เดิมพันรักยัยตัวแสบ – เดิมพันรักยัยตัวแสบ – บทที่ 1080 เหลือแค่นิดเดียว

บทที่ 1080 เหลือแค่นิดเดียว

“ใช่แล้วทำไม เป็นผู้ชนะ ตอนนี้ผมมีความสามารถเหนือกว่า แต่คุณทำได้แค่กังวลทำอะไรกับผมไม่ได้ ผมว่าตอนนี้คุณยอมรับความจริงเถอะ ไม่ต้องห่วง เรื่องบริษัทเป่หมิง ผมจะดูแลมันอย่างดี” ถังเทียนจื๋อเห็นแววตาที่สดใสของเป่หมิงโม่

คนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ในห้องประชุม ต่างก็มองสองคนนี้พูดคุยกัน คนที่อยู่ฝั่งเป่หมิงโม่ จะรู้สึกกังวลและทำอะไรไม่ถูกกับข้อเสียในปัจจุบันของเขา

และฝ่ายของถังเทียนจื๋อ มักเป็นคนที่เคยกลัวเป่หมิงโม่ ตอนนี้กว่าเขาจะออกไปได้มันไม่ง่าย และเหมือนว่าตอนนี้เขาคงจะกลับมาได้ไม่อีกแล้ว

ดังนั้นคนเหล่านี้จึงเริ่มเลียแข้งเลียขาเจ้านายคนใหม่

“คุณเป่หมิง ประธานถังพูดได้ถูก ตอนนี้ที่นี่ไม่มีเรื่องของคุณแล้ว และเรายังทราบว่าคุณได้เป็นประธานของบริษัทGTแล้วไม่ใช่เหรอ คุณไม่ได้รับส่วนได้ส่วนเสียอะไร แน่นอน อีกสิ่งหนึ่งที่เราสงสัยมาตลอดก็คือ ตอนนั้นที่คุณได้ตัดสินใจเซ็นชื่อตกลงร่วมมือกับบริษัทGTเป็นการส่วนตัว จริงๆ แล้วคุณได้เตรียมที่จะทำขั้นตอนต่อไปแล้ว หลังจากถอยบริษัทเป่หมิงบริษัทGTก็เป็นบ้านของคุณแล้ว แน่นอนว่าจะได้รับการยืนยันอย่างรวดเร็ว ขณะที่คุณโทษคนอื่น ทางที่ดีควรไตร่ตรองตัวเองด้วย คุณทรยศบริษัทเป่หมิงก่อน”

ผู้นำคนหนึ่งพูดขึ้น และคนอื่นที่สนับสนุนถังเทียนจื๋อก็พากันอวย

“ใช่ คุณควรไตร่ตรองตัวเองให้ดีก่อน อย่าทำตัวเหมือนตกเป็นเหยื่อ…”

ถังเทียนจื๋อมองเขา: “คุณคิดว่าเล่นแบบนี้ต่อไปมีความหมายเหรอ?”

***

เป่หมิงโม่รู้ดี หากไม่ใช่เพราะเรื่องหลังจากที่ตัวเองทำ ก็จะไม่ถูกคนเหล่านี้ตีความไปในทางที่ผิด ใช้ถังเทียนจื๋อเป็นอาวุธมาทำร้ายตัวเอง

แต่ถึงแม้จะเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ แม้ว่าตัวเองจะระงับความโกรธไม่ได้ แต่ก็ต้องบรรลุจุดประสงค์ของการมาที่นี่ในวันนี้

“สำหรับคำถามที่บางคนถามผมเมื่อกี้ ผมให้คำตอบได้แน่นอนอยู่แล้ว แต่ต้องหลังจากเรื่องวันนี้จบลง ถังเทียนจื๋อ คุณตัดสินชัยชนะจากจำนวนผู้ถือหุ้นไม่ใช่เหรอ? งั้นผมจะร่วมตัดสินใจผู้ชนะกับคุณด้วย” เป่หมิงโม่พูด หยิบซองจดหมายที่พับอย่างเรียบร้อยออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

เขาหยิบซองจดหมายแล้วแกว่งไปมาต่อหน้าทุกคน: “นี่คือหุ้น20%ของบริษัทเป่หมิงผมคืนให้พี่ชายผมก่อนหน้านี้ และตอนนี้เขาคืนกลับมาให้ผมอีกครั้ง จากนี้ไปผมควรยืนอยู่ที่นี่โดยไม่มีข้อสงสัยใช่ไหม”

