เดิมพันรักยัยตัวแสบ – เดิมพันรักยัยตัวแสบ – บทที่ 892 เปิดร้านร่วมกัน

บทที่ 892 เปิดร้านร่วมกัน

หยางหยางเห็น​ท่าทางที่ตกใจของเขา​หัวเราะ​ออกมาโดยไม่รู้ตัว​:”เฉิงเฉิง พี่คงไม่ได้จะไปค้นหาเครื่องแอบฟังที่คุณ​ลุงคนสวยติดไว้ในตัวของเราหรอกนะ? เมื่อสักครู่​ผมแค่ล้อเล่นเฉย​ๆ ทำไมพี่ต้องจริงจัง​ด้วย”

พู​ดอยู่​ หยางหยางใช้มือตบที่ร่างกาย​ตัวเอง​ จากนั้นเปิดกระเป๋า​ออกมา​:”ดูสิ ไม่​มีอะไรเลย​ เราไม่ได้อยู่​กับคุณ​ลุงคนสวยพวกเขาตั้งนานแล้ว เมื่อวานได้เจอกันแป๊บเดียว​ แต่ว่าระยะห่างมันไกลมาก ต่อให้มีเครื่องแอบฟัง​ ก็ไม่สามารถ​ติดไว้ที่ร่างกาย​เราไม่ใช่เหรอ​ ทำตัวสบายๆ​ สบายๆ……….”

หยางหยางเลียนแบบอาจารย์จิตแพทย์​ในทีวี​ ทำสีหน้าท่าทางให้กับเฉิงเฉิงดูอยู่ตั้งนาน

*

ตอนที่กู้ฮอนลงมาที่ตึก​ หลายคนที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกหน้าตาเศร้า​มาก​ แต่​ว่ายังดีมีสองบริษัท​ใหญ่​ของเป่หมิงโม่และโม้จิ่งเฉิงทั้งสองบริษัท​มีความสัมพันธ์​ในการร่วมงานกัน​ ระหว่าง​ผู้ชายสองคนมีเรื่องให้คุยกันบ้าง

คุยเรื่องการพัฒนา​ด้านวิศวกรรม​เสร็จ​เรียบร้อย​ แล้วก็มาคุย​ถึงเรื่องการพัฒนา​และการจัดวางแผน​ในอนาคต​ต่อ

ฉิงฮัวและหวีหรูเจี๋ยอยู่​ข้างๆเป็นตัวละคร​ผู้ฟังที่ดี​ ทำได้เพียงรักษา​ความสงบอยู่ข้างๆ

ซุปที่แอนนิต้มให้กับลั่วเฉียวเสร็จ​เรียบร้อย​แล้ว​ กลิ่นหอมโชยออกมาจากห้องครัวทำให้จิตใจ​ของคนมีความรู้สึก​กระชุ่มกระชวย​

“อืม หอมจริงๆ” โม้จิ่งเฉิงพยักหน้า​ไปด้วย​ และชื่นชม​ไปด้วย:”สามารถ​มีฝีมือ​ที่เยี่ยม​เช่นนี้ได้มันไม่ง่ายเลยจริงๆ”

กู้ฮอนรีบพูดขึ้นมาต่อ:” พ่อบุญธรรม​พูดถูกแล้วค่ะ​ ฝีมือของแอนนิไม่เลวจริงๆค่ะ​”

พูดจบ​ เธอจึงไปที่ห้องครัวเรียก​แอนนิออกมา​ และให้ฉิงฮัวเอาซุปที่ทำเสร็จ​เมื่อสักครู่​ส่งไปให้กับลั่วเฉียวทางโน้น​

” คนนี้เป็นเชฟเหรียญ​ทองของเรา” พูดอยู่​ เธอดึงแอนนิมาที่ห้องรับแขก​ กดเธอนั่งลงไปที่โซฟาข้างๆตรงหน้าโม้จิ่งเฉิง

โม้จิ่งเฉิงเอาสายตาที่ชื่นชมมองแอนนิตั้งแต่หัวจรด​เท้า​ ทำให้​แอนนิถูกมองจนเขินอาย​เล็กน้อย

เวลานี้​ กู้ฮอนคิดถึง​คำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้กับแอนนิในตอนนั้น​ รีบพูดขึ้นมาว่า:”แอนนิเป็นเพื่อนสนิท​ที่สุดของ​ฉัน​ เธอเคยผ่านการหย่าร้างมาแล้วหนึ่งครั้ง​ ที่สำคัญได้ไปจากเมืองที่​เธอคุ้นเคยและเคยใช้ชีวิต​ หลังมาถึงที่นี่​ นอกจากทำให้เราได้ทานกันอย่างอิ่มอกอิ่มใจ​​ ก็ไม่มีเรื่องอย่างอื่นให้ทำอีกเลย”

