The Trembling World – ตอนที่ 260

TTW:บทที่ 260 เดินข้างๆ
“ ดูเหมือนสิ่งที่นายทำจะได้ผล! ก้อนน้ำแข็งเริ่มแตกแล้ว!” หวงอี้ พูดขณะที่ตรวจสอบก้อนน้ำแข็งอย่างใกล้ชิดเขากำลังแสดงออกถึงความตื่นเต้น
โชคดีที่ห้องเก็บความเย็นนี้มีขนาดใหญ่ดังนั้นแม้ก้อนน้ำแข็งจะแตกออกก็ยังคงมีพื้นที่หลายเมตรให้พวกเขาอยู่ อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ถูกบดด้วยภูเขาน้ำแข็งที่หล่นลงมา
กวงหลิวฉือ ยังคงกดปุ่มสีเหลืองอย่างรวดเร็ว เสียงของเหลวยังคงหมุนเวียนตามจังหวะที่ กวงหลิวฉือ กด กวงหลิวฉือ ไม่แน่ใจว่าของเหลวนี้คืออะไรแต่เขารู้ว่าของเหลวนี้สามารถเร่งกระบวนการในการละลายได้เร็วขึ้น
ขณะที่พวกเขากำลังรอน้ำแข็งระบาย ช่องระบายอากาศก็หยุดลมร้อนและปิดฝาครอบอีกครั้ง หวงอี้ เดินไปตรวจสอบเขาก็เข้าใจว่าน้ำแข็ง เข้าไปยังตะแกรงความร้อนที่ดึงอากาศมาจากภายนอก แต่ส่วนใหญ่ของท่อโลหะนี้ละลายก้อนน้ำแข็งกลายเป็นน้ำ
“เป็นไปได้ไหมว่าสถานที่แห่งนี้เป็นตู้เย็นขนาดใหญ่?” หวงอี้ รู้สึกสงสัย
ในขณะนั้นเองก้อนน้ำแข็งก็เริ่มละลายออกเป็นชิ้นเล็กๆราวกับถูกแผ่นโลหะร้อน น้ำไหลลงสู่พื้นในขณะที่ก้อนน้ำแข็งยังคงตั้งอยู่กลางห้อง มีก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่อยู่ภายในดูราวกับว่าก้อนหินขนาดใหญ่ถูกแช่ไว้ในน้ำแข็ง
“มีอะไรอยู่ข้างใน?” หวงอี้ จ้องมองไปที่ก้อนน้ำแข็งด้วยความตกใจ
“ฉันคิดว่า…ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” กวงหลิวฉือ มองไปที่ก้อนน้ำแข็งเขายังคงยุ่งกับการกดปุ่มสีเหลืองและมองไปที่จอภาพ ในไม่ช้าคลื่นความถี่ก็เปลี่ยนช่วงทุกๆ 10 วินาที
หวงอี้ ใช้มือของเขาเช็ดที่ก้อนน้ำแข็งเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ภายในก้อนน้ำแข็ง ทันใดนั้นก้อนน้ำแข็งก็แตกออกชิ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดหล่นลงมาบนหัวของ หวงอี้ แต่เนื่องจากเขามีปฏิกิริยาที่รวดเร็วเขาจึงสามารถหลบหลีกมันได้
มีวัตถุสีดำขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ต่อหน้าพวกเขา มันไม่ได้มีลักษณะแตกต่างไปจากหิน ด้วยเกล็ดน้ำแข็งอยู่บนวัตถุสีดำนี้มันดูคล้ายคลึงกับอะไรบางอย่าง
“เฮ้ย…นายคิดว่า…มันดูเหมือนปูยักษ์ไหม?” หวงอี้ เดินไปหา กวงหลิวฉือ
“ เหมือนจะใช่” กวงหลิวฉือ ตอบ ตอนนี้น้ำแข็งละลายหมดแล้วและเขาก็หยุดกดปุ่มสีเหลืองเช่นกัน
“แล้วนายคิดว่า…สิ่งนี้…มันจะมีประโยชน์กับเรายังไง?” หวงอี้ ถามกวงหลิวฉือ
“ ไม่รู้เหมือนกัน…บางที…กระดองของมันอาจมีประโยชน์สำหรับพวกเรา?” กวงหลิวฉือ ส่ายหัว เขาเอื้อมมือออกไปหยิบขวาน แล้วกระแทกลงไป 2-3 ครั้ง
“ฉันคิดว่าเราควรที่จะรายงานหัวหน้า พวกเราไม่สามารถจัดการกับเรื่องใหญ่แบบนี้ได้” หวงอี้ พูดกับ กวงหลิวฉือ