คาดไม่ถึงจริงๆ เมื่อก่อนเคยได้ยินว่าพี่น้องตระกูลเป่หมิงไม่ลงรอยกัน ทำไมถึงเกิดเรื่องนี้ขึ้นได้ล่ะ

เป่หมิงโม่พูด แล้วยื่นซองจดหมายให้ผู้ถือหุ้นเก่าแก่ของบริษัทเป่หมิงที่มีชื่อเสียงที่สุด เพื่อประเมินผล

ผลออกมาอย่างรวดเร็ว เป่หมิงเฟยหย่วนมอบหุ้นของตัวเองให้เป่หมิงโม่จริงๆ

นี่ทำให้ถังเทียนจื๋อกระวนกระวาย

20%…เป่หมิงโม่กลับมาเร็วขนาดนี้

“เป่หมิงโม่ คุณกลับมาแล้วยังไง ยังคงอยู่ภายใต้ผม คุณยังคงไม่สามารถควบคุมที่นี่ได้”

“งั้นเหรอ? คุณเคยได้ยินเรื่องราวของคนที่หายแล้วฟื้นกลับมาไหม? หากไม่เคย งั้นผมจะเล่าให้คุณฟัง” เป่หมิงโม่พูด หยิบจดหมายอีกฉบับออกมาจากกระเป๋าเสื้ออีกครั้ง

เขาไม่ได้พูดว่าข้างในคืออะไร แต่ได้ยื่นให้ผู้ถือหุ้นตรวจสอบอีกครั้ง

สถานการณ์ค่อยๆ พลิกผัน คนที่เคยคิดว่าพวกเขาสามารถพึ่งพาถังเทียนจื๋อได้ ก็รู้สึกกระสับกระส่าย

ก่อน5นาทีแรก ตัวเองเยาะเย้ยเป่หมิงโม่ยังไง

ตอนนี้อยากจะตบตัวเองสองสามที

“คุณเป่หมิง หลังจากการยืนยันของเราแล้ว ตอนนี้คุณเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทเป่หมิง และคุณถังเทียนจื๋อเป็นผู้ถือหุ้นรอง”

เมื่อถังเทียนจื๋อได้ฟังจะเชื่อได้อย่างไร: “พวกคุณเป็นพวกเดียวกัน ร่วมมือกันโกหกผม ทำไมคุณถึงไม่กล้าโชว์เนื้อหาในจดหมายให้พวกเราดู”

“อยากดูใช่ไหม งั้นก็ให้คุณดู” เป่หมิงโม่พูดแล้วยื่นไป

พนักงานคนหนึ่งนำจดหมายฉบับนั้นมอบให้ถังเทียนจื๋อ

เขาคลี่เนื้อหามาดู เนื้อหาคือโม้จิ่งเฉิงโอนหุ้นทั้งหมดของบริษัทเป่หมิงให้เป่หมิงโม่ด้วยความสมัครใจ

เช่นนี้ ผลรวมของทั้งสองหุ้นเท่ากับ51%!

เป่หมิงโม่มองเขาแล้วพูดเสียงเย็นชา: “ตอนแรก คุณจงใจเข้ามาบริษัทเป่หมิง ต้องการเอามันไปจากมือผม ก่อนหน้านี้คุณทำสำเร็จ ใช้วิธีการบางอย่างเพื่อทำให้เป่หมิงเฟยหย่วนโอนหุ้นให้อยู่ในมือคุณ ดังนั้นจึงเข้าควบคุมบริษัทเป่หมิง ตอนที่คุณประกาศข่าว คุณรู้ไหมว่าทำไมผมถึงไม่ออกมาเคลื่อนไหวใดๆ ตามคุณ นั่นก็เพราะผมไม่เหมาะที่จะต่อสู้กับคุณในสถานการณ์แบบนั้น มันเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะจัดการ และสามารถทำให้เป็นจริงได้ นั่นก็คือครอบครัวของผมคนที่อยู่เบื้องหลังของผม”

***

” ครอบครัว…” ถังเทียนจื๋อมองเป่หมิงโม่ ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มเยาะเย้ย: “เป่หมิงโม่ที่ผมเคยรู้จักไม่เอาคนในครอบครัวเป็นครอบครัว เขาทำอะไรมักทำคนเดียว แต่คุณในตอนนี้เป็นอะไร? คุณคิดว่านี่ถึงจะเป็นตัวเองที่แท้จริงเหรอ?

