Flash Marriage แต่งงานกับคน(ไม่)ธรรมดา – ตอนที่13สามีโดยพลการปรากฏตัว

ตอนที่13สามีโดยพลการปรากฏตัว

สีหน้าของยินเสี้ยวเสี้ยวขาวปลอดคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้แม้แต่คำเดียว

เธอไม่เข้าใจพวกเขาบังคับให้เธอแต่งงานกับคนอื่นตอนนี้เธอก็แต่วแล้วทำไมถึงได้กลายเป็นลูก‘สาวที่ไม่ได้เรื่อง’ไปได้ล่ะ?และยิ่งไม่เข้าใจเดิมทีแล้วภายในใจของพ่อเธอเองเพื่อนของเธอเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของเธอล้วนเป็น‘แขกผู้มีบุญคุณ’หรือ?การพูดแบบนี้ออกไปเป็นการให้คนอื่นหัวเราะเยาะจนฟันแทบหลุด!

เธอเป็นลูกสาวของเขานะโดยทั่วไปแล้วควรถูกพ่อปฏิบัติแบบนี้หรือ!จะให้เธออดทนต่อไปได้อย่างไร!

“คุณพ่อคะคิดไม่ถึงเลยว่าในสายตาของคุณฉันจะเป็นคนที่น่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรือ?”ยินเสี้ยวเสี้ยวเปิดปากถามยินไป่ฝันตรงๆสายตามองตรงไปที่เขาและพวกเขาก็ไม่มีใครทันสังเกตอีกด้านหนึ่งยินรั่วอวิ๋นออกไปเปิดประตูนานก็ยังไม่กลับมา:“พวกคุณอยากให้ฉันแต่งงานฉันก็แต่งแล้วตอนนี้ฉันเพิ่งจะแต่งงานไม่ทันถึงสองชั่วโมงพวกคุณก็จะให้ฉันหย่า!ไม่ใช่ว่าสำหรับคุณผลประโยชน์อันยาวนานของบ้านยินสำคัญกว่าความสุขของลูกสาว!พี่ชายถูกคุณบังคับให้เขาไปต่างประเทศคิดไม่ถึงเลยว่ามันจะไม่เพียงพอที่จะปลุกจิตสำนึกของคุณอย่างนั้นหรือ?”

ดูเหมือนว่าตบครั้งแรกยังไม่พอใจจึงคิดจะตบครั้งที่สองในตอนที่ยินไป่ฝันง้างมือขึ้นยินเสี้ยวเสี้ยวทำเพียงหลับตาลงเตรียมพร้อมรอรับฝ่ามือที่ตบลงมาเธอเป็นคนที่ชอบพูดตรงไปตรงมาไหนเลยจะรู้ว่าคำพูดเหล่านี้จะทำให้ยินไป่ฝันไม่ลังเลที่จะผรุสวาทออกมาแม้แต่น้อย

ฝ่ามือไม่ได้ตกลงมาตามที่คาดไว้ยินเสี้ยวเสี้ยวค่อยๆลืมตาขึ้น

“คุณชายยินสวัสดีครับผมเป็นสามีของยินเสี้ยวเสี้ยวจิ๋นลี่ยวน”

จิ๋นลี่ยวนยกมือขวาไว้สูงในขณะนั้นข้อมือของยินไป่ฝันถูกเขาจับเอาไว้ในมือเป็นการกระทำที่เรียบง่ายแต่หนักแน่นทันใดนั้นยินเสี้ยวเสี้ยวก็อยากจะร้องไห้ออกมาตั้งแต่เด็กเธอไม่ใช่เด็กผ็หญิงที่รักการร้องไห้แต่ก็ไม่ใช่อบอุ่นอ่อนโยนแต่ทั้งหมดนี้ผู้ชายคนนี้ทำให้เธออยากจะพึ่งพิง……

ทั้งห้องเงียบไปสักพักไม่มีใครพูด

มือซ้ายดึงยินเสี้ยวเสี้ยวเข้ามาไว้ที่ด้านหลังตัวเองอย่างปกป้องจิ๋นลี่ยวนถึงได้คลายแรงที่จับข้อมือของยินไป่ฝันลงและพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อขออภัยในความไม่สุภาพของตัวเองท่าทางที่สุภาพและถ่อมตนนั้นทำให้คนอื่นรู้สึกละอายใจ

หลี่หมึ้งมองชายหนุ่มตรงหน้าตกตะลึงอยู่กับลูกสาวยินรั่วอวิ๋นของตัวเองเดินออกมาถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ:“คุณพูดว่าอะไรนะคะ?คุณคือสามีของ……ยินเสี้ยวเสี้ยว?”