“ เกิดอะไรขึ้นถ้ามันเป็นหุ่นยนต์ปูยักษ์ ?ดูความหนาของเปลือกมันสิ แม้แต่ขวานของฉันก็ไม่สามารถทำให้เกิดรอยได้ ถ้าเราสามารถหารีโมทคอนโทรลแล้วการฝึกให้มันเป็นสัตว์เลี้ยงของเราได้ ด้วยสัตว์เลี้ยงที่เป็นตำนานนี้มันอาจสามารถเดินเคียงข้างไปกับเรา” กวงหลิวฉือ อธิบาย
“แต่ปูมันเดินไม่ตรง?” หวงอี้ พึมพำ
“ฉันรู้ …ฉันก็แค่พูดไปแบบนั้น” กวงหลิวฉือ กล่าวขณะเดินรอบๆร่างของปูยักษ์ เขากำลังปีนขึ้นไปบนกระดองของมันเพื่อหาปุ่มควบคุม แต่เขาก็ไม่พบสิ่งใด
กวงหลิวฉือ รู้สึกไม่พอใจเขาปีนไปบนหลังของมัน แต่เพราะกระดองลื่นมาก มันทำให้การพยายามปีนไปบนด้านหลังของปูล้มเหลว กวงหลิวฉือ จึงเบนไปทางก้ามของมัน แล้วผ่านรอยแยกที่เป็นปากของมันอย่างมั่นคง
สายตาของปูค่อยๆกระพริบอย่างช้าๆ มันเห็นกวงหลิวฉืออยู่ด้านหน้าของมัน ในที่สุด กวงหลิวฉือ ก็ขึ้นไปบนกระดองปูได้และเขานั่งอยู่ระหว่างดวงตาของปู
“ฉันเป็นเจ้านายของแกรู้ไหม?” กวงหลิวฉือ เข้ามาใกล้ดวงตาของปูและสัมผัสดวงตาของมัน
ดวงตาของปูมีขนาดเท่าลูกบาสเกตบอล มันคล้ายกับเพชร จากลักษณะของปูมันไม่มีจุดอ่อนใดๆแม้กระทั่งขวานยังไม่สามารถทำลายลูกตาของมันได้
“สิ่งแรกที่แกเห็นเมื่อแกตื่นมาคือเจ้านาย!และฉันคือเจ้านายของแก!” กวงหลิวฉือ เน้นย้ำกับปู
ตาของปูขยับดูเหมือนว่ามันมีปฏิกิริยาเชิงลบกับสิ่งที่ กวงหลิวฉือพึ่งพูด
“เฮ้ นายไม่รู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกนั้นหรอ?ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะเก็บรักษาสิ่งนี้ไว้เป็นสัตว์เลี้ยง มันอาจจะฆ่าเราเมื่อน้ำแข็งละลายหมด นี่อาจเป็นซอมบี้ประเภทหนึ่ง ที่แข็งแกร่งกว่าเรา หากเราสามารถฆ่ามันได้เราอาจจะข้ามระดับก็เป็นไปได้” หวงอี้ ตะโกนใส่ กวงหลิวฉือ
“ ฆ่ามัน? ค่าประสบการณ์?เป็นไปไม่ได้…นายจะฆ่ามันได้ยังไงกระดองของมันหนามาก” กวงหลิวฉือ ส่ายหัว
“เราสามารถวางระเบิดไว้ในปากของมัน ดูเหมือนว่าพี่ชายเชาจะนำถุงระเบิดมาด้วย เราควรไปหาเขาเพื่อดูว่าเราสามารถขอบางส่วนมาได้หรือไม่”หวงอี้ แนะนำ
“ตอนนี้นายยังต้องการเรียกหัวหน้ามาอีกนั้นหรอ?สิ่งนี้คือสมบัติของพวกเรา?” กวงหลิวฉือส่ายหัวอีกครั้ง
“ นายสามารถอ้างว่านี่เป็นผลงานของนาย พวกเขาอาจตอบแทนเราโดยการเก็บซอมบี้กลายพันธุ์ไว้ให้เราในครั้งหน้า” หวงอี้ พยายามคิดคำตอบ
“ นายอาจไม่คิดว่าฉันจะสามารถทำให้มันเชื่องได้ แต่อย่าเพิ่งเรียกหัวหน้า ให้ฉันลองอีกครั้ง ถ้าไม่ได้ผลเราจะทำตามแผนของนาย” กวงหลิวฉือ ยังไม่ลุกขึ้นจากร่างปู
“ ดูเหมือนว่ามันสามารถเคลื่อนที่ได้ ลองพยายามบอกให้มันยกก้ามดู ว่ามันจะเชื่อฟังนายไหม” หวงอี้ กล่าวกับ กวงหลิวฉือ ในขณะที่เขาเดินออกไปยังมุมที่ไกลที่สุด หากปูยักษ์มีการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันเขาอาจเป็นอันตราย
“ยกก้ามของแกขึ้น!” กวงหลิวฉือ สั่งปู!
—————-