“ถ้ามีฝีนี้​แบบนี้ กลับไม่มีสถานที่​ให้เธอแสดงความสามารถ​ออกมามันช่างน่าเสียดาย​ยิ่งนัก​ ทำไมไม่เคยคิดถึงธุรกิจ​ร้านอาหารหล่ะ หรือว่าเปิดร้านอาหาร​เป็นของตัวเองซะเลย? “โม้จิ่งเฉิงเผยสีหน้าที่น่าเสียดายออกมา​

แอนนิได้ยินคำพูดเหล่านี้​ สีหน้าบนใบหน้าของเธอก็ได้เผยความเศร้า​ออกมา​

โม้จิ่งเฉิงมองดูกู้ฮอน​อย่างยิ้มแย้ม​ พูดกึ่งๆล้อเล่นว่า:” พวกหนูเป็นเพื่อนสนิท​กัน ทำไมไม่ให้ความเห็นกับเธอหล่ะ​ ตะกละ​ใช่มั้ยหล่ะ​ จึงไม่อยากให้เธอไปทำงาน​ แบบนี้มันเห็นแก่ตัว​ไปหน่อยนะ​ เฮอเฮอ………”

กู้ฮอนทำหน้าตาออดอ้อนออกมา​ ทำปากจู๋​:”พ่อบุญธรรม​คะ​ ท่านเข้าใจหนู​ผิดไปแล้วค่ะ​ ในฐานะเพื่อนสนิทของเธอ​ หวังอย่างยิ่งว่าอยากให้เธอมีชีวิต​ที่​ดี​ และเคยคิดว่าอยากให้เธอเป็นเชฟ​ แต่ว่าท่านคิดดูสิคะเชฟส่วนใหญ่​มีแต่ผู้ชาย​ งานที่โรงแรม​ทั้งเหนื่อย​ทั้งลำบาก​ ร่างกายเธออ่อนแอ​ทนไม่ไหวหรอกค่ะ​ อีกอย่างพ่อบุญธรรม​ดูสิคะ​ หน้าตาของ​เธอไม่ด้อยกว่าเราเลยนะ อยู่​สถานที่​แบบนั้นเรากลัวเธอถูกรังแกอ่ะค่ะ​”

***

หลังโม้จิ่งเฉิงฟังจบขมวดคิ้ว​เล็กน้อย​ สิ่งที่ลูกบุญธรรม​พูดใช่ว่า​จะไม่เป็นความจริง​ เขาก็เห็นด้วย​และพยักหน้า​:” ผู้​หญิง​ออกมาทำงานต้องพบ​กับ​ความยากลำบากตั้งมากมาย​ ดูท่าสิ่ง​ที่​เหมาะสม​กับ​เธอก็คงมีแต่ต้องเป็นเจ้าของเองเท่านั้นแล้ว​ ถึงแม้ต้องลงไม้​ลงมือ​ทำเองทุกอย่าง​ แต่ว่ามันดีตรงที่ตัวเองสามารถ​ตัดสินใจ​เองได้​ เพียงแค่ใช้ฝีมือตัวเองก็สามารถสร้างธุรกิจ​ของตัวเองให้สำเร็จแล้ว​”

” พ่อบุญธรรม​คะ​ ถึงแม้เค้าพูดกันแบบนี้​ สำหรับพวกท่าน​ ต่างเป็นเจ้านายใหญ่​กัน​ มีเงินเป็นหมื่นล้าน​ คิดจะทำอะไรก็ได้​ สำหรับแอนนิหรือว่าพวกเราคิดจะเปิดร้านไม่ใช่​่เรื่องง่ายเลยนะ​คะ​ อย่าว่าแต่ถ้วยชามกะละมัง​พวกนี้เลย แค่หน้าร้านก็ไมมีปัญญา​เช่าแล้ว​ เจ้าของร้านตอนนี้ครึ่งปีก็ขึ้นค่าเช่าแล้วใครจะไป​ไหว​ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะซื้อเลยค่ะ​” กู้ฮอนพูดอยู่พูดอยู่​ สีหน้าทั้งโศกเศร้า​ทั้งถอนหายใจ​