ยินรั่วอวิ๋นมองจิ๋นลี่ยวนสีหน้าก็ขาวซีดไม่ต้องพูดอะไรมากเพียงแค่มองดูใครก็รู้ว่าระหว่างเซี่ยงเฉิงกับจิ๋นลี่ยวนใครดีกว่ากันใครที่ทำให้ผู้คนหลงไหลได้มากกว่า!มีสิทธิอะไรเธอยินเสี้ยวเสี้ยวมีสิทธิอะไรถึงสามารถโชคดีได้ขนาดนี้!หลังจากที่เซี่ยงเฉิงทอดทิ้งเธอไปแล้วก็มีจิ๋นลี่ยวนทันที!

เล็บมือจิกเข้าไปในเนื้อยินรั่วอวิ๋นมองไปที่ยินเสี้ยวเสี้ยวด้วยความอิจฉาที่เต็มเปี่ยม

จิ๋นลี่ยวนลืมตาขึ้นมองทุกคนที่อยู่ในห้องอย่าตามอำเภอใจยื่นมือไปดึงมือของยินเสี้ยวเสี้ยวมากุมเอาไว้ความรู้สึดอุ่นร้อนที่กลางฝ่ามือคล้ายว่าความร้อนนั้นได้ไหลผ่านหลอดเลือดแล้วไปตามแขนและขาสุดท้ายก็ไปถึงที่ตำแหน่งหัวใจ

“ต้องขออภัยด้วยนะครับที่ผมมาช้าที่โรงพยาบาลเพิ่งจะมีเคสคนไข้ฉุกเฉินผมต้องรีบกลับไป”ท่าทางดีเหมือนได้รับการศึกษามาอย่างดีและเขาสามารถเขาที่จะทำท่าทางอย่างนี้ได้ในสถานการณ์ที่ไม่เต็มใจ:“ที่ผมมาในวันนี้เพราะต้องการมาปรึกษากับพ่อแม่ของเสี้ยวเสี้ยวสักเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องงานแต่งงานของพวกเรา”

ความโกรธของยินไป่ฝันไม่ได้ลดลงแต่ไม่พูดไม่ได้ว่าการที่จิ๋นลี่ยวนปรากฏออกมาทำให้เขาชะงักและลืมความโกรธไปชั่วคราวถามอย่างรุนแรง:“พวกคุณสองคนแต่งงานกันเมื่อไร?ทำไมฉันจะต้องยอมรับการแต่งงานของพวกคุณคุณไม่รู้หรือว่าเสี้ยวเสี้ยวได้หมั้นหมายกับผู้จัดการจางไว้แล้ว?”

ยินเสี้ยวเสี้ยวมองพ่อของตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อเพื่อผลประโยชน์ของบ้านยินเขาถึงกับทำได้ทุกอย่างเลยจริงๆเริ่มที่จะใส่ร้ายป้ายสีตัวเองต่อหน้าสามีของตัวเองหรือเขาคิดเพียงว่าลูกสาวของเขาจะต้องเสียสละเพื่อครอบครัวเพียงอย่างเดียวจริงๆหรือ?

จิ๋นลี่ยวนไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่หันมามองสำรวจเสี้ยวเสี้ยวแล้วพูดอย่างเย็นชา:“ขอโทษด้วยนะครับเท่าที่ผมทราบมาเสี้ยวเสี้ยวยังไม่ได้แต่งงานกับเสี้ยวเสี้ยวไม่ใช่หรือ?ขอเพียงแค่ยังไม่ได้แต่งงานเสี้ยวเสี้ยวมีสิทธิที่จะเลือกนะครับ”

นี่เป็นครั้งแรกที่จิ๋นลี่ยวนเรียกชื่อของยินเสี้ยวเสี้ยวอย่างใกล้ชิดชายหนุ่มที่มีความสามารถและยอดเยี่ยมคนนี้ยืนอยู่ข้างกายเธอป้องกันเธอจากอุปสรรคทั้งหมดดึงเธอไปไว้ด้านหลังแกร่งของเขาอย่างปกป้องเป็นครั้งแรกที่ยินเสี้ยวเสี้ยวรู้สึกได้ถึงมันดูเหมือนว่าผู้ชายควรจะเป็นอย่างนี้!