“สิ่งที่ผมสัมผัสได้เป็นสิ่งที่คุณสัมผัสไม่ได้แน่นอน แม้ว่าคุณจะอยู่ตรงนั้น คุณจะไม่ได้รู้สึกถึงพลังงานดังกล่าวได้จริงๆ” พูดแล้ว เขาทำมือเชิญให้ถังเทียนจื๋อ: “ที่นั่งนี้ถึงเวลาคืนให้ผมแล้ว ให้คุณเป็นประธานกี่วัน ไม่ได้ทำเรื่องเดือดร้อนให้ผม ยังไงก็ต้องขอบคุณคุณมาก ผมเป็นคนชัดเจนกับการให้รางวัลและลงโทษ ดังนั้นผมจะให้ฝ่ายการเงินโอนเงินสองวันให้คุณ”

มุมปากของถังเทียนจื๋อกระตุกเล็กน้อย ใบหน้าที่สวยงามนั้นได้เปลี่ยนเป็นน่ากลัวเล็กน้อย

เขาจ้องมองเป่หมิงโม่อย่างโหดเหี้ยม กัดฟันพูด: “เป่หมิงโม่ ความคับแค้นใจระหว่างคุณกับผมยังไม่สิ้นสุด!”

พูดแล้ว ชกเป่หมิงโม่โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า

แน่นอนเป่หมิงโม่ไม่โง่ ตอนที่ตัวเองพูดคุยกับเขา ก็สังเกตได้ถึงพฤติกรรมของเขาแล้ว

“ปึก…”

เป่หมิงโม่คว้าหมัดของถังเทียนจื๋อไว้ได้

แต่ยังไม่หมด เป่หมิงโม่จับหมัดของเขาที่กำลังจะเสยมาไว้ จากนั้นข้อมือของเขาก็พลิกดิ้นไปมา พร้อมกับแขนและลำตัว…

การเคลื่อนไหวอย่างราบรื่น และไม่ปลอดภัย

เห็นเพียงถังเทียนจื๋อเสียการทรงตัวก่อน แล้วโน้มตัวไปข้างหน้า เมื่อเขาเสียการทรงตัว ก็รู้สึกได้ถึงพลังอันทรงพลังที่แผ่กระจายจากหมัด ไปยังข้อมือแขนและลำตัว

พลังหมุนแบบนั้นจะสูญเสียแรงโน้มถ่วง ล้มลงพื้นอย่างง่ายดาย

ในรอบแรกถังเทียนจื๋อนอนแทบเท้าเป่หมิงโม่

ภายในสายตาของผู้คน เขาจะขายหน้าแบบนี้ได้อย่างไร เขาเหมือนคนเป็นบ้า หลังจากล้มลงกับพื้น เพียงไม่กี่วินาทีสั้นๆ สองมือจับเท้าของเป่หมิงโม่อย่างรวดเร็ว

ในที่สุดร่างกายของเขาก็รักษาระยะห่างจากถังเทียนจื๋อได้: “คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม ต่อสู้แบบนี้ซ้ำไปซ้ำมามีความหมายไหม? เป็นสิ่งที่น่าสนใจสำหรับคุณ สิ่งเหล่านี้ตอบแทนที่คุณเคยช่วยฮอตเอ๋อและลูกๆ ทางที่ดีคุณหยุด ไม่เช่นนั้น ผมคงต้องทำให้คุณสงบลง”

ถังเทียนจื๋อลุกขึ้นมาจากพื้น ขณะนี้เขาไม่ได้สง่างามเหมือนในอดีตแล้ว เหมือนสัตว์ร้ายที่ควบคุมไม่ได้มากกว่า

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟ: “เป่หมิงโม่ คุณอย่ามาแสร้งทำเป็นดี หากแน่จริงไปสถานที่กว้างไปท้ากันไหม”

การเผชิญกับความท้าทายเช่นนี้ แน่นอนเป่หมิงโม่ยินดียอมรับ: “ดี สถานที่กว้างที่สุดของบริษัทเป่หมิงก็อยู่ชั้นบน ในเมื่อคุณต้องการแข่งกับผมมาก ต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้ผมก็ไม่อยากหักหน้าคุณ”