ขณะนี้​ หวีหรูเจี๋ยที่อยู่​ข้างๆเหมือนดูอะไรออก​ สีหน้ายิ้ม​แย้มพูดขึ้นมาว่า​:” ฮอน หนูอย่าเล่นละคร​ต่อหน้าพ่อบุญธรรม​ของหนูอีกเลย​ มีเรื่อง​อะไรขอร้องก็พูดกับเขาตรงๆไปเถอะ​”

โม้จิ่งเฉิงฟังปุ๊บ​ รู้สึก​ตัวทันที​ หัวเราะ​และตบหัวตัวเองเบาๆ:”เฮอเฮอ เกือบถูกยายเด็กบ้าคนนี้ปั่นหัวซะแล้ว​ หนูเป็นลูกบุญธรรม​ของพ่อ​ แอนนิเป็นเพื่อนสนิท​ของ​หนู​ถ้าอย่างนี้ทุกคนถือว่าไม่ใช้คนนอกแล้ว​ มีอะไรอยากให้พ่อบุญธรรม​ช่วยเอ่ยปากเต็​มที่เลย ขอแค่อยู่ในความสามารถ​ของพ่อบุญธรรม​ พ่อบุญธรรม​ต้องสนับสนุน​พวกหนูอย่างเต็มที่​อยู่แล้ว​”

เห็นว่าแผนการตัวเองถูกมองจนทะลุปรุโปร่ง​แล้ว​กู้ฮอนก็ไม่มีอะไรต้องปิดบัง​อีก​แล้ว​:” เฮอเฮอ​ อะไรก็ตาม​หนีสายตาอันแหลมคม​ของป้าหรูเจี๋ยไม่ได้เลยจริงๆ​ ฝีมือของแอนนิทุกคนได้เห็นกับตาแล้ว​ ปัญหา​ตอนนี้ก็คือจะช่วยเหลือ​เธอเปิดร้านอาหารของตัวเองอย่างไร……. ”

“อ้อ​ พ่อบุญธรรม​เข้าใจแล้ว​ เมื่อสักครู่​หนูบอกว่าขาดแคลน​เงินและหน้าร้านแพง​ อยากให้พ่อช่วยสนับสนุน​สินะ? พูดเถอะ​ เอาเท่าไหร่​กันแน่? “โม้จิ่งเฉิงพูดอยู่หยิบใบเช็ค​ออกมาจากตัว​:” ให้เจ็ดหลักกับหนู​ น่าจะพอแล้วนะ​”พูดอยู่​ กำลังจะลงมือเขียน

” พ่อบุญธรรม​คะอย่ารีบเขียนสิคะ​ ถึงแม้เราต้องการเงิน​ แต่ว่าเราต้องการหน้าร้านมากกว่า”

” ความหมาย​ของหนูคือ? ”

” หนูอยาก……….”

ไม่รอให้กู้ฮอนพูดความเห็น​ตัวเองออกมา​ ขณะนี้​ ​เป่หมิงโม่พูดจาแล้ว:” ตอนนี้พวกคุณ​เลือกหน้าร้านที่สำนักงานใหญ่​ตึกGTที่กำลังก่อสร้างอยู่เถอะ​ ใหญ่​แค่ไหนก็ได้​ ขอแค่พวกคุณ​รับมือไหว​ สำหรับราคา​ ถือซะ​ว่า​บริษัท​เป่หมิงและบริษัท​GTร่วมหุ้น​กับพวกคุณ​เถอะ”

“ถูกต้อง​ถูก​ต้อง​ ข้อเสนอของประธาน​เป่หมิงไม่เลว​ ด้านนึงสามารถ​ช่วยเหลือ​พวกหนู​ อีกด้านเราสามารถ​ช่วยเหลือ​พวกหนูสร้างธุรกิจ​ เอาหล่ะ ตัดสินใจตามนี้ เรื่อง​รายละเอียด​ฮอนหนูปรึกษาหารือ​กับประธาน​ ​เป่หมิงเถอะ​” โม้จิ่งเฉิงหาโอกาส​ดีๆแบบนี้ได้ไม่ใช่ง่ายๆ​ ครั้งนี้ถือว่า​สร้างโอกาส​ให้กับพวกเขาสองคนแล้ว

เรื่องอะ​ไร​ก็ตาม​เป่หมิงโม่ก็อยากเข้ามาเสียบทุกอย่างเลย​ ​ในเมื่อพ่อบุญธรรม​ได้พูดถึง​ขนาดนี้แล้ว​ กู้ฮอนก็ไม่อยากพูดอะไรอีกจึงได้แต่พยักหน้า​และเห็นด้วย

