอน แต่เมื่อถูกถามคำถามแบบนี้ผ่านทางโทรศัพท์ ก็ยังอายจนหน้าแดงเถือกอยู่ดี “คุณผู้หญิง ผมคิดแบบนี้ครับ เพียงแต่ ผมรู้ว่าเธอไม่อยากเจอผม ดังนั้นฝากคุณบอกกับเธอว่าวางใจได้ ผมจะไม่ไปพบหน้าเธอ บ้านนั้นเธอจะใช้ทำอะไรก็ได้หมดครับ”
กู้ฮอนได้ยินก็หัวเราะเสียงเย็น “ฉิงฮัว คุณพูดความจริงมา คุณบอกเรื่องที่พวกเราไปอาศัยอยู่ที่บ้านของหยินปู้ฝันกับเป่หมิงโม่ใช่ไหม”
“……”
คิดไม่ถึงเลยว่ากู้ฮอนจะเดาออกว่านี่เป็นความคิดของเป่หมิงโม่ได้เร็วขนาดนี้ ฉิงฮัวนั้นก็ซื่อสัตย์ “คุณผู้หญิง เป็นเจ้านายสอนผมมาครับ แต่ผมก็ทราบว่าเขาทำเพื่อผมและลูกของผม คุณผู้หญิง คุณก็ช่วยผมสักครั้งนะครับ เมื่อผ่านเรื่องนี้ไปแล้วครอบครัวผมจะต้องตอบแทนคุณอย่างแน่นอน”
“เหอะๆ นั่นไม่จำเป็นฉิงฮัว เรื่องนี้ฉันจะช่วยก็แล้วกัน กลับไปแล้วฉันจะพูดคุยกับลั่วเฉียวสักหน่อย อีกทั้งเรื่องนี้ก็เป็นผลดีกับตัวเธอ แต่ถ้าเธอไปคนเดียวแล้วใครจะเป็นคนมาดูแลเธอกัน” กู้ฮอนกังวลในเรื่องใหม่
ฉิงฮัวตอบโดยไม่ต้องคิด “พวกคุณก็ย้ายไปอยู่ที่นั่นด้วยกันเลยครับ บ้านหลังนั้นใหญ่กว่าบ้านของหยินปู้ฝัน พวกคุณพาคุณชายน้อยเฉิงเฉิงไปด้วยก็อยู่กันได้สบายๆ”
กู้ฮอนได้ยินแล้ว แปดส่วนเป็นความคิดที่เป่หมิงโม่เสนอออกมา เจ้าหมอนี่วางแผนก็ไม่มีขอบเขตแล้วหรือ ดูเผินๆนั้นให้ตัวเองสามารถดูแลลั่วเฉียวได้สะดวก แต่ความจริงแล้วกลับต้องการให้ตัวเองอยู่ห่างจากหยินปู้ฝันสักหน่อยไม่ใช่หรือ
เรื่องราวกลยุทธ์ล้อมเว่ยช่วยจ้าวนั้นกู้ฮอนก็รู้มาบ้าง ให้พวกเธอย้ายไปอยู่ที่บ้านฉิงฮัวนั้นพูดง่าย แต่ลูกรักตัวน้อยจะทำอย่างไรดี
ไม่ใช่ว่ามีความเสี่ยงมากขึ้นกว่าตอนที่อาศัยอยู่ที่บ้านหรอกหรือ
เรื่องนี้สำคัญจนไม่อาจจะละเลยได้ จำเป็นต้องกลับไปปรึกษากับพวกเธอก่อน เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็เอ่ยกับฉิงฮัวว่า “ฉันจะเอาเรื่องนี้กลับไปพูดคุยกับพวกเธอก่อน ตอนนี้ฉันยังต้องไปทำงาน ถึงเวลาแล้วฉันจะตอบกลับคุณ”
ฉิงฮัวที่ได้ยิน เดิมคิดว่าคุณผู้หญิงจะตอบตกลงอย่างสบายๆ จากนั้นตัวเองก็สามารถขับรถไปช่วยพวกเธอย้ายบ้านได้อย่างเปิดเผย
คิดไม่ถึงเลยว่าพวกเธอยังต้องปรึกษากันด้วย ในเมื่อคุณผู้หญิงรับปากแล้วว่าจะช่วยตัวเองในเรื่องนี้ ยังจะมีอะไรให้พูดอีก รอข่าวคราวจากเธอก็พอแล้ว
ฉิงฮัวคิดถึงตรงนี้ก็ขับรถมุ่งหน้ากลับไปยังบริษัทเป่หมิง
กู้ฮอนเก็บโทรศัพท์เรียบร้อยแล้วก็ยังต้องไปทำงาน
เมื่อเธอกลับมาถึงสำนักงานทนายความของหยินปู้ฝัน เปิดประตูใหญ่ของสำนักงาน เพิ่งจะเดินเข้ามาในพื้นที่ทำงานก็รู้สึกว่าบรรยากาศในวันนี้ไม่ปกติอยู่บ้าง
***
กู้ฮอนเดินเข้าไปในห้องทำงาน เมื่อดูนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลาทำงานแล้ว
เวลานี้ในพื้นที่ทำงานควรจะเป็นระบบระเบียบ แต่ว่ากลับไม่เป็นอย่างที่เธอคิด เห็นเพียงแค่เด็กสาวเกือบทั้งหมดในสำนักงานหรือจะให้พูดว่าเพศหญิงทั้งหมดล้วนรวมตัวกันอยู่ที่หน้าประตูของทำงานของหยินปู้ฝัน
แม้ว่าตอนนี้ประตูห้องทำงานของหยินปู้ฝันจะถูกปิดสนิทอยู่ก็ตาม
การแสดงออกของพวกเธอเหมือนจะอาลัยอาวรณ์ที่จะละทิ้งอะไรบางอย่าง คนที่อยู่ตรงนั้นมีใบน่าตื่นเต้นเล็กน้อย
เมื่อหันกลับมามองเหล่าชายหนุ่มที่ยังคงนั่งประจำที่ตัวเองอยู่นั้น แต่ละคนก็แสดงออกว่าไม่เข้าใจเพื่อนร่วมงานผู้หญิงมากน้อยอยู่บ้าง นอกจากนั้นใบหน้าของพวกเขายังมีแฝงไปด้วยความรู้สึกปวดใจด้วย
มุมปากกู้ฮอนยกขึ้นเล็กน้อย คิ้วกระตุก วันนี้คนพวกนี้กินยาผิดหรือไงกัน
หยินปู้ฝันนั้นไม่ได้เจอทุกวันหรือไงกัน ก่อนหน้าทำไมถึงไม่เห็นพวกเธอแสดงออกแบบนี้กัน
วันนี้ตอนเช้าเธอกับหยินปู้ฝันนั้นถือว่าออกจากบ้านเวลาเดียวกัน เธอส่งเฉิงเฉิงไปเรียน ส่วนหยินปู้ฝันนั้นขับรถตรงมาที่สำนักงาน
ภายในระยะเวลาหนึ่งชั่วโมงอันแสนนั้นนี้ เขาวิ่งไปทำศัลยกรรมหรือเสริมสวยมาหรือไงกัน