จากนั้นเขาก็มองไปที่ผู้คนที่ตกตะลึงในห้องประชุม: “การประชุมในวันนี้ยังไม่จบ พวกคุณสนใจก็ตามผมขึ้นไปดูได้ หากไม่สนใจก็รอผมกลับมาที่นี่ แล้วประชุมกันต่อ”

พูดแล้ว เป่หมิงโม่ถอดเสื้อสูทของตัวเองออก วางไว้บนโต๊ะอย่างเรียบร้อย จากนั้นเดินออกไปอย่างใจเย็น

***

ลมในเดือนนี้ พัดโดนบนหน้าเจ็บเหมือนมีดบาด

ยิ่งตึกที่สูงที่สุดในเมือง บนลานจอดเฮลิคอปเตอร์บนตึกของบริษัทเป่หมิง

ลมพัดได้รุนแรง

ผมของเป่หมิงโม่ถูกลมพัดจนไม่เป็นทรง และผมเปียอันเป็นเอกลักษณ์ของถังเทียนจื๋อก็กระจัดกระจายเช่นกัน ตอนนี้ยิ่งดูเหมือนคนบ้าในลมหนาวเย็น

“ที่นี่คุณพอใจไหม โล่งว่าง ไม่มีอะไรมาขวาง ท้าไปด้วย ชมวิวรอบๆ ไปด้วย ก็ผ่อนคลายดี”

ถังเทียนจื๋อหรี่ตาเล็กน้อย เหมือนว่าเขามีแผนไว้แล้ว มีเพียงคนเดียวที่สามารถกลับลงไปข้างล่างและอีกปลายทางที่ดีที่สุดก็คือหลังตัวเองแพ้ก็กระโดดลงไป…

และคนที่กระโดดลงไป แน่นอนเขาคิดว่าต้องไม่ใช่ตัวเอง แม้ว่าเมื่อกี้ตัวเองจะแพ้ในห้องประชุมอย่างเห็นได้ชัด

*

เจ้านายทั้งสองคนขึ้นไปท้าดวลกันชั้นบนแล้ว ในห้องประชุมไม่มีใครกล้าขึ้นไป

คนที่เอนเอียงไปทางเป่หมิงโม่ เขาได้เห็นความแข็งแกร่งของเจ้านายในสนามแข่งเล็กๆ แล้ว และ พวกเขารู้ดี สิ่งที่พวกเขาพูดเมื่อกี้เป็นเพียงการเยาะเย้ยถังเทียนจื๋อ หากใครขึ้นไปจริงๆ นั่นก็คือรนหาที่ตาย

และคนที่เอนเอียงไปทางถังเทียนจื๋อ ตอนนี้ต้องคุกเข่าต่อหน้าพระพุทธรูปและจุดธูปอธิษฐาน พวกเขาเพิ่งเห็นว่าเจ้านายของพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเป่หมิงโม่ ตรงนี้สู้ไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงไปข้างบน หวังแค่ว่าเจ้านายของตัวเองจะใช้ท่าไม้ตาย บางทีชีวิตของตัวเองอาจจะดีขึ้นในอนาคต

คนข้างล่าง เป็นห่วง ทั้งสองคนยืนอยู่ข้างบนท่ามกลางลมหนาว ได้ต่อสู้กันราวกับมีดสะท้อนแสง

ไม่ต้องพูดถึงถังเทียนจื๋อ อยู่ข้างบนต่อสู้ได้ดีกว่าอยู่ชั้นล่างเยอะเลย

สองสามรอบพวกเขาสองคนมีการต่อสู้กันไม่มากก็น้อย

ต้องเผชิญหน้ากับถังเทียนจื๋อที่โจมตีอย่างบ้าคลั่ง เป่หมิงโม่ไม่ได้ใช้แรงทั้งหมดที่มีออกมา พูดความจริง ตอนนี้เขาเริ่มเหนื่อยกับการต่อสู้ไปมาแบบนี้แล้ว

เหตุผลที่เขาต้องการท้ากับถังเทียนจื๋อที่นี่ ความจริงก็คือต้องการให้เขาเสียประโยชน์ และปล่อยให้เขาถอยเมื่อมีปัญหา