แอนนิเห็นว่าความฝันของตัวเองใกล้เป็นจริงแล้ว​ มีความตื่นเต้น​เล็กน้อย​ เธอลุกขึ้นมา:”ขอบคุณ​ประธานโม้เชิญ​ท่านวางใจเถอะ​ หนู​จะไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่นอน”

“เฮอเฮอ​ ไปทำอย่างเต็มที่​เถอะ​ ฉันมั่นใจในฝีมือของหนู” โม้จิ่งเฉิงพูดอย่างยิ้มแย้ม​

ขณะที่​แอนนิกำลังจะขอบคุณ​ให้กับเป่หมิงโม่​ กลับเห็นมือของ​เป่หมิงโม่ผายมือไปมาต่อหน้าเธอ:”คุณ​ไม่ต้องขอบคุณ​ผมหรอก”

***

มองดูหน้าตาของเป่หมิงโม่ที่ไม่เห็นหัวคนอื่น​อยู่​ในสายตาเขาแบบนี้​ กู้ฮอนจึงโมโห​ขึ้นมา:” นี่​ คุณ​คุยดีๆไม่ได้รึไง​ ทำหน้าบูดหน้าบึ้งทั้งวันให้ใครดูเนี่ย”

เป่หมิงโม่เงยหน้าขึ้นมาดูกู้ฮอน:”ตอนนี้ผมไม่ใช่ประธาน​บริษัท​เป่หมิงแล้ว​ เมื่อครู่ผมก็แค่เสนอความคิดเห็น​เล็กๆน้อยๆเท่านั้นเอง​ ร้านอาหารร้านนี้เป็นร้านที่บริษัท​เป่หมิงและบริษัท​GTร่วมหุ้นกัน​ ส่วนคุณต่างหาก​เป็นประธา​นบริษัท​เป่หมิง เพราะฉะนั้น​แอนนิเธอไม่จำเป็น​ต้องขอบคุณ​ผม”

“ประธาน​เป่หมิง​ ท่านพูดแบบนี้ไม่ได้นะ​ ไม่ว่ายังไง​ความเห็น​นี้ท่านเสนอและนำมันมาใช้เอง​ ยังไงฉันก็ต้องขอบคุณ​ท่าน​” แอนนิยืนยัน​ต้องการแสดงความขอบคุณ​ต่อเป่่หมิงโม่

” นี่​ เป่หมิงโม่​ คุณ​มีมันสมองรึเปล่า​กันแน่? ฉันได้ยื่นใบลาออก​กับคุณ​แล้วไม่ใช่หรือ”

” คนที่ไม่มีมันสมอง​เหมือนไม่ใช่ผม​ ใบลาออกของคุณผมได้ปฏิเสธ​ต่อหน้าไปแล้วไม่ใช่หรือ​ ที่สำคัญ ผมขอพูดกับคุณ​ชัดๆอีกครั้ง​ ตำแหน่งประธานตำแหน่งนี้​มันสำคัญมาก​ ไม่อนุญาต​ให้​คุณคิดจะลาออกก็ลาออกได้เลย ที่สำคัญมีตำแหน่งนี้อยู่ในตัวเมื่อไหร่​ ก็ต้องทำหน้าที่ตำแหน่งนี้ให้ดีถึงเมื่อนั้น”

คำพูดของเป่หมิงโม่​ทำให้กู้ฮอนพูดไม่ออก​ ความจริงเธออยากโต้กลับ​ แต่ว่ากลับพูดอะไรไม่ออก จิตใจ​ข้างในนี้มันช่างกล้ำกลืน…….

*

วินาที​นี้​ อยู่​ในเมืองอีกมุม​ หลังหลี่เชินได้กลับมาจากทะเล​ก็ถูกถังเทียนจื๋อส่งกลับมาที่บ้านเดี่ยว​เรียบร้อย​แล้ว​

เข้าบ้านปุ๊บ​ เขาก็นั่งลงไปที่โซฟาในห้องรับแขก​ ในมือตบราวจับมือ​อย่างเสียงดัง’เปี๊ยะ​เปี๊ยะ’​

ถังเทียนจื๋อรู้แน่นอนว่าอาจารย์​ตัวเองกำลังโกรธ​เรื่อง​อะไร​อยู่​ เขาหันหลังไปที่ห้องชงน้ำชา​ ชา​ชั้นดียกมาที่ชั้นวางน้ำชาตรงหน้า​อาจารย์​

“อาจารย์​ครับ​ ท่านดื่มชาก่อนจะได้คลายความ​โกรธ”

หลี่เชินขมวดคิ้ว​และสีหน้าบึ้งๆ​ เอื้อมมือ​ไป​ยกชาจากชั้นวางน้ำชา​ เพิ่งดื่มไปได้แค่สองคำ​ ก็วางแก้วชาแรงๆที่ชั้นวางน้ำชา​:” เทียนจื๋อนายว่ามันน่าโมโห​มั้ยหล่ะ ตอนที่​อยู่​บนทะเล​อาจารย์​อยากโยนแม่ลูกคู่นั้นลงไปที่ทะเลให้ปลากินจริงๆ​ แต่ว่าคิดไม่ถึง​ฮอนเธอกลับข้างข้างพวกมัน​ เธอเป็นลูกสาวแท้ๆของอาจารย์​นะ​ ถึงกับไปเข้าข้างคนนอก”

ถังเทียนจื๋อรีบยกแก้วชาให้กับหลี่เชินอีกครั้ง:”อาจารย์​ครับ:” อารมณ์​ของท่านผมเข้าใจครับ​ แม่ลูกเป่หมิงทำให้คนโมโห​จริงๆ​ ผมก็โมโห​จนคันไม้คันมือ​ แต่ว่าอยู่ในสถานการณ์​แบบนั้น​ เราทำได้แต่อดทนไว้​ โดยเฉพาะ​จะทำต่อหน้าหลานชายและหลานสาวของท่านไม่ได้​ เวลาที่เราจะจัดการกับพวกมันยังมีอีกเยอะ​ ไม่จำเป็นต้องใจร้อน​ สำหรับฮอน เธอก็แค่ยังจมอยู่กับ​ความเจ็บปวด​ที่​สูญเสีย​แม่ไป​ ที่สำคัญเธอยังมีอคติ​กับท่าน​ ถึง​แม้ว่าตอนนี้เราจะอยู่ด้อยกว่า​ แต่ว่าเรายังมีโอกาส​ที่ดีที่สุดสามารถ​พลิกผัน​กลับมาได้”

” โอกาส​ที่ดีที่สุด? ” นัยน์ตา​หลี่เชินมีแสงสว่าง​เกิดขึ้นมา

ถังเทียนจื๋อพยักหน้า​และยืนยัน​อย่างหนักแน่น​:” ถูกต้อง​ นั่นก็คือผมได้เข้าไปที่บริษัท​เป่หมิงแล้ว​ ที่สำคัญฮอนเธอคือประธาน​บริษัท​เป่หมิง​ วันข้างหน้ายังอีกยาว​ไกล​ ผมต้องคิดหาวิธี​กล่อมให้เธอมาอยู่ข้างเราให้ได้​ เอาบริษัท​เป่หมิงเข้ามาอยู่ในการควบคุมดูแล​ของเรา​ นอกจากนี้​ ยังมีเป่หมิงยี่เฟิง ถึงแม้​เขาจะเป็นคนบ้านเป่หมิง​ก็ตาม แต่ว่าไม่​ถูกกับเป่หมิงโม่​ ที่สำคัญคิดอยากได้​บริษัท​เป่หมิงมาเป็นของตัวเองอีกด้วย​ เมื่อก่อนผมยังมีความกังวล​บ้าง แต่ว่าตอนนี้กลับไม่ต้องกังวล​เลยสักนิด​ เพราะว่าความสัมพันธ์​เมื่อก่อนของเขากับฮอนฮอน เขาไม่ทำให้เธอลำบากใจอยู่แล้ว​ ขอแค่เขายอมวางมือ​ เราก็ไม่มีอะไรต้องกังวล​อีกแล้ว”

***

อยู่​ใต้”การสนับสนุน​”ของ​กู้ฮอน​ ร้านอาหารของ แอนนิในที่สุดได้บริษัท​เป่หมิงและบริษัท​GTเข้ามาร่วมงานเรียบร้อย​แล้ว​ แอนนิบริหาร​ร้านอาหารบริษัท​ที่​ร่วมหุ้นกันด้วยตัวเอง

ที่ต้องเสนอ​ร้านอาหาร​ธรรมดา​เปลี่ยน​มา​เป็น​ร้านอาหาร​บริษัท​ นั่นก็เป็นเพราะว่าโม้จิ่งเฉิงหรือว่าคนอื่นๆที่นั่งอยู่​ที่​นั่น​ ต่างก็ยอมรับ​ในฝีมือของแอนนิ ต้องทำให้ร้านเล็กๆที่ไม่สะดุด​สายตาคน​ เปลี่ยนไป​ ทำให้สายตาคนสว่าง​ขึ้น​มา​ทันที